Bas Langereis leest u voor!

Ik kan niet omgaan met complimenten. Het zal met mijn minderwaardigheidscomplex te maken hebben.
Hier staat tegenover dat ik heel goed kan omgaan met felle negatieve kritiek. Zo hoor ik nogal eens: “Jij schrijft alleen maar ellenlange zeurverhalen die nergens over gaan. Je springt van de hak op de tak, dwaalt voortdurend af en vertelt nooit eens iets wezenlijks wat de lezer aan het nadenken zet.” Dit soort kritiek leg ik onmiddellijk naast mij neer, want het is toch altijd onterecht.

(more…)

“Hee!” zei ze enthousiast.
“Hoi,” was mijn verweer.
Ik had mijn aandacht er niet bij. Normaal gesproken wel, als een leuke vrouw mij passeert en mij hartelijk groet. Het lag ook niet aan haar. Ik stond voorover gebogen over de bakken en kon maar geen beslissing nemen.
Die bakken waren trouwens opvallend leeg. Dat was niet alleen vandaag; dat was al enige tijd zo. Mensen kochten hier steeds minder.

(more…)

Snel de aandacht afleiden.
Kijk, daar heb je die ene jonge vrouw. Ik zie haar hier vaker. Ze draagt halfhoge laarsjes en een zeer strakke spijkerbroek met een kort tuniekje erboven. Zo zie je leuk de rondingen van haar reet. Prima geproportioneerd, dat moet gezegd. Haar blonde haren heeft ze opgestoken en haar glimlach is alom. Moet ik nog uitleggen dat ik haar een mooie griet vind? Vast niet. Het zal u niet verbazen. Vindt u het ook niet gek dat er bij het zien van dit blonde meisje wel eens vragen bij mij naar boven komen? Vragen in de trant van: Zou ze wel ’s …?

(more…)

“Jullie zijn een grappig stel,” zei de dame van achter haar toonbank. We konden haar even niet zien. Ze zat voorovergebogen en zocht iets. Het was een vrouw van ongeveer onze leeftijd. Misschien iets ouder. Vlot gekleed in een strakke beige broek en bruine, hoge laarzen. Ze droeg een luchtig hemdje en daaroverheen een kort leren jasje. Haar blonde haren had ze opgestoken en als ze glimlachte verschenen er allemaal rimpeltjes in haar gezicht. Dan was ze toch wel ouder dan wij. Veel ouder.
Een grappig stel? Wij? Vrouwlief en ik keken elkaar aan. Waar hád ze het over? Zelf vond ik de dame op haar beurt ook best geestig.

(more…)

Zo. Ik ben weer terug van weggeweest. Ja, ik heb een heerlijke vakantie gehad. Aardig dat u het vraagt. Veel gezien en gedaan, prima weer en vooral heel gezellig.
De dorst was echter niet over. Dus moest ik maar weer eens wat gaan halen. Ik zette een leeg kratje Dommelsch op mijn bagagedrager en dook op de fiets. ‘Krak,’ hoorde ik onder mij. Dat voelde niet goed.

(more…)

Gisterenmorgen stond ik op. Ik was de avond ervoor naar bed gegaan, vandaar. Dat is niet vanzelfsprekend. Je kunt ook opstaan als je net bent gevallen. Of als je drie dagen ervoor bent gekruisigd en daarna begraven in een grot. Dat was echter niet het geval. Vrouwlief heeft een gat in beide handen; ik niet. Ik stond alleen maar op.

(more…)

Ik heb soms malle ideeën. Of zoiets. Hoe begin je een verhaal met een dergelijke titel? Ik wil niet gelijk met de grootste ranzigheid in huis vallen. Dat valt nog niet mee. Waarom verzin ik dan ook van die idiote titels? Wie het weet, mag het mij komen vertellen. Ik heb er totaal geen grip op. Ze komen zoals ze komen.

(more…)

(more…)

In augustus 2011 mocht ik op FOK! een hele serie plaatsen. Wat ik deed, was een oud ‘klassiek’ verhaal in vijf stukken knippen.

(more…)