Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 27 maart:
Nu gaat de wekker om zeven uur. Vreemde week. Twee uur later zitten De Vrouw en ik bij de loog en de jater. Het gaat redelijk goed met mij; er is steeds meer ruimte om zaken op te pakken en mijn stemming blijft onder controle. Medicatie doet z’n werk, maar ik doe zelf ook veel. Probleem alleen zijn de bijwerkingen (slecht slapen, ’s nachts zwaar transpireren, diarree, seksueel). Advies van de jater: stoppen en een ander middel beginnen. Welnu, dat gaan we doen. Ik ga de sertraline stapsgewijs afbouwen. Wekelijks zal ik telefonisch contact hebben met de jater om te bekijken hoe de afbouw en de opbouw zal gaan verlopen. De behandeling bij de loog sluiten we af. Dag, Bram. Mijn dank is groot. Om kwart voor twaalf ben ik op de werkplek en om half zeven ben ik weer thuis. Moe. Zeer moe. Even denk ik dat het niet goed gaat, maar het gaat goed. De Vrouw heeft rabarbersap gemaakt, uiensoep gekookt, kaasbroodjes opgewarmd en lamsbiefstuk gebakken. Veel eet ik niet, maar het smaakt zeer goed. Ik lees nog wat en zo rond acht uur is er bezoek. Esther en Nico komen een avond bijkletsen en het is prettig en gezellig. Ik kan om half twaalf naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Donderdag 26 maart:
Barst. Ik had de wekker gezet op half zes. Die ging nog af ook en ik deed nog heel even mijn ogen dicht. Nu ik ze weer open, is het kwart over zes. Te laat, dus. Gelukkig ben ik flexibel en kan ik wat schuiven met werktijd. Ik ben een half uurtje later op de werkplek en ga aan de slag. Er is weer veel te doen en weinig te beleven. Tussendoor loop ik een rondje buiten.

Half zeven thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: zalmvissticks, sla en een schotel van chorizo, ui, peper, paprika en linzen. De Zoon vertelt over zijn ochtend in het Leo Kannerhuis; het is hem meegevallen en de behandeling/training gaat van start. Na de afwas lees en luister ik. Ik ben moe, merk ik. Zeer moe.
Muziek vandaag: Standards (Tortoise), Speaking Of Now (Pat Metheny Group)

–

Woensdag 25 maart:
Au, het is half zes. Opstaan, dus. En alweer niet erg. Op het werk haal ik de schade van de afgelopen dagen in. Veel weet ik te regelen en veel andere lijnen zet ik uit. Fijn. Echte pauze tussendoor komt er niet van, maar dat is niet erg. Zes uur weer thuis. Eten maken: de ovenhap van rode biet, rode ui, peer en witloof, met een salade van romasla, bosui, tomaat en komkommer, plus hamburger. Na opruimen is het tijd voor een kwartiertje 5-5-3 en ten slotte nog iets lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Syndistruction (The Syn), A map Of The World (Pat Metheny)

–

Dinsdag 24 maart:
Pas half zeven gaat de wekker. Vanmorgen stappen we bij De Zoon in de auto. We hebben een tweede gesprek bij het Leo Kannerhuis. De training die De Zoon graag wil volgen, gaat niet door vanwege te weinig aanmeldingen, maar er is nu mogelijkheid om in een kleiner groepje en met meer individuele aanpak iets soortgelijks te doen. We zijn benieuwd. Het gesprek is goed en De Zoon gaat donderdagmorgen starten. Om elf uur zijn we weer thuis. Even wat koffie en dan ga ik aan de slag. Vandaag werk ik thuis. Ik handel allerlei mail af en werk een verslag of twee uit. Tussendoor belt de huisarts met de uitslag van de bloedtest: alles is goed, alleen is er een allergie voor honden (goh). Het betekent dat ik word doorverwezen naar maag-darm-leverarts en er dus een endoscopie aan zit te komen. Au. Om half vier ben ik in DokZuid, voor het afscheid van een gedragskundige met wie ik veel heb samengewerkt. Als ik om half zes thuis kom, bewerk ik eerst de foto’s en vervolgens ga ik eten koken: een tajine van kip met currykruiden, knoflook, ui, peper, paprika, courgette en postelein, met daarnaast een salade van romasla, bosui, komkommer, tomaat en Turkse schapenkaas. Om half acht aan tafel en dan happen we alles weg. Na het eten doe ik het rustig aan. Precies: lezen en luisteren.
Muziek vandaag: In The Orbit Of Ra (Sun Ra and his Arkestra), TNT (Tortoise), Jim Hall & Pat Metheny (Jim Hall & Pat Metheny)

–

Maandag 23 maart:
Zo. Dit slaapt stukken beter. Na negen uur ben ik uit bed. Eerst maar eens koffie en de huishoudelijke dingen. Eind van de ochtend zoek ik alle paperassen voor de belastingaangifte bijeen en dat kost me nog geen uurtje en dan heb ik al het papierwerk van afgelopen jaar nog gesorteerd en gearchiveerd ook! We lunchen samen; De Vrouw is vandaag ook thuis. Ik begin met het sorteren en bewerken van de foto’s. Om half drie zitten we op de fiets. Mannetje Frits helpt ons in nog geen half uurtje de belastingaangifte te doen. Op de terugweg doen we een supermarkt en de Turkse winkel aan. Thuis lees ik de PROG uit en begin ik in Shell shocked – My life with the Turtles, Flo & Eddie, Frank Zappa, etc … (Howard Kaylan). Ik maak eten: stoemp van bataat met spek en andijvie, met daarnaast verse worst en een salade van romasla, komkommer, kiemen, paprika, bosui en rode rettich. Zeer goed. Na de dis gaan De Zoon en ik hardlopen. Deze week doen we nog een keer het 5-5-3 schema. Het kost moeite maar het lukt. Erna zie ik journaal en aansluitend bewerk ik alle foto’s. Morgen nog een laatste schifting en naamgeving. Vanaf tien uur lees en luister ik nog een uurtje.
Muziek vandaag: Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Black Water (Bonnen), The Endless River (Pink Floyd), The Hobbit: An Unexpected Journey (original sound track), Storytone (Neil Young), … And I’ll Scratch Yours (various artists – play songs by Peter Gabriel), Visions (Gandalf), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson) (op de hoofdtelefoon – wauw!), Imaginary Day (Pat Metheny Group)

–

Zondag 22 maart: van Corby (UK) naar huis
De wekker gaat rond half negen. Bij de ontbijttafel is het wat rustiger dan gisteren. We spreken Paul, James en Steve. Als we de koffers hebben gepakt, wachten we beneden in de lobby met Petter en Dagmar. De taxi is er en we nemen afscheid van alles en iedereen. Op het station treffen we Ian en Andrew. We bedanken hen voor de organisatie van een superweekend en dan stappen we de trein naar London in. Een uurtje later zijn we op luchthaven Luton en zonder problemen komen de veiligheidscontrole door. We kopen broodjes en wat te drinken. Het vliegtuig gaat om half vier en om iets over zes zitten we in de trein naar Amersfoort. Daar moeten we lang wachten op een overstap en het is al kwart voor acht als De Zoon verschijnt in het grillrestaurant op het Stationsplein in Apeldoorn. Er is shoarma en köfte en water. Nog weer een uurtje later zijn we thuis. De koffer pak ik uit, de was gaat aan en de rust is weer terug. Elf uur slaat de vermoeidheid zeer toe.
Muziek vandaag: Let’s Have Some Tea (The Muffin Men)

–

Zaterdag 21 maart: Moo-ah festival (2)
Geen wekker gezet. Om kwart voor tien zitten we aan het ontbijt. Het is zoeken naar een plekje en het voer is niet zo spectaculair was we hadden verwacht, maar we doen ons desondanks tegoed aan bacon and eggs en aan minimuffinz gevuld met blauwe bessen of de chocovariant. En dan? Gewoon weer terug naar bed. Om een uur zijn we beneden in de lobby. Steve en Suzan nemen ons mee naar een zaaltje en daar vindt een korte ceremonie plaats. Zij beloven trouw aan elkaar en wij heffen het glas daarop. Voorts trakteren ze bij de buren op een lunch. Ik hap een lichte pannini weg, maar niet voordat Giles en ik door Steffan enkele foto’s hebben laten maken die we gaan gebruiken voor de formele uitnodiging van ons verjaardagsfeest op 9 en 10 mei aanstaande. Eind van de middag wandelen we langs de Rockingham Road naar The Raven. Het programma loopt wat uit omdat er wat problemen zijn met de soundcheck. Niet erg. We vermaken ons. En dan zijn ze daar: The Muffin Men. Allemensen, als we dezelfde set en kwaliteit in mei ook krijgen, dan hoor je mij niet meer. Het is strak, speels, stevig en gewoon geweldig. Beetje dom dat de organisatie de beste band aan het begin van de avond neerzet. In de pauze ontmoeten we Tony en Kay en het is fijn om wat bij te praten. Bij de stand van G&S koop ik Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Let’s Have Some Tea (The Muffin Men) en het boek Freak Out! My life with Frank Zappa (Pauline Beltcher). Het String Trash Project is een rustpuntje en klinkt al heel veel beter dan we tijdens Zappanale van ze hebben gehoord. Evil Dick & The Band Members mogen veel te kort spelen; hun Zappa- en Crimsonesque muziek ligt duidelijk niet zo heel goed bij de meeste bezoekers, maar ik vind het zeer vermakelijk. Dat kan ik niet zeggen van Zappatika, ook al spelen Jeff Hollie en Ike Willis mee. Het geluidsniveau is zo hard dat het ondraaglijk word. Al snel vluchten we de zaal uit. In de hal is het niet veel beter, dus gaan we. Een taxi brengt ons terug naar het hotel. Inmiddels is het half een geweest. Morgen op tijd op, dus bedtijd.
Muziek vandaag: The Muffin Men, String Trash Ensemble, Evil Dick & The Band Members, Zappatika (with Ike Willis & Jeff Hollie)

Vrijdag 20 maart: Moo-ah! festival
Vroeg op, dus. De wekker gaat nog voor half vijf. Vandaag gaan we de zonsverduistering van dichterbij bekijken, vandaar. De Zoon zet ons rond half zeven af bij het station. We nemen de trein en zijn volgens dienstregeling om acht uur op Schiphol. Nog even een koffie, we komen zelfs de veiligheidskeuring door en dan is het grote wachten op het vliegtuig begonnen. We hebben vertraging en staan na half elf plaatselijke tijd pas op het station van London Southend. Stik, we kunnen onze aansluiting op stations St. Pancras wel vergeten. De treinrit naar London duurt bijna een uur, de Underground doet er tien minuten over en inderdaad, pas om kwart over twaalf staan we op St. Pancras. Een aardige meneer van de North Eastern Railways zorgt ervoor dat we in de trein van een uur later mogen zonder dat we nieuwe tickets hoeven te kopen. We halen broodjes en gaan naar het perron. Daar ontmoeten we flambay/Christian en we reizen gedrieën door het zonnige Britse landschap naar Corby. Daar op het station ontdekken we dat Heiko, Martin en Fish/Ulli in dezelfde trein hebben gezeten. We nemen een taxi naar hotel Hampton. In de lobby treffen we een hele meute bekenden: Dave, Nicola, au3, Eelco, Eric, Jan, Sven, Leo, Steve, Susan, Petter, Dagmar en Paul. Onze kamer blijkt prima. Niet veel later gaat het per taxi naar The George, een pub enkele mijlen ver. Daar zijn Bengt, Clint, Sean, Danny, Steffen en Giles. En helemaal uit de USA: Pete! Allemensen, wat een pret om iedereen weer te zien. We bestellen avondeten en ik heb een rumpsteak die goed smaakt. Het is al donker als we taxi’s nemen naar The Raven, de plek waar het allemaal gaat gebeuren. Daar is er weerzien met Eric, met organisatoren Ian en Andrew en met allerlei bekend-van-gezichten. Voorts is er een ontmoeting met James en muziek in The Raven Hall. Het begint met Acton Zappa, een uitstekend beginbandje. Niet perfect, maar zeer vermakelijk. Goede bassist, wel. Na de pauze krijgen we Inventionis Mater. Zeer indrukwekkende vertolkingen van het Zappawerk door twee jonge Italiaanse muzikanten op klarinet en klassieke gitaar. Bij vlagen verstild, bij andere vlagen virtuoos. Kippenvel! In de volgende pauze koop ik bij de stand van G&S toch maar het boek Shell Shocked – My life with The Turtles, Frank Zappa, Flo & Eddie, etc … (Howard Kaylan). En dan: The Zappatistas. John Etheridge en Annie Whitehead zijn in prima vorm en hun suites van instrumentale Zappa gaan er zeer goed in. En dan te bedenken dat ze maar eens in de twee jaar samen spelen. Als het afgelopen is, is het afgelopen. We nemen een cab naar het hotel. Daar nog even iets drinken en dan is het écht afgelopen. Het is bijna twee uur, dat ook nog ‘s.
Muziek vandaag: Acton Zappa, Inventionis Mater, The Zappatistas

–

Donderdag 19 maart:
En weer vroeg op. alles oké. Alles voorspoedig. Zelfs op het werk. Ik heb een gesprek met mijn coach. Mooi. De komende tijd ga ik kijken naar wat er zoal gevraagd en geboden wordt bij vacatures (online) die mij interessant lijken, zodat ik weet wat ik nog zou moeten ondernemen om helemaal vaardig te zijn. Ook ga ik nog dieper puzzelen op hoe ik collega’s ga vertellen wanneer het voor mij te veel is en ik druk ga ervaren. Daarnaast: dat ik een perfectionist ben, zaken liever zelf regel zodat ik zeker weet dat het goed komt, soms klussen niet doe en daarover een schuldgevoel heb – ik moet mijzelf ervan bewust zijn dat dit komt door opvoeding en verleden, door het idee dat ik ooit heb meegekregen: Ik kan niets, ik weet niets, ik ben niets. Als ik het idee/gevoel krijg, hoef ik er maar aan te denken waar het vandaan komt en dan: grinniken. (Na een hele zwik complimenten onlangs, dacht ik plots: Zou het echt zo zijn? Zou ik echt goed zijn?) Tussen de middag loop ik een rondje door het bos.

De Vrouw mailt tussendoor: Bas, Willem en ik hebben tijdens het evenement Cultuur bij je Buur op zaterdag 18 april drie optredens op twee verschillende locaties en op zondag 19 drie optredens op een locatie. Het gaat goed! Vandaag gaat het ook goed. Ik doe veel en krijg veel af en wat ik niet afkrijg, ga ik dinsdag thuis zitten doen. Over thuis gesproken: om zes uur ben ik daar. Er staat al snel eten op tafel: de risotto van gisteren, fricandeau en een schotel van garnalen, spitskool en roomkaassaus. Na de maaltijd pak ik een koffer in en leg ik nog van alles klaar voor de komende dagen. Het journaal, nog iets lezen en luisteren en dan op tijd naar bed. Morgen vroeg op.
Muziek vandaag: Beyond The Missoury Sky (Charlie Haden & Pat Metheny)

–

Woensdag 18 maart:
Een uur later dan normaal gaat de wekker. Om acht uur steekt een mevrouw een naald in mijn linkerarm en vijf minuten later sta ik bij de bushalte te wachten. Het bloedprikken is weer gebeurd. Een uurtje later loop ik de werkplek op. Een lekker bijzondere dag. Veel overleg, ook wat zeer plotseling. Er blijft dus ook nog wat liggen. Dat is niet erg; veel kan morgen ook nog. Ik ben op de gebruikelijke zes uur thuis. Eerst maar eens stemmen. Dan eten maken: dikke saus van gehakt, ui, peper, postelein en tomaten; risotto koken en een salade monteren van komkommer, schapenkaas, rozijnen en paprika. De Vrouw komt thuis en we eten het op. Hapslikweg. En ja hoor, we gaan ook weer ons rondje hardlopen. Gelukkig is het donker, dus niemand ziet dat we aan het hardlopen zijn. Dat zal nog wel anders worden. Weer thuis kan ik nog ietsjes lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Live in Leeds (Zappatistas), Quartet (Pat Metheny Group)
En … de krant weer gehaald:

–

Dinsdag 17 maart:
Welnu. Zal ik ’s zeggen dat ik niet zo goed heb geslapen? Ik heb niet zo goed geslapen. Toch ben ik vroeg en opgewekt wakker, plus op het werk voldoende scherp en alert. Ik lig mooi op schema. Om half twee zit ik al in de bus naar Apeldoorn. Ik mag jurylid zijn en meehelpen schilderijen te selecteren voor de Special Arts Award. De werken zijn gemaakt door mensen met NAH en de klus vindt plaats in DokZuid. Er zitten mooie stukken tussen. Om kwart over vijf zit op de fiets om een nieuwe voorraad medicijnen bij de apotheek op te halen. De Vrouw heeft eten gemaakt: een stoemp van aardappel en doperwten, net shoarma en salade ernaast. Na de dis is er tijd en gelegenheid om de foto’s van vanmiddag te bewerken en her en der te plaatsen. Dan kan ik zo rond acht uur nog even zitten en lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Conflict And Dreams (Cairo), Millions Now Living Will Never Die (Tortoise)

–

Maandag 16 maart:
Niet zo heel goed geslapen. Veel wakker geweest. Overdag gaat het goed. Op het werk is veel te doen en ik kan alles in goede orde afkrijgen. Geen pauze, omdat ik wat overleg heb. Ik heb telefonisch contact met de huisarts. In mijn poep is niets vreemds gevonden aan bacteriën en parasieten. Daarom nu bloed gaan prikken en als daar dan weer niets uitkomt, dan mag ik opnieuw een inwendig darmonderzoek ondergaan. (Getver.) Ook de psych maar eens gebeld, waar of het herhaalrecept van mijn medicatie blijft. Het was nog niet naar de apotheek doorgestuurd, maar dat gaat vandaag of morgen wel gebeuren. Ik hoop het, want uiterlijk donderdag moet ik die zooi hebben. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten klaar. Het laatste beetje pompoensoep gaat op en er is een roerbakschotel van chorizo, ui, paprika, kastanjechampignons en spitskool. Ernaast komkommer en mango. Als het op en opgeruimd is, gaan De Zoon en ik hardlopen. Twee keer vijf minuten en een keer drie minuten, afgewisseld met twee keer een minuut pauze. En het gaat me weer goed af! De eerste vijf minuten zijn weer lastig, maar daarna vlotjes en redelijk soepel en gemakkelijk. Na de douche zien we journaal en vervolgens lees en luister ik in alle rust tot het half tien is geweest.
Muziek vandaag: We Live Here (Pat Metheny Group)

–

Zondag 15 maart:
Half tien ben ik beneden. Tja, eerst maar eens de gebruikelijke zondagmorgendingen. Nee, gebruikelijk is het niet. De was is al klaar; hooguit zit er veel spul in de vaatwasser. Eind van de ochtend maak ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Weer thuis weer koffie. De Vrouw maakt bacon ’n eggs en ik zet de rest van de brunch klaar. Nog wat huishoudelijke dingetjes en ik kan Special Deluxe (Neil Young) uitlezen en beginnen in de PROG. Ondertussen pruttelt de pruttelpot: rundvlees, ui, knoflook, peper, ras_el-hanout en bouillon. Later gaat er nog wortelpeterselie en gedroogde abrikoos bij in. Erbij een salade van komkommer, tomaat, olijven en kiemen. De pruttelpot smaakt goed. De rest ook. De verdere avond kan ik luisteren en lezen.
Muziek vandaag: Uncommon Deities (David Sylvian, Jan Bang, Erik Honore, Sidsel Endresen, Arve Henriksen), 1492 (Vangelis), Live Blood (Peter Gabriel), The Ghosts Of Prypiat (Steve Rothery), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson), Cairo (Cairo), Whitewater (California Guitar Trio), het plaatje dat met de PROG meekwam, I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield)

–

Zaterdag 14 maart:
Tja, eerst maar eens de gebruikelijke zaterdagmorgendingen. Zo ben ik redelijk op tijd bij de biowinkel, supermarkt en Turkse winkel. Na de lunch is het rustig. Ik bewerk de foto’s van vorig weekend en plaats ze op de webstek. Ook zijn er wat schoonmaakwerkzaamheden en kan ik iets lezen. Ik maak het avondeten: de soep van gisteren en erbij bak ik tartaartjes en heb ik een sla gemonteerd van komkommer, tomaat, rode ui en Turkse schapenkaas. Om half acht struinen Emile en Cynthia binnen, gevolgd door Plonia, hidihi, Auke, Marja en Robert. De Vrouw doet haar verjaardag nog eens dun over met de mensen die voor haar belangrijk zijn. Het wordt een genoeglijke avond met veel plezier en uitwisseling. Vanaf een uur of elf merk ik dat ik moe word, maar ik houd het vol. Als het bezoek is vertrokken, ruimen we het meeste op en uiteindelijk is het kwart voor twee als ik in bed lig.
Muziek vandaag: Concerts – Bregenz en Dark Intervals (Keith Jarrett), Remixed (Mari Boine), Benja (Amsterdam Klezmer Band), Pale Communion (Opeth), Milonga Tango (Melingo)

Vrijdag 13 maart:
Gaat het goed? Het gaat goed. Geen druk meer op mijn hoofd (beetje nog), maar weer opgewekt en rustig. Snelle bus, dus iets na half acht al op het werk. Veel te doen en af te maken. Tussendoor pauze en naar buiten. De zon schijnt nog steeds en de wind is kil.

Ik krijg een heleboel werk af, ook allerlei plotse dingen. Eigenlijk lig ik geweldig mooi op schema. Nog maar een paar dingen liggen er nog en die zijn voor volgende week. Thuis heeft De Vrouw pompoensoep gemaakt en schnitzels gebakken. Die eten we op. Behalve de pompoensoep, daar blijft nogal wat van over. Er is post voor me geweest: de PROG én twee boekbestellingen: Hang on to a dream – The story of The Nice (Martyn Hanson) en The show that never ends … encore (Forrester, Hanson & Askew). Voorlopig weer genoeg leesvoer, dus. Maar Daevid Allen is dood. Het grijpt me aan. Snel hardlopen. Drie maal vier minuten, het lijkt steeds makkelijker te gaan. De rest van de avond breng ik door aan de keukentafel. Ik ga niet eens heel laat naar bed.
Muziek vandaag: I See You (Gong), instrumentaal bonusplaatje bij Music inspired by The Times And Lives Of Scrooge (Tuomas Holopainen)

–

Donderdag 12 maart:
Niet mistig, wel koud. En zonnig. Op het werk alles oké. Tussen de middag loop ik een rondje. Mijn jas moet wel dicht, want de wind is koud.

Normale tijd thuis. Alles normaal. Heel normaal. Behalve dan de dis die De Vrouw heeft geprepareerd: pasta met een saus van ui, witloof, ham en banaan, met daarnaast salade van meloen en tomaat. Ik mag de varkenshazen braden. We eten alles op. Ik voel druk op mijn hoofd, vooral rechtsvoor. Geluid doet me weer eens zeer. Na het eten lees en luister ik wat, maar aandachtig zijn lukt niet goed. De genadeloze pieptoon overheerst en de pijn in mijn kop lijkt erger te worden. Vroeg naar bed. En Terry Pratchett is dood.
Muziek vandaag: Music inspired by The Times And Lives Of Scrooge (Tuomas Holopainen), The Road To You (Pat Metheny Group)

–

Woensdag 11 maart:
Mistig. Toch op tijd op het werk. En op tijd weer weg. Middagje vrij. Mooi weer. Boodschappenrondje langs supermarkt, klerenwinkel, boekhandel en nog een supermarkt. Bij de boekhandel De eeuw van mijn vader (Geert Mak) en het boekenweekessay en -geschenk ingeslagen, plus de kassa ontregeld met boekenbonnen, zodat ik contant moet betalen. Eten maken: ovenschotel van pastinaak, wilde spinazie, spekjes, ui en Turkse schapenkaas, plus rosbieffiletlapjes en salade van veldsla, komkommer, bosui en tomaat. Eten opeten. Hardlopen. Gaat lekker. Lezen en luisteren. Naar bed. Beetje kortaf, niet?
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), bonusplaatje bij The Grand Experiment (The Neal Morse Band), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson)

–

Dinsdag 10 maart:
Zowaar, ik ben op tijd op. De reis verloopt voorspoedig en ik ben ruim op tijd op het werk. Daar kan ik verder met orde op zaken stellen en werkzaamheden afhandelen. Tussen de middag loop ik door de zon, met mijn jas open. Het is prachtig buiten.

Ook de rest van de dag verloopt voorspoedig en ik ben om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft een ovenschotel van gehakt, ui, tomaat, pastinaak en bosui klaar, met daarnaast een fruitsalade van nectarine, pruim, rozijn en meloen. Ik handel wat mail af en we zien het journaal. Dan ga ik aan de keukentafel zitten.
Muziek vandaag: The Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Maandag 9 maart:
Verhip, ik verslaap mij en ben pas om zes uur uit bed. Ik ga het niet redden om half zeven de deur uit te redden. Zeker niet als ik ook nog poep moet opvangen. Nou ja, dan wordt het een half uurtje later. Ik vang poep op en verpak het op de bedoelde wijze; De Vrouw zal het vandaag in het ziekenhuis afleveren. De bus die ik wél heb, heeft nog vertraging ook, waardoor ik pas na half negen op de werkplek arriveer. Vandaag ben ik volop bezig orde in chaos te scheppen; vorige week lukte het me niet om overzicht te krijgen en was ik warrig. Nu lukt het beter. Ik heb nog niet alles af, maar weet nu wel concreter wat ik allemaal nog moet doen. Het voelt rustiger. Echt pauze neem ik niet en ik loop ook niet naar buiten. Thuis maak ik eten. Het wordt een schotel van Marokkaanse kruiden, kiphaasjes, knoflook, peper, aubergine en rode ui, met daarnaast een salade van veldsla, bosui, tomaat, komkommer en groene asperges. Het valt allemaal goed uit en het gaat zo goed als op. Dan is het al kwart over acht, maar De Zoon en ik gaan nog hardlopen. Drie maal vier minuten en het gaat me zeer makkelijk af. Het laatste uurtje van de dag lees en luister ik nog iets.
Muziek vandaag: Rocks the West (California Guitar Trio), Secret Story (Pat Metheny)

–

Zondag 8 maart: Rotterdam
Lekker laat op. Om kwart voor twaalf wandelen we langs de Leuvehaven. We brunchen bij een tentje in de Witte de Witstraat. Dan gaan we verder langs de Wijnhaven naar de Oude Haven. Op een zonovergoten terras drinken we wat. Daarna lopen we naar de Markt. We passeren de Kubuswoningen en komen weer bij de Markthal. Nog even rondkijken aldaar en dan pakken we om 15.00 uur de trein naar Rotterdam CS. Vanaf Amersfoort moeten we met een bus (nog steeds werkzaamheden aan het spoor) en uiteindelijk zijn we om kwart voor zes thuis. Tas uitpakken, even zitten en dan het restant van de Chinees opwarmen en opeten. Ik kan nog wat lezen en luisteren, maar ga vroeg naar bed, want zeer moe. Rotterdam is de moeite van het bezoeken waard.
Muziek vandaag: Yesshows (Yes)

–

Zaterdag 7 maart: Naar Rotterdam
De Vrouw en ik staan vroeg op, zeker gezien het feit dat het zaterdag is. Het wordt een weekend weg. We stallen de fiets op het treinstation en nemen de bus naar Arnhem. Daar pakken we de trein naar Utrecht en vervolgens die naar Rotterdam. (Er wordt gewerkt aan het spoor tussen Apeldoorn en Amersfoort, vandaar.) Eerste doel: de Mascolori-winkel. Ik koop er maar liefst twee paar schoenen (toe maar). Een schitterend jasje laat ik hangen, want dat valt buiten het budget. Betalen met cadeaubonnen kan niet, dus dan maar contant (pinnen). We nemen een tram via het CS naar de Zoposhop. Daar koopt De Vrouw een hoesje voor haar telefoon en laat ze zich voorlichten over de nieuwste modellen. De wandeling gaat verder en we passeren een mal muziekzaakje. Ik koop de Japanse cd-versie van Yesshows (Yes) en dat voor acht neuro. In een Belgische broodzaak bestellen we een lunch. Dan slenteren we naar de Markt en de Markthal. Leuk om te zien; het is er redelijk druk, maar we kunnen overal goed bij. Vervolgens gaat de tocht verder langs de Oude Maas naar de Leuvehaven. Daar is ons hotel. We hebben een kamer op de elfde verdieping met goed uitzicht op de Maas, de Erasmusbrug en het gebouw Rotterdam. Als de tas is uitgepakt, lopen we naar de Witte de Wittstraat en het Museumpark. In Café ZZ (Zondebok en Zwarte Schaap) drinken we iets en daarna doen we ons tegoed aan zeer smakelijke voedingsstoffen in Turks restaurant Nazar: garnalen en courgettepannenkoekjes vooraf, lamshaas met gebakken groente, salade en gegrilde groente als hoofdgerecht en toe baklava. Zo! We gaan langs de verlichte Leuvehaven terug en drinken nog wat in de hotelbrasserie. Om elf uur zijn we in onze kamer. Ik neem (te laat) mijn medicijnen en we gaan naar bed.
Muziek vandaag: Natural States (Lanz & Speer)

Vrijdag 6 maart: De Vrouw is jarig
De Vrouw is jarig. Ze is de hele dag thuis. Ik ook. Hoewel, ik ben om half tien bij de huisarts en leg haar de problematiek van mijn vele toiletbezoek voor. In ieder geval geen virus, want die duren maar twee weken en ik zit er al anderhalve maand mee. Nader onderzoek is nodig, dus maandag mijn fecaliën bij het ziekenhuis inleveren. (Even lijkt het er trouwens op dat het vandaag beter gaat, maar ik weet dan nog niet dat ik vandaag nog zeker vier keer mijzelf zal ontlasten.) Via een supermarkt ga ik terug naar huis. Daar is nog koffie en komen Zwager, Schoonzus en Babyneefje op visite. Later eet ik een broodje en ga ik nog naar een supermarkt en de Turkse winkel. De rest van de middag is er nieuw verjaardagbezoek: Jaap, Oma, Opa en De Zus. Het is een heel aardige middag en als de avond is gevallen en de visite is vertrokken, haalt De Vrouw eten. (Ze is jarig, dus mag kiezen.) Het wordt een grote Chinese rijsttafel die we met geen mogelijkheid opkrijgen. Later zit ik weer aan de keukentafel en lees en luister.
Muziek vandaag: Night Airs (Rick Wakeman), Live (Ry Cooder & Corridos Famosos), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), het verzamelplaatje dat bij de Wilsonbox meekwam.

[Plaatjes komen nog.]

–

Donderdag 5 maart:
Alles oké. Voorspoedige dag, ook op het werk. Het lukt om alles te doen wat ik wilde doen. Geen pauze, maar een leuke bijeenkomst elders, die ik heb meegeholpen te organiseren. Ben zelfs iets eerder thuis dan normaal, maar bewerk eerst de foto’s van vanmiddag en plaats die op een intern sociaal medium. Dan is De Vrouw thuis. Ze heeft een pakket opgehaald dat vandaag is aangekomen: de Deluxe editie van Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson)! Eerst maak ik eten warm: kliekendag. Alle overblijfselen van de afgelopen drie avonden komen op tafel en weer maken we het niet op. De rest van de avond lees ik. En luister. Het album van Wilson moet ik zeker nog een boel keren horen voordat ik er iets zinnigs over wil zeggen. Ik houd het voor nu bij: Allemensen. Veelbelovend. Over de vormgeving kan ik eveneens kort zijn: Allemensen. Indrukwekkend. Morgen weer.
Muziek vandaag: Sheik Yer Zappa (Stefano Bolsano), Sounds That Can’t Be Made (Marillion), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Question And Answer (Pat Metheny, Charlie Haden & Roy Haynes)

–

Woensdag 4 maart:
Het voelt alweer wat rustiger in mijn hoofd. Vanmorgen op de werkplek doe ik erg mijn best om wat gestructureerder te werk te gaan. Dat lukt me half. Er is weer van alles door elkander te doen. Toch krijg ik er langzaam iets meer grip op en ik ervaar het niet (meer) als zware druk. Tussen de middag kan ik naar buiten om een rondje te lopen. Dat helpt ook.

Aan het eind van de middag ben ik thuis. Er is een pakketje gearriveerd: het boek dat ik zondag heb besteld, Wijsneus in de keuken (Julian Barnes). Tijd om eten te maken. De Vrouw heeft al wat voorkookwerk gedaan. Voor mij is het een kwestie van currykruiden in olie bakken, chorizo en kipfilet erbij en dichtschroeien, rode en gele wortel toevoegen en ten slotte bloemkoolroosjes meewarmen. Om half acht is De Vrouw thuis en kan de curry op tafel, samen met de salade van bosui, tomaat, monniksbaard en rode ui. Goed voer. De Zoon en ik wagen ons daarna aan een rondje hardlopen. Drie keer vier minuten met steeds een minuutje rust ertussen. En het valt me mee! Ik zag ertegen op, maar het gaat me opmerkelijk makkelijk af. Eenmaal in de cadans zijn die drie keer vier minuten zo voorbij. Thuis lees en luister ik nog drie kwartier en dan is het douche- en bedtijd.
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), Letter From Home (Pat Metheny Group), Protein For Everyone (Schnauser)

–

Dinsdag 3 maart:
De bus heeft pech onderweg. Toch ben ik voor kwart over acht op het werk. Het is er weer hectisch en het lukt me nauwelijks om geconcentreerd te blijven. Ik val van het een in het ander, maak bijna niets af en laat me ouderwets verleiden om veel dingen door elkaar te doen. Te veel. Als ik om zes uur thuis ben, merk ik dat ik doodmoe ben. Hardlopen stellen we een dag uit en na de krant maak ik avondeten: spaghetti met een saus van rundergehakt, ui, paprika, courgette, postelein en tomaten. Erbij salade van komkommer, bosui, zilverui en rode ui. De Vrouw is naar haar Zus die een paar dagen ter observatie in het ziekenhuis in Ede ligt, dus we gaan om acht uur vast aan tafel. Na de maaltijd lees en luister ik wat. De Vrouw is iets voor negenen thuis en schuift aan tafel. Half tien: ik zit nog even alleen aan de keukentafel. Een paar minuten later geef ik toe aan mijn vermoeidheid.
Muziek vandaag: One Night In Europe (Unitopia), Still Life (Talking) (Pat Metheny Group), Piano Renditions Vol. 1 (Mike Keneally)

–

Maandag 2 maart:
Opnieuw een onrustige nacht. Ik ben veel wakker, moet op de wc zitten. Als ik opsta, ben ik opgewekt; mijn bui lijkt echt voorbij. Op het werk verloopt alles voorspoedig; er is weer veel te doen. Merk wel dat ik het lastig vind om te ordenen en geplande werkzaamheden ook echt uit te voeren; ik laat me ‘verleiden’ tot veel ad hoc-zaken. Tussen de middag loop ik een rondje buiten.

Onderweg van de bushalte naar huis doe ik nog wat boodschapjes bij de supermarkt op de hoek. Het wordt een groentecurry van ui, knoflook, pastinaak, courgette, en peper, met daarbij runderbraadworst en een salade van komkommer, tomaat, bosui, augurk. Een redelijk goede pot, al zeg ik het zelf. En al staat de tajine op in tweeën breken, hij houdt zich nog prima. Na het eten bekijken en beantwoorden we mail can het Leo Kannerhuis. De Zoon heeft een positieve indicatie afgegeven gekregen, maar helaas zijn er te weinig aanmeldingen om een groep te starten. We gaan nu in gesprek om te bekijken wat mogelijkheden zijn voor een individueel traject. Wordt vervolgd, dus. Het laatste uurtje van vandaag lees en luister ik.
Muziek vandaag: I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & The Lizard Wizard), The First Circle (Pat Metheny Group), Ten Seconds (Ten Seconds)

–

Zondag 1 maart:
Ik ben nogal vroeg uit bed. Het gaat. Eerst de gewoonlijke zondagmorgendingen. De Vrouw komt mee koffiedrinken en daarna loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Thuis is er nog meer koffie en een brunch. Vervolgens gaan De Zoon en ik hardlopen. Het lukt ons wederom. In de middag doe ik wat bestellingen aan de hand van de vele cadeaubonben die ik op mijn werkjubileumfeestje mocht ontvangen. Ik lees en luister nog wat. Aan het eind van de middag maak ik me klaar voor het avondmaal: pannenkoeken bakken! Ik maak naturel, met spek, gevuld met kaas en gevuld met tomaat, bosui en rode ui. Het is een fikse hap. Na het journaal lees en luister ik weer. Soms is er nog druk in en op mijn hoofd, koppijn, last van geluid, maar het gaat. De Vrouw zegt dat mijn gezicht alweer meer ontspannen staat. En zij weet het, want zij kijkt al meer dan vijfentwintig jaar ertegenaan. Gelukkig. Vlak na half tien is het weekend voorbij.
Muziek vandaag: de laatste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), Dois Selos E Um Carimbo (Deolinda), Bálvvoslatjna (Mari Boine Band), The Six Wives Of Henry VIII – Live at Hampton Court (Rick Wakeman), The Grand Experiment (The Neal Morse Band), Travels (Pat Metheny Group)

–

Zaterdag 28 februari:
Het is acht uur als ik uit bed ga. Eerst wat gebruikelijke zaterdagmorgendingen. Halverwege de ochtend fietsen De Zoon en ik naar het centrum. We doen boodschappen bij de biowinkel, bezoeken klerenzaken (waar we niets kopen), de markt, twee supermarkten en de Turkse winkel. Dan is er koffie en lunch. Aansluitend gaan we gedrieën naar de verjaardag van neef Cas (11). Hier zijn we de rest van de middag. Het is leuk om er te zijn, maar ik vind het er vol en druk en ik kan me niet concentreren op een gesprek en ik zit er wel en tegelijkertijd ook niet. De Vrouw en ik fietsen rond het avonduur naar huis. Ik braad een koprollade en maak salade van bladsla, bosui, tomaat en rode ui. Getweeën eten we die op. Ik merk dat mijn dip van donderdagavond nog niet helemaal voorbij is. Soms heb ik hoofdpijn, giert de pieptoon genadeloos door mijn kop en ben ik stil en in mijzelf gekeerd. Gelukkig zet het niet door en blijf ik overeind. Stel dat ik het advies van de jater had opgevolgd en een lagere dosis medicatie had genomen, wie weet wat dan. De rest van de avond doe ik veel moeite om wakker en de hoofdpijn de baas te blijven. Ik luister en lees tot een uur of tien.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), In The Eye Of The Storm (Roger Hodgson), A Token Of His Extreme (Frank Zappa), Rejoicing (Pat Metheny)

Vrijdag 27 februari:
Vooruit, laatste dag van deze week. De stap uit bed gaat moeizaam, maar daarna alles weer oké. Mooi op tijd op het werk. (Het is weer bijna licht als ik ernaartoe loop.) Wel last van lichamelijk ongemak (bijwerking medicatie). Tussendoor een rondje buiten lopen.

Zoals gebruikelijk weer om zes uur thuis. De Vrouw gaat net koken en dus hebben De Zoon en ik nog ruim de tijd om te gaan hardlopen. En weer moet ik er inkomen; na enige tijd gaat het heel lekker. Toch ben ik fiks moe na het kwartier. Volgende stap: drie keer vier minuten. Het avondmaal bestaat uit allerlei klieken van de afgelopen dagen, aangevuld met een wokpot van chorizo, spek, ui, wortel, paprika en spitskool, en met bootjes van witloof, rode paprika en blauwe kaas. Na de vaattaak en de douche begin ik te lezen in Special Deluxe (Neil Young). Ondanks dat het vrijdagavond is, ga ik toch op tijd naar bed. De vermoeidheid wil ik niet negeren.
Muziek vandaag: NSRGNTS RMXS (Steven Wilson), Distant Satellites (Anathema), American Garage (Pat Metheny Group)

–

Donderdag 26 februari:
Ik word moeilijk wakker. Heb niet goed geslapen. Eenmaal uit bed gaat het prima. Volle dag op het werk. tussendoor weer een rondje buiten.

Om de gebruikelijke zes uur ben ik weer thuis. Niet veel later heeft De Vrouw het eten klaar. (Even lijkt het niet goed te gaan. Ik heb hoofdpijn, voel druk op mijn schedel, ervaar de wereld als ‘ver weg’ en geluid is anders en de genadeloze pieptoon is genadeloos. Krijg ik een terugval? Is dit zo’n bui? Als dat zo is, dan doet de medicatie z’n werk en zet-ie niet door, gelukkig. Na een minuut of wat is-ie voorbij. Wel ben ik zeer moe.) De pot schaft kip met ui, peper en mangold in een saus van kruidenkaas en crème fraîche. Voor de liefhebbers komt er spaghetti bij. Ik ben zo’n liefhebber. Na het eten lees ik de bijbel van Byrne uit. Vroeger dan normaal ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Lifeline (Neal Morse)

–

Woensdag 25 februari:
Onrustige nacht. Vertel ’s wat nieuws. Op het werk voorspoedig. Ook geen scoop. Tussendoor loop ik een rondje buiten door de zon.

En om zes uur thuis. Dat haalt de voorpagina’s van de kranten ook niet. De Zoon en ik gaan eerst onze vier keer drie minuten hardlopen en dat gaat me weer goed af. Ik heb het idee dat ik nóg wel een paar keer drie minuten zou kunnen hardlopen, maar ik doe het niet. Er moet eten op tafel komen. Het wordt een soort chili van gehakt, ui, knoflook, peper, paprika, aardpeer en gezeefde tomaten. Erbij een salade van komkommer, cranberry, augurk, zilverui en appel. Goede kost, maar helemaal op komt het niet. De rest van de avond duurt nog een dik uur en die breng ik lezend en luisterend door.
Muziek vandaag: Wing Beat Fantastic (Mike Keneally), The Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Dinsdag 24 februari:
Tsja, weer eens zo’n gewoon ochtendje op het werk. Er komt van alles op mijn bordje en ik handel dat af. Het betekent dat andere klussen blijven liggen tot morgen. Om kwart over twaalf zeg ik: ‘Tot morgen.’ Thuis zit ik even en daarna stap ik op de fiets. De zon schijnt en ik doe wat boodschappen in de supermarkt. Erna rijd ik naar het centrum en in de boekwinkel koop ik Special Edition (Neil Young). Iets voor half vijf ben ik bij de loog en twee minuten later is De Vrouw er ook. Hoe of het gaat. Ik vertel het. Ik ben opgeruimd, voel me vrolijk, heb dit nieuwe jaar nog geen sombere bui gehad, er is rust in mijn hoofd, op het werk pak ik steeds meer op en ben ik weer bij velen in beeld, ik heb zowaar energie, onze agenda raakt weer wat gevuld, ik kijk uit naar dingen, het hardlopen begin ik echt leuk te vinden, soms heb ik zin om wat te gaan schrijven, kortom: het gaat de goede kant op en ik ben volop aan het herstellen. Enige wat niet fijn is zijn de drie bijwerkingen van de medicijnen: lichte slaap en ’s nachts veel wakker, vaak naar de wc met dunne poep, en soms wél een harde plasser maar daar blijft het dan bij (ik zie weliswaar weer mooie meiden en vrouwen om me heen, maar voel me niet seksueel tot ze aangetrokken). We spreken af dat we elkaar nog eenmaal spreken op 27 maart met de jater erbij en als dan alles nog net zo fijn gaat, dan sluiten we de behandeling af en word ik terugverwezen naar de huisarts die de verdere controles doet en herhaalrecepten uitschrijft. Mooi. Binnen een half uur staan we weer buiten; tijd om nog wat klerenwinkels te bezoeken. Ik koop ergens een goede broek en een hip overhemd. Thuis ga ik eten maken. Het wordt die ovenschotel van bieten, witlof, peer, rode ui, walnoten en honing. Erbij bak ik hamburgers en uien en serveer ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en geraspte wortel. Heel fijn allemaal. Na het eten zit en lees ik, zie ik het journaal en stuur ik een concertzaal een mail met de vraag hoe het kan dat ze nog steeds kaarten verkopen voor de plaatsnummers die ook staan op de tickets die wij al een week of wat in huis hebben. Ben benieuwd. Zo komt de avond wel vol.
Muziek vandaag: War Child (Jethro Tull), eerste plaatje vanThe Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Maandag 23 februari:
Slaap ik goed? Volgens mij niet zo. Maar als ik uit bed ben, is er niets aan de hand. De werkdag loopt voorspoedig. Tussendoor kan ik even naar buiten voor een rondje.

Ik ben om zes uur weer thuis. Daar maak ik eten. Zoete aardappel, pompoen en wat wortel koken en dan pureren en op smaak brengen met peper en zout en kerrie en komijn, in een ovenschaal, schorseneren erdoorheen, kaassaus eroverheen en in de oven maar. Ondertussen braad ik een verse worst en fiks ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en veldsla. Om half acht zitten we daadwerkelijk aan tafel en blijkt mijn dis een zeer goede te zijn. Het is al na achten als De Zoon en ik ons opmaken voor een volgende stap in ons hardloopschema: maar liefst vier keer drie minuten lang lopen met drie keer een minuutje pauze tussendoor. En weer: de eerste drie minuten vind ik zwaar, maar de volgende drie gaan me tamelijk gemakkelijk af. En ik vind het nog leuk ook. Had me dit een jaar geleden verteld en ik had je recht in je smoel uitgelachen. Het laatste uur van de dag lees ik nog wat in het bijzondere boek van Byrne.
Muziek vandaag: Rei Momo (David Byrne), Circa:2007 (Circa), Insurgentes (Steven Wilson)

–

Zondag 22 februari:
Ik ben weer op tijd op en doe de gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Waarom ook niet? Eind van de morgen loop ik door het zonnetje mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Thuis nog weer wat meer koffie en gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Plus lunch. Ondertussen schorseneren, bieten en aardappelen schoonmaken en koken. Later maak ik daadwerkelijk eten: ik monteer een ferme kaassaus, ik bak aardappels, ik fröbelen een salade van komkommer, rode paprika, bosui, appel en veldsla, plus ik braad pepersteaks. Een prima zondagavondmaal. Vanaf half acht lees ik nog een uurtje of twee in het boeiende boek van Byrne.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), Radiant Warmth (Mari Boine), Nine Lives (Steve Winwood), Not The Weapon But The Hand (Hogarth & Barbieri), Arc Light (Hogarth & Barbieri), Finer Moments (Frank Zappa), Soliloque (Adam Wakeman), Universal (Anathema), Protein For Everyone (Schnauser), New Chautauqua (Pat Metheny)

–

Zaterdag 21 februari:
Zo rond negen uur ben ik beneden. Ik ben veel wakker geweest, maar heb ook veel geslapen. Ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen. Ik doe de zaterdagmorgendingen (was, vaatwasser, kranten) en ga dan een rondje boodschappen doen. Weer thuis is er nog meer koffie. We lunchen wat laat en daarna is het beter weer om te gaan hardlopen. We redden het goed, maar ik vraag me wel af hoe zwaar de volgende stappen zullen zijn. Omstreeks vijf uur rijdt De Zoon ons allen naar Radio Kootwijk, waar Ingrid haar verjaardag viert. Het is er vol en rumoerig. Slechts af en toe kan ik een gesprek voeren. Niet erg. Vervelend is dat ik na een paar uur last krijg van mijn hondenallergie. Vooral mijn rechteroog wordt zeer dik en pijnlijk. We zijn rond half elf weer thuis en dan gaat het al een stuk beter. Nog even nakletsen en dan naar bed.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Dance Party In The Balkans (Winter In Alaska), Benja (Amsterdam Klezmer Band), Roxy by Proxy (Frank Zappa), Kobzar (Haydamaky)

Enne … na mijn boodschappenrondje hoor ik voor het huis een bijzonder vogelgeluid. Er zit iets in een boom, maar ik kan het niet goed zien. Het geluid heb ik nog nooit eerder gehoord, dus het moet iets zeldzaams zijn. Snel naar binnen om mijn fototoestel te halen. Plaatjes maken met de megazoom. En dan zie ik het. Waarom zit dat beest niet gewoon te krassen?

Vrijdag 20 februari:
Het regent. Niet erg. Op het werk veel te doen. Ook niet erg. Om half drie weer thuis. Nog veel meer niet erg. Ik fiets naar de supermarkt door de regen. Ook niet eens erg. Doe weekendboodschappen en rijd door de regen terug naar huis. Nog steeds niet erg. Marja is even op bezoek. De Zoon en ik besluiten om vandaag niet meer te gaan hardlopen vanwege de regen. Dát is wél erg. Ik maak de aardappelsoep van gisteren warm en douw de zuurkoolschotel en een zak kippenvleugeltjes in de oven. Deze keer is alles op. In de avond lees en luister ik
Muziek vandaag: Rei Momo (David Byrne), Lifelign (Neal Morse), Unplugged – Live in New York (Nirvana), Storytone (Neil Young)

–

Donderdag 19 februari:
Ik kan een uurtje later op, zodat ik om half negen bij een locatie in Teuge sta. Leuke klus daar: een verhalenboek van en over mensen met hersenletsel en hun schilderstukken. Zo omstreeks twaalf uur ben ik weer op de werkplek in Arnhem en op tijd ga ik ook weer naar huis. De Vrouw heeft aardappelsoep gereed: volgens klassiek recept. Zeer goed, die klassieken. Er is mail van Lex: mogelijk een bijzondere happening verderop in het jaar en of ik wil meehelpen denken en doen. Dat wil ik en er begint zowaar iets te kriebelen. Ik lees in het boek van Byrne (Hoe muziek werkt – David Byrne): het pakt me volledig en ik baal een beetje als het kwart voor tien en dus bedtijd is.
Muziek vandaag: de doos A Passion Play (Jethro Tull), Storm Corrosion (Storm Corrosion)

–

Woensdag 18 februari:
Opnieuw een redelijk goede nacht. Buiten is het koud en de bus heeft vertraging. Al de derde keer deze week. Nou ja. Op het werk van alles en nog wat. Tussendoor loop ik een rondje buiten.

En ik ben weer om zes uur thuis. Daar heb ik even alle tijd om te koken. Ik vind gehakt en zuurkool en maak er een ovenschotel van, compleet met puree van knolselderij. We nuttigen hem als De Vrouw thuis is en dat is om half acht. Erna is het tijd om te gaan hardlopen. De wind is fiks koud, maar dat deert ons niet. Later op de avond is er nog een klein uurtje om te lezen.
Muziek vandaag: Abandoned Dancehall Dreams (Tim Bowness), Pathways (California Guitar Trio), Situation Dangerous (Bozzio Levin Stevens)

–

Dinsdag 17 februari:
Ik geloof dat ik redelijk heb geslapen en slechts een paar keer wakker ben geworden vannacht. Op de werkplek niet echt een hectische dag; wel is er van alles te doen. Zes uur weer thuis. De Vrouw is vandaag voor het laatst ziek thuis en heeft eten al vroeg klaar. Het is een nogal hete kipkerrie. Nogal heel heet. Er staat verse meloen en een pak Turkse mangosap naast. We zijn ook vroeg van tafel. Ik niet. Ik lees en luister. En de nieuwe ring is binnen. De vorige was te groot. Of mijn duimpje is te dun, dat zal het zijn. Welterusten.
Muziek vandaag: I See You (Gong), het tweede plaatje van Different Every Time (Robert Wyatt), The Endless River (Pink Floyd)

–

Maandag 16 februari:
Heel koud en mistig buiten, vanmorgen vroeg. Ik ben daardoor iets later op de werkplek, maar heb alle tijd en gelegenheid om alle geplande werkzaamheden uit te voeren. Tussen de middag kan ik een rondje door het zonnetje lopen.

En om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft het eten alweer klaar: een groenteschotel van pompoen en boerenkool, met daarnaast salade en hamburgers. De vaat gespoeld en in de machine? Dan gaan we lopen. Deze week drie keer drie minuten hardlopen, afgewisseld met twee minuten pauze. Na de eerste drie minuten vind ik het zeer zwaar, maar de twee volgende keer drie minuten gaan me opvallend makkelijk af. Het lijkt wel of ik er zin in krijg. Eigenlijk kan en wil ik langer doorgaan, maar je moet dat sporten ook weer niet overdrijven, hè? Thuis zien we het journaal en dan lees ik nog iets tot de klok kwart voor tien slaat. (Ha! De klok slaat helemaal niet! De enige klok die kan slaan, staat al jaren stil.)
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery)

–

Zondag 15 februari:
Negen uur sta ik weer beneden. Volgens mij heb ik beter geslapen. Waar ik me nu zorgen om maak, is dat ik veel op de wc zit. Even aankijken nog, af en toe een Immodium en volgende week zeker aankaarten bij de loog. Halverwege de ochtend, als De Vrouw ook beneden is en de knopen aan mijn jas zet, maak ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Na een uitgebreide lunch fietsen we met z’n drietjes weg om op kraambezoek te gaan. Zwager heeft een mooie zoon op wie hij terecht trots is. Het is bijna half zeven als we weer thuis zijn en ik de stoofpot nog een uurtje kan laten pruttelen. Deze keer zit er sucade, ui, tomaat en pastinaak in de tajine. Er komt nog sla bij ook (niet in de tajine, maar ernaast). De pot is goed en de avond komt vol met wat muziek en lezen.
Muziek vandaag: Wandermüde (David Sylvian & Walter Mathieu), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & the Lizard Wizard), Gula Gula (Mari Boine Persen), (Orchestra Reve), Call Of The Gods (The Ipanemas), Analog Man (Joe Walsh), Heaven & Earth (Yes), Protein For Everyone (Schnauser), A Secret Life (D’Agusto/Foxx/Jansen)

–

Zaterdag 14 februari:
Onrustige nacht, maar ik vertel niets nieuws. Ook niet dat ik op tijd op ben, de gebruikelijke zaterdagmorgendingen doe en na koffie, krant en de eerste was op de fiets mijn zaterdagmorgenboodschappenrondje doe. De biowinkel, de markt, een supermarkt en de Turkse winkel, maar ook bezoek ik een anderezaak in het centrum en ik koop er iets voor De Vrouw. Het is tenslotte veertien februari. De Vrouw is nog verrast ook. Na de koffie en de lunch fietsen we samen naar een nogal grote speelgoedwinkel. Morgen op kraamvisite, vandaar. Als we weer thuis zijn, gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is zonnig en niet al te koud. Bovendien gaat het ons goed af, ook al moeten we wat heuveltjes op en af nemen. Erna maak ik het avondeten. Ik bak aardappels en gyros, plus ik monteer een ferme salade van komkommer, paprika, tomaten en veldsla. Dit eten we op. In de avond lees en luister ik tot het bijna elf uur en dus bedtijd is.
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), Proteine For Everyone (Schnauser), XXX (Asia), Benja (Amsterdam Klezmer Band), World Trade (World Trade), Live in Rome (Steve Rothery Band), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & the Lizard Wizard)

Vrijdag 13 februari:
De wekker gaat en ik knipper met mijn ogen. Dan ben ik een half uur te laat. Toch lukt het me om op tijd in de bus te zitten. Op de werkplek kan ik in alle rust mijn klussen doen. Ik ga aan het begin van de middag terug naar Apeldoorn. In DokZuid is de bescheiden opening van een expositie van schilderwerken door cliënten met hersenletsel en ik ben aanwezig om foto’s te maken. Ik ben op het werk ook bezig met een verhalenboek van deze groep, vandaar. De combinatie van schilderijen en tekst blijkt zeer indrukwekkend uit te vallen. De Vrouw en Plonia zijn er ook. Om zes uur ook weer thuis; daar schuift Marja ook aan. Ik bewerk de foto’s en zo rond zeven uur zitten we aan tafel: De Vrouw heeft de macaronischotel van dinsdag uitgebreid en er kippenbouten naast gezet. Kwart voor acht zitten we alweer op de fiets. Op naar opa, die vandaag eenentachtig jaar oud is geworden. Mijn zus en aanhang is er ook. Het is een korte, maar aangename avond. Iets voor elf uur rijden we weer naar huis; ik zakte al flink in.
Muziek vandaag: Benja (Amsterdam Klezmer Band)

–

Donderdag 12 februari:
Zal ik vertellen dat ik weinig heb geslapen? Laat ik het niet doen. Ik ben vroeg op de werkplek en ga er weer fiks aan de slag. Er ligt veel en ik krijg ook veel af. Ik heb geen gelegenheid om tussendoor naar buiten te gaan voor een rondje, maar neem wel mijn pauzemomenten gedurende de dag. Als ik om zes uur thuis kom, lees ik eerst de krant en dan ga ik eten maken: het wordt de inmiddels beruchte Turkse gehaktschotel met spinazie en ei uit de oven en daarnaast zet ik een stevige salade neer van komkommer, veldsla, gele paprika en olijven. De Vrouw maakt haar dodelijke knoflooksaus. We eten alles nog op ook. Later, als ik in alle rust aan de keukentafel zit, lees ik tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: bonusplaatje bij Third (Soft Machine), eerste plaatje van Different Every Day (Robert Wyatt)

–

Woensdag 11 februari:
Weer een vreemde nacht waarin ik veel wakker ben. Opstaan is geen probleem en de rest ook niet. Enerverende dag op het werk: ik hop van klus naar overleg, zowel intern als extern. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: wraps gevuld met een mengsel van kip en rauwkost of een mengsel van tonijn, erwten en room. Goede kost. Na het eten gaan De Zoon en ik hardlopen. Zelfde systeem als maandag. In het begin is drie minuten aaneen hardlopen zeer lang, maar als ik gewoon doorloop gaat het steeds beter. Tuurlijk, ik ben even moe, maar het lukt me om door te gaan. Is gewoon leuk. Erna heb ik nog even gelegenheid om wat te lezen.
Muziek vandaag: Third (Soft Machine)

–

Dinsdag 10 februari:
Ik ben heel veel wakker vannacht. Slapen lukt steeds een uurtje en dan ben ik een tijdje wakker. Ik heb de wekker pas op zeven uur gezet. Er is tijd en gelegenheid om rustig op gang te komen. Koffie, dus. Muziekje erbij, krantje, ontbijtje. Om tien uur zitten we met z’n drieën in de auto. De tocht gaat naar Doorwerth, naar het kantoor van het Leo Kannerhuis. De Zoon is er aangemeld voor een training voor volwassenen en vanmorgen hebben we een intakegesprek. Het wordt al snel duidelijk: de inhoud van de training sluit bijzonder goed aan op onze hulpvraag. Binnen een paar weken horen we meer; of De Zoon kan deelnemen of niet. De terugtocht gaat langs mijn werkplek, zodat ik om een uur kan beginnen. Er is weer veel te doen; mijn agenda deze week wordt nog krap. Niet erg. Er komt een collega langs die bericht had gekregen van weer een andere collega die ergens voor vijf euro een tas boeken had gekocht waaronder een titel Alles kan kapot van ene Bas Langereis. Of ik een boek geschreven heb? ‘Nee,’ is mijn antwoord, ‘meerdere.’ Pas vijf uur ga ik naar huis en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een pastaschotel met courgette, tomaten en gehaktballen gemaakt. Zeer prima. In de avond is het rustig. Ik kan lezen tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Protegid (Carmen Souza), Rare Broadcasts (Caravan), bonusplaatje bij +4626-COMFORTZONE (Beardfish)

–

Maandag 9 februari:
Tsja, eigenlijk geen bijzonderheden vanmorgen. Vroeg op, vroeg op het werk, veel te doen, veel zoals altijd. tussendoor loop ik een rondje.

En om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft het eten al klaar: een schotel van kip, worst, boerenkool en kikkererwten. Als toetje is er een toetje. En dan gaan we hardlopen. Drie minuten, twee minuten pauze, twee minuten, een minuut pauze en dat allemaal dan nog een keer. Pfft. Ik red het! Weer terug begint de avond. De Zoon moet wat klussen doen voor zijn bezoek aan het Leo Cannerhuis morgenochtend, onder andere maken we een foto en drukken die af. Als het klaar is, kan ik aan de keukentafel nog iets zitten lezen. Kwart voor tien is het bedtijd, maar dat is het altijd al.
Muziek vandaag: The Ghosts Of Papryat (Steve Rothery)

–

Zondag 8 februari:
Iets na negenen ga ik uit bed. Beneden de gebruikelijke zondagmorgendingen en eind van de morgen wandel ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

We lunchen laat. De Vrouw is echt ziek aan het worden en had het nodig om wat langer in bed te blijven, vandaar. In de middag zijn Heidi en Auke er op de thee. Aansluitend maak ik avondeten. Simpele hap: ik braad een rollade en prepareer er een fikse sla bij. Na het eten lees ik de PROG uit en begin ik in Kortom: de autobiografie (John Cleese), die ik maandag tijdens mijn jubileum kreeg. En maar weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: The Virgin Years – 1974-1978 (Tangerine Dream), Balance (Tempest), Blitzmash (Amsterdam Klezmer Band), Eallin (Mari Boine), Live in Amsterdam (Candy Dulfer) en het plaatje dat met de PROG meekwam

–

Zaterdag 7 februari:
Zo rond acht uur sta ik op. Volgens mij heb ik redelijk goed geslapen. Beneden doe ik de gebruikelijke zaterdagmorgendingetjes en halverwege de ochtend maak ik mijn boodschappenrondje langs de biowinkel, supermarkt en Turkse winkel. We lunchen en dan fietsen De Vrouw en ik naar het busstation. In de middag bezoeken we Gerda, De Zus van De Vrouw, die al geruime tijd ziek is. Het is goed om haar in alle rust te zien en te spreken. Tussendoor komt het bericht dat Zwager trotse papa is geworden; dat is mooi nieuws. Eind van de middag zitten we weer in de bus terug. Via een supermarkt fietsen we terug naar huis. De Zoon en ik gaan nog even hardlopen. Het gaat goed! Ik houd m’n hart wel vast voor volgende week, als we langer aaneen moeten lopen, maar we zullen zien. De Vrouw heeft eten gemaakt: een groenteschotel van wortel en courgette, salade van witlof, paprika en blauwe kaas, plus een restant shoarma. Er is ook een toetje: venkel-frambozenijs, zelf gemaakt. In de avond lees ik in de PROG tot een uur of elf.
Muziek vandaag: There’s A Light That Enters Houses With Another House In Sight (David Sylvian & Franz Wright), Finally Together vol. 1 (Astor Piazolla & Osvaldo Pugliese), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), +4626-COMFORTZONE (Beardfish)

Vrijdag 6 februari:
Lekker vroeg op het werk. Het is er zeer rustig; tenminste, er zijn nauwelijks mensen om mij heen ’s morgens. Als het gaat om dingen die te doen zijn, is het absoluut niet rustig. Maar da’s ook leuk. Halverwege de ochtend belt De Vrouw: we gaan in september naar King Crimson! Nog leuker. De verdere dag kan ik zeer veel doen en afhandelen. Tussendoor een rondje door de snijdende kou.

En ja, ik ben zes uur weer thuis. De Vrouw heeft eten gemaakt: de spruiten/risotto opgewarmd en er shoarma naast gebakken. Als het weg is en alles opgeruimd, werk ik wat mail af. De aankondiging voor een zeker feestje is gedaan! De rest van de avond lees ik Barnes uit en begin ik in de vandaag binnengekomen PROG.
Daevid Allen is ernstig ziek. Zó ernstig, dat hij nog maar korte tijd heeft. Ik zag ‘m twee keer tijdens het Zappanalefestival (2010 en 2011, meen ik). Bijzondere man, die veel bijzondere muziek maakte. Ik heb al een latere Gong-plaat, maar zal me ook ’s verdiepen in ouder werk.
Muziek vandaag: Grace For Drowning (Steven Wilson), Invitation (California Guitar Trio)

–

Donderdag 5 februari:
Wederom koud én sneeuw, vanmorgen. Niet erg, maar juist heerlijk. En ik ben ook nog goed op tijd op het werk. De hectiek is er weer, maar het is niet erg. Ik ben sneller klaar met mijn geplande werkzaamheden dan ik verwacht. Tussendoor loop ik een rondje.

De rest van de middag verloopt even vlot en productief als de ochtend. Ik ga iets eerder weg en om zes uur zit ik op het politiebureau. Even aangifte doen van poging tot oplichting. Het deurwaarderskantoor wil een kopie van de aangifte zien, ter bewijs dat er echt misbruik is gemaakt van mijn persoonsgegevens. Drie kwartier later fiets ik weer naar huis, alwaar De Vrouw bamisoep heeft gemaakt. ’s Avonds lees ik de krant en een verhaal uit het boek van Barnes.
Muziek vandaag: The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery), Memories In My Head (Riverside)

–

Woensdag 4 februari:

Het is heel koud. Maar ik heb al beter geslapen weer. Opnieuw een gekke morgen op het werk. Ik heb verschillende overleggen en doe daaraan vooraf van alles, maar ook van alles vooral niet. Morgen is er weer een dag. Ik ben om half drie thuis, maak eerst een fietstochtje naar de supermarkt en aansluitend lopen De Zoon en ik een rondje door het Kanaalpark. Deze keer geen natte voeten. Als we terug zijn, gaat De Vrouw nog werken en ik begin aan het eten. Spruiten schoonmaken en koken, zoete Ermgard appels schillen en bakken, spruiten erbij, venkel schoonmaken en fruiten, risottorijst erbij, bouillon erbij, karbonades kruiden en bakken, of het allemaal niets is. Dat is het niet. Het is veel. Na half acht zitten we aan tafel. Dat het inderdaad veel is, blijkt uit het feit dat er veel groenten en risotto overblijft. Ik zit en lees nog wat. Om tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Raise The Dead – Live at Wacken 2014 (Alice Cooper), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery), Polytown (David Torn, Mick Karn & Terry Bozzio)

–

Dinsdag 3 februari:
Opvallend slecht geslapen, vannacht. Nu ben ik tegenwoordig vaak een paar keer wakker, maar nu is het meer dan anders. Overdag heb ik er geen last van. Kan ook niet, want vandaag blijkt een hectische dag te zijn op het werk. Ik ben er vroeg. We hebben een overleg met collega’s en ik heb bij de bakker op de hoek taarten besteld. Na het overleg gebeurt er van alles en ik kan ad hoc ook van alles doen. Tussen de middag spreek ik Luppo, oud-collega die ik een fikse tijd niet heb gezien en die er gisterenmiddag niet bij kon zijn. Het is goed om bij te praten; mogelijk ontmoeten we elkaar wat vaker. Aan het eind van de middag zak ik helemaal in. Ik ben zelfs laat thuis doordat een overleg iets uitliep. De Vrouw blijkt vandaag tot laat te werken en dat was ik me niet bewust, dus is het mijn beurt om te koken: een stoemp van wortel, knolselderij en ui, salade van komkommer, paprika, tomaat en bosui, plus daarnaast tartaartjes. Als toetje heb ik Turkse appeltaart meegenomen. Zo! Er is tijd voor wat natafelen en iets lezen en om kwart voor tien ben ik echt volledig moe.
Muziek vandaag: Travelling Ways (Caravan), Falling Deeper (Anathema)

–

Maandag 2 februari: Vijfentwintig jaar in dienst! Een jubileumfeestje

Als ik op de werkplek kom, dan ontdek ik dat die versierd is. Gisteren was ik vijfentwintig jaar in dienst. De hele dag zal voor mij in het teken hiervan staan. Van echt werk komt niet superveel en ik besteed nogal wat tijd aan netwerken en felicitaties ontvangen. Mooi. Tussen de middag loop ik een klein rondje.

Eind van de middag krijg ik een receptie. En dat niet alleen, ook veel bezoek, felicitaties, kaartjes, cadeaus. Van vier tot zeker half zes kom ik tijd en ogen tekort om iedereen te zien en te spreken. Ik zeg een paar woorden. Het is een geweldige middag; heel fijn om mensen te zien die voor mij in de afgelopen vijfentwintig jaar in beeld zijn. De Vrouw en De Zoon zijn er ook. Leuk! Om half zeven heeft De Zoon ons met de auto teruggereden. Ik weet dat ik nog zeker een tijdje zal terugdenken aan mijn jubileum. Thuis maak ik iets te eten voor mijzelf; de anderen hebben tijdens de receptie al veel gegeten, ik niet. Daarna lees ik wat aan de keukentafel en uiteindelijk zet ik wat foto’s op het sociale medium van de werkgever. Ik was om zes uur al zo’n beetje hondsmoe en om half tien komt dat gevoel wederom opzetten. Naar bed, dus.
Muziek vandaag: Hindsight (Anathema)

–

Zondag 1 februari:
Pas na tien uur ben ik uit bed. Vannacht een paar keer naar de wc geweest waar ik water poepte. Verhip, krijg ik het nu ook? Ik ben al wel wat snotterig, de laatste twee dagen. In de badkamer ga ik op de weegschaal staan. Hm, ik duik net onder zestig kilo, voor het eerst in pak ‘m beet vijftien jaar. Beneden doe ik de zondagmorgendingen en ik loop mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

We drinken koffie en ik prepareer brunch. Erna doe ik wat mail- en computerzooi. Aansluitend gaan De Zoon en ik hardlopen. We doen vijf keer een minuut lopen, steeds afgewisseld met twee minuten wandelen. Het gaat heel makkelijk. We nemen een iets ander rondje, namelijk door het Kanaalpark. Ik vergis me in de weg en we klimmen een heuvel op en het asfaltpaadje stopt en we moeten door het gras en het blijkt enorme blubber en plots heb ik natte schoenen én voeten. Niet fijn. Toch lopen we lekker door. Weer thuis begin ik aan het eten: ovenschotel van biet, witlof, peer, rode ui, honing en olie, met ernaast varkenshaas plus een salade van komkommer, tomaat, wortel en avocado. Dit alles blijkt zeer lekker enis om kwart over zeven op. De avond is begonnen. Ik zie de concert-dvd die meekwam met Octane Twisted (Porcupine Tree), lees nog iets en lig om tien uur in bed.
Muziek vandaag: Heaven’s Isle (Oliver Wakeman), Fatou (Fatoumara Diawara), … Por El Tango (Sexteto Canayenga), Gravitas (Asia), Flame (Richard Barbieri & Tim Bowness), One Night In Europe – Live at the Boerderij, Zoetermeer (Unitopia), Unity Band (Pat Metheny Unity Band)

–

Zaterdag 31 januari:

Het is heel koud buiten. Gisterenavond en vannacht sneeuwde het nogal. Ik ben op tijd op, doe allerlei doorgaanse zaterdagmorgendingen en fiets zo rond tien uur naar het centrum van de stad. In een klerenwinkel koop ik een kek jasje voor een werkelijk idioot lage prijs. Ik bezoek de biowinkel, de markt, twee supermarkten en de Turkse winkel. Als ik thuis kom, is De Vrouw nog in bed. Ze is al een paar dagen niet fit en sinds gisterenmiddag goed beroerd. Ik hang was op en we drinken samen koffie; vervolgens brunchen we gedrieën. En dan begin ik aan het avondeten. Het wordt een rundertajine met ui, knoflook, amandel, abrikozen, rozijnen en pompoen. Tussendoor loop ik nog even naar de supermarkt op de hoek voor de laatste kleine boodschapjes. Ik monteer een salade van bladsla, komkommer, tomaat, wortel en bosui. Om zeven uur kunnen we aan tafel. De tajine is zeer goed gelukt. We zien een documentaire over het schip Wasa (zie: Stockholm) op de zender Arte en die neemt een goed deel van de avond in beslag. Nog een hoofdstuk lezen en rond elf uur is het wel welletjes.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), Leahkastin (Mari Boine), Cunning Stunts (Caravan), Mokum (Amsterdam Klezmer Band), In The Hot Seat (Emerson Lake & Palmer), OK (Talvin Singh)

Vrijdag 30 januari:
Stik. Ik heb de wekker gewoon gezet op half zes en die gaat af ook. Ik zet ‘m uit en blijf nog heel even liggen. Als ik mijn ogen open doe, is het bijna half zeven. Ik heb de bus van kwart over zeven, maar mis lekkere aansluitingen in Arnhem, waardoor ik voor mijn doen laat op de werkplek ben. Nou ja. Gelukkig kan ik al mijn geplande werkzaamheden vlot afhandelen, dus lig ik weer op schema. En ik neem geen lange onderbreking, maar alleen maar een paar korte pauzes. Dus ben ik ook om zes uur thuis. Daar heeft De Vrouw eten klaar: ovenschotel van gegratineerde rode bieten, shoarma en aardappelpuree. Zeer goed weer. Het is snel op en opgeruimd. Vervolgens gaan De Zoon en ik hardlopen. Het regent heel lichtjes, maar daar merken we niets van. Het gaat goed! Ik merk wel spierpijn in mijn bovenbenen, maar zou ook wel langer dan twee minuten aaneen kunnen lopen. Vanaf zondag volgens het schema een stapje terug om te kijken of we vordering hebben gemaakt. In de verdere avond handel ik wat mail af en lees ik verder.
Muziek vandaag: Perilous (Glass Hammer)

–

Donderdag 29 januari:
Het sneeuwt, regent en hagelt als ik van de bushalte naar de nieuwe werkplek loop. Niet erg. Van alles te doen vanmorgen, zoals wat haast- en spoedklussen. Ook niet erg. Tussen de middag loop ik naar buiten. Na twee minuten sneeuwt, regent en hagelt het weer. Nog steeds niet erg.

De rest van de middag kom ik ook goed door. Om zes uur ben ik weer thuis. Ik merk dat ik zeer vermoeid ben. De Vrouw heeft pompoensoep gemaakt met daarnaast een oosterse schotel en een fruitsalade. Als toetje is er later nog bavarois met meloen en ananas. Waarom ook niet? Ik lees nog wat en ga op tijd naar bed.
Muziek vandaag: Live at the Royal Albert Hall (Emerson Lake & Palmer), KIN (Pat Metheny Unity Group)

–

Woensdag 28 januari:
Een rustige ochtend op het werk met veel te doen. Voor half drie ben ik thuis. Het is nogal flink gaan regenen. Ik wil wat boodschappen doen en vraag me af of ik nog met De Zoon ga hardlopen. De boodschappen doe ik inderdaad en ik houd het nog redelijk droog. Later in de middag, ook als het al wat donker wordt, is de regen toch weer heviger. Ik maak eten: een soort chili van rundergehakt, ui, peper, paprika, broccoli en bruine bonen, waarnaast ik een salade van rucola, komkommer, bleekselderij en bosui zet. We zijn iets voor achten van tafel en dan gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is niet zo verschrikkelijk koud, het is droog en er liggen geen grote plassen op ons rondje. Het lukt ons goed om vier keer twee minuten achter elkaar te lopen. Toch is het wel een aanslag op mijn uithoudingsvermogen. Weer thuis heb ik nog even tijd om te beginnen in Een geschiedenis van de wereld in 10 1/2 hoofdstuk (Julian Barnes) en daarna is het bedtijd.
Muziek vandaag: The Endless River (Pink Floyd), One Night In Europe – Live at the Boerderij, Zoetermeer, The Netherlands (Unitopia), Cor Cordium (Glass Hammer), Live at the Orpheum (King Crimson)

–

Dinsdag 27 januari:
Een vermakelijke dag op de werkplek vandaag. Vanmorgen van alles te doen en te regelen, halverwege de dag naar Musis Sacrum in het centrum van Arnhem voor een grote bijeenkomst. Ik mag achter een kraam uitleg geven over het sociale medium Yammer (jaja).

Ik rijd met een collega mee terug en ben voor half zeven thuis. Daar staat het eten bijna klaar. De Vrouw heeft de schotels van gisterenavond aangevuld en bakt hamburgers en maakt sla. En er is een bestelling binnengekomen: nieuwe ringen voor ons beiden. De mijne is net iets te groot, maar om mijn rechterduim gaat het net. De rest van de avond lees ik de krant en Guggenheimer in de mode uit. Dan is het kwart voor tien.
Muziek vandaag: Belighted (iamthemorning), Stranger Inside (Richard Barbieri)

–

Maandag 26 januari:
Het gewone doordeweekse leven begint weer en ik heb geen moeite met erin te stappen. Op het werk weer van alles en niets en tussen de middag loop ik een rondje buiten.

Zes uur weer thuis. De Zoon en ik gaan eerst lopen. Twee minuten achtereen, gevolgd door een pauze van twee minuten en dat dan vier keer achter elkaar. Het is andere koek. Dit vraagt al heel wat meer. Maar we redden het. Vervolgens ga ik eten maken. Het word een groentestoof van ui, peper, wortelpeterselie en zoete aardappel, met daarnaast een risotto en pepersteaks. Pas om acht uur zitten we aan tafel. Erna lees ik de krant en in een boek en dan is het kwart voor tien.
Muziek vandaag: I See You (Gong), het bonusplaatje bij +4626-COMFORTZONE (Beardfish)

–

Zondag 25 januari:
De wekker gaat om negen uur en ik sta op. Ik heb niet zo heel goed geslapen, maar het is oké. We pakken de spullen in en vertrekken. De wandeling gaat richting het station, maar we stoppen bij El Python. Hier hebben we met velen afgesproken om gezamenlijk te ontbijten. Als we er binnenkomen is het nog leeg. We nemen wat koffie en niet veel later schuiven aan: Chantal en Tim, Nicola en Dave, Clint, Danny, Heidi en Auke, Jessica en PauluS. De meesten nemen ontbijt en eigenlijk wordt het gewoon een vervolgfeest. Tegen twee uur gaan we naar een ander café, maar onderweg worden we opgehouden door een carnavalsoptocht. Het café is Iers en we blijven er even hangen. Om vijf uur zitten we in de trein en om kwart over acht zijn we weer thuis. Ik rijd naar de uitbaterij op de hoek en haal verse pizza’s. Die gaan er goed in. Ik had het plan om ook nog te gaan hardlopen, maar dat stel ik uit tot morgenavond. Ik lees nog iets in de krant en dan is het tien uur geweest. Het was een goed weekeinde met goede mensen!
Muziek vandaag: geen.

–

Zaterdag 24 januari: feest in Maastricht
We staan vroeg op. Half acht. Buiten sneeuwt het als een gek. We nemen een trein van kwart over tien. Op naar het zuiden! Niet, dus. Als we bij de fietsenstalling aankomen, krijgen we het bericht dat er geen treinverkeer is vanwege sneeuw en ijzel. O. Terug naar huis. Daar nemen we nog een koffie en maken een lunchpakket. Vervolgens rijden we opnieuw naar het station in de verwachting dat de treinen nu wel rijden. Dat doen ze ook. Iets na twee uur in de middag zijn we in Maastricht. Op het station treffen we Heidi en Auke. Gezamenlijk wandelen we richting het centrum. We brengen spullen naar onze B&B De Hofnar en dan gaan we naar De Gouverneur op de markt. Onderweg komen we een klerenwinkel tegen en ik koop twee truien van Italiaanse makelij. In de Gouverneur nemen we iets te drinken en later ook te eten. Ruim voor zeven uur zijn we in de afgesproken locatie: café Forum. Veel bekenden zijn er: Jessica en PauluS, Nicola en Dave, Petter en Dagmar, Eric, Danny, Clint, John en zijn broer Naamkwijt, Alexandra, mevrouw Stolz en partner, allerlei anderen en nog veel meer. Dan komt Chantal binnen en we verrassen haar enorm. Tim heeft dit feest voor haar georganiseerd. Gruppo Go speelt de sterren van de hemel. Leuke band. Plots schiet me te binnen dat ik medicatie moet nemen, maar na enig zoeken in de tas van De Vrouw ontdek ik dat de pillendoos in de B&B staat. Ik loop er even heen. Buiten is het lekker; het is een goede onderbreking die ik even nodig heb temidden van alle drukte en lawaai. Na nog geen half uurtje ben ik weer terug. Ik heb het laatste stukje van de pretband gemist en dat vind ik wel jammer. Tegen tienen de tweede muzikale bijdrage: The FoolZ spelen, zij het in uitgeklede formatie. Lex, Remco en Pedro doen een paar makkelijk in het gehoor liggende succesnummertjes en Tim zingt op enkele stukken mee. Hoogst vermakelijk, al merk ik dat veel ‘buitenstaanders’ afhaken. Na een uurtje is het concertje voorbij en gaat de stereo weer aan. Het geluid doet me pijn aan mijn oren. Ook De Vrouw trekt het niet. We gaan. Op de terugweg wil De Vrouw nog even De Perroen in duiken voor een laatste consumptie. Het is half een als we naar bed gaan.
Muziek vandaag: Time (Steve Howe)

Vrijdag 23 januari:
Ik heb een snelle bus vanmorgen, dus heb ook de vroege aansluiting en de hoop dat ik om half acht al op de werkplek ben. De buschauffeuse vergist zich echter en in plaats van een drukke weg af te slaan, rijden we rechtdoor. Enkele passagiers maken haar attent op haar fout, waarop de chauffeuse wil keren. Op het moment dat we de draai maken, horen we KGGGGGGBMMMMM en staan we stil. Vluchtheuveltje gepakt en we staan vast. Muurvast, dwars op de weg en er kan geen auto voorbij. De straat is echt een drukke verkeersweg. Ik stap uit en ga lopen. Kost me zeker een dik half uur. Bijna aan het eind word ik ingehaald … door de bus. Nou ja. Het is koud, maar ook lekker om door het donker te lopen. Op de werkplek weer van alles te doen. Twee uur zit ik terug in de bus. Half vier thuis en we fietsen naar het centrum van Apeldoorn voor een afspraak bij de loog. We zijn allen opgetogen dat het momenteel zo goed gaat. Voorlopig ga ik op deze voet door, pas over vier weken een volgende afspraak. Mocht er iets tussendoor gebeuren, dan trek ik aan de bel. Mocht er niets gebeuren, ook op langere termijn, dan kunnen we de begeleiding door de loog stopzetten en mag ik overgedragen aan de huisarts. Als ik over een half jaar of jaar medicatie zou willen afbouwen, dan kan ik nog bekijken of ik dat in overleg met huisarts of met ondersteuning van de loog doe. Na een half uur staan we weer buiten. We fietsen langs de supermarkt en Turkse winkel. Thuis leg ik kip in de oven, maak ik een groenteschotel van wortel, bloemkool, spek en spitskool, en daarnaast monteer ik een salade van bladsla, rode kool, bleekselderij en komkommer. Die eten we op ook. Na achten stap ik op de fiets, rijd naar een zeker café en ontmoet Reinier en Willem. We ‘vergaderen’ ouderwets (de bon is op Anja’s verjaardag) en maken plannen voor het komende half jaar. Het is goed deze twee gasten weer eens te zien en te spreken. Ik heb er nog lol in ook. Het is elf uur geweest als ik door de kou naar huis rijd.
Muziek vandaag: +2464-COMFORTZONE (Beardfish), Caravan & The New Symphonia (Caravan)

–

Donderdag 22 januari:
Vandaag is het nog kouder. Zeker als ik tussen de middag buiten loop, vriest het. Een blik op de werktelefoon leert me dat het min twee is.

Op de werkplek is veel te doen, dus tijd om in te zakken krijg ik niet. Een collega zegt dat ik er moe uitzie. Tijdens het werk zelf merk ik het niet, maar tijdens mijn rondje wandelen gaap ik wel. Zes uur ben ik naar huis. De Vrouw is vanavond uit. Ik maak een goed vullende pasta en die eten De Zoon en ik op. Aansluitend gaan we onze hardloopronde maken. Het voelt minder koud dan dinsdagavond. We redden het goed; echt uitgeput zijn we niet eens. Zondagavond de volgende stap: vier keer twee minuten lang hardlopen met steeds twee minuten pauze (wandelen) ertussen. De komende dagen en avonden komt het er helaas niet van, maar langer dan drie dagen hoeft het ook niet. Om half acht zijn we weer terug. De rest van de avond lees ik wat tot een uur of kwart voor tien. Dan is het bedtijd.
Muziek vandaag: I See You (Gong), Catalogue|Preserve|Amass (Steven Wilson)

–

Woensdag 21 januari:
Het is fiks koud buiten en de bus is laat, waardoor ik ietsie later op het werk ben. Ik ga ook een tik vroeger naar huis. Vier uur ben ik daar en ik fiets gelijk door naar de psychiater. Ik heb even een tijdelijke. Ik vertel hoe het me gaat, benoem echt alles, waaronder ook de bijwerkingen. Zijn advies is uiteindelijk dat ik het zo houd zoals het nu is en de bijwerkingen even aankijk; mogelijk verdwijnen ze toch alsnog en anders moet ik de afweging maken of ik het ermee doe of niet. Een alternatief zou zijn om te wisselen van medicijn, met het grote grote risico dat ik terugval in depressieve klachten. Nu ziet het er goed uit: de medicatie doet z’n werk, ik kan werken aan genezing en vervolgens aan herstel. Is het me dat waard om terug te gaan bij af? We spreken af dat ik het twee maanden zo laat en dan met de loog ga evalueren. Mocht er tussendoor een sessie met de jater nodig zijn, dan kunnen we hem snel inschakelen. Als ik weer thuis ben, ben ik alleen. Na even rusten ga ik eten maken. Ik bak kipfilet, ui en peper, voeg boerenkool toe en wat bouillon en laat dit een half uurtje pruttelen. Erbij zet ik een fikse salade van bladsla, komkommer, tomaat en bosui. De Vrouw is om half acht thuis van het werk en we kunnen aan tafel. Na de maaltijd lees ik nog wat en dan is de dag weer voorbij.
Muziek vandaag: I See You (Gong), Black Light Syndrome (Bozzio, Levin, Stevens), Into The Maelstrom (Bigelf)

–

Dinsdag 20 januari:
Alweer niet zo goed geslapen, maar als ik opsta is het goed. Ik voel me opgewekt, vrolijk zelfs. (Het moet niet gekker worden.) Op het werk weer van alles te doen en tussen de middag loop ik mijn rondje in het zonnetje.

Om zes uur thuis. Na het eten gaan De Zoon en ik ons rondje hardlopen. Het gaat prima, ondanks de kou. Lijkt het nou zo of gaat het makkelijker? De rest van de avond lees ik en zoals gewoonlijk door de week lig ik voor tien uur in bed.
Muziek vandaag: Live at the Orpheum (King Crimson), Things Buried (Richard Barbieri)

–

Maandag 19 januari:
Leek het de afgelopen twee dagen dat ik wat beter sliep, vannacht ben ik wakker om twaalf uur, om een uur, om drie uur en om vijf uur. Toch sta ik goed op. Buiten sneeuwt het en ik vind het prachtig. Daarnaast ben ik ook nog ’s op tijd op het werk. Tussen de middag loop ik naar buiten.

De dag gaat goed, al voel ik me vermoeid; als ik bezig ben, heb ik er geen last van. Ik ben om zes uur thuis en maak eten: stoemp van aardpeer en zoete aardappel en spek en andijvie, met ernaast rundersaucijzen en een salade van komkommer, bleekselderij, tomaat en rode kool. In de avond doe ik iets met mail (een bezwaarschrift sturen aan een deurwaarderskantoor die geld van mij vordert vanwege achterstallige betaling van een telefoonabonnement bij een provider bij wie ik nooit klant ben geweest) en lees ik nog wat, voor het kwart voor tien is.
Muziek vandaag: The Wheel Of Time (Robert Berry), The 10th Anniversary Compilation (Tempest), Cover Version (Steven Wilson)

–

Zondag 18 januari:
Eind van de nacht is er geluid in de badkamer. De Zoon is wakker. En ziek. Ik slaap nog wat. Niet veel. Om tien uur ben ik uit bed. Beneden wat huishoudelijke dingen. Dan ga ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, de Matenpoort en het kanaal.

De Zoon luncht maar half mee. Inmiddels is het buiten gaan regenen en het wordt de rest van vandaag binnen. Ik handel wat mail af en bestel de luxe versie van het album van Steven Wilson dat begin maart zal uitkomen. Aan de keukentafel lees ik. Eind van de middag begin ik met de eenvoudige maaltijd. Ik braad een beenham en maak salade van komkommer, bleekselderij, rode kool en avocado. Als voorafje eten we de soep van gisteren op. Het gaat al wat beter met De Zoon. In de avond lees ik Sporen van de kameleon uit en begin ik aan Guggenheimer in de mode (Herman Brusselmans). Om kwart voor tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Chariots Of Fire (Vangelis), Behind The Garden, Behind The Wall, Under A Tree (Andreas Vollenweider), Laterna Magica – Behind The Wall, Under A Tree (Andreas Vollenweider), In Between (Erik Truffaz), Xinti (Sara Tavares), Fairfield Hall, 1974 (Caravan),All This And Heaven Too (Andrew Gold), Whirlwind (Andrew Gold), +4246-COMFORTZONE (Beardfish), Tresspass (Ry Cooder)

–

Zaterdag 17 januari:
Om negen uur op. De gebruikelijke zaterdagmorgendingen, inclusief een fietstocht naar de biowinkel, twee supermarkten en de Turkse winkel. We lunchen met biokaas en Turks brood. Daarna gaan De Zoon en ik hardlopen. In deze tweede week is het schema anders: acht keer een minuut hardlopen, afgewisseld met een minuut wandelen. We houden het goed vol! Ik merk dat ik iets vermoeider thuiskom dan de vorige week. Na een korte douche loop ik nogmaals naar de Turkse winkel voor wat vergeten fruit. Het is mooi zonnig.

Later maak ik eten: een soep van ui, bleekselderij, wortel, prei, bloemkool en rookworst. Die vult goed. Aan het begin van de avond is er bezoek. Mijn jongste broer met zijn vrouw. Al snel gaat het gesprek over hoe het gaat; hij heeft sinds een jaar of vijf eveneens psychische klachten. In zijn geval ligt de oorzaak mede bij ervaringen uit zijn jeugd en bij een traumatische gebeurtenis enige jaren geleden. De gevolgen en symptomen in zijn geval vertonen veel overeenkomsten met die van mij. Het is een goede avond waarin we goed met elkaar spreken en ook plezier beleven. Iets voor elven is het bezoek vertrokken en na wat napraten ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Chansons Pour La Fin D’Un Jour (Gültekin, Vanvinckenroye, Vandenabeele, Tekin), Dark Intervals (Keith Jarett), Castalia (Mark Isham), The Bruised Romantic Glee Club (Jakko M. Jakszyk), Andrew Gold (Andrew Gold), What’s Wrong With This Picture? (Andrew Gold).