Bas Langereis leest u voor!

In de verre groentela van de koelkast ligt een pompoen. Zo’n oranje. Te klein om een Halloweenmasker van te maken; te groot om te negeren. Hoe kom ik aan een pompoen? Nou, dat komt zo.
Ik heb een abonnement op een biologisch groentepakket.

(more…)

Hoog in de lucht vloog een vogel. Ik volgde hem. Hij leek geen vooraf geplande route te hebben, maar draaide grote cirkels. Wat een vrijheid. Je zou er jaloers op worden.
Het voelt nooit goed om een vrouw achter te laten.

(more…)

bazbo beleeft de herfst met weemoedige gedachten aan het fraaie verleden vol verdwenen vrouwen …

Aflevering 4: ‘De wens is de vader’

(more…)

bazbo beleeft de herfst met weemoedige gedachten aan het fraaie verleden vol verdwenen vrouwen …

Aflevering 3: ‘Pittige Curry’

(more…)

bazbo beleeft de herfst met weemoedige gedachten aan het fraaie verleden vol verdwenen vrouwen …

Aflevering 2: ‘Ik ga niet naar Roemenië’

(more…)

(more…)

Potdomme, we hebben in Apeldoorn al jaren iets bijzonders. Een stóómtrein! Welke andere plaats in Nederland – Hoorn en Medemblik even uitgezonderd – kan dat zeggen? We hebben een mooi stuk cultureel erfgoed in onze metropool en dan mag dat ding niet fluiten. Omdat we last van het geluid hebben. Om half elf ’s morgens komt de eerste trein langs en om half zes ’s middags is de laatste voorbij. Waar gaat dit over? Een stoomtrein moet fluiten!

(more…)

Scouts waren we, maar aardige scouts. Niet van die ouderwetse snotneuzen die ridderlijk oude vrouwtjes hielpen oversteken of keurig geüniformeerde spoorzoekers die het militairisme opnieuw hadden uitgevonden. Nee, velen van ons dronken stiekem bier of knepen wel eens in een meisjesbil of tiet. Voor een groep veertienjarige verkenners waren we een aardig losgeslagen bende. Toch hadden we onze momenten.

(more…)

Ze keek. Zag ze dat ik haar zat te bekijken? Ze was waarlijk erg prachtig. Een strakke spijkerbroek en een strak wit truitje. Haar halflange donkere haren hingen los. Schitterende ogen en een mooi gezicht met een mond die ik wel eens nou laat maar.

(more…)

“Weet ge wat het allerbeste bier van de wereld is?” vroeg hij. Zonder ons antwoord af te wachten zei hij met glimmende oogjes: “Pater Corsendonk!”
“Ik zal het proberen te onthouden,” zei ik.
“Ge moogt u nooit onthouden van Pater Corsendonk,” verzekerde onze gesprekspartner ons verlekkerd.

(more…)