bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

04-08-2017

B-log: 5 t/m 11 augustus 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 08:05

Vrijdag 11 augustus:
Zeven uur ben ik uit bed. Koffie, krant, webstek. De Vrouw en ik stappen om kwart voor tien. We rijden naar het huis van Geraldine en Hendrie, ter gelegenheid van de verjaardag van Isabel, nu een maand geleden, maar ja, we waren op vakantie, hè? We kletsen aardig bij. Rond het middaguur gaan we weer en we fietsen via een grote supermarkt in de buurt. Niet dat we er veel halen. We lunchen thuis met brood, kaas, cerbiattasla, sap en zo meer. In de middag hang ik een ophangding op in de kleine slaapkamer. Ook haal ik vlees en de laatste dingetjes voor het avondeten. Het wordt een zoete lamstajine met kaneel, saffraan, knoflook, abrikozen en koriander. Ik kook er gierst bij en maak een salade van cerbiattasla, komkommer en tomaat. Tussendoor komt bericht van Willem. We hebben de vraag gekregen om met Bas, Willem en ik te komen optreden tijdens de eerste aflevering van het Cultureel Café dit seizoen op 14 september. Tjonge, dat is naast de IJsselbiënnale (16 september) en de presentatie van Willems nieuwe bundel al de derde voordracht binnenkort. Straks komen we elkaar nog de strot uit. Of is het de definitieve doorbraak naar het grote podium en een succesvolle carrière? De Zoon is er stipt om zes uur en we maken de boel op. Nagerecht is er ook: een fruitsalade van watermeloen en aardbei. Om half acht heb ik alles opgeruimd en afgewassen en het afval weggebracht. Tijd om te lezen en te luisteren. Ook brand ik London Song (Big Big Train). Mireille komt het huis bekijken en bijpraten, voordat de twee dames de stad in gaan. Ik zie een muziekdvd, lees en luister verder en ga om een uur of elf slapen.
Muziek vandaag: Alina (Arvo Pärt), Arvo Pärt – Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), het plaatje dat mee kwam met de PROG van vorige maand, Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), London Song (Big Big Train), de dvd Asia: Music in Review (Asia), Forever Comes To An End (Bjorn Riis),

–

Donderdag 10 augustus:
Tjonge, donderdag 10 augustus alweer. Gisteren was het pas woensdag 9 augustus. Dus vanmorgen ben ik weer op tijd op. Voorlopig verloopt alles voorspoedig. Op de werkplek doe ik werk. Tussen de middag wandel ik door bos. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft dan een schotel van biefstukreepjes, kastanjechampignons, aubergine en courgette klaar, met een salade van komkommer, tomaat en cerbiattasla. Toe is er watermeloen met mandarijn. Ik ga hardlopen. Heel goed gaat het niet, ik neem een korte route die helemaal niet kort blijkt, ik houd twee korte extra wandelpauzes. Nou ja. Thuis zak ik lekker in. Ik lees en luister en ga om half elf slapen.
Muziek vandaag: The Hay-Man Dreams (Cosmograf), het eerste plaatje van Argus (Deluxe Edition) (Wishbone Ash)

–

Woensdag 9 augustus:
Ik heb geen wekker gezet en sta om half zeven op. Koffie. Iets na acht uur fiets ik naar de tandarts. Geen rampen. Wel iets om over na te denken. Sinds enige jaren ontbreken er twee kiezen aan weerszijden in mijn onderkaak. De kiezen erachter hebben de neiging om te gaan kantelen, dus is het verstandig de ‘gaten’ op te vullen met een brug of implantaten. Verder is alles goed. Fijn. Buiten is het donker, bewolkt en grijs. Op de terugweg rijd ik langs twee supermarkten voor wat kleinigheden. Thuis koffie met De Vrouw; zij gaat om half elf voor de rest van de dag naar het werk. Ik maak mails naar badkamerbouwvakkers, boen de plee en lunch met broodjes voorzien van kaas en cerbiattasla. Ik lees Inside Out (Nick Mason) uit en zal gaan beginnen aan de PROG die gisteren binnenkwam. Buiten is het zonnig, dus ga ik een rondje om: afval wegbrengen en (via een omweg) wat boodschapjes halen bij de Turkse supermarkt in de straat. Hm, om een of andere reden voel ik me moe en futloos; ik kom niet tot activiteit. Waarom? Ik ga avondeten maken: eerst fruitsalade van watermeloen, aardbei en framboos, dan een stoemp van aardappel, ui, paprika en wilde spinazie met zevenkruidenmix, ook een salade van bulgur, komkommer, bosui en tomaat, plus uiteindelijk gebakken speklappen. De Vrouw is er om half acht en we eten alles bijna op. Ik was af, breng nogmaals groen afval naar de container en pas om kwart voor negen ga ik luisteren en begin ik te lezen in de PROG. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Piano Portraits (Rick Wakeman), Heat Of The Moment – 05 (Icon), Younger Than Yesterday (The Byrds), Murder Of The Century (King Gizzard and The Lizard Wizard), Alas Salvation (YAK), Time Is en een boel non-album tracks (The Idle Race), Sunfighter (Paul Kantner & Grace Slick), A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs), Nurses Song With Elephants (David Bedford), Grimspound (Big Big Train)


–

Dinsdag 8 augustus:
Ik sta wat lastig op. Maar dan is het oké, ook al ben ik nog moe. Op de werkplek ga ik volop aan de slag; er ligt een leuke hoeveelheid. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Met dat ik het veld in loop, regent het licht, maar het valt mede. Ik ben om zes uur thuis. De Vrouw serveert een schotel van chorizo, ui, linzen en Chinese kool, met daarnaast een salade van komkommer, tomaat en bosui. De Zoon helpt mee alles op te eten. Even na zeven uur heb ik de afwas gedaan en ga ik mijn ronde hardlopen. Lekker, ondanks dat er af en toe een miezerdruppel regen valt. Ha, ik loop weer een heel stuk verder voordat ik mijn korte extra wandelpauze nodig heb. Ik ga dus weer vooruit. Net als ik thuis kom, gaat het veel harder regenen. Ook mooi. Ik lees en luister en ga rond half elf naar bed.
Muziek vandaag: The Hay-Man Dreams (Cosmograf), The Second Brightest Star (Big Big Train), Idle Race (The Idle Race)

–

Maandag 7 augustus:
Werkweek. Het is donker als ik opsta. Bij vertrek is het weer licht. Op de werkplek is het rustig, dat wil zeggen weinig tot geen mensen om mij heen. Tussen de middag wandel ik door zon, veld en bos. Half zeven ben ik weer thuis. Ik maak het avondeten. Moeilijk is het niet: de sauzen van vrijdag en zaterdag opwarmen, tortellini erbij koken, salade van bosui en komkommer. De Vrouw is er pas tien voor acht. De afwas is pas kwart voor negen klaar. Dan wat lezen en luisteren. O ja, de lampen die De Vrouw zaterdag heeft besteld, zijn binnen. Mooie lamp voor boven de eettafel en twee kleinere voor in de hoek bij de televisie. Ziet er goed uit. Nu nog iemand die ze gaat monteren. Ik? Ik ga om tien uur slapen.
Muziek vandaag: The Hay-Man Dreams (Cosmograf), Birthday Party (The Idle Race)

–

Zondag 6 augustus:
Half negen uit bed. Koffie, webstek. Het is zeer zonnig weer. We drinken nog meer koffie op de galerij. Ik haal broodjes bij de Turkse bakkerij in de straat. De Zoon komt lunchen. Rond half twee heeft hij de auto opgehaald en rijden we gedrieën naar de verjaardag van Marja. Leuk om iedereen daar te zien. We zitten buiten. Half negen heeft De Zoon ons weer thuis afgezet. Ik lees en luister nog iets. Tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Small Craft On A Milk Sea (Brian Eno with Jon Hopkins & Leo Abrahams), Chariots Of Fire (Vangelis), The Slow Rust Of Forgotten Machinery (The Tangent)

–

Zaterdag 5 augustus:
Half acht wakker en niet veel later op. Koffie, krant, webstek. De was staat aan. Met De Vrouw nog wat koffie op de galerij. Het is zonnig. Halverwege de ochtend wandel ik nog een keer naar de biowinkel en vervolgens naar de markt voor vis en fruit. Ook haal ik broodjes bij de Turkse supermarkt in de straat. De Zoon komt mee lunchen. Het gaat regenen. In de middag verzorg ik de planten en we wandelen – als het weer droog is – via een grote lampenzaak (nee, we vinden niets) naar een bedrijf aan het kanaal dat onze salontafel kan zandstralen en opnieuw lakken (en vandaag gesloten is). We kopen vlees bij de Turkse slager en drinken iets op de galerij. Dan maak ik avondeten: een curry van kip in ras-el-hanout met knoflook, ui, peper, linzen en snijbonen. Erbij een salade van bosui, komkommer, minipruimtomaatjes en haring. Nagerecht zijn aardbeien en bramen. Alles is vrij vroeg op en opgeruimd. Ik ga hardlopen. Het gaat vanavond veel beter dan eerder deze week: slechts een korte extra wandelpauze. In de rest van de avond lees en luister ik. Half twaalf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Ambient 1 – Music For Airports (Brian Eno), Ambien 2 – The Plateaux Of Mirror (Harold Budd & Brian Eno), Marieta Y Los Jetas (Caballero Reynaldo & The Grand Kazoo), het tweede en derde plaatje (het concert uit Utrecht) van de box Misplaced Childhood (Marillion), het vierde concert uit de set Live in the 70s (Soft Machine)

• • •
 

31-07-2017

B-log: 29 juli t/m 4 augustus 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 08:46

Vrijdag 4 augustus:
Half acht ben ik wakker. De Vrouw is al uit bed. Koffie, krant. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ga nog wat aan de slag met foto’s. Halverwege de ochtend staan ze allemaal op de webstek. Buiten regent het licht en het waait nogal. Als het weer wat droog is, ga ik een rondje boodschappen doen bij de biowinkel. De Vrouw is om half een even terug en we lunchen. Dan gaat ze weer verder weg aan het werk. Ik rijd langs een supermarkt en haal vervolgens het groentepakket op. Dan lees ik wat op de galerij. De Vrouw is rondom vier uur weer terug. Ik begin vast met het maken van het avondeten. Een uurtje later stappen we op de fiets en rijden we naar het nieuwe huis van Heidi en Auke. Het is prachtig! Echt iets waar zij zich thuis gaan voelen. We zijn om kwart over zes weer thuis en dan maak ik het eten af. De Zoon is er om half acht en we eten alles op: verse tortellini met een saus van aubergine, snijbiet en tomaten. Erbij een salade van bladsla, komkommer en bosui, plus allerlei biolimonade. Half negen heb ik alles afgewassen en ga ik wat lezen en luisteren. Rond elf uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Manhattan Intermezzo – American and British Works for Piano and Orchestra (Jeffrey Biegel & Brown University Orchestra), Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Welcome To The Canteen (Traffic), Vision And Ageless Light (EYE), het vierde plaatje (de B-sides, demo’s en versions) van de doos Misplaced Childhood (Marillion), het derde concert uit de set Live In The 70s (Soft Machine), Ramshackled (Alan White)

–

Donderdag 3 augustus:
Heb ik nu wel of niet goed geslapen? Wat ik weet, is dat ik vannacht een tijdje wakker ben geweest. Als de wekker gaat, ben ik ver weg. Verder gaat het wel, dank u. Buiten is het grijs en druilerig, maar het is niet erg. Gewoon op tijd op de werkplek. Daar werk ik van alles af. Het is er stil. Ik ben er alleen met de jonge collega. Tussen de middag loop ik door het bos. In de middag werk ik rustig verder en om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw serveert een schotel van falafel in tomatensaus met courgette, paprika en aubergine, plus een salade van bladsla, kerstomaatjes, komkommer en bosui. Zeven uur heb ik alles ook al afgewassen en ga ik hardlopen. Heel goed gaat het niet. Het is benauwd en er staat een fikse (tegen)wind, maar het is niet erg. In de rest van de avond geef ik een deel van de foto’s van afgelopen reis naar Birmingham een goede bestandsnaam en lees en luister ik. Elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de deluxe-box Misplaced Childhood (Marillion), The Slow Rust Of Forgotten Machinery (The Tangent), het tweede concert uit de set Live In The 70s (Soft Machine)

–

Woensdag 2 augustus:
Beter geslapen. Pijn in de nek en schouders lijkt minder. Vanmorgen ben ik slechts tien minuten voor de wekker wakker. Buiten is het bewolkt, maar zeer aangenaam. Op de werkplek ga ik in alle rust aan de slag. Tussen de middag wandel ik door zon, veld en bos. ’s Middags doe ik ook dingen. Om zes uur ben ik thuis. Ik maak eenvoudig avondeten: soepballen draaien, spek bakken, bouillon erop, ballen erbij, in een andere pan wokgroente wokken. Ook bereid ik een fruitsalade voor van meloen, aardbei en framboos. De Vrouw is er pas om half acht en dan eten we de boel op. Ik was af en heb dan nog even tijd om wat te lezen en te luisteren. Tien uur ga ik weer slapen.
Muziek vandaag: In The Court Of The Nando King (Caballero Reynaldo), Unmatched vol. X (Caballero Reynaldo & The Grand Kazoo), het eerste concert uit de set Live In The 70s (Soft Machine)

–

Dinsdag 1 augustus:
Ik ben voor de wekker wakker. Het is half vijf. Vijftig minuten later sta ik op. Ik heb alle tijd. Op de werkplek is het rustig, stil zelfs. De eerste uren ben ik bezig met opstarten en vertellen. Wat wil je ook? Bijna vier weken weg en ik heb het idee dat het veel langer is geweest. Echt helemaal los gekomen van de werkverplichting, merk ik. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Het is bewolkt dus ik heb mijn jas aan, maar merk dat het ook benauwd is. In de middag werk ik nog even door. Ik heb de planning voor de rest van de week af en heb zelfs ook al een paar zaken afgerond. Zes uur thuis. De Vrouw heeft wraps klaar met een vulling van gehakt, courgette en aubergine, plus salades, kazen en sauzen ernaast. De Zoon helpt mee met opeten. Dat lukt grotendeels. Als de afwas klaar is, ga ik een ronde hardlopen. Heel goed lukt het niet – ik merk dat ik spierpijn in mijn nek en schouders heb – , maar toch is het lekker om te doen. Na de douche heb ik nog anderhalf uur om te lezen en te luisteren. Iets na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Slow Rust Of Forgotten Machinery (The Tangent), het Piano Concerto No.1 (Keith Emerson) van de plaat Manhattan Intermezzo (Jeffrey Biegel)

–

Maandag 31 juli:
Goed geslapen. Ik sta om acht uur op. Koffie, krant, webstek, foto’s. Halverwege de ochtend wandel ik naar de markt en koop daar kaas en fruit. Bij de supermarkt in de straat haal ik boodschappen voor vandaag. We lunchen met Arabisch brood, kazen, sla, fruit en zo voort. In de middag is de was klaar, zoeken we uit waar we in november in London willen verblijven (ja ja) en lees ik op de galerij David Bowie IS uit. Ik maak een eenvoudig avondmaal: fruitsalade van meloen, aardbeien en frambozen, een salade van bosui, komkommer en tomaat, een kalfsbiefstuk met een knoflookyoghurtsaus. Na het eten maak ik mail naar de vakantiewoning in Bad Doberan om te reserveren voor volgend jaar en naar Henk van ’t Veen om te bevestigen dat ik op 16 september aanwezig zal zijn én zal voordragen tijdens de IJsselbiënnale in Twello. Ook bewerk ik foto’s, lees en luister ik. Zo begin ik aan de eerste pagina’s van Inside Out (Nick Mason). Om tien uur ga ik weer slapen. Einde vakantie.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre), Close To The Lounge (Caballero Reynaldo), Elastic Rock (Nucleus), We’ll Talk About It Later (Nucleus), Murder Of The Universe (King Gizzard & The Lizard Wizard), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

–

Zondag 30 juli: van Birmingham naar Apeldoorn
We hebben geen wekker gezet. Om tien uur zijn de koffers ingepakt en gaan we beneden in de ontbijtkamer koffie drinken. Het is er weer een drukte c.q. gekkenhuis van belang. Elf uur checken we uit. We lopen naar The Figure Of Eight. Daar ontbijten we echt met koffie, sap en eggs benedict. Ouderwets goed. Het is er nog redelijk rustig ook en we kunnen elkaar zowaar verstaan. Na een uurtje lopen we via Victoria Square naar het station. In het bijbehorende winkelcentrum kopen we wat cadeautjes voor de jarige Isabel. We vinden ook snel de grote boekwinkel; de werken van Palin en Lake hebben ze er niet, maar ik vind wel de 2017 editie van Inside Out – A Personal History Of Pink Floyd (Nick Mason). En krijg nou wat: die hippe jongeman met baard en bril staat voor mijn neus. Handen schudden, elkaar goede reis naar huis wensen en dan ieder onze eigen weg gaan. Ik maak wat mede. We drinken sap en water bij een koffie- en broodjesbar. Dan kopen we kaartjes en pakken we de trein naar Birmingham International. Heel op tijd zijn we zeker. Natuurlijk pikt de beveiliging onze koffer eruit, maar een heel langdurige bedoening is het niet. De koffer hoeft niet eens open. De hompen kaas die ik vanmorgen van het ontbijtbuffet heb meegenomen, zorgen dan weer níét voor allerlei toeters en bellen, zoals dat andere keren wél het geval is. Eenmaal door alle controles wandelen we wat rond, eten we curry en ceasar’s salad en wachten we tot we weten bij welke gate we moeten zijn. Tien over half zes vertrekt het vliegtuig. Volgens mij hebben we wind mee, zo snel gaat het. Daar staat dan weer tegenover dat we een heul eind moeten taxiën naar de slurf. We halen de trein van vijf over negen, hebben een perfecte overstap in Amersfoort en zijn om half elf thuis. De koffer is snel uitgepakt. Nog heel even iets drinken en de hompen kaas die ik vanmorgen van het ontbijtbuffet heb meegenomen opeten en dan is het half twaalf en bedtijd. De stad Birmingham vind ik geen spektakel. Het heeft dan ook nauwelijks cultuur-historische betekenis en is niet te vergelijken met London of Oxford waar je bij iedere stap die je zet je ogen uitkijkt. Het centrum is niet groot (Birmingham is wel zeer uitgestrekt; het is de tweede stad van Groot-Brittannië); alles is op loopafstand. In de paar winkelstraten en in de vele shopping malls is het zeer druk. Daarnaast hebben we in het centrum niet veel bezienswaardigheden kunnen ontdekken. Of het moeten die lawaaierige Britten zelf zijn, die na vijf uur ’s middags over straat lopen en in de pubs staan te schreeuwen. Toch vind ik het leuk om in Engeland te zijn en ik kijk dan ook terug op een bijzondere ervaring, met als absolute hoogtepunt het concert op de vrijdagavond in de Symphony Hall.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Zaterdag 29 juli: Birmingham – Botanical Gardens
Ik ben om een uur of acht wakker. Anderhalf uur later gaan we naar de ontbijtruimte van het hotel. Zowaar, het is er redelijk rustig, dus we kunnen op ons gemak ontbijten met koffie, sap, bacon and eggs, muffins en andere baksels. Bij de receptie informeren we welke bus we kunnen nemen om bij de Birmingham Botanical Gardens te komen. Het is bus 29 en die stopt bijna voor de deur. Maar liefst vijf haltes duurt de reis. De Botanical Gardens zelf zijn bijzonder. Op redelijk kleine oppervlakte zien we een enorme hoeveelheid aan planten en bloemen; we wandelen van het ene thema in het andere landschap. Zo brengen we een paar aangename uurtjes door. Plots spreekt iemand me aan: een hippe jongeman met bril en baard wil weten waar ik toch mijn broek heb gekocht. Ik leg hem uit dat ik hem een paar jaar terug heb gekocht bij een bekende keten in Nederland. Hij gaat op zoek, bedankt me en verdwijnt. Ik maak wat mede. We drinken koffie (contant geld voor iets extra’s hebben we niet en onze bankkaart werkt niet) en zo om half drie zoeken we een bus terug. We stappen bij Snowhill Queensway uit en wandelen via de Cathedral en New Street naar de Bullring Rag Markets. Deze (overdekte) markthallen zouden een bezienswaardigheid moeten zijn, maar ik ervaar het vooral als een drukke verkoop van allerlei overbodige zooi. Niet erg. Onze wandeling gaat verder via High Street. We drinken iets bij een tent op Victoria Square. Van daar is het niet ver meer naar de canals en een volgende stop bij The Malt House. Naar The Figure Of Eight is het dan nog geen vijf minuten lopen. De fish ’n chips zijn er al bijna op, dus bestellen we ook een portie scampi, met extra salade en uienringen. Het is er geweldig druk en het lawaai is bijna te veel. Om half negen gaan we daarom de honderd meter terug naar het hotel. Even op adem komen en ten slotte drinken we nog iets in de hotelbar. Ook daar heel veel beschonken en lawaaiige Britten. Half elf al liggen we in bed.
Foto’s van vandaag zie je hier.

• • •
 

23-07-2017

B-log: 22 t/m 28 juli 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 10:51

Vrijdag 28 juli: Symphony Hall, Birmingham – A Musical Celebration of the Life of Keith Emerson
We hebben geen wekker gezet. Ik ben wat voor acht uur op. Kwart over negen gaan we naar de ontbijtruimte. Het is er stampvol. Eén krioelende massa van volk dat zich verdringt bij een voor die menigte veel te klein buffet. Ik weet uiteindelijk koffie te bemachtigen en sap. Na een half uurtje ook wat roerei en toast. Nou ja. Half elf lopen we op Broad Street. We komen de Symphony Hall tegen en gaan bij de box office vragen of onze kaarten toevallig al binnen zijn. Dat zijn ze! Dat scheelt weer een boel gedoe, vanavond. Via de library wandelen we naar Victoria Square. Daar zijn we getuige van een autoparade. Na wat zoeken vinden we de ingang van het Birmingham Museum & Arts Centre. We bekijken eerst de tentoonstelling over de geschiedenis van de stad. Net als we de historische schilderwerken van allerlei beroemdheden willen gaan ontdekken, gaat het alarm af. We volgen de stroom mensen naar buiten. Wat er precies gaande is, blijft onduidelijk. Bij iedere uitgang rondom het gebouw staan supposten. We besluiten verder te gaan; wie weet hebben we later nog tijd en gelegenheid om terug te keren. In een koffiehuis in Colmore Row eten we mokkawalnotentaart en drinken we koffie. De Birmingham Cathedral is vlakbij. Bij een cathedral denk ik aan iets enorms; dit is een bescheiden kerk. Toch mooi om van binnen te zien. Via Church Street komen we in The Jewelry Quarter. Wat er precies te zien en te doen is, daar komen we niet achter. We zien de St. Paul’s Church (dat wel), maar verder is het niet bijster interessant. In The Button Factory op Newhall Hill drinken we iets. We besluiten om vroeg avondeten te vinden, zodat we op tijd in de Symphony Hall kunnen zijn. Restaurant Cappadocia bestaat slechts een half jaar, maar serveert uitstekende Turkse gerechten. We eten lamsvlees met iskendersaus en bulgur en het is goed. Door de regen gaan we via de canals naar de Symphony Hall. Daar druppelen de concertgangers binnen. Ik sta bij de programmaverkoper en plots staat Terje Mikkelson, de Noorse dirigent, naast mij. Ik zeg hem dat ik uitkijk naar het concert en wens hem succes vanavond. We drinken koffie en water en gaan honderdduizend keer naar het toilet. Zeven uur kunnen we de zaal in. Dat doen we. De Symphony Hall is een prachtige zaal. Het orkest neemt ook plaats en ik ben benieuwd hoe het geluid zal zijn. Exact half acht begint het met de snaredrum van Abaddon’s Bolero en ik weet: de akoestiek is hier geweldig. Als het orkest de melodie inzet, ben ik helemaal tevreden. De synthesizersolo aan het eind wordt vertolkt door ene Rick Wakeman. We krijgen in de eerste helft van het concert prachtige orkestversies van voornamelijk de plaat Three Fates. Marc Bonilla speelt een bescheiden rol op gitaar. Veel prominenter aanwezig zijn Ethan Emerson (kleinzoon van) (The Dreamer!), Rachel Flowers (een adembenemende vertolking van Piano Concerto No.1 Third Movement) en Rick Wakeman (een medley rondom Trilogy solo op piano). Beyond The Stars is een van de laatste composities waar Keith aan werkte en we zijn de eersten die het te horen krijgen; het is een schitterende en o zo herkenbare melodie en het hele stuk maakt me melancholiek en emotioneel. Er zijn wel meer momenten dat ik tranen in mijn ogen heb. De eerste helft kent een waardige afsluiting door middel van Fanfare For The Common Man, waarin Aaron Emerson (zoon van) de synthesizersolo voor zijn rekening neemt. Er is een korte pauze en dan heeft het orkest plaatsgemaakt voor heel wat anders. Thierry Eliez speelt eerst solo Take A Pebble, met daarin een griezelige pianosolo, waarin iedere noot klopt (met de versie van Welcome Back). Daarna krijgt hij gezelschap van cellist Yan Garev en zangeres Celine Poggi en dit trio brengt een schitterende Trilogy. Weer een hoogtepunt van de avond. Vervolgens komt de jonge Damien Joyce twee liedjes spelen met Aaron Emerson op piano en Frank Scully op drums en een bassist. Het eerste liedje ken ik niet. Het is waarschijnlijk When You’re Around (een eigen compositie; Joyce was de laatste met wie Keith samenwerkte en wel op dit nummer) Erna volgt From The Beginning. Aardig, doch niet meer dan dat. Dan is er een ombouwpauze. Noddy’s Puncture speelt Tarkus. Ik heb hier hoge verwachtingen van. Hun versie is à la die van Welcome Back, dus in rap tempo en daardoor ietwat rommelig. Als de lange synthesizersolo op de Moog Modular als een nachtkaars uitgaat (er is iets aan de hand, maar wat?), bekruipt me een gevoel van teleurstelling. Tegenvaller. Voor de uitsmijter komen Frank Scully en Lee Jackson op het podium. Met Tom Szakaly van Noddy’s Puncture spelen zij America. Geen toegift. Inmiddels is het elf uur. Wat een geweldig concert. We zijn er nog lang stil van. Op Broad Street gaan we naar The Figure Of Eight voor een laatste drankje en om half een zijn we terug in het hotel.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Donderdag 27 juli:
Half zeven sta ik op. Koffie. We pakken de laatste dingen in. Iets na half negen lopen we met een koffertje en een tas naar het station. De volgende vakantiereis kan beginnen. We hebben de trein van even over negen en om half elf staan we op Schiphol. De veiligheidscontrole verloopt uitstekend, al wordt onze koffer er weer uitgevist. Geen kaas dit keer, maar een handspiegel. Geen cocaïne, dus dat is voor de beambten weer een tegenvaller. De vlucht duurt net een uur. We hebben nogal wat turbulentie onderweg, hetgeen mijn vliegangst niet echt wegneemt. Om half twee lopen we op Victoria Square naar Broad Street. Heel ver is het niet naar het hotel. We krijgen een kamer op de dertiende (!) verdieping. Prima kamer. We wandelen terug Broad Street in, bekijken de canals en komen via The Mailbox shopping centre weer op Victoria Square. Inmiddels regent het wat. We vinden een pub in Bennett’s Hill en daar drinen we iets. Het is er erg druk en schreeuwerig. Nou ja. De Tourist Information Point op New Street blijkt er niet meer te zijn en dus doe ik het met het eenvoudige kaartje dat ik in het hotel heb gekregen. De Waterstones boekhandel heeft niet de boeken van Palin en Lake die ik zoek, dus gaan we weer verder. We komen langs de St. Martin’s in the Bullring-kerk en door Chinatown. In pub The Green Room drinken we iets en dan is het niet ver meer terug naar de canals. In restaurant Tap & Spile eten we kaaskroketten, garnalen en serloin steak. Het is een uur of negen als we op Broad Street gaan zitten in public house The Figure Of Eight. Het is er vol met erg beschonken en luidruchtig uitgaansvolk. Heel lang houden we het er niet uit en om half elf zijn we terug in de hotelkamer.
Muziek vandaag: Riverhead (Ulver), Sea Airs (Rick Wakeman)
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Woensdag 26 juli:
Half negen pas uit bed. Lang en goed geslapen. Koffie, krant, webstek. Ook vandaag doen we het rustig aan. Ik wandel naar een kopieerwinkel om de vliegtickets voor morgen af te drukken. Ja, ze bestaan nog: kopieerwinkels. Twee afdrukken in kleur kosten bijna twee euro. Dat moet ik pinnen, want zo veel kleingeld heb ik niet bij me. Koffie op de galerij. We zoeken spullen bij elkaar en ik pak het koffertje al deels in. De lunch is eenvoudig: Arabisch brood met avocado, kaas, enzovoorts. Na het kleine afwasje wandelen we naar de feestwinkel (voeg hier nu zelf de smiley van de dubbele punt met de hoofdletter P in) en daar na de biozaak voor wat kleinigheden. Bij de Turkse slager kopen we kalfskoteletten voor vanavond. Op de galerij drinken we biolimonade en dan maak ik het avondeten. Naast de kalfskoteletten komt een grote salade van bladsla, rode ui, komkommer en tomaat. Eenvoudig maar goed. Afwasje is vroeg gedaan, zodat ik ook op tijd kan gaan hardlopen. Het kost me veel moeite om het half uur onafgebroken vol te houden en het lukt me ook niet zonder pauze halverwege. Nou ja, vanaf volgende week is er weer regelmaat en dan gaat het vast weer goed. In het begin van de avond werk ik wat aan het B-log van de afgelopen twee weken en daarna lees en luister ik. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), Last (The Unthanks), Rotoror (Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp), Magma Live (Magma), The Optimist (Anathema)

–

Dinsdag 25 juli:
Half acht wakker en op. Redelijk geslapen. Koffie, krant, webstek, foto’s plaatsen. Om tien uur heb ik een selectie van de gehele vakantie op de webstek staan. In de loop van de dag plaats ik nog een aantal tweets met foto’s erin. We drinken koffie en wandelen even naar buiten voor wat kleine boodschappen. Tussen de middag lunchen we met Arabisch brood, al dan niet gevuld met de saus van gisterenavond. ’s Middags fiets ik naar twee supermarkten voor wat sap en water en ander overbodigs. Om half zes gaan we met De Zoon naar een restaurant en daar eten we iets eenvoudigs. De Zoon en De Vrouw gaan naar de bioscoop. Ik ga naar huis, vind op het internet een gehele show van Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp (van afgelopen woensdag!) en eentje van twee jaar geleden en vermaak me kostelijk. Aan het eind van de avond is De Vrouw weer terug. Ik lees en luister. Tegen elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Reflection (Brian Eno), The Extinct Suite (Steve Jansen), A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs), The Thing That Everything Else Is About (Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp), Blackfield V (Blackfield), Blackfield IV (Blackfield), Wurda Ïtah (Magma), Irritant (Schnauser)

–

Maandag 24 juli:
Ik slaap niet zo heel goed. ’s Nachts ben ik een keer lang wakker. Kwart over acht ontwaak ik uit een diepe slaap en sta ik op. Koffie, krant, webstek, foto’s. Rond een uur heb ik wat kleine boodschapjes bij de Turkse supermarkt in de straat gehaald en gebruiken we een lunch. In de middag is het buiten donker en bij vlagen valt er (veel) regen. Ik kom een heel eind met die foto’s. Ondertussen verzorg ik planten. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik prepareer een groentesaus van ui, knoflook, courgette, aubergine en tomaten. Daarnaast maak ik een salade van bosui, bladsla, paprika, komkommer en ananas. Ook bak ik lamsbiefstukken. Knoflookyoghurtsaus erbij, Arabisch brood om te vullen en smullen maar. Dat doen we. Als ik heb afgewassen, is het half acht en ga ik hardlopen. Het is ondertussen droog en ik loop redelijk. Kleine pauze op de helft, is dat erg? Nee. Weer thuis maak ik het fotowerk af, plaats ik al een boel platen op de webstek en lees ik de laatste kranten uit. Half twaalf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Marieta Y Los Jetas (Caballero Reynaldo), Icon (John Wetton & Geoffrey Downes), At Home (Fatoumata Djawara & Roberto Fonseca), Iho (Maria Kalaniemi & Aldargaz), Dienda (Koko Malabar), Ma Ya (Habib Koité & Bamada), Nurses Song With Elephants (David Bedford), Elastic Rock (Nucleus), We’ll Talk About It Later (Nucleus), The 3 Ages Of Magick (Oliver Wakeman with Steve Howe)

–

Zondag 23 juli:
Half acht ben ik op en uit bed. Ik zet was, koffie en computer aan. Op de webstek maak ik eerst nieuwe categorieën en nieuwsberichten aan. Alleen daarmee ben ik al een half uur bezig, haha. Dan zet ik de lading foto’s over van toestel naar pc en vervolgens maak ik een eerste selectie. Tegen een uur of twaalf ga ik eens een brunch voorbereiden. De Zoon komt meelunchen. Het is een ouderwetse zondaglunch. Erna ga ik nog wat verder prutsen aan de foto’s en eind van de middag heb ik al een groot gedeelte van het festival bewerkt en hebben de foto’s van de eerste drie dagen een naam. Tussendoor hebben we de was zo goed als weggewerkt. Ik haal nog wat boodschappen beneden in de Turkse supermarkt en ga dan avondeten maken: groentetorentjes met kalkoenshoarma en een salade van bosui, komkommer, paprika en ananas. Nagerechtje is er ook: cantaloupemeloen met serranoham. We eten fiks. Als ik alles weer heb afgewassen en opgeruimd, ziet er buiten donker uit. Ik kies ervoor om verder te werken aan foto’s en morgen te gaan hardlopen. Ook lees ik wat kranten van de afgelopen anderhalve week en luister ik. Het blijft overigens droog. Pas om kwart over elf lig ik in bed. Vlak ervoor heb ik een angstig moment. Er is iets gaande in mijn hoofd en ik kan niet helder krijgen wat het is. Het voelt niet goed, alsof er een trilling, een drukkende en stekende pijn door mijn hersenen gaat. Na een minuut of tien lijkt het weer over te zijn. Vreemd.
Muziek vandaag: Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Nurses Song With Elephants (David Bedford), A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs), Elastic Rock (Nucleus), I’ll Talk About It Later (Nucleus), The Thing That Everything Else Is About (Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp), Rotoror (Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp), Close To The Lounge (Caballero Reynaldo), In The Lounge Of The Naldo King (Caballero Reynaldo), Wurda Ïtah (Magma), Magma Live (Magma), The Second Brightest Star (Big Big Train)

–

Zaterdag 22 juli: van Kopenhagen naar Apeldoorn
De wekker trilt om 07.00 uur. Nog geen anderhalf uur later zijn we helemaal ingepakt. We checken uit het hotel en lopen naar het station. Daar hebben we ruim de tijd om een ontbijt te zoeken, inkopen te doen voor onderweg en uit te vogelen van welk perron we gaan vertrekken. De internationale trein vertrekt om kwart over elf vanaf spoor vijf. We rijden door het Deense land en gaan met trein en al de veerboot naar Puttgarden op. Op de boot hebben we drie kwartier om de benen te strekken en koffie te drinken. Half vier komen we in Hamburg aan. We hebben twintig minuten om over te stappen en dat is precies genoeg. Kwart over zes zijn we in Osnabrück en daar hebben we bijna anderhalf uur. Er is veel politie en een hele meute voetbalfans buiten het station en de stemming lijkt nogal gespannen, dus besluiten we in het station iets te dineren te zoeken. Veel verder dan een noedelbar komen we niet en we kiezen voor een eendgerecht. Best aardig, maar ik merk dat het erg vet is en eigenlijk niet meer in mijn systeem past (iets waarover ik me de afgelopen anderhalve week geen zorgen om heb gemaakt). De trein heeft een kwartiertje vertraging en iets na achten stappen we in de trein naar Nederland. Nog voor half elf doe ik de voordeur van ons huis open. De koffers zijn snel uitgepakt. Nog heel even uitblazen en om half twaalf ga ik naar bed.
Foto’s van vandaag zie je hier.

• • •
 

10-07-2017

B-log: 15 t/m 21 juli

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 18:43

Vrijdag 21 juli: Kopenhagen – Slotsholmen en Christianshavn
Waar we vanochtend gaan ontbijten, is geen vraag. The Living Room heeft geen grote kaart, maar het is prima om de dag te beginnen. Vandaag is het donker en het regent licht. Gelukkig staat Slotsholmen op het programma voor vandaag. De toegang tot het regeringseiland is helemaal opgebroken, dus dat belooft wat. Het komt goed. Eenmaal in het paleis zien we de prachtige en uitbundige kamers waar de koninklijkheden hebben vertoefd. In de catacomben zien we de ruïnes van de vorige twee paleizen die hier hebben gestaan (en die allebei zijn afgebrand). Als we naar het restaurant gaan om iets te eten (op de zoveelste verdieping van de toren), zien we dat het helemaal vol zit. In plaats daarvan gaan we nog iets verder naar boven. Daar hebben we uitzicht over de stad. Het is jammer van het donkere weer, want heel veel kunnen we niet zien en bovendien waaien we zo ongeveer weg. Weer beneden bekijken we de keukens en de stallen. Dan vinden we het wel mooi geweest. Het is halverwege de middag. Door de plensregen lopen we naar het eiland Christianshavn. We drinken koffie en eten taart in Kafferiet. Buiten is het droog geworden. We wandelen langs de gracht en kijken wat rond. Heel groot en indrukwekkend is het allemaal niet. Dus gaan we weer terug naar het stadscentrum. We drinken iets bij het Studentenhuset en lopen via de winkelstraatjes van het Latijnkwartier naar de Atlasbar. In het propvolle keldertentje eten we salade, garnalen, Pakistani stoof van lam. Zeer goed. Halverwege de avond gaan we de straat weer op. Het is te vroeg om te gaan slapen, dus gaan we nog iets drinken in The Old English Pub aan de Vesterbrogade. Om een uur of tien gaan we toch naar het hotel.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Donderdag 20 juli: Kopenhagen – Botanisk Have, Statens Museum for Kunst en Norrebro
We hebben weer geen wekker gezet. Dat bevalt goed. Toch zijn we redelijk op tijd wakker en op. Ik maak (oplos)koffie en halverwege de ochtend wandelen we naar buiten, op zoek naar een plek voor ontbijt. Vandaag is het wat grijs en bewolkt, maar het blijft droog. In de Studiestrade, nog geen driehonderd meter van het hotel, vinden we The Living Room, een uitstekend koffie- en ontbijtzaakje. Vanaf daar wandelen we naar Kongens Have en het Rosenburg Slot. De rij mensen die het paleis binnen willen is heel erg lang, dus besluiten we de kroonjuwelen over te slaan en naar het volgende park te gaan. Daar ligt het Botanisk Have. Het blijkt een prachtig gelegen botanische tuin te zijn, waar we uitgebreid rondwandelen en kijken. Op een steenworp afstand is het Statens Museum For Kunst. We beginnen er met een koffie met citroentaart. Vervolgens bekijken we er de meest mallotige installaties en enkele klassieken: Rubens, Rembrandt, Picasso en Matisse. Als we buiten komen, is het zwaar bewolkt en dreigend, maar het blijft goed gaan. We lopen naar de Sortendams So, steken die over en komen in de wijk Norrebro uit. We zien kleine winkeltjes en drinken iets in café Gavlen. Uiteindelijk komen we in de prettige Blagardstade en daar vinden we Kate’s Joint. Het is een eenvoudig, maar zeer aangenaam eethuisje, waar we curry en spiezen eten. Echt een huiskamerrestaurant, waar je vaker terug zou willen komen. Helaas. Begin va nde avond wandelen we via het Orstedsparken terug naar het Latijnkwartier en bij de Atlasbar drinken we nog iets voordat we naar het hotel teruggaan.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Woensdag 19 juli: Kopenhagen – Nyhavn, Amelienborg en Kastellet
Een wekker hebben we niet gezet. Ik ben om een uur of acht echt wakker. We starten rustig op en drinken koffie op de hotelkamer. Dit keer geen ontbijt bij de kamer inbegrepen. Rond een uur of elf wandelen we naar het Radhusetpladsen. Daar kopen we ontbijt bij een eenvoudige zaak en op de hoek van het plein met de drukke winkelstraat vinden we een leeg tafeltje. Vervolgens wandelen we die drukke Vestergade in, passeren het Gammeltorv en bezoeken de Heiligandskirke. Daarna is het niet ver meer naar Kongens Nytorv. Het plein is helemaal opgebroken en we zien er niets van. Nou ja. De meute sjokt naar Nyhavn en daar is het allemachtig druk. We lopen juist aan de andere kant van de drukke zijde en daar is het goed te doen. Ik weet zowaar foto’s te maken waar niet enorme mensenmassa’s op te zien zijn. Honderd meter verderop is het doodstil. Vandaag schijnt de zon flink. Langs de Oresund komen we bij Amelienborg met de vier paleizen. Erachter zien we de Marmorkirken en daar gaan we naar binnen. We lopen over de Bredgade en in café Oscar eten we een fikse salade. Dan is het niet ver meer naar de St. Albanskirken en Geflonsprinvandet en nog weer een paar honderd meter verder zien we het beeldje van de zeemeermin. Hoewel, de enorme hoeveelheid mensen die uit bussen zijn gestapt staan ervoor. Toch is het leuk om het te zien. Er vlakbij ligt het complex Kastellet en daar brengen we veel meer tijd door. We gaan terug naar de Bredgade en bezoeken uitgebreid het Designmuseum. Dan gaan we via het Kongens Have terug naar het Latijnse kwartier, op zoek naar een eetgelegenheid. We drinken iets in de bar Bankerat (volgens de reisgids zou hier uitgebreid eten zijn, maar dat valt tegen) en na een verdere wandeling in de richting van het centrum komen we pas om een uur of half negen in restaurant Nytorv aan. Daar eten we een uitstekende lamssteak met groenten. Het is al donker als we weer naar buiten komen en we gaan terug naar het hotel.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Dinsdag 18 juli: van Bad Doberan naar Kopenhagen
We zijn rond half acht wakker. Koffie, eenvoudig ontbijtje. De koffers zijn snel gepakt. Als we om kwart voor tien naar beneden gaan, treffen we mevrouw in de hal. Ze is stomverbaasd als ze onze bepakking ziet: ‘Maar jullie gaan morgen toch pas weg?’ Nee, hoor. Ze is echt geweldig in de war. We nemen afscheid en wandelen door de Mollistrasse naar het station. Daar treffen we de heer van het vakantiehuis; hij is er om vrienden van de trein te halen. Ook hij stomverbaasd: ‘Ik dacht toch echt dat jullie morgen pas weggaan.’ Ook van hem nemen we afscheid en om half elf vertrekt de kleine trein naar Rostock. Daar hebben we ruim de tijd voor koffie, verder ontbijt en broodjes inkopen voor onderweg. Onze bus is een half uur later dan verwacht; vraag is dan of we de veerboot nog halen. Uiteindelijk rijden we om drie uur de boot op. De tocht duurt anderhalf uur en we krijgen mooi zicht op Warnemünde. Het is druk op het schip. We zitten boven op het dek, later ook binnen. Rond vijf uur rijden we in Denemarken en om een uur of zeven arriveren we in Kopenhagen. Het is een klein stukje lopen naar het hotel in de Studiestrade. De kamer is prima; we hebben zelfs een keukenblok. We pakken de koffers uit en gaan dan de Studiestrade in, op zoek naar een gelegenheid waar we iets kunnen eten. Heel ver hoeven we niet; de straat blijkt vol met kleine eet- en drinktentjes te zitten en we belanden in een burgerzaak. Als we weer naar buiten komen, is het bijna donker. We wandelen nog iets verder, komen over het Gammeltorvplein, zien Slotsholmen en gaan dan via het standbeeld van Hans Christian Andersen en het Radhusetpladsen weer terug naar het hotel.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Maandag 17 juli: rustdag in Bad Doberan
Toch ben ik om half negen wakker. De Zoon zegt dat hij vertrekt. Aad staat voor de deur met de auto. Ik gooi snel een tas vol met wat spullen die ze mee kunnen nemen. Dan zwaai ik ze uit. Vervolgens drink ik koffie, eet ik iets en ga ik een rondje hardlopen. Weer terug ga ik nog wat verder slapen. Eind van de ochtend wandelen we het dorp in om ergens iets te gaan lunchen. We treffen Sabine en Len nog in de Mollistrasse en nemen afscheid. We eten een broodje bij de Stadtbäckerei en wandelen dan een stukje achter het klooster langs en door de Münstergarten. Bij het Kamp-Theater drinken we iets en het is al avond als we bij een Grieks restaurant lamsspiezen eten. De ijswinkel blijkt helaas al gesloten en dus gaan we naar de Ferienwohnung terug. Ik lees nog wat en we gaan op tijd slapen. Half elf.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Zondag 16 juli: Zappanale festivaldag 3
Het lukt me om wat uit te slapen. We doen het echt rustig aan. Begin van de middag lopen we gedrieën naar de Stadtbäckerei voor een broodje. We nemen de trein van half twee naar het festivalterrein. Vandaag is het erg bewolkt en is het terrein wat nat van de regen van vannacht. Bovendien is het programma wat karig. Opener Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp blijkt echter dé verrassing van het gehele festival. Twee drummers, twee contrabassen, twee marimba’s, twee gitaren, twee trombones, drie violen, een cello en een heleboel stemmen. Wat een pret, feest, lawaai, reteswingend allegaartje. Marcel Duchamp was toch een icoon van dada? Wat maakt het uit. De vijf kwartier muziek is een en al plezier. So we all is het lied dat een heleboel dagen in mijn hoofd blijft. Na afloop koop ik de twee platen (The Thing That Everything Else Is About en Rotorotor) van de band, al zie ik al snel dat die niet met de forse bezetting zijn opgenomen. (Pas later zal ik begrijpen dat de megaband die we hebben gezien de XXL-versie is en dat de zeskoppige versie minstens zo aanstekelijk is.) Na dit feest willen we op adem komen. We gaan ergens wat eten. Op het kleine podium speelt Chato zijn ingewikkelde frustratienonsens en dat horen we van een afstandje. Half zes sluit Studio Dan het festival af. Dit redelijk grote orkest hebben we een paar jaar geleden ook al gehoord en ik vind ze echt zeer goed. Nu duurt het even voordat ik erin kom; er is veel geïmproviseer (lees: ‘gepiel’) en eigenlijk is een halfklassiek orkest ook gewoon een heel verkeerde afsluiter van het festival. Het orkest heeft de pech dat ze de enige is die regen heeft tijdens het concert. Aan het eind valt het met de regen mee en dan lijkt ook de muziek wat op te klaren. Van een afsluitende goodbye-session is geen sprake: het is gewoon de Paul Green Rock Academy die de Ike Willis-show ondersteunt. Geen enkele muzikant van een andere band speelt mee op het podium. Niet veel aan, eerlijk gezegd. Nou ja, de mensen om ons heen zijn dan wél weer leuk. Na afloop maken we van Jazzproject Hundehagen nu eens helemaal niets mee en we gaan ook niet eens bij de Zappateerstent langs (zijn we het hele festival ook helemaal niet geweest) om afscheid te nemen. Wel loop ik nog een keer langs de tent die freakmuziek verkoopt en ik doe de laatste boodschappen: Wurda Ïtah en Magma Live (beide van Magma). Met een paar lui nemen we een taxi naar Gunnar’s bar. Daar drinken we nog iets en het is er even redelijk leuk, maar al snel zijn we het ook moe en willen we naar huis. En die geweldige Gunnar staat er weer op dat hij ons naar de Ferienwohnung brengt. Half twee liggen we in bed.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Zaterdag 15 juli: Zappanale festivaldag 2
Ik ben toch om half negen wakker. Opstaan, koffie, ontbijtje en dan ga ik een rondje hardlopen. Het lukt goed. Als ik terugkom, ga ik douchen en dan ben ik ook nog op tijd om om half elf bij de Ausstellung te zijn. De rest van De Familie wil niet per se mee. Ik ben er niet alleen; het is er erg druk. Wat wil je ook? Caballero Reynaldo speelt er een akoestisch uurtje. Leuk. De band heeft Zappa in countrystijl en in het Spaans verwisseld voor een meer bossanovabenadering en Engelstalig. Dan komt er een liedje dat niet van Zappa is, ‘maar wel oud, uit 1969’. De serie akkoorden herken ik meteen, maar wat is het? Juist: Moonchild van King Crimson. Blijkt de Caballero Reynaldo een gehele plaat met KC in bossanovastijl te hebben gemaakt. Later in het uurtje speelt hij ook Catfood en Starless (pardon?). Als ik na afloop het plaatje wil kopen, zie ik ook nog eens een plaatje vol Yes-stukken. Nou ja! Ik koop ze allebei, plus de dubbele plaat waarop hij de gehele Cruisin’ With Ruben And The Jets (in het Spaans) vertolkt. Twaalf uur tref ik De Familie weer in de Stadtbäckerei. We nemen de stoomtrein van half een en als we het festivalterrein op komen lopen, zien we Dweezil op het podium met zijn band de soundcheck doen. Dat geeft mij mooi de gelegenheid om een paar goede foto’s (van dichtbij) te maken. In de publiekstent houdt Jim Cohen zijn gebruikelijke lezing (dit keer over van alles rondom Billy The Mountain) en het is als vanouds onderhoudend. Polka Streng opent de dag op het kleine podium. Normaal spelen deze gasten traditionele Oostenrijkse polka en voor de gelegenheid krijgen we een gehele Zappaset. Bij vlagen erg knap hoe de fragmenten in elkaar overlopen. Bij andere vlagen is de zang en het spel van de gitarist minder op zijn plaats. Als toegift krijgen we een traditionele polka. Het is dan ook het enige stuk dat écht poepstrak klinkt. In de publiekstent ontvangt het publiek Dweezil alsof hij God zelve is. Daar hoeven we geen getuige van te zijn en we gaan alvast festivalkaarten voor volgend jaar kopen en iets eten. Op het grote podium speelt vervolgens Hildegard Lernt Fliegen: leuk, heel knap, maar na een paar nummers heb ik het wel gehoord. Ik doe nog een boodschap: Elastic Rock en We’ll Talk About It Later (beide Nucleus) in één album. Op het kleine podium speelt Studio Dan Project kamerorkeststukken van Zappa, maar ook van Varèse en Fred Frith. Mooi, heel mooi, dat belooft wat voor morgenavond als het voltallige Studio Dan orkest het festival mag afsluiten. En dan is het half tien. We zoeken een goede plaats voor De Vrouw bij de publiekstent op. Zelf wring ik me in het publiek naar voren en het lukt me om een plek te vinden van waaruit ik alles goed kan zien en horen. Als Dweezil slechts één riffje speelt, weet ik dat het vanavond goed zit: prachtig geluid, geweldig gitaargeluid en een perfecte band. We krijgen dan ook een monsterset. Opener Filthy Habits hakt er gelijk fiks in. Allemensen. De setlijst voert ons langs de eerste albums uit de jaren zestig, het beste werk uit de jaren zeventig en de meebrullers uit de jaren tachtig. Fraai, fraai. Ike Willis mag een paar stukjes meedoen en zowaar, hij is aardig bij stem. Het is half één als het echt afgelopen is. Dit was misschien wel het allerbeste concert van Dweezil dat ik heb mogen meemaken. In ieder geval het langste, haha. Na al dit geweld valt Caballero Reynaldo op het kleine podium nogal tegen. Ik vond het akoestische optredentje van vanmorgen intiemer, leuker en beter. Nou ja. Heel lang hoeven we niet op een taxi te wachten en om twee uur liggen we in bed.
Foto’s van vandaag zie je hier.

• • •
 

06-07-2017

B-log: 8 t/m 14 juli 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 06:40

Vrijdag 14 juli: Zappanale festivaldag 1
Vanmorgen kunnen we het rustig aan doen. Ik wil graag om twaalf uur bij de Expositie zijn en ga daar alleen heen. Als ik er ben, ben ik niet langer alleen. Er is een directe verbinding met Moon Zappa (dochter van) in de USA en het gesprek dat volgt, is alleraardigst en levert ook weer nieuwe informatie en inzichten op. Als het afgelopen is, tref ik De Vrouw en De Zoon in de Stadtbäckerei. We halen de stoomtrein van half twee. Bij de Rennbahn hebben we dan ruim de tijd om de polsbandjes op te halen en op het festivalterrein wat rond te kijken. De eerste boodschappen zijn Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Nurses Song With Elephants (David Bedford) en A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs). Theo And The Wrist Band mogen het festival openen en deze Roemeense band doet dat verrassend goed. Het is prachtig zonnig weer. Frustice doet iets met loops op een bassax en met een drumstel; vreemd, maar wel lekker. Op het grote podium doet Kazutoki Umezu wat iedereen van zijn Kiki Band verwacht: zeer Japans geweld met een boel volume en geïmproviseer, al klinkt het me toegankelijker in de oren dan een jaar of vier geleden. Op het kleine podium is het werk van The Untouchables (contrabas en vibrafoon) bijna fragiel; mooi is het zeker. Paul Green Rock Academy mag op het grote podium spelen: bij vlagen is het zeer rommelig, maar bij andere vlagen weer best goed. Ik weet niet wat ik ervan moet maken. Er zitten zeker getalenteerde jongeren tussen. Van de afsluitende Yellow Snow Crystals op het kleine podium maak ik maar een paar liedjes mee. Het is al ver na middernacht en we zijn moe. Als we op een taxi staan te wachten, komt Gunnar op de fiets langs. Tien minuten later zitten we in zijn bus en brengt hij ons naar huis.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Donderdag 13 juli: Zappanale welcome party in Bad Doberan
Ik ben op tijd wakker. Ontbijtje, koffie, wat lezen. Dan ga ik een rondje hardlopen. Het gaat me redelijk goed af. Als ik terugkom, lees ik op de e-reader Oliver Twist (Charles Dickens) uit en ik ga beginnen in The adventures of Tom Sawyer (Mark Twain). Begin van de middag eten we iets in de Stadtbäckerei en vervolgens wandelen we een rondje langs het klooster en door de Münstergarten. Kwart voor drie moeten we weer in de Ferienwohnung zijn, want dan arriveren Tim en Chantal. Dat doen ze. We laten ze binnen en overhandigen hen de sleutel van hun eigen Ferienwohnung. We wandelen naar het park Am Kamp en daar gaat het welkomstfeest van het festival beginnen. Lijkt het nu veel minder druk dan andere jaren? Het zal. Misschien komen de meeste mensen nog; het is de afgelopen dagen niet echt mooi weer geweest, al schijnt de zon nu wel fijn. De Vrouw gaat met de andere vrouwen wat eten. Nog voordat ik het eerste bandje Zappanoise ga zien, haal ik bij de Ferienwohnung De Zoon op. Hij is vandaag met Aad naar hier meegereden. Nog geen half uur nadat hij zijn tas in de Ferienwohnung heeft gezet, staan we alweer in het park. Dirty Feetz is niet eens een heel slecht bandje. De Vrouw is weer terug en gedrieën gaan we in de Kino de outtakes van de film Eat That Question bekijken, samen met Christian. Regisseur Thorsten Schütte vertelt het een en ander en het een en ander is allemaal nog vermakelijk ook. Als we weer buiten staan, willen we wat gaan eten en dat doen we in de dönertent op het marktplein. De Dönerteller mit Pommes und Salat is ook al een traditie. We hebben jassen en truien opgehaald en gaan terug naar het park. Blijkt dat we de gehele Paul Green Rock Academy hebben gemist. Nou ja. Bad Penny heb ik nu wel gezien na al die jaren en alle bekenden heb ik nu ook al begroet. Het wordt donker en om twaalf uur is het afgelopen. Gaan we nog naar Gunnar’s bar? Ik niet. Thuis nog heel even iets drinken en dan gaan we slapen.
Foto’s van vandaag zie je hier.

–

Woensdag 12 juli: Heiligendamm
We doen het rustig aan vanmorgen. Onze gastheer en gastvrouw vertrekken vanmorgen voor een lang weekend. Wij mogen op het huis passen en de nieuwe gasten morgen binnenlaten. Pas aan het eind van de ochtend wandelen we een rondje door Bad Doberan. Uiteindelijk belanden we in de Stadtbäckerei voor een salade. We nemen de stoomtrein van half twee naar Heiligendamm. Het miezert wat, maar echt nat is het niet. We slenteren over de boulevard en de pier, eten ijs in de ijstent en gaan dan via de Waldkirche weer naar het station. Onderweg naar Bad Doberan zien we de camping van het festival en het is er nog zeer leeg. Zal wel met het weer te maken hebben. In Bad Doberan gaan we naar het gebouw van de Arf-Society om de gebruikelijke expositie te bekijken. Helmut King heeft dit keer nieuw werk om tentoon te stellen en het ziet er mooi uit. Voor de rest zien we een nogal overdreven Dweezil-verering. We begroeten weer veel bekenden. Eind van de middag zitten we in het Kamp-Theater voor een Hamburgerschnitzel met Bratkartoffeln die goed smaakt. Weer veel bekenden om te begroeten. Halverwege de avond besluiten we om te gaan wandelen naar het nieuwe café van Gunnar. Het blijkt aan de rand van Bad Doberan te liggen, nog geen half uurtje lopen. Er komen meer mensen: Michael, Ute, Olav, Dave, Nicola, Shaun, LudzNL, JP, Jessica, John en Tina. Het is een aangenaam poosje. Als we rond middernacht willen vertrekken, staat Gunnar erop dat hij ons met zijn bus terugbrengt naar huis. Nou ja.
Foto’s van vandaag hier.
–

Dinsdag 11 juli: van Apeldoorn naar Bad Doberan
De wekker gaat om kwart over vijf. We pakken de laatste dingen in, maken een lunchpakket en drinken koffie. Even na half acht lopen we naar het station. Daar nog wat beltegoed kopen en dan blijkt de trein precies op tijd. Kwart over tien zijn we in Osnabrück. Onderweg vertelt de conducteur dat de aansluitende trein naar Hamburg wél rijdt, maar twintig minuten later. Daardoor missen we de aansluiting in Hamburg. Om één uur staan we in Hamburg bij de servicebalie. We krijgen een stempel en een handtekening om in een latere trein plaats te nemen en een stapel tegoedbonnen voor koffie en koek, die we nergens in het station kunnen inleveren. Half vier hebben we ruim de tijd om over te stappen in Rostock. Als we in de boemel naar Bad Doberan zitten, breekt er een noodweer los. De heer van onze vakantiewoning komt ons traditiegetrouw van het station ophalen en in de stromende regen rijden we naar het oude vertrouwde vakantiehuis. Alles is echt zoals vanouds. We pakken koffers uit en gaan wat boodschappen doen bij drogisterij en supermarkt. Boodschappen opruimen en dan wandelen we een rondje om uiteindelijk bij het Thaise eethuis op het marktplein de geroosterde eend te eten. De dame achter de toonbank herkent ons van vorig jaar. Er is niets veranderd. Na afloop gaan we iets drinken bij het Kamp-Theater en daar ontmoeten we Sascha, Nona en Gerhard. Om half tien gaan we terug naar het vakantiehuis. Ik ga zowaar nog een stuk hardlopen bij zonsondergang op de velden. Om elf uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Extinction Suite (Steve Jansen)
Foto’s van vandaag hier.

–

Maandag 10 juli:
Pas om kwart over zeven wakker. Dan kom ik uit diepe slaap, terwijl ik vannacht ook zeker een uur wakker ben geweest. Nou ja. Koffie, krant, webstek. Meer koffie, nu met De Vrouw. We zoeken nog meer vakantiespullen bij elkaar en ik pak al een koffer in. Breng afval weg, haal iets voor bij de lunch. Lunch van platbrood met kazen en sla en nog veel meer. In de middag wat rust, ik lees de PROG uit, we halen vlees voor het avondeten, ik lees in David Bowie IS (de catalogus bij de grote David Bowie-tentoonstelling van 2016 in Groningen), De Vrouw brengt de drie stappentellers naar de post (voor Singapore) en ik maak het avondeten. De groenteburgers zijn beschimmeld. Ik vul de kikkererwtenpastaaspergesalade aan met tomaatjes, maak een fruitsalade van watermeloen en aardbeien en bak kalkoenshoarma. Bijna alles komt op. Morgen bij het ontbijt de rest. Ik was af en om half acht lees en luister ik. Half elf ga ik naar bed. Morgen begint de vakantie echt.
Muziek vandaag: The Equatorial Stars (Fripp & Eno), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre), A Map Of The World (Pat Metheny), het eerste plaatje uit de set Songs From The Woods – The Country Edition) (Jethro Tull), Pacific Coast Highway (Christopher Franke), de rest van het plaatje dat met de PROG mee kwam, The Unreasonable Silence (Cosmograf), Folklore (Big Big Train), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom)

–

Zondag 9 juli:
Ik ben om kwart over zeven op. Koffie, webstek. Eind van de ochtend wandelen we een rondje langs het kanaal. De Zoon komt lunchen en we maken wat afspraken over hoe het de komende week zal gaan. Dan gaat hij weer naar huis. We zoeken wat spullen voor de vakantie bijeen. Eind van de middag wandelen we nog even naar het ACEC, waar gisteren een expositie is geopend met werk van Apeldoornse kunstenaars. Vooral het werk van Tirza Verrips springt eruit, vind ik. Thuis maak ik avondeten: een salade van kikkererwtenpasta, bosui, komkommer, paprika en tomaatjes, met gebakken kalfsbiefstukken. Toe is er een fruitsalade van watermeloen, ananas, aardbeien en frambozen. Als het opgeruimd is, ga ik hardlopen. Opnieuw is het zonnig, warm en benauwd. Het lukt. In de avond heb ik ruim tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Kwart voor elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Riverhead (Ulver), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Andando El Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow), Fate Outsmarts Desire (Kaprekar’s Constant), Grimspound (Big Big Train), de eerste helft van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 8 juli: V-v-v-vieren
Kwart voor zeven uit bed. Koffie, webstek, krant. Het is nog warm in huis, maar buiten is het bewolkt en grijs. Het belooft beter te worden. We zullen zien. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik naar de markt voor wat fruit en vervolgens doe ik de laatste boodschappen bij de Turkse supermarkt in de straat. Koffie op de galerij. De Vrouw gaat nog wat boodschappen doen en ik maak het huis aan kant (stofzuigen en dergelijke). Half een nemen we een snelle lunch en niet veel later hebben we alles weer opgeruimd en klaar staan. Vanaf half drie zijn de eerste gasten er om onze vakantie, verjaardagen en verhuizing te vieren. Hans is er, Plonia, Luuk, Henk en Christine, Hendrie en Dante, Robert en Marja. Het is leuk. Het is goed. Om mensen te zien en mensen te spreken. Er is volop te knabbelen. Om half acht zijn we weer met z’n tweetjes en nog geen half uur later is alles ook weer opgeruimd. Ik breng afval weg en dan is het klaar voor vandaag. Nog wat lezen en luisteren en om kwart voor elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Discretion (Travis & Fripp), 1492 (Vangelis), Baile Bucanero (Ondatrópica), The Second Brightest Star (Big B9g Train), het tweede plaatje uit The Elements – Tour Box 2017 (King Crimson)

• • •
 

30-06-2017

B-log: 1 t/m 7 juli 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 06:36

Vrijdag 7 juli:
Zeven uur op. Koffie, krant. De Vrouw is ook vroeg wakker. Nog even samen koffieleuten en besluiten dat we de stappentellers terugsturen naar China. Wat een gepiel. Ik wil niet afhankelijk zijn van een app op mijn telefoon; ik wil gewoon een klein apparaatje dat meet hoe veel stappen ik zet en welke afstand ik afleg. Meer niet. Het mag ook een ding zijn dat met tandwielen werkt. De Vrouw gaat rond negenen de deur uit voor de laatste werkzaamheden voor haar vakantie. Ik doe wat klussen in huis en werk de webstek bij. Halverwege de ochtend fiets ik zelf een rondje langs supermarkten voor wat weekendboodschappen. Weer thuis nog wat koffie met De Vrouw en dan een lunch met broodjes, kazen, fruit, enzovoorts. Na de afwas wandel ik nog een keer naar de biowinkel en op de terugweg doe ik een paar andere zaakjes in het centrum aan. Op de galerij lees ik het boekje De vrouw in de blauwe mantel (Deon Meyer) uit. De Vrouw is boodschappen doen en komt terug met de Prog (uit de brievenbus). Ik begin met voorbereiden van avondeten. Uiteindelijk staat er om kwart over zes op tafel: gebakken sucuk (met sumak en granaatappelmelasse), een groenteschotel van ui, knoflook, peper, spitskool, broccoli en kikkererwtenpasta, plus een salade van bosui, radijs, komkommer, tomaatjes en parelcouscous. Hoop knoflookpistacheyoghurt erbij. De Zoon helpt mee opeten en we krijgen het niet helemaal op. Wel is er nog een nagerecht: fruitsalade van watermeloen en ananas. De afwas is fors en daarna loop ik een ronde hard. Ondanks het benauwde weer en het idee dat ik vijf dagen heb overgeslagen, lukt het me heel aardig. Thuis heb ik dan nog even om te lezen in de Prog en te luisteren. Half elf lig ik bed.
Muziek vandaag: Follow (Travis & Fripp), Irritant (Schnauser), InGladAloneness (Dalis Car), Onder De Douche – Muziek uit ‘De Plantage’ (allerlei), On (Jane Getter Premonition), het eerste plaatje van The Elements – Tour Box 2017 (King Crimson)

–

Donderdag 6 juli: Afscheid van Bea
Kwart voor zeven uit bed. Koffie, webstek, krant. Ik doe wat boodschappen op de biomarkt, bij de biowinkel en in de Turkse supermarkt. Ook zoek ik telefonisch contact met het Duitse treinbedrijf, omdat we een mail ontvingen dat onze geplande treinreis dinsdag deels niet kan doorgaan. Het contact lukt niet. Rond het middaguur lunchen we met speltbrood, biokazen, kruisbessen en allerlei ander lekkers. Dan stappen we op de fiets en rijden we naar het huis van Bea. Ze ligt in de woonkamer en er is veel ander bezoek dat afscheid komt nemen. We spreken familie en vrienden van haar. Er is een hapje en een drankje en we vieren dat we haar hebben mogen kennen. Aan de ene kant voelt het goed dat ze zelf vrede had met haar einde. Toch blijft het verdrietig. Na een klein uurtje gaan we weer weg. Aansluitend zal ze in besloten kring worden gecremeerd. Thuis zijn we een moment stil. Dan bel ik nog een keer naar het treinenbedrijf en verroest, ik krijg contact. Het ziet ernaar uit dat we gewoon in de trein kunnen stappen en dan kan de conducteur veel regelen. In plaats van in Osnabrück stappen we dan over in Hannover en daar moeten we ons melden bij de servicebalie. Volgens de Britse heer die ik spreek hoeven we niets bij te betalen, omdat het niet onze schuld is dat de trein van Osnabrück naar Hamburg niet rijdt. We zijn benieuwd. Op de galerij bekijk ik een paar recepten uit het nieuwe mezzeboek en zowaar, ik vind een aardig bijgerecht. Dat maak ik. Het is niet moeilijk, maar het kost veel tijd en het is veel werk. Uiteindelijk smaakt de parelcouscoussalade met gefrituurde amandelen, gebakken uien en sinaasappelrasp prima. Onthouden. Even na zeven heb ik alles ook weer afgewassen en opgeruimd. Dan weet ik de app voor de stappenteller te downloaden. Die stappenteller is vorige week uit China binnengekomen. Het apparaatje moet vierentwintig uur per etmaal om mijn pols. Nou ja. De app kan niet op mijn eigen telefoon, maar wel op die van het werk. Wacht, de deurbel gaat. Daar is weer een badkamerboer. Deze heeft weer een andere insteek. Wij kopen veel materialen, hij doet het werk. Hij is van zinnens om de voorzetwand in de badkamer te slopen en zo heeft hij nog wat dingen. Voor we het weten is hij ook weer weg. We zijn benieuwd naar zijn offerte. Naar die van de andere badkamerboeren ook, want we hebben nog niets binnen. Ik ga weer aan mijn stappenteller. Ik krijg hem op mijn werktelefoon aan de praat, maar hoe het allemaal precies werkt, dat moet ik nog ontdekken. Ik lees en luister nog wat en om half elf ga ik slapen. ’s Kijken of mijn apparaatje dat ook registreert. Moet ik mijn telefoon ook voortdurend in de buurt houden? Ben bang van wel…
Muziek vandaag: Live at Coventry Cathedral (Travis & Fripp), Soil Festivities (Vangelis), het tweede plaatje van Pick ’n Mix – Delirium Sampler (allerlei), het bonusplaatje van de Deluxe Edition van Argus (Wishbone Ash), The 3 Ages Of Magick (Oliver Wakeman)

–

Woensdag 5 juli:
Redelijk geslapen. Het is buiten nog mooi weer ook. Vanmorgen mag ik op de werkplek al vroeg met de fiets naar een andere werkplek. Het is vandaag een volle dag met allerlei onderzoeksgesprekken. Rond het middaguur fiets ik weer terug naar het centraal bureau voor nog meer onderzoeksgesprekken. Alles loopt uit en pas om half zes heb ik vakantie. Zeven uur thuis. Ondertussen hebben De Vrouw en ik dan al afgesproken dat we ergens een snelle hap gaan eten. De Vrouw zelf is pas om half acht thuis en we wandelen naar een grillroom iets verderop. Daar eten we shoarmaschotels. (Ieder één. Dat u niet denkt.) Kwart over negen zijn we weer terug en dan lees en luister ik nog iets en om half elf is de dag voorbij.
Muziek vandaag: The Second Brightest Star (Big Big Train)

–

Dinsdag 4 juli:
Het gaat best goed. Ondanks het vooruitzicht op een volle werkdag, ben ik rustig en start ik in alle kalmte op. Op de werkplek merk ik wel wat druk in mijn hoofd en de pieptoon is er ook weer flink. Met die drukte valt het wel mee. Ik heb alles goed (ruim) gepland, maar heb toch geen gelegenheid om buiten te wandelen. Ai. De terugweg is langdurig, omdat op mijn reistraject de zomerdienstregeling al is ingegaan. Pas om zes uur ben ik thuis. De Vrouw warmt de ovenschotel van gisteren op en serveert er rauwkost bij. De Zoon helpt om half zeven met opeten. Ik was af en ruim op. Dan is het acht uur en ben ik heel moe. Ik heb geen energie meer voor wat dan ook. Bijna val ik in slaap. Ik weet nog even te luisteren en iets te lezen. Nog voor tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Irritant (Schnauser), wat bonusnummers van de Deluxe Edition van Argus (Wishbone Ash)

–

Maandag 3 juli:
Niet zo heel goed geslapen; ik ben een paar keer wakker geweest. De wekker haalt me wel uit diepe slaap. Niet veel later voel ik me opgeruimd en opgewekt. Buiten is het zonnig, nog wel wat fris. Op de werkplek doe ik vanmorgen van alles, waaronder een overdracht voor de komende weken. Dat lijkt heel wat, maar heel veel stelt het niet voor. Tussen de middag wandel ik door zon en bos. In de middag ga ik verder. Heel druk is het niet, vandaag. Dat wordt morgen anders. Zes uur ben ik thuis. Ik maak avondeten. Het wordt platbrood, gevuld met gehakt, ui, courgette, aubergine en tomaat en dat alles uit de oven. Erbij een sla van komkommer, bosui en koolrabi. De Vrouw is er om kwart voor acht. Dan kunnen we ook aan tafel. We eten de boel voor vanavond op. Voor morgen staat er nog een ovenschotel voor drie. Pas na half negen is alles opgeruimd en heb ik een moment om iets te lezen en te luisteren. Tien uur lig ik weer in bed. Ik voel me opgeklaard, maar ben wel zeer moe.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Pick ’n Mix – Delirium Sampler (allerlei), The Second Brightest Star (Big Big Train)

–

Zondag 2 juli:
Half acht uit bed. Koffie, webstek. Buiten begint de dag somber met donkere lucht en een boel motregen. Eind van de ochtend zijn Geert en Kitty er. We bekijken ons huis, we praten wat bij, we halen boodschappen bij de Turkse supermarkt en bakkerij in de straat. De Zoon is er ook. Net voor lunchtijd is het bezoek weer weg. Begin september brengen we tegenvisite in Eindhoven. We lunchen gedrieën. Na de afwas maak ik de pruttelpot voor vanavond. Als die een uurtje heeft staan borrelen, wandelen De Vrouw en ik nog een rondje langs het kanaal. Dan gaat de pruttelpot nog een tijdje aan. Hij is goed geworden. Erbij een salade van eikenbladsla, komkommer, bosui en mosterd. Ook goed. Na het eten en de afwas loop ik mijn ronde hard. Ik moet halverwege weer pauzeren, hoe graag ik het ook niet wil. Nou ja, het komt wel weer. In de avond heb ik eindelijk ruim de tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Ondertussen gaat het weer goed in mijn hoofd. Signalen herkend, snel op gereageerd. Fijn. Niettemin lig ik om tien uur in bed.
Muziek vandaag: Reflection (Brian Eno), Thread (Travis & Fripp), Malpensa (Nits), Ommadawn (Mike Oldfield), het tweede plaatje van Babel – Music From And Inspired By The Motion Picture (allerlei) Then! – Live (Allan Holdsworth), Argus (Wishbone Ash)

–

Zaterdag 1 juli:
Pas om zeven uur ben ik wakker en ga ik uit bed. Koffie, webstek, krant. Het is beter, maar nog wel wat vol in mijn hoofd. Iets na tienen wandel ik naar de markt. Daar komt alle leven en lawaai nogal verkeerd binnen. Ik voel druk, opgejaagdheid en ook angst. Nadat ik vis en fruit heb gekocht moet ik snel weer naar huis. Het is niet goed. Het is echt niet goed. Hoe meer ik voor me uit blijf kijken, hoe erger het wordt. De Vrouw drinkt koffie mee en gaat dan een boodschap doen. Ik bereid lunch voor. De Zoon is er om half een. Nog altijd voel ik me gespannen en onder druk. Na afloop was ik af en doe ik andere dingen en zoals zo vaak weet ik weer dat als ik maar actief blijf, het echt beter wordt. Zo ook nu. Wat de precieze oorzaak of aanleiding is, kan ik niet achterhalen. Soms gebeurt het gewoon. Maar inmiddels herken ik de signalen die mijn lijf me geeft en kan ik op tijd reageren. De Zoon en De Vrouw gaan naar een verjaardag. Ik breng post weg, wandel wat en haal de laatste boodschapjes bij de Turkse supermarkt in de straat. Zie daar: het klaart op in mijn hoofd en ik raak zelfs weer opgewekt. Ik ga het avondeten voorbereiden. Fruitsalade van gisteren aanvullen met frambozen. Spitskool en doperwten (vers) stomen. In de koekenpan knoflook fruiten en chorizoreepjes bakken. Groente mengen met chorizoreepjes. Lamskoteletten grillen. Sla van komkommer, eikenbladsla en gemengde tomaatjes. De Vrouw is er pas om half acht weer en dan gaan we aan tafel. Het is negen uur geweest als alles ook is opgeruimd. Ik lees en luister nog heel even en om half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: async (Ryuichi Sakamoto), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre), Archipelago (Hidden Orchestra), Murder Of The Century (King Gizzard and The Lizard Wizard), 3 Ages Of Magick (Oliver Wakeman with Steve Howe), het eerste plaatje van Babel – Music From And Inspired By The Motion Picture (allerlei) Flat Tire – Music For A Non-Existent Movie (Allan Holdsworth)

• • •
 

22-06-2017

B-log: 24 t/m 30 juni 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 08:06

Vrijdag 30 juni:
Half zeven ben ik wakker. Ik hoor geluid in de woonkamer. Hebben we bezoek? We hebben bezoek. Een vlaamse gaai is via het balkon naar binnen gekomen. Hij fladdert nu achter de vitrage voor het raam. Ik weet hem het balkon weer op te krijgen, maar dan houdt het op. Nog heel even in bed, maar slapen lukt niet meer. Als ik om kwart over zeven met koffie weer de woonkamer binnenkom, is de vlaamse gaai uitgevlogen. Wat een avonturen weer. Krant, webstek. Ik neem de gids voor Kopenhagen nog maar eens door. Om elf uur hebben De Vrouw en ik even voldoende koffie gehad. We fietsen naar een postagentschap om een pakketje op te halen. Dat blijkt nogal een pakket te zijn. Het zit vol Marokkaanse tegels, die De Vrouw op allerlei kastjes gaat monteren. We leveren de boel thuis af. Ik doe nog een boodschappenronde bij de biowinkel en een supermarkt. Dan is het al twee uur geweest. We wandelen naar een biolunchroom in het centrum en nemen daar een biolunch. Best fijn. Vervolgens loop ik nog naar een andere supermarkt voor de laatste dingetjes. Het lijkt voortdurend te gaan regenen, maar het blijft droog en het is zacht weer. Thuis even een moment zitten. Ik begin te lezen in Veg! (Hugh Fearnley-Whittingstall). Er is bericht. Bea is overleden. Daar zijn we stil van. Erg stil. Ik ga avondeten maken. Het wordt de bamisoep. De Zoon is er om half zeven. Na het eten gaan De Vrouw en De Zoon allerlei administratiefs zitten regelen. Ik was af en ga mijn ronde hardlopen. Moet er wel weer inkomen, maar het lukt. Toch merk ik als ik klaar ben, dat ik wat rusteloos en opgejaagd ben. Als De Vrouw klaar is met administratie en ik alleen ben in de eetkamer, is daar plots De Grote Angst. Lang niet gezien. Ik leg alles opzij, haal diep adem, probeer mijn hoofd leeg te maken. Na een paar minuten gaat het redelijk, maar ik ben wel bekaf. Dan maar slapen. Het is kwart voor tien.
Muziek vandaag: Venice (Fennesz), The String Quartets (Jethro Tull), Magnified (Beatrix Players), Wetton / Downes (John Wetton & Geoffrey Downesy), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), Sometimes God Smiles – The Young Person’s Guide To Discipline volume II (allerlei)

–

Donderdag 29 juni:
Hoppa. Dus. Rustige dag vandaag op de werkplek. Begin van de ochtend zie ik een twitterbericht dat er van alles gaande is in het kantoorgebouw in onze straat. Veel rookontwikkeling. De Vrouw houdt me op de hoogte via telefoon en app. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw is daar ook net. Ik bak lamsshoarma en groenteburgers, maak verse knoflookyoghurtsaus en een salade van eikenbladsla, komkommer, bosui, druiven en tomaat. Na de afwas fiets ik naar De Zwager om zijn muziekkamer eens aan een onderzoek te ontwerpen. Van het geluid kan ik niet zo veel zeggen; ik heb daar onvoldoende oor voor en daarbij helpt mijn gehoorbeschadiging en tinnitus niet mee. Wel vind ik dat hij interessant werk in huis heeft en ik weet zeker dat we iets voor elkaar kunnen betekenen in onze ontdekkingsreis naar nieuwe en verrassende muziek. Half elf val ik bijna in slaap, dus fiets ik weer naar huis. Daar ga ik ongeveer gelijk slapen.
Muziek vandaag: verder geen.

–

Woensdag 28 juni:
Ik heb de wekker niet gezet. Toch ben ik voor half zes uit bed. Alles loopt voorspoedig. De bus heeft vertraging, maar door de ruime overstaptijd heb ik de aansluiting naar de werkplek. Op de werkplek ga ik aan het werk. Ja, vandaag op woensdag in plaats van maandag. Tussen de middag mag ik door de regen en het zompige bos baggeren. In de middag ga ik aan het werk. Om zes uur ben ik thuis. Ik maak een salade van bosui, komkommer, radijs en augurk, zet de twee schalen met ovenschotels van de afgelopen twee dagen in de oven en bak quinoaburgers. De Vrouw is er pas om half acht en dan eten we alles op. Een uur later is alles weer opgeruimd en kan ik wat lezen en luisteren. Het is na half elf als ik ga slapen.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de doos Supernatural Fairy Tales – The Progressive Era (allerlei), The Sixteen Men Of Tain (Allan Holdsworth), het tweede plaatje uit de doos Elements – Tour Box 2017 (King Crimson)

–

Dinsdag 27 juni:
Redelijk goed geslapen. Weinig jeuk. Ik zet alle ramen en deuren weer open en merk al snel dat het koud begint te worden. Dat is mooi, want de warmte zit nog in het huis. Op tijd naar de werkplek. Daar van alles. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Eind van de middag haal ik in de muziekwinkel de set Elements – Tour Box 2017 (King Crimson). Ben benieuwd. Vertraging op de weg en ik ben pas kwart over zes thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van aardappel, snijbiet en tuinbonen, met visburgers en tomaten. Toe is er fruityoghurt. De Zoon helpt mee met opeten, maar niet met afwassen. Dat doe ik alleen, geen probleem. De laatste twee uur lees en luister ik. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: None Too Soon (Allan Holdsworth), het eerste plaatje uit de doos Elements – Tour Box 2017 (King Crimson)

–

Maandag 26 juni:
Vandaag ben ik thuis. Nou ja. Half zeven ben ik op. Koffie, krant. En ik lees Zomer van Knausgard uit. Wederom ene zeer stemmig boekwerk. Inspirerend, op een of andere manier, ook. Anderhalf uur later fiets ik naar de woning van De Zoon. Ergens vanochtend tussen half negen en half een krijgt hij een keukenboer op bezoek. Die is er al om negen uur. De Zoon kiest tegels, aanrechtblad, kastdeurtjes en handgrepen uit en krijgt te horen dat verder alles hetzelfde blijft en dat hij de vloer kan laten liggen. Dat is allemaal mooi. Ik ben ook snel weer weg. Op de terugweg pak ik een supermarkt of twee. Thuis koffie met De Vrouw. Dan wandel ik via de kaasboer op de markt naar de werkplek van de Kap om wat spullen af te geven en even te kletsen. Dat lukt. Thuis weer koffie en broodjes met kaas. De Vrouw gaat naar het werk. Ik doe een afwasje, zet mijzelve achter de computer en ga ook aan het werk. Twee uurtjes maar. Dan is De Vrouw ook weer thuis. Ik ga nadenken over avondeten. Een moussaka? ’s Kijken in het nieuwe Souq– boek. Nee, daar vind ik zo gauw geen recept. Wel op mijn eigen webstek. Ik bereid wat voor, ga medicatie ophalen bij de apotheek en loop mijn ronde hard. Allemensen, ondanks de wind is het goed warm en benauwd, zeg. Toch loop ik fijn. Thuis douchen en verder aan de slag. Het is een bewerkelijke dis, maar als we iets voor acht uur aan tafel zitten, dan smaakt hij wel voortreffelijk, al zeg ik het zelve. Ik was af, ruim afval weg en dan is het negen uur en tijd om een uurtje te lezen en te luisteren. Tien uur ga ik slapen. Zonder jeuk, wat zeg je daarvan?
Muziek vandaag: async (Ryuichi Sakamoto), de bonusliedjes bij Forever Changes (Love), On Track (Damanek), Acoustic Performance Radio Ranch 12-12-1972 (Ry Cooder), het vierde plaatje uit de doos Supernatural Fairy Tales – The Progressive Era (allerlei), Hard Hat Area (Allan Holdsworth), Heroes (King Crimson)

–

Zondag 25 juni:
Half acht op. Koffie, webstek. Ook maak ik wat mails. Koffie met De Vrouw. Dan wandelen we een rondje langs het kanaal. Het is zacht, maar het waait en de lucht is dreigend. Toch blijft het droog. Thuis nog meer koffie. De Zoon komt na half een lunchen. We nemen ook samen wat dingen door voor het gesprek dat hij morgen heeft met de woningcorporatie over de renovatie van zijn keuken. Dan vertrekt hij weer. Ik lees op de galerij. Tegen drie uur zijn Gerda en Nico op bezoek. Ook leuk. Goed dat ze er zijn. Zes uur zijn we weer alleen. Ik maak een fikse salade van jonge bladsla, komkommer, bosui, tomaten en feta. Daarbij braad ik varkenshazen. Als nagerecht is er fruitsalade (van ananas, aardbeien en Marokkaanse meloen) en wat bioijs. Als ik wil gaan lezen en luisteren, blijkt er op televisie een concertregistratie van Barry Gibb op Glastonbury te zijn. Dat moet ik toch zien. Mijn jeugdheld. En het is nog aardig ook. Bovendien krijgt hij het hele festivalveld mee. Gaaf. Dan ga ik toch nog lezen en luisteren. Kwart over tien lig ik in bed.
Muziek vandaag: Transcendental – Daniil Trifonov plays Franz Liszt (Daniil Trifonov), Crowning Glory (Zappa, Stamitz, Schwindl, Graaf & Mozart) (New Dutch Academy), 6.12. (Värttinä), het derde plaatje uit de doos Supernatural Fairy Tales – The Progressive Era (allerlei), Wardenclyffe Tower (Allan Holdsworth), Forever Changes (Love)

–

Zaterdag 24 juni:
Zeven uur uit bed. Koffie, webstek, krant. Meer koffie met De Vrouw. Ron komt om half tien iets ophalen en we kletsen een boel bij. Drie kwartier later is hij weer vertrokken en dan ga ik mijn boodschappenronde doen. Biowinkel en markt. En dan de apotheek; wéér zijn mijn medicijnen er nog niet. Maandag toch ’s bellen. Nu zit ik nog zonder, maar mét jeuk. Nog meer koffie met De Vrouw. Dan wandel ik naar de boekwinkel. Even mijn gisteren verkregen verjaardagscadeau verzilveren. Ik koop Souq (Nadia Zerouali & Merijn Tol) en Veg! (Hugh Fearnley-Whittingstall), twee mooie kookboeken. Kwart voor twee is De Zoon er voor de lunch. Na de lunch fiets ik naar de bouwmarkt voor een kabelwegwerkbuis. Die monteer ik. De Vrouw gaat met De Zoon naar de bioscoop. Ik heb het rustig. Ik zie een muziekfilm, ik lees en luister, maak een avondmaal. Dan lees en luister ik nog wat meer. De Vrouw is rond half tien weer terug. Ik ga elf uur slapen.
Muziek vandaag: Cartography (Arve Henriksen), Cavaleiro Selvagem Aqui Te Sico (Mariana Aydar), Gotan Project Live (Gotan Project), Exile (Geoffrey Oryema), de dvd Buena Vista Social Club (Wim Wenders), het tweede plaatje uit de doos Supernatural Fairy Tales – The Progressive Era (allerlei), Secrets (Allan Holdsworth), The Bride Said No (Nad Sylvan), The Extinction Suite (Steve Jansen)

• • •
 

16-06-2017

B-log: 17 t/m 23 juni 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 06:49

Vrijdag 23 juni:
Kwart over zes uit bed. Koffie. Half acht stap ik op de fiets. Het is geweldig zacht en de zon schijnt. Ik rijd naar de huisarts. Mijn schimmel blijkt geen schimmel, maar eczeem. Vandaar de hardnekkigheid. Waarschijnlijke oorzaak is mijn allergie voor metalen op mijn huid: knoop van mijn broek, riem, ketting. Leuk gesprek met de huisarts, eigenlijk meer over hoe het me de afgelopen drie jaar is vergaan en wat het me heeft opgeleverd. Aan het eind zegt ze: ‘Leuk je te hebben gesproken!’ en ik zie dat het oprecht is. Fijn. Ik doe boodschappen bij twee supermarkten en ben rond half tien weer thuis. De Vrouw gaat een moment weg. De apotheek heeft mijn medicatie nog niet. Ik haal vlees, groente en fruit bij de Turkse supermarkt in de straat. Koffie, krant. De Vrouw is snel weer terug. Nog meer koffie. Dan gaat De Vrouw nog een moment weg. Ik haal het groentepakket op en lees. De Vrouw is terug. Dan komt Oma op bezoek. We zitten op de galerij, laten het huis zien en het is allemaal aangenaam. Zwager is er een kort moment met Neef. Ik maak het avondeten: venkel uit de oven, met gebakken lamsbiefstukken en een salade van kropsla, komkommer, bosui, tomaat, radijs en koolrabi. Toe is er een fruitsalade van aardbeien, ananas en Marokkaanse meloen. Na het eten heb ik de afwas snel gedaan. Het bezoek vertrekt en ik ga mijn ronde hardlopen. Ondanks het frisse windje is het nog steeds zeer benauwd voor al te veel inspanning. Toch lukt het. Ik neem gelegenheid om te lezen en te luisteren voordat ik om half elf ga slapen.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), The Optimist (Anathema), Amata (John Wetton), Lamentation (Gungly), Sand (Allan Holdsworth), Courting The Widow (Nad Sylvan)

–

Donderdag 22 juni
Ik heb geslapen. Het zou een warme nacht zijn, maar ik heb er geen last van. In alle rust kom ik op gang. Het is gelijk al heel aangenaam buiten. Op de werkplek neem ik plaats op een andere werkplek. Ik kan niet op mijn laptop werken. Anderhalf uur later kan ik toch het een en ander doen. De aanvraag voor een reparatie of nieuw exemplaar loopt. Ben benieuwd. Tussen de middag lunchen we met de naaste collega’s ter ere van ons driejarig bestaan. De middag duurt niet lang meer. Kwart voor zes ben ik thuis. Ik haal nog wat bij de Turkse supermarkt in de straat en ga het eten klaarmaken. Het wordt een soort chili van kip met bonen en dergelijke. Erbij een salade van bosui, komkommer, koolrabi en druiven. De Vrouw is eerder thuis dan verwacht. Inmiddels is de gruwelijke hitte (33 graden) wat voorbij; onweer dreigt, maar zet niet door. Met Zwager heb ik ondertussen afgesproken dat we een weekje schuiven met de grammofoonplatenluistersessie. Het eten smaakt. Ik was af en dan is er wat gelegenheid tot lezen en luisteren. Kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Supernatural Fairy Tales – The Progressive Rock Era (allerlei), Atavachron (Allan Holdsworth), Quiet Life (Fish On Friday)

#kortverhaal

‘Kennisis macht,’ zeide professor. Zonderveelmoeitewisthijhet laatstebeetjelevenuitzijnoudemoederte knijpen.

— Bas Langereis (@balangereis) 22 juni2017

–

Woensdag 21 juni:
Half zeven op. Koffie, krant. Even verder lezen in Murakami. Ik wil het boek vandaag uit krijgen. Tegen een uur of negen klap ik de laptop open. Laptop kaduuk. Wat nu? Morgen een nieuwe aanvragen, denk ik. Voor nu kan ik het af met webmail en een eenvoudige tekstverwerker. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ga aan het werk. Even over elf heb ik mijn werk al af en ik stuur het in concept weg. Wie weet later vandaag vervolgd. Nog wat koffie, planten in het water, stofzuigen en een korte wandeling voor een boodschap. Dan een lunch. Broodje met kaas en sla. Ook lekker. In de middag wandel ik nog een rondje. Op de galerij lees ik 1q84 (Haruki Murakami) uit. Wat een boek. Ik heb de pil van 1300 pagina’s in anderhalve week verslonden. De Vrouw is eind van de middag thuis. Een badkamerboer ook. Deze heeft ook een goed verhaal, maar is verbonden aan de badkamerboer bij wie we tegels zijn gaan kijken en de verwachting is dat hij een fikse rekening gaat presenteren. We zijn benieuwd. De Vrouw gaat weer werken. Ik ga avondeten voorbereiden: alvast maak ik de salade van bulgur, bosui, komkommer, radijs, tomaat en geitenkaas. Op de galerij begin ik te lezen in Zomer (Karl Ove Knausgard). Ook mooi. De Vrouw is er om half acht en dan staan de runderchipolata’s al te braden. We eten alles op, inclusief het restant fruitsalade dat er nog stond. Ik loop een ronde hard. Het is echt gemeen warm. In het begin heb ik het nog niet zo door, maar halverwege is het de halve hel. Even een pauze. Daarna loop ik rustig door. Het laatste uurtje van vandaag lees en luister ik. Tien uur ga ik proberen te slapen.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), Léos Janáçek: Sinfonietta & Taras Bulba (Czech Philharmonic Orchestra), Road Games (Allan Holdsworth), The Optimist (Anathema), Forever Comes To An End (Bjorn Riis), Metal Fatique (Alland Holdsworth & I.O.U.)

–

Dinsdag 20 juni:
Ondanks de warme nacht heb ik nog redelijk geslapen ook. Opstarten gaat verbazingwekkend goed en ik ben mooi vroeg op de werkplek. Daar doe ik werk. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en brandende zon. In de middag doe ik werk. Op de terugweg schiet ik de muziekwinkel binnen en: ja hoor! De Holdsworthdoos is er. Om kwart voor zes ben ik thuis. Snel maak ik avondeten. Het is gemakkelijk: een grote salade van eikenbladsla, komkommer, bosui, tomaat, radijs, ansjovis en zwarte olijven. Erbij bak ik kipshoarma en maak ik verse knoflookyoghurtsaus. De Vrouw is er om kwart over zes en De Zoon twintig minuten later. We eten de boel op. Ik merk dat we allen moe zijn, mede door het warme weer. We zijn prikkelbaar. Geeft niet, zolang we het benoemen. Ik was af. De Zoon gaat weer naar huis. Half acht is een badkamerboer er: de badkamerboer die zes jaar geleden in ons Oude Huis de badkamer en het toilet heeft gerenoveerd. Het voelt gelijk weer goed. Hij gaat een opzet en offerte maken en we zijn weer benieuwd. Dan is het bijna half negen. Ik lees de krant en luister en werk de webstek bij. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: I.O.U. (Allan Holdsworth), The Optimist (Anathema)

–

Maandag 19 juni:
Goed geslapen, zelfs. Toch had ik nog wel wat langer gekund. Buiten is het al schitterend als ik nog voor half zes op ben. Het wordt een warme dag. Op de werkplek is het ’s morgens goed uit te houden. Ik doe ook nog eens van alles. Eind van de ochtend wandel ik door het bos. In de middag weer volop aan de slag. Eind van de middag verzamelen we met een vaste club op een terras aan de Arnhemse Rijnkade voor een zomerborrel en een hapje eten. Ook leuk. Daardoor ben ik wel laat thuis. Kwart over negen. Ik lees de krant. Kwart voor tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Zondag 18 juni:
Kwart voor acht wakker en op. Buiten is het schitterend en zonnig weer. Koffie, webstek. Dan ga ik lezen op de galerij. Heel lang houd ik dat niet vol. Snel weer naar binnen. Koffie met De Vrouw. Rond twaalf uur fietsen we naar de biologische tuinderij Stadsakkers. Daar is open dag. De Zoon is daar ook. We gebruiken een vaderdaglunch en kijken lekker rond. Na anderhalf uur fietsen we weer terug. De Zoon komt ons met de auto ophalen en brengt ons allen naar de verjaardag van Richard. Het is warm in de tuin en de barbecue gaat aan. Het is acht uur geweest als het mooi is geweest. Ik ben dan ook echt al een uur flink ingezakt. Thuis lees en luister ik nog een uurtje en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Blackfield V (Blackfield), Blackfield IV (Blackfield), het tweede plaatje van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries)

–

Zaterdag 17 juni:
Half zeven op. Koffie, klussen, krant. Halverwege de ochtend fiets ik naar de biowinkel en de markt. Koffie met De Vrouw. Broodjes halen. Koffie met De Vrouw. Lunch met De Vrouw en De Zoon. Lezen op de galerij. De Vrouw gaat mijn festivaljasje bewerken. Ik ga het avondeten voorbereiden: een bulgursalade van bulgur (goh), bosui, komkommer en radijs, plus een fruitsalade van watermeloen, aardbeien en frambozen. Het hoofdgerecht is victoriabaars met uien en tomaten uit de oven. Half zeven staat alles op tafel. De fruitsalade is het nagerecht, samen met een boel bioijs. Als ik alles heb afgewassen ga ik hardlopen. Hoewel de zon vandaag niet heeft geschenen, is het toch warm en daarom moet ik het rustig aan doen. Uiteindelijk loopt het lekker. De laatste uren van vandaag lees en luister ik. Kwart voor elf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries), het derde en vierde plaatje uit de doos El Cancionero – Mas y Mas (Los Lobos), het derde plaatje uit de set This Is … Triphop (allerlei), Dutch Exotica (allerlei), Fate Outsmarts Desire (Kaprekar’s Constant), The Underfall Yard (Big Big Train)

• • •
 

08-06-2017

B-log: 10 t/m 16 juni 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 06:57

Vrijdag 16 juni:
Niet goed geslapen. Vroeg op. Vandaag naar de werkplek in plaats van gisteren. Ik doe werkzaamheden. Op tijd ga ik weer terug. Op de terugweg ren ik de muziekwinkel binnen. Is mijn bestelling er? Nee, de Holdsworthdoos had er moeten zijn, maar helaas. Om vier uur ben ik thuis. Zeer moe. De Vrouw is boodschappen doen en er een uurtje later ook. Ze maakt een salade niçoise. De Zoon komt helpen opeten. Dat lukt. Ik was af en ruim afval weg. Dan ga ik lezen en luisteren. Half elf ben ik zó moe, dat ik ga slapen.
Muziek vandaag: Quiet Life (Fish On Friday), Heroes (King Crimson), async (Ryuichi Sakamoto)

–

Donderdag 15 juni:
Zeven uur wakker. Redelijk geslapen. Koffie, krant. Buiten schijnt de zon al flink. Mooi, dat belooft wat. Ik klap de werklaptop open, handel kort wat zaken af. De Vrouw gaat naar haar werk. Ik ga wat boodschappen doen. In de rij bij de kassa van de eerste supermarkt ontdek ik dat ik mijn bankpas niet bij me heb. Even terug. En weer heen. Ik doe de boodschappen en ben nog voor het middaguur terug. Dan wandel ik nog naar de biologische markt op een plein in de buurt. Er is vandaag alleen een brood- en een kaaskraam en laat ik nou net geen brood en kaas nodig hebben. De Vrouw is thuis. Koffie en lunch. Het is inmiddels tamelijk (lees: nogal redelijk heel) warm geworden. De Vrouw gaat opnieuw werken. Ik lees op de galerij, maar wandel ook nog het centrum in voor kleine boodschapjes. Ik bereid ook een deel van het avondeten voor: ik prepareer een bulgursalade. De Vrouw is weer even terug van werken. Heel even. Dan gaat ze weer. Ik zet een ovenschaal in de oven met daarin het restant andijviestoemp van maandag met het restant bonenschotel van dinsdag. De Vrouw is om kwart over zeven weer terug. Ik bak lamsbiefstukken en zet alles op tafel. We eten. Erna was ik af en dan ga ik hardlopen, hoe warm het ook is. Ik doe het rustig aan, houd op tweederde een korte pauze en uiteindelijk loop ik lekker. Als ik weer op adem ben heb ik nog een uur om te lezen en te luisteren. Dat doe ik. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Always With You (Rick Wakeman), In Search Of Ancient Gods (Absolute Elsewhere), Forever Comes To An End (Bjørn Riis), Future Hopes (White Willow), F.E.A.R. (Marillion)

–

Woensdag 14 juni:
Half zeven ben ik uit bed. Slapen ging aardig. Koffie, krant. De Vrouw gaat vroeg naar haar werk. Om half negen heb ik planten water gegeven en klap ik de werklaptop open. Anderhalf uur later wandel ik naar de markt en haal daar fruit. Terug ga ik weer even aan het werk. Voor vandaag is het al snel klaar. Ik doe nog wat huishoudelijke dingetjes en handel wat mail af. Na de lunch doe ik een korte boodschappenronde (biowinkel) en de Turkse supermarkt in de straat. Vervolgens ga ik wat zitten lezen op de galerij. De Vrouw is er om een uur of half vier. Ik ga avondeten voorbereiden: bulgur, een salade van komkommer, kropsla, tomaat, radijs en avocado, een fruitsalade van ananas, aardbeien en blauwe bessen en vervolgens de hoofdschotel. Kipblokjes in ras-el-hanout bakken, ui, koflook, peper en prei toevoegen en laten smoren en uiteindelijk wat bulgur erdoorheen. De Zoon is er om zes uur. We eten alles op! Ik was af, breng afval naar de containers en ga dan nog lezen op de galerij. Tegen acht uur ga ik binnen zitten lezen en luisteren. Half elf wil ik naar bed. De voordeur heeft de hele dag open gestaan om wat koelte naar binnen te laten. Op de galerij is het een hels lawaai. In de boom voor het appartementencomplex is een enorme zwerm kauwtjes neergestreken. Je ziet ze niet, maar hoort ze. Het is oorverdovend, op het beangstigende af. Ik moet er een tijdje naar kijken en luisteren. Dan ga ik toch echt slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje van The Art In Music Trilogy (Rick Wakeman), het tweede plaatje van Back To The Story (The Idle Race), Works Volume 1 (Emerson Lake & Palmer), The Unravelling (Knifeworld), Please Be Quiet (Gunglfy), het tweede plaatje uit de set This Is … Triphop, Sanctuary II (Robert Reed), Bruce Soord (Bruce Soord)

–

Dinsdag 13 juni:
Iets beter geslapen, maar niet heel veel beter. De zon schijnt. Op de werkplek eerst fijn gedoe met mijn e-maildoos. Kost me anderhalf uur. Scheelt weer. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag doe ik werkzaamheden. Even voor zes uur ben ik weer thuis. Nog geen vijf minuten later is De Vrouw er ook. Ze maakt een eenvoudige maar smakelijke hap: een groenteschotel van paksoy, tomaat en bruine bonen, met ernaast kaasburgers. De Zoon eet vandaag niet mee; morgen is hij er wel. Alles is snel op en opgeruimd. Ik ga hardlopen. Het gaat lekker. Ook al waait het fiks, ik loop weer wat verder dan anders. Om acht uur ben ik klaar voor vandaag. Ik lees en luister en om kwart over tien ga ik slapen. Althans, ik waag een poging.
Muziek vandaag: Forever Comes To An End (Bjørn Riis), On Track (Damanek), TF100 (allerlei)

–

Maandag 12 juni:
Niet zo goed geslapen. Veel wakker geweest. Toch sta ik goed op. Buiten is het frisser en ik ben mooi op tijd op de werkplek. Daar ligt weer van alles. Tussen de middag wandel ik door veld en bos te gapen. Ik ben echt heel moe. ’s Middags doe ik ook van alles en het lukt. Ik ga redelijk op tijd weer weg. Thuis maak ik avondeten: een stoemp van aardappel en andijvie, met het restje linzenpasta van gisteren en shoarma en knoflookyoghurtsaus en een salade van mango, aardbei en blauwe bessen. De Vrouw is op tijd thuis en we zitten rond zeven uur aan tafel. Na het eten was ik af en De Vrouw organiseert kaarten voor het concert van Rick Wakeman in het Millfield Theatre in Edmonton op 4 november dit jaar. Leuk! Als alles voor elkaar is, lees en luister ik iets. Tien uur ga ik slapen in de hoop dat ik kán slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de set This Is … Triphop (allerlei), On Track (Damanek), TF100 (allerlei)

–

Zondag 11 juni:
Tim is jarig. Gefeliciteerd, goede vriend. Ik ben op om acht uur. Mijn hoofd zit vol en ik voel me niet fit. Buiten is het schitterend zonnig en daar ga ik zitten met koffie. De Vrouw gaat om half elf met de dames uit haar familie een dagje uit en dat betekent dat ik de gehele dag alleen heb. Ik doe de was, werk de webstek bij, wandel een rondje langs het kanaal en haal broodjes. De Zoon komt om een uur lunchen. Als hij een uurtje later weer is vertrokken, doe ik wat klussen in huis. Het is inmiddels erg warm, dus ik doe het ook rustig aan. Tegen een uur of vier wandel ik nog een keer naar buiten. In de bibliotheek is een kleine maar leuke tentoonstelling over het feit dat honderd jaar geleden de Dorpsstraat werd omgedoopt tot Hoofdstraat. Er is mooi fotomateriaal en een werkelijk prachtig filmpje van een muziekconcours hier in Apeldoorn begin vorige eeuw. Verder is er behalve de drukkende warmte niet zo veel te beleven in het centrum, dus ga ik weer naar huis. Ik lees wat op de galerij en maak vervolgens wat te eten. De pastasaus van vrijdag warm ik op en ik kook er linzenpasta bij. Nog wat salade van de afgelopen dagen en ik ben klaar. Als alles op en ook weer opgeruimd is, ga ik mijn ronde hardlopen. Het is nog steeds benauwd, maar ik loop goed. Na een half uur ben ik fiks kapot, maar dat geeft niet. Ik douche en koel af. Op de galerij lees ik nog iets. Kwart voor negen ga ik naar binnen. Daar lees en luister ik nog meer. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Ex-Tenebris (White Willow), Hyper (Eric Vloeimans’ Gatecrash), Flying Microtonal Banana (King Gizzard And The Lizard Wizard), Forever Comes To An End (Bjørn Riis), Solar Fire (Manfred Mann’s Earth Band), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre)

–

Zaterdag 10 juni:
Om kwart voor zeven uit bed. Koffie, webstek, krant. Tegen tien uur fiets ik een boodschappenrondje langs de biowinkel en de markt. Het is een prachtige dag. Ik ben vroeg ook weer terug. Met De Vrouw koffie op de galerij. Ik haal broodjes. Dan nog wat koffie. Om een uur is De Zoon er; hij luncht met ons mede. Na de lunch ga ik de stoof voor vanavond voorbereiden; De Vrouw gaat wat boodschappen en dergelijke doen. Om vier uur zitten we samen weer op de galerij. De Zoon is er weer om half zes. Ik zet de lamstajine op tafel. Erbij heb ik een salade van komkommer, bosui, koolrabi en blauwe bessen. Kwart voor zeven is alles opgeruimd. De Vrouw en De Zoon gaan naar de bioscoop. Ik werk de webstek bij en lees en luister iets. Tegen negen uur ga ik naar een café op een steenworp afstand. Daar speelt het bandje Fillmore East, met Reinier erin. Het is een leuk concert, maar wel luid. Goed dat ik mijn gehoorbeschermers in heb. Het is half een als het nog niet is afgelopen, maar ik ben moe dus ga naar huis. Daar gelijk naar bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes van The Art In Music Trilogy (Rick Wakeman), de eerste twee plaatjes van de doos El Cancionero – Mas y Mas (Los Lobos), Deliverance (Opeth)

• • •
 

01-06-2017

B-log: 3 t/m 9 juni 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 07:23

Vrijdag 9 juni:
Zeven uur op. Koffie, krant. Nog meer koffie. Naar buiten is geen leuk idee, want vanmorgen regent het voortdurend stort. Ik ga nog een proberen of ik de netspanningskabel van het stereootje achter de keukenkastjes kan krijgen en verroest, het lukt. Niet veel later heb ik het ding geïnstalleerd en de kabels weggewerkt. Ik wandel naar de Turkse supermarkt beneden voor wat boodschappen. Met De Vrouw een eenvoudige lunch. Dan breekt de zon door. Ik stap op de fiets en rijd naar de keukenboer. Daar haal ik het nageleverde inlegbakje voor de spoelbak op. Op de terugweg haal ik het biogroentepakket. Ook haal ik mijn rode jasje bij de stomerij. Het is echt goed opgeknapt en nu gaat De Vrouw er iets leuks van maken voor de zomervakantie. Ik ga avondeten maken: een goedgevulde pastasaus met spaghetti. Erbij een salade van bosui, komkommer en radijs. De Zoon eet mee. Hij is vanmorgen naar de kapper geweest en heeft bijna zeventig centimeter van zijn haar af laten knippen. De Held. Er is een nagerecht: fruitsalade van aardbeien, mango en frambozen. Erbij verschillende soorten ijs. Ik was af en ruim afval weg. De Vrouw en De Zoon bekijken een film. Ik ga wat lezen en luisteren. Half elf is het weer fijn geweest.
Muziek vandaag: de drie plaatjes van The Natural World Trilogy (Rick Wakeman), Bob Stanley & Pete Wiggs present English Weather (allerlei), The Night Siren (Steve Hackett), Club des Belugas – Caviar at 3.00 A.M. & Minority Tunes (allerlei), The Bride Said No (Nad Sylvan), Future Hopes (White Willow), het eerste plaatje van Back To The Story (The Idle Race)

–

Donderdag 8 juni:
Ik ben precies één minuut voor de wekker wakker. O, ik heb die wekker niet eens gezet. De pieptoon is oorverdovend. In de uren erna wordt-ie minder. Hoewel, als ik in de stadsbus van Arnhem zit, heeft de chauffeur niet alleen een heel luide stem, maar vooral ook de omroepinstallatie die de haltes afroept keihard afgesteld. Ik moet mijn oren dichtdrukken, wil ik geen paniekaanval krijgen. Het eerste uur op het werk is het rustig. Ik kan me voorbereiden op een verder volle dag. Pauze nemen lukt niet. Kwart voor zes ben ik (doodmoe) thuis. Nog geen twee minuten later is De Vrouw er ook. Ze maakt een omelet en een fikse pan met vulling. Die eten we op. Ik zet allerlei ijs op tafel als nagerecht. Als ik heb opgeruimd en afgewassen, ga ik hardlopen. Het is weer warm en drukkend, maar ik loop mijn ronde goed uit. Ben wel erg vermoeid, maar dat is niet erg. Ik neem nog wat tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Ik begin in Haruki Murakami’s 1q84 en ben benieuwd. Rond half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Believe It (The New Tony William’s Lifetime), On Her Journey To The Sun (Rikard Sjöblom’s Gungfly), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

–

Woensdag 7 juni:
Half zeven ben ik wakker en sta ik op. Koffie, krant. Half negen stap ik op de fiets en rijd ik naar de dokter. De laatste weken heb ik nogal last van een jeukende uitslag op verschillende plekken op mijn lijf. Ervan afblijven is geen optie en dus lijkt het of het steeds erger wordt. Daar mag de dokter eens naar kijken. Dat doet ze en waarschijnlijk is het een schimmelinfectie. Ik krijg een zalf voorgeschreven. Gelijk loop ik naar de tegenovergelegen apotheek. De apotheker kan mij niet meer in het systeem vinden. Dat is niet vreemd, realiseer ik mij. ‘Ik ben onlangs verhuisd en heb me bij een andere apotheek aangemeld,’ leg ik uit. ‘Uit pure macht der gewoonte wandel ik hier binnen.’ Ik doe boodschappen bij een supermarkt. Op de terugweg is het grotendeels droog, terwijl ik op de heenweg nog werd overvallen door een regenbui. Thuis pak ik de fietstassen uit en loop ik naar de apotheek in de straat. Daar is mijn recept nog niet binnen. Vreemd. Of ik na twee uur nog eens terug wil komen. Dat wil ik. Binnen opwarmen met koffie. Mijn vingers zijn inmiddels zo koud, dat ik bijna niets kan aanpakken. Ik doe de werklaptop open, maar het duurt echt een tijdje voordat ik kan werken. Ik schrijf nog meer webteksten voor Breda. Tussendoor komt de post: een enorm pakket. Blijkt onze waskom voor de nieuwe badkamer te zijn. Ik maak een snelle lunch. Halverwege de middag wandel ik naar buiten voor wat spullen. Op de terugweg bezoek ik de apotheek en weer is het recept niet binnen. Nog vreemd. Blijkt dat het hele recept niet is doorgestuurd. De dame achter de balie belt. Het medicijn is op voorraad, maar wordt niet vergoed. Nou ja. Thuis ga ik nog een klein uurtje werken en dan is het welletjes geweest voor vandaag. Laptop dicht. Morgen verder. Eind van de middag maak ik avondeten: een wortelstoempje met een salade van komkommer, bosui, tomaat, radijs en frambozen. Erbij komen rosbieffiletlapjes van de grill. De Vrouw is er om zeven uur en we kunnen snel aan tafel. De dis smaakt ook nog. Ik maak schoon en ruim afval weg. Het is acht uur geweest en ik heb even de puf niet meer om te gaan hardlopen. Bovendien stormt het buiten nog aardig. Dus dat hardlopen mag morgen. Ik lees en luister iets en ga om tien uur slapen.
Muziek vandaag: Visions (Rick Wakeman), Works volume 2 (2017 remaster, inclusief Works Live) (Emerson Lake & Palmer), Love Beach (2017 remaster) (Emerson Lake & Palmer), Seconds Out (Genesis), The Underfall Yard (Big Big Train), Crest Of A Knave (Jethro Tull)

–

Dinsdag 6 juni:
En weer op tijd op. Geen probleem. Ik kom goed op gang. Buiten is het wat bewolkter, maar de temperatuur is nog aangenaam. Berichten zijn dat het kan gaan stormen en onderweg naar de werkplek regent het al een beetje. Op de werkplek doe ik in alle rust veel dingen. Tussen de middag wandel ik door bos. De regen blijft nog even weg. Sterker nog, af en toe schijnt de zon. Lekker. Soms is er een dikke wolk en dan druppelt er iets. Ook lekker. In de middag handel ik ook broodnodige zaken af. Op de terugweg spring ik de muziekwinkel binnen, in de hoop dat de Holdsworthdoos binnen is. Die is er nog niet, dus volgende week beter. Zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft een reuzesoep gemaakt van aardappel, prei, ui, tomaat en de aspergebouillon, gevuld met rookworst en gehaktballen. De Zoon helpt mee met opeten, maar dat lukt niet. Ik ruim op en was af en iets na zeven uur keert de rust weer. Ik lees en luister tot het tien uur is geweest. Het boek van Elvis Costello is uit. Bij vlagen zeer meeslepend en er waren zelfs momenten dat ik er emotioneel van werd. Ook zitten er zeer geestige passages in. Aanrader, dus.
Muziek vandaag: The Underfall Yard (Big Big Train), Crest Of A Knave (Jethro Tull), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters)

–

Maandag 5 juni:
Tweede pinksterdag. Echt een lang weekend. Mooi. Even voor zeven ben ik uit bed. Buiten schijnt de zon. Ik zet alles in huis weer open, zodat het mooi door kan waaien. Koffie, webstek. Halverwege de ochtend lijkt het heel lekker buiten en dus lees ik verder op de galerij. Inderdaad, lekker. Beetje windje, maar die gaat al snel liggen, dus wordt het heel lekker. Wat heet? Het is niet heel lekker. Het is gewoon bloedheet. De Vrouw drinkt koffie mee. Ik ga het laatste stukje schilderwerk van de muur bij het aanrecht bijwerken. De Vrouw schrobt de galerij. De Zoon komt lunchen. In de middag fietsen we naar een vreetkarrenfestival en daar is eigenlijk niet veel meer te beleven dan wat rondwandelen tussen de vreetkarren. En Reinier en GAteL zijn er. En omdat er langzaam steeds wat meer mensen het terrein op komen, zet de discjockey de muziek steeds luider. Wegwezen dus. We fietsen langs de zwager en drinken water bij hem in de tuin. Dan rijden we weer terug naar huis. We zetten de fiets in de schuur en wandelen naar een terras alwaar we iets drinken. Heel lang blijven we niet. Om half zes ga ik eten maken. De beroemde groentetorentjes uit de oven, met een fruitsalade van watermeloen en aardbeien, plus gebakken lamsbiefstukken. Zeven uur hebben we alles op en opgeruimd. Ik ga hardlopen. En ja hoor, vanavond geen onderbrekingen meer. Ik loop lekker. Nog anderhalf uur om iets te lezen en te luisteren en dan lig ik om tien uur weer in bed.
Muziek vandaag: het derde en vierde plaatje uit de doos Bass Communion (Bass Communion), Iki (Värttinä), Grimspound (Big Big Train), de rest van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zondag 4 juni:
Kwart over zeven op. Met de rituelen wil het nog niet vlotten: als ik onder de douche vandaan kom, vraag ik me af waar mijn handdoek is. O ja, die heb ik gisterenavond na het hardlopen op de galerij te drogen gehangen. Koffie, webstek. Ik hoest nog flink en soms loopt mijn neus, maar het lijkt een boel beter. Nog meer koffie op de galerij. Met De Vrouw. Eind van de ochtend wandelen we ons rondje langs het kanaal. De Zoon komt iets na een uur mee lunchen. Dan ruimen we op en nemen we rust. Tegen een uur of vier wandelen we naar het Art café, waar Simon Drost al zijn kunstwerken in de uitverkoop heeft. Er is heel veel mooi spul en zowaar, we kopen drie werken. Na een drankje gaan we weer naar huis. Even uitblazen op de galerij en dan ga ik eten maken: een fruitsalade van watermeloen, ananas en aardbeien, gegrilde aubergine en gebakken kalfskoteletten. Eenvoudig doch zeer smakelijk. Het opruimen en afwassen is snel gebeurd en dan heb ik ruim de tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. De PROG is uit. Om een uur of elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Bass Communion (Bass Communion), Baile Bucanero (Ondatropica), A Stone’s Throw From The Line (Big Big Train), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), een stukje van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 3 juni:
Zeven uur ben ik wakker en sta ik op. Ik ben nog niet helemaal uitgerust, maar slapen ging aardig. Klussen, koffie, krant. Lekker fit ben ik nog altijd niet, maar het gaat. De verkoudheid lijkt iets minder, net als het algehele gevoel van lamlende. Ik lees in de PROG die gisteren binnenkwam. Halverwege de ochtend fiets ik een rondje langs de biowinkel en de markt. Thuis koffie met De Vrouw. Het duurt even voordat De Zoon bij ons kan zijn voor lunch, dus wandelen we even naar wat winkels voor enkele zaken. De Zoon is er om half twee en we lunchen uitgebreid. Erna ruim ik wat spullen op naar de schuur. Ik loop nog een keer naar buiten. In de platenwinkel vraag ik of de nieuwe Roger Waters er is; die zou toch gisteren verschenen moeten zijn. Ze hebben hem niet, maar de post kan ieder moment komen. Daar ga ik niet op wachten, maar: hé, daar is-ie. Ik betaal hem met mijn cadeaubon die ik twee weken geleden van Heidi en Auke kreeg. Thuis ga ik nog heel even uitrusten op de galerij en dan maak ik avondeten. Ik stoom asperges boven water met de schillen en uiteinden. De gestoomde asperges houd ik in een schaal in de oven warm. Ik zeef de aspergebouillon en daarmee maak ik een kaassaus. Ook heb ik een salade gecomponeerd van bosui, komkommer, tomaat, schapenkaas en een slamix met zonnebloempitten en dergelijke. Ten slotte grill ik rosbieffiletlapjes. De saus gaat met hamreepjes en ei over de asperges en we kunnen aan tafel. De boel is goed gelukt. We ruimen af. De Vrouw spoelt en ik was af, dat is even het nieuwe ritueel. Als alles schoon en opgeruimd is, ga ik hardlopen. Buiten is het drukkend warm, maar ik het lopen lukt me goed. Ik doe het rustig aan en hoef maar een extra tussenstop te maken. Dan kan de nieuwe plaat van Waters horen en ik ben nogal onder de indruk. Alle bekende ingrediënten heeft hij weer gebruikt, maar toch klinkt het fris, modern en gedreven. Mooi. Ik lees en luister nog iets meer en even na half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: async (Ryuichi Sakamoto), Aspirant Sunshadows (Rick Wakeman), Cover Version (Steven Wilson), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), The Extinct Suite (Steve Jansen)

• • •
 
« Vorige pagina — Volgende pagina »