Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 4 juni:
Goed geslapen. Om zeven uur ben ik weer aan het werk. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Schoonmaakster is in huis. De Vrouw gaat winkelen. Koffie en later lunch. Afwasje. Ik wandel naar buiten om het groentepakket op te halen. Thuis nog weer verder werken en om half vijf is het klaar. Krant op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst zet ik het restant eiergerecht van gisteren in de oven om op te warmen. Dan maak ik een salade van bosui, komkommer, appel en aardbei. Vervolgens bak ik kastanjechampignons, ui en courgette en roer daar groene pesto doorheen. Ten slotte bak ik kogelbiefstukken. Aan tafel. Daar eten we alles op. Weer van tafel. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de drieëndertigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: The Mick Karn Collector’s Edition (Mick Karn), Each Eye A Path (Mick Karn), Each Path A Remix (Mick Karn), More Better Different (Mick Karn), het vierde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who), Homegrown, het zevende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Spiritus Mundi (Nad Sylvan), Kôrôlén (Toumani Diabaté and the London Symphony Orchestra)

–

Donderdag 3 juni:
Redelijk geslapen. Op tijd op en een ronde hardlopen. Zeven uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw op het balkon. Verder werken. Meer koffie op het balkon. De Vrouw is terug van allerlei afspraken en we lunchen samen. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum; onderweg valt een beetje regen. De lucht is dreigend en in de verte hoor ik de donder. Maar de onweersbui barst nog verre van los. Thuis weer verder met werk. Om half vijf is het klaar. Krant op het balkon. De Vrouw serveert twee schotels uit de oven: de ene is een mix van allerlei groenten; de andere prei met tomaat in ei. Ernaast een hamburger. Het smaakt uitstekend. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de tweeëndertigste aflevering van Beagle. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Bestial Cluster (Mick Karn), het tweede en derde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who), Wolffpack (DeWolff), Anomalia (Jane Getter Premonition), The Old Homestead, het zesde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Kvitravn (Wardruna)

–

Woensdag 2 juni:
Zeven uur wakker en op. Beter geslapen. Koffie. Bijpraten met De Vrouw. Ik breng een dekbed en mijn winterjas naar de stomerij. Even lezen op de galerij in de zon, maar het is er al gauw erg warm. Ik wandel door diezelfde zon naar de super. Thuis meer koffie met De Vrouw. Dan loop ik nog even het centrum in en haal sla en sap bij een super. Lunch met De Vrouw. Afwasje, huishoudelijks. Lezen op het balkon. De Vrouw gaat naar het werk. Ik lees en zie een muziekdvd. Eind van de middag maak ik avondeten: ik bak kastanjechampignon, bosui, courgette en wortel, daar voeg ik risottorijst en bouillon bij en nog geen half uur later heb ik dat gemengd met parmesan en eet ik het op. Tussendoor is er telefoon van De Vrouw. Lekke band; De Zoon komt zo de fiets brengen en neemt mijn fiets weer mee. Zulks geschiedde. Afwasje. Webstek. Lezen op het balkon. Ik zie aflevering eenendertig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), .dot (Karmakanic) en de dvd die erbij mee kwam, Nayda (Bab L’Bluz), Eallin (Mari Boine)

–

Dinsdag 1 juni:
Niet zo goed geslapen. Vandaag opnieuw naar de werkplek. Ik ben er om kwart voor acht. Veel overleg en geregel. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en zon. In de middag weer veel overleg. Half vijf is het allemaal klaar en zet ik met een collega alles klaar voor een bijzondere gelegenheid. Met het team nemen we afscheid van Resie en Ger, twee mensen voor wie ik de afgelopen jaren veel werk heb mogen doen. We maken een wandeling door het bos en nuttigen samen allerlei hapjes op het terras bij het kantoorgebouw. Half tien zet een collega me af bij het station in Arnhem. Half elf thuis. Even bijpraten met De Vrouw en om elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: geen.

–

Maandag 31 mei:
Kwart voor acht op de werkplek. Buiten is het schitterend zonnig. Gelijk allerlei overleggen, de gehele ochtend. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag werk ik wat uit en heb nog wat overleg. Zes uur thuis. De Vrouw is naar het werk. Krant. Avondeten voor mijzelf is gemakkelijk. Spaghetti koken, ondertussen groente snijden. Ik bak kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette; daar roer ik de spaghetti en groene pesto doorheen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de dertigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Nayda (Bab ‘L Bluz), Abracadabra In Osaka (Soft Works)

–

Zondag 30 mei:
Ik slaap niet goed. Zeg maar waarom. Kwart voor zeven loop ik een ronde hard. Ik kies een langere route en die gaat niet gemakkelijk, maar ik red het goed. Het is zonnig maar koud. Thuis nog terug in bed. Dan koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Nu is het hoogst aangenaam. Lezen. Was. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Nog lezen op de galerij. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal en door parken. Lezen op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en abrikoos. Een knoflookyoghurtmayosaus. Ik bak aardappelblokjes en lamsshoarma. We eten het op. De Vrouw heeft een rabarbercrumble met ijs gemaakt. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Half negen naar binnen. Webstek. Ik zie de negenentwintigste aflevering van Beagle. Nog even lezen en luisteren en op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Live In The US (Karmakanic), Walk On, het vijfde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), het eerste plaatje uit de doos Thirty Years of Maximum R&B (The Who)

–

Zaterdag 29 mei:
Ik ben op tijd op. Koffie. Acht uur op de markt voor fruit en groente. Daarna het gebruikelijke rondje slager en super. Koffie met De Vrouw. Op de galerij is het even zonnig, maar dan betrekt het. Ik wandel naar de boekhandel (het is boekenweek) en koop De muzikale mens – Een wereldgeschiedenis (Michael Spitzer); daarna haal ik brood in een Turkse winkel. Meer koffie met De Vrouw op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik fiets naar een andere supermarkt voor wat laatste dingen. Krant op de galerij; inmiddels schijnt de zon wel weer. Als die weg is, verhuis ik naar het balkon. Eind van de middag is het tijd om avondeten te maken. Eerst monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Dan blancheer ik sperziebonen en groene asperges. Ik bak ui, oranje paprika en roerbak daar de bonen en asperges doorheen. Ondertussen bak ik runderschnitzels. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Ik lees nog op het balkon in de zon en ga tegen acht uur naar binnen. Webstek. Ik zie de achtentwintigste aflevering van Beagle. Nog wat lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Depth Of Field (Kaprekar’s Constant), All You Wish Yourself (Kaprekar’s Constant), One Size Fits All (Frank Zappa), Roxy – Tonight’s The Night Live, het vierde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), The Absolute Universe – Forevermore (Extended Version) (Transatlantic)

Lotgenoten,

‘Hi’.
Een persoonlijk bericht! Ik had gisteren bij de notificaties al wel gezien dat deze Jennifer12354 was begonnen om me te volgen. Toen ik op haar profiel klikte, zag ik een foto van een jonge meid, leuk om te zien, fris gezicht, mooi lang blond haar, paars topje, veelbelovend begin van een decolleté. Oh, ze was pas sinds gisteren geregistreerd op dit medium, zag ik. En wie volgt ze? Een stuk of vijftig mensen. Ze had nu twaalf volgers. Ik kende er twee of drie van, want die volgde ik zelf ook.
Even wachten. Niet te begerig. Een uurtje later typte ik: ‘Hello. Welcome to Twitter :)’

Nog geen minuut erna plopte er een nieuw bericht op. ‘How are you doing today’. Erbij stond een emoticon: een lachend gezicht. Zo, was die even blij om mij te zien.
‘Doing fine, thanks,’ antwoordde ik. ‘Ik ben nu thuis aan het werk. Met jou ook alles oké?’
‘Same here,’ zei ze. Werkte ze ook thuis? Of was ze ook doing fine? ‘Thank you.’ Weer dat lachende gezicht. ‘Where are you located’ was haar volgende vraag.
‘In ons zo majestueuze Apeldoorn,’ zei ik traditiegetrouw. ‘In The Netherlands,’ tikte ik erachteraan. ‘En jij?’
‘The US, New York Brooklyn.’ Kijk aan. ‘Do you care for chat and get to know each other more better’.

More better? Wat was dat voor stonecoalenglish? En of ik wilde chatten? Wat waren we hier nu aan het doen dan? En ze wilde me beter leren kennen. Haha, daar geloofde ik geen fuck van. Stel dat zij inderdaad de persoon was voor wie ze zich uitgaf – een leuke jonge blonde meid -, wat zocht ze dan bij mij? Ik neem toch aan dat ze even in mijn postgeschiedenis had gekeken.
Ja, ik ben actief op Twitter. Ik promoot er mijn schrijversactiviteiten en deel er mijn liefde voor muziek. Zo volg ik schrijvers, muzikanten, theatermakers, fotografen, muziekliefhebbers en een paar persoonlijke vrienden en kennissen. Verder gebruik ik het medium om op de hoogte te blijven van maatschappelijke ontwikkelingen. Zo lees ik bijvoorbeeld Teletekst (ja, dat bestaat nog) en volg ik enkele politici. Meer eigenlijk niet.
Soms plaats ik een foto van mezelf als ik een boek zit te lezen of met een nieuw aangeschafte muziekaankoop wil pronken. Dan zie je mijn oude kop met de groeven erin en mijn lange grijze haren in verwilderde staat.
Deze Jennifer12354 was sinds gisteren geregistreerd en zocht nu toenadering. Goh. Ik besloot het spel eens mee te spelen.

‘Well, I’m at work right now,’ zei ik na een tijdje. ‘Maar ga je gang, dan zal ik antwoorden als ik in de gelegenheid ben.’
‘Okay no problem’.
Echt enthousiast leek ze me niet. En waarom typte ze geen punt achter haar zinnen? Weer iets nieuws hips? Eens kijken of ik haar wat uit de tent kon lokken. Voorzichtig beginnen: ‘Jij houdt ook van muziek? Welk genre? Zijn er specifieke artiesten die je veel luistert?’
‘Country side,’ was het antwoord. ‘And hip hop.’
Dat was het moment dat ik de hoorn op de haak had moeten gooien. Blokkeren, die trut. Ik haalde diep adem en – tolerant en vergevingsgezind als ik ben – besloot ik om even wijselijk mijn mond dicht te houden.
‘Don’t like much artist that much’.
Daar begreep ik geen zak van, maar dat wilde ik haar niet laten merken. Ik wachtte weer een uurtje of wat. ‘What brought you to Twitter?’ vroeg ik. ‘Ben je op zoek naar iets speciaals, heb je een bepaald doel of laat je je gewoon meeslepen door wat er voorbij komt?’
‘Something special indede’, was haar antwoord. Ze corrigeerde zichzelf: ‘Indeed*’.
Aha. Even het spelletje meespelen. ‘Ik hoop dat je het vindt. Twitter can be a nasty place, maar over het algemeen merk ik daar zelf weinig van. Ik heb hier contact met goede mensen en beleef veel plezier aan berichten en gesprekken over muziek, kunst, geschiedenis en natuur.’
‘Are you married and how about kid’, schreef Jennifer12354. ‘Same’.
Die stelt persoonlijke vragen om me uit de tent te lokken of zo. Alleen begreep ik niet waarom ze ‘Same’ had getypt.

‘Yep, gelukkig getrouwd, al meer dan dertig jaar. En er is De Zoon, die is ondertussen achtentwintig. Dus ik ben een dinosaurus, maar wel eentje die jong van hart en geest is.’ ’s Kijken hoe ze hier op zou reageren.
Het bleef stil. Het bleef lang stil. Barst, ik werd ongeduldig.
‘En jij? Als ik naar je profielfoto kijk, dan zie ik een jongedame.’
‘Sure I am’, zei ze snel. ‘Am single never married with no kids, but I have been in a bad relationship before and I don’t want that to happen to me anymore.’
‘Life can be a tough road.’ Ik ken m’n clichés. ‘Ik wens je van harte dat je gelukkig wordt en dat je ooit de ware zult vinden. Keep safe and strong.’ Ik zocht de emoticon van de aangespannen biceps en vond ‘m.
En toch verraste haar reactie me. ‘So are you happy with your marriage or you wanna try something new’. Erachteraan stond de emoticon van het knipogende gezicht.
Daar kwam de aap uit de mouw. Ondertussen was het voor mij bedtijd. Morgen zagen we wel weer verder.

‘Haha, still very happy,’ typte ik de volgende dag. ‘I’m too old for new trouble.’ Ik zette er een lachend gezicht achter.
‘Lol you’re funny’, zag ik na twee minuten. ‘Are you scare of something?’
Die Jennifer12354 kwam helemaal niet uit de Verenigde Staten of ze was zo dyslectisch als een douchekop. En plots kon ze het vraagteken vinden. Wat zou ik eens antwoorden? Ik had zin om te vertellen van de angstaanvallen die me nu al dik zeven jaar bij vlagen teisterden. Ik had ook zin om die paniekbuien lekker te overdrijven, inclusief de meest afgrijselijke details, en te verzwijgen dat ik tegenwoordig eigenlijk best redelijk kon leven met die wisselende stemmingen en neerslachtige buien. Maar nee, dat ging ik niet doen. Beetje kortaf en mysterieus blijven; met gelijke munt terugbetalen, dus. ‘Scared? Nee, gewoon tevreden met hoe het leven nu is.’
Het bleef een uur stil.
‘En jij?’ ging ik dus maar verder. ‘Waarom zou je willen weten of ik iets nieuws wil proberen? Is dat het something special dat je zoekt op Twitter?’
‘What do you think’ werd gevolgd door de emoticon van het lachende gezicht.
Bam. Raak.

‘Nou ja, aangezien jij in Brooklyn zit en ik in het zo majestueuze Apeldoorn en omdat reizen momenteel niet mogelijk is, plus omdat jij een jonge meid bent en ik een ouwe man that is not interested in new trouble, gaat dát dus niet werken of gebeuren, hè? Maar bedankt voor je belangstelling. Je maakt een oude man vrolijk.’
‘Hmm really. The distance is not a problem trust me am okay with it’.
Dat zou vast dure telefoonseks worden en ik had geen zin om regelmatig het beeldscherm te moeten schoonmaken. ‘Ik bewonder je vastberadenheid en je doorzettingsvermogen… lol. Nice try, but no thanks.’ Ik zette er maar weer een lachend gezicht achter. En: ‘Je kent me helemaal niet. What is it you’re looking for?’
Het was lang stil.

Anderhalve dag later knipperde het lampje op mijn smartphone weer. Ik had opnieuw een privébericht van Jennifer12354.
‘I guess am beginning to know you a bit or what do you think’.
‘You’re funny,’ typte ik. Erachteraan plakte ik een tweet die ze de vorige dag in het openbaar had geplaatst. Die tweet zei: ‘Am uplifted…wanna see my nudes?’ En daaronder schreef ik: ‘Ik ga nu afwassen.’

Het waren slechts twee borden, twee glazen, een koffiemok en wat bestek, maar het was tot dan toe de meest zinvolle activiteit van die dag.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, april 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 28 mei:
Mijn ronde hardlopen start om kwart over zeven. Het is nog grijs en fiks koud, maar lopen gaat prima. Koffie met De Vrouw. Ondertussen schijnt de zon buiten en ik lees op de galerij. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Ik wandel naar een supermarkt in het centrum en op de terugweg haal ik een pakketzending op bij een postagentschap. In de doos zit het boek A New Day Yesterday (Mike Barnes). We lunchen. Afwasje. Nog even wat lezen in de zon op de galerij. Dan wandel ik een rondje om het centrum door de zon. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een chili van rundergehakt, ui, prei, courgette, tomatenpuree en rode bonen. Ernaast staat een salade van het restant van woensdag, aangevuld met bosui, komkommer en koolrabi. We eten alles op. Afwas. We zien de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht aankondigen dat ruimere versoepelingen van de strenge maatregelen plaats kunnen gaan vinden per 5 juni. Ook fijn. Webstek. Ik zie aflevering zevenentwintig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Sunfighter (Paul Kantner & Grace Slick), Fate Outsmarts Desire (Kaprekar’s Constant), Tonight’s The Night, het derde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young)

–

Donderdag 27 mei:
Kwart over zes weer op. De Vrouw gaat om half zeven weer naar werk. Ik drink koffie en ben om zeven uur zelf ook aan het werk. Ik heb wat overleg en krijg veel voor elkaar, maar zit ook veel te stunten, doordat ik sommige dingen echt veel te snel wil. Zo wil ik bijvoorbeeld ook om half elf de deur al uit, terwijl dat pas een uur later echt hoeft. Dan maar weer koffie. Half twaalf ga ik dan de deur uit. Een half uur later krijg ik het vaccin tegen het virus dat de huidige pandemie veroorzaakt toegediend. Het gaat allemaal snel en pijnloos en ook het kwartier rust na afloop verloopt zonder problemen. Ik loop langs het kanaal door de regen weer terug. Daar weer aan het werk. Tussendoor lunch ik. De Vrouw is er pas om half vijf. Krant. Ik maak avondeten. Ik bak ui en wortel, doe daar een kleine liter bouillon bij en laat dit twintig minuten koken voordat ik het pureer. Dan voeg ik rookworst toe en uiteindelijk gesnipperde prei. We eten de soep op. Natafelen. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering zesentwintig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: In The Wake Of Evolution (Kaipa), Sattyg (Kaipa), Children Of The Sounds (Kaipa), Dårskapens Monotoni (Kaipa da Capo), Animation (Jon Anderson), Ompa Til Du Dør (Kaizers Orchestra), Evig Pint (Kaizers Orchestra), Leahkastin (Mari Boine), Tuscaloosa, het tweede plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), Join Together (cd single) (The Who)

–

Woensdag 26 mei:
Iets na zes uur ben ik op. De Vrouw vertrekt om half zeven naar het werk. Ik loop een ronde hard; die gaat vrij soepel. Huishoudelijks. Halverwege de ochtend loop ik naar de super. Meer koffie. Lunch. Afwas en plee poetsen. Lezen. Even na twee ga ik de deur uit en ik pak een bus naar Epe. Met een begeleider van een locatie voor dagbesteding en met Joep bespreken we hoe het gaat met Joeps schilderlessen. Lang verhaal kort: het gaat heel goed, hij mag trots zijn op zichzelf en we spreken af dat we iedere vier maanden om de tafel gaan zitten om me bekijken hoe het gaat en wat Joep nog nodig heeft. Half zes thuis. De Vrouw is er ook. Ik maak avondeten. Eerst leg ik kipdrumsticks in de oven te garen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en appel. Dan bak ik rode ui, paprika en spinazie; daar voeg ik kerrie en een blik grote witte bonen aan toe. We eten er goed van. Afwas. Webstek. Ik zie de vijfentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Notes From The Past (Kaipa), Animation (Jon Anderson), Keyholder (Kaipa), Everybody’s Alone, het eerste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young)

–

Dinsdag 25 mei:
Het is dinsdag 25 mei en draag al dagen weer mijn winterjas. Kwart voor acht op de werkplek. Redelijk gevulde dag met overleg, geregel, uitwerken en plannen. Tussen de middag wandel ik door bos en veld en regen. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. Niet veel later serveert De Vrouw een schotel van garnalen, peulen, paprika en mie, gevolgd door een rabarbercrumble met ijs. Zeer smakelijk. Afwas. Webstek. Ik zie de vierentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Odeon Budokan, het tiende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Maandag 24 mei: Tweede pinksterdag
Even na zeven loop ik buiten een ronde hard. Dat gaat redelijk soepel. Het is ook droog en erg stil op straat. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Inmiddels regent het buiten pijpenstelen. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Lezen. Halverwege de middag – als het droog is – wandel ik een rondje buiten het centrum. Thuis maak ik avondeten: eerst vul ik een restant salade van gisteren aan met bosui, komkommer, kerstomaat en aardbei. Dan bak ik spek, ui, paprika en raapsteel. Dat mengsel stort ik in een ovenschaal en daaroverheen giet ik een mengsel van ei en peper en zout. Ten slotte rasp ik een boel kaas eroverheen en zet ik de schaal in de oven. Na tien minuten bak ik steaks bavette en dan gaan we aan tafel. Dit keer eten we alles echt op. Afwas en afval. Webstek. Ik zie de drieëntwintigste aflevering van Beagle. Nog wat lezen en luisteren en slapen.
Muziek vandaag: Kaipa (Kaipa), Inget Nytt Under Solen (Kaipa), Solo (Kaipa), Live (Kaipa), 1974 Unedited Master Demo Recording (Kaipa) (alle vijf de plaatjes uit de doos The Decca Years 1975-1978), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), The Absolute Universe – The Breath Of Life (Abridged Version) (Transatlantic)

–

Zondag 23 mei: Eerste pinksterdag
Kwart voor zeven op. Koffie, webstek, lezen. Koffie met De Vrouw. Was. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Ik wandel een rondje langs het kanaal, door parken en om het centrum. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, komkommer, mango, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik aardappelpartjes en kogelbiefstukken. Toe is er ijs. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering tweeëntwintig van Beagle. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Bossa Nova Is Not A Crime (The Juju Orchestra), Hidden (Jungle By Night), Abra Kadavar (Kadavar), Dume, het achtste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), Chamber Music From Hell (Chris Opperman), Gula Gula (Mari Boine Persen)

–

Zaterdag 22 mei:
Het regent nogal als ik om kwart voor zeven mijn ronde gaat hardlopen. Het laatste stuk heb ik veel tegenwind en dan is het ook erg koud. Ik doe mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondes boodschappen op de markt en bij de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan nog naar buiten naar een andere super in het centrum en naar de Turkse winkel voor brood. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwas. Krant. De Vrouw gaat naar haar werk. Ik doe de was en zie een muziekdvd. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst spaghetti koken, dan bak ik kastanjechampignons, ui en courgette. Daar gaat de spaghetti en het restant van de schotel van donderdag bij in. Er is ook nog een klein restant salade van gisteren. Alles gaat op. Afwasje. Webstek. Ik zie de eenentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Private Collection (Jon and Vangelis), Page Of Life (Jon and Vangelis), Roxy & Elsewhere (Frank Zappa), Emotion (Ralph de Jongh), de eerste dvd (het concert) van de set The Total Experience Live In Liverpool – Acolyte To Wolflight With Genesis Classics (Steve Hackett), Homegrown, het zevende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Under A Spell (Richard Barbieri)

–

Vrijdag 21 mei:
Tegen zeven uur ben ik weer aan het werk. Er ligt van alles en dat doe ik. Koffie met De Vrouw. Onze schoonmaakster is vanmorgen in huis. Meer koffie. En lunch. Afwasje. Ik wandel naar buiten om het groentepakket op te halen. Het waait en er is vlagerige regen. Thuis weer verder met het werk. Halverwege de middag is Zwager er met De Neven. We drinken thee en praten wat bij en om half vijf maak ik mijn werk af. Kwart over vijf heb ik weekend. Krant. Ik maak avondeten. Eerst kook ik kikkererwtenpasta. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, komkommer, mango en blauwe bes. Dan bak ik kastanjechampignons, ui, prei en paprika. Daar doe ik dan de pasta en Italiaanse kruiden doorheen. Ten slotte bak ik procureurslappen en zet ik alles op tafel. We eten het nog op ook. Natafelen. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering twintig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Live (Eddie Jobson), River Of Dreams (Billy Joel), Short Stories (Jon & Vangelis), The Friends Of Mr. Cairo (Jon & Vangelis), My Old Homestead, het zesde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Who’s Last (The Who), Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra)

–

Donderdag 20 mei:
Heel soepel gaat mijn ronde hardlopen vanmorgen. Moet ik vaker een keer overslaan, dan? Vanmorgen loop ik in zomertenue terwijl het nog heel koud aan de handen is, misschien is het dat. Even na zeven ben ik aan het werk. Er ligt veel om te doen en ik doe dat gestaag en in alle rust. Koffie met De Vrouw. Die gaat later op de ochtend de deur uit. Koffie en verder werken. Ik kom een heel eind. Tegen een uur samen lunch. Afwasje. Nog een stuk werken. Dan wandel ik naar een terras en daar ontmoet ik Willem. We praten bij. Lange tijd elkaar niet gezien. Zijn levensgezellin Truus woont nu anderhalve maand in een verpleeghuis vanwege eindelijk gediagnosticeerde vasculaire dementie. Het is een verdrietig verhaal, maar Willem redt zich goed. Fijn om hem te zien en te spreken. Half vijf ben ik weer thuis. Nog heel even wat werkzaamheden en dan is het klaar voor vandaag. Krant. De Vrouw serveert lamssteak met een schotel van ui, paprika, courgette, tomaat en witte bonen die voortreffelijk smaakt. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering negentien van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: The String Quartets (Jethro Tull), To Cry You A Song – A Collection Of Tull Tales (allerlei), Free Sampler (Jewel), Wolffpack (DeWolff), Amazônia (Jean-Michel Jarre), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Walk On, het vijfde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), de cd’s uit de doos KaLIVEdoscope (Transatlantic)

–

Woensdag 19 mei:
Op om zeven uur. Koffie met De Vrouw. Halverwege de ochtend wandel ik naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Dan loop ik nog naar een andere super. Het begint te regenen. Lunch met De Vrouw. Afwas en plee poetsen. We waren van plan om vanmiddag op de fiets te gaan, maar het is erg regenachtig, dus dat doen we niet. Dan maar boeken bestellen. Tegen vier uur is het opgeklaard, maar te laat om op de fiets te gaan. Ik wandel een rondje langs het kanaal en om het centrum. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik kook wat wortelen en maak ondertussen een salade van een restant dat er van vanmiddag over is, aangevuld met bosui, komkommer en kerstomaat. Dan bak ik plakjes rundersaucijs, kastanjechampignon, ui, paprika, courgette, de gekookte wortel, spinazie en tandoorikruiden. We eten alles zo’n beetje op. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering achttien van Beagle. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Nothing Is Easy: Live At The Isle Of Wight 1970 (Jethro Tull), Aqualung Live (Jethro Tull), Wolffpack (DeWolff), Roxy – Tonight’s The Night Live, het vierde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), The Source (Afro Celt Sound System), Quadrophenia (Music From The Soundtrack Of The Who Film) (The Who)

–

Dinsdag 18 mei:
Kwart voor acht ben ik op de werkplek. Er is veel overleg en geregelgedoe. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Dan weer verder met overleg en geregelgedoe. Zes uur thuis. De Zoon komt er ook aan. De Vrouw serveert een nasischotel die uitstekend smaakt. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering zeventien van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Tonight’s The Night, het derde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Amazônia (Jean-Michel Jarre)

–

Maandag 17 mei: verjaardag
Wakker ben ik om zes uur. Op niet heel lang daarna. Zeven uur ben ik aan het werk. In het begin van de ochtend kan ik goed bijwerken. Koffie met De Vrouw. Tussen de middag lunchen we. Geen tijd en gelegenheid om naar buiten te gaan voor een rondje wandelen; gelijk verder met overleg. Half vijf is het werk klaar voor vandaag. Krant. Mijn tante (85) belt, ze feliciteert me en we kletsen even bij. Dan ga ik avondeten maken. Eerst een salade van bosui, minipaprika, komkommer en peer. Vervolgens bak ik ui, prei, paksoy en paprika en doe daar currypasta en wat vocht bij. Dit laat ik gaar pruttelen. Ik warm het restant van de kaassaus op en bak nog lamsmerquez. We eten alles op. Afwas en afval. Ik bel met Joep, die even wat ondersteuning nodig heeft voor zijn schilderlessen die hij geeft. Dan maak ik een nieuwsbericht op de webstek van Kunst-Zinnig-Brein. De Vrouw heeft nog een verjaardagscadeau: ze heeft geregeld dat ik eind van de maand mijn eerste virusvaccinatie krijg (en de tweede aan het begin van juli). Webstek. Ik zie de zestiende aflevering van Beagle. Nog iets lezen en luisteren.
Muziek vandaag: de vier cd’s uit de doos 25th Anniversary Box (Jethro Tull), The Christmas Album (Jethro Tull), Tuscaloosa, het tweede plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Wolffpack (DeWolff), For The Music (Blackfield)

–

Zondag 16 mei:
Zeven uur wakker. Niet zo heel goed geslapen. Mijn ronde hardlopen gaat aardig. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Allerlei. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Dan krijg ik (vervroegd) verjaardagscadeaus. De Zoon geeft me de cd Wolffpack (DeWolff) en De Vrouw Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young). Blij mee! Ik wandel nog door het centrum voor wat laatste boodschappen vandaag. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik stoom witte asperges. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, minipaprika, wilde tomaatjes en aardbeien. Ook monteer ik een kaassaus en kook ik eieren. Uiteindelijk bak ik steaks bavette en dan gaan we ter tafel. We eten alles nog op ook. Afwas. Dan belt Onze Vader om mij te feliciteren. Hij is op tijd. Vanavond zijn Heidi en Auke op bezoek. We hebben elkaar lange tijd niet gezien en het is fijn om bij te praten. Elf uur is het bezoek weg en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: A Little Light Music (Jethro Tull), Nightcap: The Unreleased Masters 1973-1991 (Jethro Tull), Wolffpack (DeWolff), Everybody’s Alone, het eerste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Zaterdag 15 mei:
Wakker en op om half zeven. Anderhalf uur later wandel ik naar de markt voor fruit en groente. Daarna naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan loop ik nog even het centrum in en haal brood bij een Turkse winkel. De Vrouw gaat vandaag de hort op. Koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Als ik net op weg ben, gaat het regenen. Gelukkig heb ik een plu mee, dus het valt mee. Tegen vier uur is De Vrouw weer terug. Bijpraten op het balkon. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een knoflookyoghurtmayosaus, dan een salade van bosui, komkommer, wilde tomaatjes en aardbei. Ten slotte bak ik aardappelblokjes en lamsshoarma. We eten er weer goed van. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering vijftien van Beagle. Nog lezen en luisteren en slapen.
Muziek vandaag: Part Of The Machine (cd single) (Jethro Tull), de drie cd’s uit de doos 20 Years Of Jethro Tull – The Definite Collection (Jethro Tull), It’ll All Work Out In Boomland (T2), Apostrophe (‘) (Frank Zappa), Kaleidoscope (Transatlantic), Zëss (Magma)

‘Hoi, je spreekt met Bas.’
‘Wat leuk dat je weer eens belt. Dat is lang geleden. Ik dacht al: ik hoor maar niets van hem.’
‘O? Je kunt mij ook gerust bellen, hoor.’
‘Dat is waar. Maar ik ben niet zo’n beller.’
Ik wenste hem een prettige hemelvaart en hing op.

Eigenlijk is hiermee dit stukje al wel zo’n beetje klaar. Ik zou de dialoog nog wat kunnen oprekken, maar de vraag is of ik dat wel moet doen. Ik doe het niet. Voor je het weet schotel ik De Lezer een lang verhaal voor waar hij of zij helemaal niet op zit te wachten. Bovendien is er het risico dat De Lezer halverwege afhaakt en de grap mist. Eigenlijk moet De Lezer niet zo zeuren en blij zijn dat ik hem of haar niet om de oren sla met een ellenlange uiteenzetting vol ontbrekende witregels, zoals mijn trouwe lezers zich uit mijn eerdere stukjes kunnen herinneren. Ik hoop van ganser harte dat mijn trouwe lezer zich überhaupt (sowieso ins Blauwe hinein ist es kaus bausen) iets herinnert en niet lijdt aan vasculaire dementie of een andere vorm van vergeetachtigheid. Het zal je gebeuren. Zoals mijn goede vriend Hendrik. Niet hij zelf, maar zijn levensgezel Bep werd onlangs opgenomen in een verpleeghuis, omdat ze thuis niet meer te harden was. Ik ontdekte deze gebeurtenis, toen Hendrik antwoordde op mijn mail waarin ik vroeg hoe of het toch met hem en zijn levensgezel Bep ging. In zijn bericht vertelde hij over het afsterven van de hersengebieden in de kop van Bep, veroorzaakt door een verstoring in de bloedtoevoer in de hersenen, eveneens in de kop van Bep. Zo zie je maar weer hoe alles met elkaar samenhangt. Hoe die verstoring bij Bep dan weer was veroorzaakt, vertelde het bericht van Hendrik niet. Wat ik weet is dat lage of hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, suikerziekte, roken, lacunaire infarcten en andere ellende de oorzaak kunnen zijn, maar bij Bep was voor zover ik weet geen sprake van lage of hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, suikerziekte, roken, lacunaire infarcten en andere ellende. Vraag is ook wat of ik aan die informatie zou hebben, als Hendrik het wél had verteld in zijn bericht. We krijgen er de oude Bep niet mee terug. De oude Bep is weliswaar tien jaar ouder dan Hendrik en Hendrik begin zeventig en godsamme, wat raken we tegenwoordig allemaal op leeftijd. Het lijkt nog gisteren dat in mijn beeld iemand van zeventig tot een totaal andere generatie behoorde (laat staan het oude besje Bep); vandaag de dag rekenen we iemand als Hendrik – die toch alweer begin zeventig is – tot onze generatiegenoten. Het komt allemaal dichtbij. Wat ‘allemaal’ precies is, weet ik ook niet goed. Wat of ik precies wil zeggen, ook niet. De tijd vliegt, zou dat het zijn? Zeker in de huidige omstandigheden, waarin het leven veel minder spektaculair is dan voorheen, met geen dank aan dat vorte virus. Ik zit in mijn thuiswerkkamer te werken en ga alleen de deur uit voor een boodschap, een pauzewandeling of ronde hardlopen (’s morgens vroeg). De mensen met wie ik het meest contact heb zijn mijn buren met wie ik de krant deel, in plaats van mijn goede vrienden en bekenden, mijn familieleden of collega’s. (Of nee, de persoon met wie ik het meest contact heb, dat is natuurlijk De Vrouw, al hebben we niet altijd meer veel nieuws aan elkaar te vertellen omdat we de hele dag op elkaars lip zitten en weinig meemaken.) Waar was ik ook weer? Het leven is saai en de tijd gaat hard, daar was ik. Hendrik had ik al bijna een jaar niet meer in levenden lijve gezien en gesproken. De laatste keer dat we elkaar wel zagen en spraken, was Bep ook al onderwerp van gesprek. Het ging niet goed met haar. Hendrik vertelde over haar plotse geheugenproblemen, slordige spraak en andere taalproblemen, duizeligheid, slapte in ledematen, oogproblemen, gebrek aan concentratie, dwaalgedrag, incontinentie, ongepaste lachen en schreeuwen en huilen, moeite met het opvolgen van instructies en problemen met omgaan met geld. We zaten in een grand café en ik mocht de rekening betalen, omdat Hendrik platzak was. Hij hoopte nog dat het beter zou gaan. Met Bep. Nu weet hij dat het niet beter wordt met Bep. Vasculaire dementie is niet te genezen. Wat ik dan weer weet – uit de boeken en van het internet -, is dat de ziekte, net als andere hart- en vaatziekten, soms voorkomen of vertraagd kan door middel van vetarme voeding, niet roken en niet drinken. Als je niet drinkt, ga je volgens mij dood. Doch ik begrijp ook heus wel dat ‘drinken’ hier slaat op ‘alcohol nuttigen’, waarom zetten ze dat er dan niet neer? Zelf eet ik zeer vetarm, heb ik nooit gerookt en drink ik al dik zeven jaar geen alcohol meer. Waar had ik het ook weer over? Even teruglezen. Over hoe je vasculaire dementie kunt voorkomen of vertragen. Maar dat terzijde. Bep is er niet meer mee geholpen. Die zit al in een verpleeghuis. Ik hoop voor haar dat een lijdensweg haar bespaard mag blijven. Volgens mij is het niet zo erg om zelf zo dement als een deur te zijn – je merkt er niet veel van of kunt het je niet herinneren -; het proces van aftakeling daarentegen moet afgrijselijk zijn, voor zowel de getroffene als de naaste omgeving. Het zal je maar gebeuren dat je niet meer weet wat je een minuut geleden hebt gezegd en gedaan en je bent je dat bewust. Dat moet toch erg zijn. Ik heb – even een zijpaadje, hoop dat u het niet erg vindt – om een of andere hier totaal niet ter zake doende redenen nogal veel te maken met mensen die op latere leeftijd hersenletsel hebben opgelopen en een van de mogelijke gevolgen van hersenletsel is problemen met het geheugen. Zowel het lange- als kortetermijngeheugen kan aangedaan zijn. Het lijkt me zeer vermoeiend dat je niet meer weet dat je net het gas hebt uitgedraaid en dus steeds weer van de bank moet opstaan om in de keuken te controleren of je het gas wel hebt uitgedraaid. Voor je het weet heb je artrose in je knieën erbij. Of erger. Zo sprak ik laatst iemand die zei: ‘Bas, een boek lezen lukt me niet meer. Na anderhalve bladzijde ben ik vergeten wat er op de eerste pagina is gebeurd.’ Dan kan ik grappen maken van: ‘Dan is iedere keer hetzelfde boek nieuw, kun je dus met een enkel boek af en dat scheelt een hoop boeken kopen,’ maar zelf kunt u de grappen waarschijnlijk veel leuker bedenken. Vervelender is het als iemand je voor de 12.354e keer hetzelfde verhaal vertelt en zeggen: ‘Ja, dat heb je net ook al verteld’ is niet alleen confronterend, het helpt de getroffene ook geen reet. Wat je dan wel moet doen of zeggen, weet ik ook niet goed. Of heb ik dat al verteld? Om een heel lang verhaal kort te maken: ik hoop voor Bep en voor alle mensen die haar dierbaar zijn of die Bep tot een dierbare rekenen, dat Bep een lijdensweg bespaard mag blijven. En ook u, trouwe lezer die het tot hier heeft gelezen (applaus hoor, na al die ontbrekende witregels), ook u wens ik een prettige hemelvaart.

–
Apeldoorn, mei 2021

Voor wie het zich niet kan herinneren, lees ook dit verhaal. ?

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

bazbo 0892: Steve Winwood – Talking Back To The Night
Van harte gefeliciteerd, Steve! Drieënzeventig is hij geworden, vandaag. En nog altijd de stem van de koorknaap. een tijdje geleden zag ik deze elpee in de plaatselijke platenwinkel staan en een uur geleden vond ik dat ik hem maar moest gaan halen, om mijn Winwood-solo-collectie compleet te maken. Het album verscheen in 1982 en was het vervolg op het succesvolle Arc Of A Diver van twee jaar eerder. Net als op die plaat speelt en zingt Winwood alles in z’n uppie. De negen liederen zijn van de hand van hemzelf samen met Will Jennings, de beroemde Amerikaanse songwriter. In tegenstelling tot Arc Of A Diver was Talking Back To The Night geen succes, al staat er prachtig materiaal op. Valerie was de single die niet zo veel deed. Een paar jaar later was Help Me Angel ook een single; die werd wederom niets, maar het is een gaaf lied met die typische Moogsynthsololijn erin. Ik had al wel wat materiaal van deze plaat; een liedje of drie ervan staat op de dikke box The Finer Things, dat een fraai overzicht geeft van Winwoods carrière. Bovendien heb ik de tweede single van de plaat There’s A River op vinyl (zie dik een jaar geleden). De elpee die ik daarnet kocht is een heruitgave uit 2016/2017 en er zit een downloadcode bij, zodat ik hem ook digitaal heb. Van harte gefeliciteerd, Steve!

–

Vrijdag 14 mei:
Wakker om half zeven. Ik loop mijn ronde hard. Een wat langere route kies ik, ook al loop ik niet heel soepel. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik lees en luister. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. We lunchen rond een uur of twaalf. Afwasje. Dan stappen we op de fiets en rijden naar een bos- en heidegebied even buiten de stad. Daar wandelen we door heide en bos. Na afloop drinken we thee op een terras. Half vijf zijn we weer terug. Krant in de zon op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst kook ik spaghetti. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, minipaprika en wilde tomaatjes. Ik bak kastanjechampignons, ui, zoete bataat, courgette en een restje rode eikenbladsla. Daar doe ik een fikse schep groene pesto en de gekookte spaghetti doorheen. Ik bak lamssteaks en rasp parmesan. Alles op tafel en alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Tegen achten naar binnen. Webstek. Ik zie de veertiende aflevering van Beagle. Meer lezen en luisteren.
Muziek vandaag: The Broadsword And The Beast (Jethro Tull), Crest Of A Knave (Jethro Tull), de bonuscd die mee kwam met Planetary Overload Part One: Loss (United Progressive Fraternity), Nocturne (Irmin Schmidt)

–

Donderdag 13 mei: Hemelvaartsdag
Half zeven wakker en op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Buiten is het zonnig en aangenaam, dus kunnen we op de galerij uit de wind zitten. Meer koffie met De Vrouw. Binnen brunch. Afwasje. Begin van de middag lopen we naar het station en pakken een trein naar Zutphen. Daar lopen we naar de vaccinatielocatie waar De Vrouw haar tweede prik krijgt. Ze is snel klaar en we lopen naar het centrum van Zutphen. Op het plein in het centrum is het erg druk, maar iets ervandaan vinden we een rustig terras waar we thee en stroopwafelcake nuttigen. Dan lopen we langs de IJssel weer terug naar het station. Iets na vijf uur zijn we thuis. Even uitblazen op het balkon. Bij de overburen is iets te vieren op het terras. De Vrouw krijgt een telefoontje van Luuk, goede kennis uit ons Zappa-wereldje. Hij is al lange tijd ziek, maar nu ziet het er echt niet best uit en de verwachting is niet goed. We spreken af dat we hem binnenkort nog een keer gaan opzoeken. Ik maak restanten bietenwitlofschotel en paksoycurry van de afgelopen dagen warm, vul een restant salade aan met bosui en komkommer en ten slotte bak ik Duitsche biefstukken. We eten alles op! Afwasje. Nog een tijdje lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de dertiende aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: de drie cd’s uit de set A La Mode – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), Summer Dancing (Judy Dyble & Andy Lewis), Planetary Overload Part One: Loss (United Progressive Fraternity)

–

Woensdag 12 mei:
Als ik om kwart over zes opsta, is De Vrouw al lang wakker. Een kwartier later gaat zij naar het werk. Ik ontbijt en ga een ronde hardlopen. Het gaat wat moeizaam, maar het lukt. Om half negen ga ik een uurtje werken; ik moet nog wat uitwerken op korte termijn. Half tien is het klaar. Koffie en dan wandel ik door de zon naar de super. Het is niet alleen zonnig, ook zacht. Thuis meer koffie en lunch. De Vrouw laat weten dat ze door ziekte in het team wat langer vandaag moet werken. Ik doe wat huishoudelijks (afwas, plee poetsen). Vervolgens wandel ik een rondje langs het kanaal en om het centrum. Dan lees ik op het balkon. Eind van de middag begin ik vast met avondeten maken. Eerst vul ik een restant salade aan met bosui, komkommer en peer. Dan bak ik ui en paksoy, voeg daar currypasta (tika massala) aan toe en een blik tomatenblokjes. De Vrouw is er rond half zes. Ik bak nog kalfsschnitzels en we kunnen aan tafel. Bijpraten en natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Na half acht naar binnen. Webstek. Ik zie de twaalfde aflevering van Beagle. Verder lezen en luisteren.
Muziek vandaag: de surroundmixen op de dvd’s en het live materiaal op de twee cd’s van de set Stormwatch (… 40th Anniversary Force 10 Edition …) (Jethro Tull), Dwellers Of The Deep (Wobbler), Seed (Afro Celt Sound System), de twee bonusplaatjes uit de set It’ll All Work Out In Boomland (T2)

–

Dinsdag 11 mei:
Ik ben vanmorgen op de werkplek om kwart voor acht. Allerlei overleg en geregel en voorbereiden. Een uur pak ik een bus terug naar huis. Daar ben ik om half drie. Even voorbereiden, half vier nog een overleg en om vijf uur is het klaar. Ank belt! We praten een half uur; het gaat goed met haar en zo gauw het mogelijk is (en dat duurt niet lang meer) gaan we bij haar en Bob op bezoek. De Zoon is er even na half zes. De Vrouw serveert bamisoep. Afwas. Afval. Ik lees op het balkon. Daarna zie ik aflevering elf van Beagle. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: Planets + Persona (Richard Barbieri), It’ll All Work Out In Boomland (T2)

–

Maandag 10 mei:
Het is vrij warm geweest vannacht. Als ik voor zes uur ga hardlopen is het ook zacht; dit keer geen handschoenen nodig. Om zeven uur ben ik aan het werk. Begin van de ochtend wat overleg; vanaf halverwege de morgen alle tijd voor uitwerken en voorbereiden en regelen. De Vrouw gaat eind van de ochtend met een cliënt boodschappen doen. Ik lunch. Afwasje. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal en buiten het centrum. Het is niet koud, maar het is donker en af en toe regent het lichtjes. Thuis weer aan het werk. Half vijf is het klaar. Krant. Dan maak ik avondeten. Ik warm de oven voor. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, komkommer, aardbei en framboos. Dan snijd ik rode ui, rode biet, witlof en peer; die doe ik in een ovenschaal met walnoten, honing en olie en die ovenschaal zet ik een half uur in de warme oven. Aan het eind van de oventijd bak ik stroganoffburgertjes en dan kunnen we aan tafel. We eten er goed van. Natafelen. Afwas. Ik lees op het balkon. Webstek. Ik zie de tiende aflevering van Beagle. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: de eerste cd en de surroundmix van het concert op de tweede dvd van de set Heavy Horses (New Shoes Edition) (Jethro Tull), Bursting Out – Live (Jethro Tull), Volume 3: Further In Time (Afro Celt Sound System), Odds & Sods (The Who), Spiritus Mundi (Nad Sylvan)

–

Zondag 9 mei: moederdag
Kwart voor zeven wakker en op. Koffie. Buiten schijnt de zon, maar het is nog wat te fris om op de galerij erin te zitten. Negen uur is het daar beter. Koffie met De Vrouw. We doen huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Die nuttigen we. Afwas, stofzuig. Ik lees op de galerij. De Vrouw gaat naar het werk. Ik wandel een rondje om het centrum. Het is broeierig, rond de vijfentwintig graden, soms bewolkt met lichte regen, dan weer zonnig. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik kook spaghetti, bak kastanjechampignons, bosui en rode eikenbladsla, doe daar rode pesto en de spaghetti doorheen en bestrooi het met parmesan. Dat eet ik dan weer op. Afwasje. Ik lees op het balkon; daar is het tot laat zeer aangenaam. Ik zie aflevering negen van Beagle. Webstek. Slapen.
Muziek vandaag: Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra), Talking Timbuktu (Ali Farka Toure with Ry Cooder), de surroundmix van de eerste dvd die mee kwam met de set Heavy Horses (New Shoes Edition) (Jethro Tull) en de tweede en derde cd daarvan, Under A Spell (Richard Barbieri)

–

Zaterdag 8 mei:
Mijn ronde hardlopen om kwart voor zeven gaat niet heel gemakkelijk. Om acht uur ben ik op de markt voor groente en fruit. Erna wandel ik naar de slager en de super. Koffie met De Vrouw. Erna lopen we naar een Turkse winkel voor brood. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon heeft nog geen testuitslag, dus die moet nog thuis blijven. We lunchen. Afwasje. Dan komt bericht van De Zoon: de uitslag van de test is gelukkig negatief. Krant. Ik maak avondeten. Eerst kook ik sperziebonen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, aardbei en framboos. Dan bak aardappelen en daardoorheen roer ik de sperziebonen. Ook bak ik steaks bavette. We eten het op. Afwas. Ik zie aflevering acht van Beagle en de concertvideo die mee kwam met de set Songs From The Woods (40th Anniversary Edition – The Country Set) (Jethro Tull). Webstek. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: de surroundversies van de eerste dvd van Songs From The Woods (40th Anniversary Edition – The Country Set) (Jethro Tull), Over-nite Sensation (Frank Zappa), Quadrophenia (Deluxe Edition) (The Who), Metallic Spheres (The Orb)

Ingrediënten
1 pot bruinen bonen
1 blik kikkererwten
1 blik linzen
2 aubergines
2 uien
boter of vloeibaar bakproduct
2 theelepels baharat kruidenmix (makkelijk zelf te maken; zie hieronder)
1 liter bouillon
1 eetlepel tomatenpuree
yoghurt
een paar blaadjes koriander (optioneel)
zout

Ingrediënten voor de Baharat kruidenmix
2 theelepels witte peper
2 theelepels gemalen komijn
1 theelepel gemalen koriander
1 theelepel kruidnagel
1 theelepel nootmuskaat
1 theelepel kaneel

Bereiding
1 Schil de aubergines en snijd ze in plakken van ongeveer 1 cm dik. Leg op een bord en bestrooi de plakken aan beide kanten met zout. Laat ze minstens een half uur staan.
2 Mix ondertussen -indien nodig- de kruiden voor de Baharat kruidenmix.
3 Pel de uien en snij in (halve) ringen.
4 Verhit een flinke soeppan, daarin wat boter en fruit de uienringen aan, samen met de kruiden en wat zout.
5 Als de uienringen zacht zijn, voeg dan de bruinen bonen, kikkererwten, linzen en tomatenpuree toe. Roer even goed door en voeg dan de bouillon toe. Breng aan de kook.
6 Spoel de aubergineplakken af, dep ze goed droog met keukenpapier.
7 Verhit boter in een koekenpan en bak daarin de aubergineplakken tot ze lichtbruin zijn.
8 Doe de gebakken aubergineplakken bij de soep en laat alles nog anderhalf uur koken.
9 Als je de soep wat dikker wilt, dan kun je wat bonen en kikkererwten kapot stampen met een pureestamper.
10 Je kunt de soep in je bord garneren met een lepel yoghurt en verse koriander.