Bas Langereis leest u voor!

Dit is mijn dagboek van 2015. Het meest recente bericht staat bovenaan. Kijk bij de categorieën B-log voor recenter materiaal.

De aanleiding van mijn blog is zaterdag 16 november 2013, ‘de dag dat ik opstond en een wereld instapte die niet de mijne was.’
Meer weten? Klik dan hier.

b
13 januari 2014

–

Donderdag 31 december: Oudjaar
Pas om kwart voor negen ben ik echt wakker (hoewel) en ga ik uit bed. Krant en koffie met De Vrouw. Dan fiets ik een klein boodschappenrondje naar de Turkse winkel en de supermarkt op de hoek voor echt de laatste dingen van dit jaar. Thuis doe ik nog wat kleine klussen en doen we de voorbereidingen voor het voer van morgen. Ook is er lunch van tosti’s en kerstbrood en oliebollen. Het is Oudjaar. De voorbereidingen voor Nieuwjaar nemen een groot deel van de middag nog in beslag. Tussendoor lees ik ook wat. Begin van de avond maak ik het diner: ik bak aardappelen, lamsbiefstukken en monteer een salade van komkommer, bosui en tomaat. Voorwaar, geen gekke kost. Ondertussen merk ik verandering in mijzelf: ik weer eens druk op mijn hoofd en voel me opgejaagd. Gelukkig hoef ik niets. Ja, we eten de boel op. En ik ruim op en daarna lees en luister ik aan de keukentafel. Eind van de avond ga ik in de woonkamer op de bank zitten, alwaar de rest televisie zit te kijken. Dan is het twaalf uur. Gelukkig Nieuwjaar. Drie kwartier later ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Portraits Of Bob Dylan (Steve Howe), Bruce Soord (Bruce Soord), Insurgentes (Steven Wilson), The Last Waltz (4cd doos) (The Band), Woyaya (Osibisa), het cd’tje dat meekwam met Roxy – The Movie (Frank Zappa), Not As Good As The Book (The Tangent)

–

Woensdag 30 december:
Half negen ben ik echt wakker en sta ik op. De Vrouw is nog even beneden, maar gaat naar het werk. Ik lees de krant, doe iets aan de webstek. Halverwege de ochtend begin ik met een boodschappenronde langs de biowinkel, de markt en een supermarkt. Aansluitend nog een kort rondje naar nóg een supermarkt en de Turkse winkel. Morgen nog brood en water halen en dan zijn we klaar tot zaterdag. Ik neem nog een keer koffie, kook bieten en lees Wild tales (Graham Nash) uit. De Zoon en ik lunchen. Voorzichtig start ik in Avenue van de mysteriën (John Irving). De Vrouw is even thuis. Ik orden eindelijk eens foto’s van ons trouwfeest op 19 september. Beter: ik selecteer een paar representatieve foto’s en die zet ik in een speciale map. Ook plak ik er een aantal op deze webstek. Kwart over vijf gaat De Vrouw weer werken. Ik prepareer avondeten: kippenpoten in de oven, de schotel van rode bieten, witlof, rode ui, peer, walnoten, honing en blauwe kaas ook in de oven en een salade van komkommer, bosui en tomaten. Lijkt me zat. Even na half acht zitten we aan tafel en eten we alles op. Nog geen uur later lopen De Zoon en ik onze ronde. Wederom heb ik op tweederde fikse spierpijn in het rechteronderbeen en na een korte wandelpauze loop ik de rest weer uit. Mooi. De laatste anderhalf uur van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart voor elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Azymuth ’85 (Azymuth), SIX Pieces For Orchestra (Tony Banks), Citizen (Billy Sherwood), Joe’s Garage – Acts I, II & III (Frank Zappa), het derde plaatje van Songs From The North I, II & III (Swallow The Sun), Music For Wastelands (Ossicles), Fish Out Of Water (Chris Squire), Live In Poland (Emerson Lake & Palmer)

–

Dinsdag 29 december:
Lemmy Kilminster is dood. Ik heb niet zo veel met Motörhead, maar vind Silver Machine en het album Hall Of The Mountain Grill van Hawkwind wel sterk en Lemmy is natuurlijk een icoon, een legende. Voor de rest gaat het vanmorgen heel goed. Ik ben weer vroeg op de werkplek en rond daar de dingen af. Tussen de middag loop ik door bos en veld. In de middag maak ik alles klaar voor anderhalve week afwezigheid. Om zes uur ben ik thuis. Vakantie. Doodmoe ben ik. En waarom? Toch weer het idee dat ik veel moet? Ik zit ook in een bijzondere situatie. Vaste arbeidscontract van 36 uur omgezet naar 24 en vrij plots weer veertien uur erbij elders. Ik krijg niet de tijd om me rustig verder te oriënteren op verdere stappen met mijn schrijfbedrijf. Over het schrijven gesproken: ik wil heel graag weer écht gaan schrijven en dingen te gaan maken waar ik veel van mijzelf in kwijt kan. Ik overweeg om op FOK! weer een tijdje pauze te houden; in die pauze kan ik mijn gehele boek Party-trilogie (1992/1995) gedurende een jaar in delen daar plaatsen (onder de titel Weggooien is ook zonde). Een van mijn ideeën voor het echte schrijven is een boek/verhaal over mijn vader en zijn belevenissen in de oorlog. Maar ook wil ik oudere projecten oppakken en nieuw leven inblazen (zoals De rubberen poedel met Peter), plus eens kijken of het me daadwerkelijk lukt om me meer beeldend te gaan uiten. Het is veel wat ik wil en die veelheid maakt het me niet gemakkelijk. De Vrouw heeft avondeten klaar: shoarma en een schotel van chorizo, wortel en palmkool. Ook is er een nagerecht: chocolademousse, maar dan wit. Of zo. De Vrouw heeft nog meer. Ze heeft kaarten geregeld voor het concert van Steven Wilson op 23 januari in Brussel. En dat niet alleen. Ook het hotel is al geboekt. Ha, mooi! De rest van de avond doe ik rustig aan. Ik lees en luister aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: Passion (Peter Gabriel), Night Of The Demon (Gazpacho)

–

Maandag 28 december:
Opstaan is geen probleem; ik heb redelijk goed geslapen en ben vroeg uit bed. Ik voel me opgewekt en opgeruimd. Het zal wel te maken hebben met stabiliteit. Ik probeer los te komen van de hoge verwachtingen van mijzelf en van alle dingen die ik vind dat ik moet doen. Volgens mij lukt het me steeds beter. Er is veel dat ik wil en zolang dat niet veel dat ik moet word, is het goed. Het is stil op straat en daardoor heb ik een mooie busaansluiting en ben ik vroeg op de werkplek. Daar zijn we met een man of vier en doe ik in alle rust wat zaken die ik altijd nog ’s had willen doen. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Ook in de rest van de middag doe ik vooral opruimwerk. Dan ga ik naar huis en daar ben ik om zes uur. Ik maak het avondeten: een pastasaus van ui, paprika, tomaat en pastinaak, met spaghetti en een salade van komkommer, augurk, cranberry en ei. Half acht is iedereen thuis en gaan we aan tafel. Veertig minuten later lopen De Zoon en ik onze ronde buiten. Op eenderde begin ik een pijntje in mijn rechteronderbeen te krijgen en op tweederde is dat pijntje dusdanig dat ik twee minuten moet pauzeren. De rest loop ik gelukkig helemaal uit. De laatste drie kwartier van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee platen van Songs From The North I, II & III (Swallow The Sun), Dance Me This (Frank Zappa)

–

Zondag 27 december:
Ik ben om negen uur goed wakker en ga dan uit bed. Beneden ruim ik op, doe ik iets aan de webstek, boen ik de plee. Ook drink ik koffie. Eind van de ochtend doet De Vrouw mee. Ik loop mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is nog altijd zeer zacht weer en aan het eind begint het zacht te regenen. Thuis drinken we nog meer koffie en ik bereid de brunch voor. De Vrouw heeft nog een keer garnalencocktail gemaakt. Tegen drie uur is het allemaal gebeurd. Ik lees en luister aan de keukentafel. Begin van de avond maak ik een cranberry compote en salade van komkommer, bosui, augurk en tomaat. Erbij braad ik varkenshazen. De boel is op voor we het goed en wel door hebben. De rest van de avond lees en luister ik verder aan de keukentafel tot kwart voor tien.
Muziek vandaag: Fourth World vol. one: Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno), 1492 (Vangelis), The Piano Album (Rick Wakeman), Christmas Cover Up (allerlei), Frank Zappa: 200 Moyels – The Suites (Esa-Pekka Salonen & Los Angeles Philharmonic Orchestra), het plaatje dat mee kwam met de PROG, Citizen (Billy Sherwood), Dead Bees On A Cake (David Sylvian), de bijbehorende singles I Surrender (David Sylvian), Mantelpiece (Ossicles)

–

Zaterdag 26 december: Tweede kerstdag
Half negen ga ik uit bed. Ik doe huishoudelijks (was, vaatwasser, enzovoorts) en iets aan de webstek. De Vrouw is even beneden en we leuten koffie. Dan lees ik iets en vervolgens ga ik de tweede kerstbrunch voorbereiden. Er is nog meer koffie en aansluitend is er die brunch: bacon and eggs, kerstbrood, kazen, broodjes, enzovoorts. Begin van de middag lopen De Vrouw en ik nog een kort rondje. Even na vier uur stappen we met z’n allen op de fiets en rijden naar De Zus. Daar zijn opa en Grote Broer ook. We praten wat bij. Half acht gaan we naar een huiskamerrestaurant. Even lijkt het erop dat het er niet zo prikkelarm is als ik had verwacht, maar uiteindelijk valt het mee. Ik zit naast mijn Vader, heb een mooi gesprek met hem en merk dat we het beiden goed hebben. Pas iets voor twaalf uur zijn we weer thuis en ik ga gelijk naar bed.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), The Deform Variations (Adam Holzman), A Christmas Album (California Guitar Trio), Putumayo presents: Christmas Around The World (allerlei), Three Ships (Jon Anderson), Christmas Album (Keith Emerson)

Vrijdag 25 december: Eerste kerstdag
Tegen negen uur ben ik beneden. Koffie, klussen. De Vrouw is er niet veel later ook. We drinken nog meer koffie en maken dan een wandeling door het Matenpark. Als we terug zijn, doen we voorbereidingen voor onze kerstbrunch. Er is verschillend kerstbrood, andere broodjes, kazen, vleeswaren, sappen en De Vrouw heeft garnalencocktail gemaakt. Ondertussen heb ik ook mijn verzameling kerstplaten tevoorschijn getrokken en we draaien er al wat van. Brunch eenmaal op, dan maken we wat nagerechten voor vanavond: kaki-ijs en griesmeelcake met suikerkardemomwater. Tegen half vier rijdt De Zoon ons naar Voorthuizen. In het huis van oma zit allerlei schoonfamilie en er is ook veel eten: hapjes vooraf, gourmetschotels met alles erop en eraan en dan ook nog eens onze nagerechten. Pas elf uur gaan we weer naar huis. Daar ruimen we nog iets op en ik ga om twaalf uur naar bed.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Christmas Variations (Rick Wakeman), Christmas Album (Jethro Tull), Chris Squire’s Swiss Choir (Chris Squire), I Believe In Father Christmas (EP) (Emerson Lake & Palmer), A Catchy Christmas (allerlei)

–

Donderdag 24 december:
Vreemde nacht. Aanvankelijk twee uur geslapen, dan een hele tijd wakker en uiteindelijk weer een paar uur (diep) onder zeil. Ik sta goed op. Vandaag is het vijf jaar geleden dat ik ’s morgens om een uur of zes wakker werd omdat de telefoon in de woonkamer overging. Het antwoordapparaat stond aan en de beller sprak in. De stem van mijn vader galmde door het huis. ‘Bas, dit is je vader. Het gaat niet goed met ma. Ik ga nu naar het verpleeghuis. Je hoeft niet op stel en sprong te komen. Ik laat nog wel weten.’ Een uur later stond ik samen met mijn Zus naast hem aan het bed. Eigenlijk konden we niets doen, maar het was goed om er stilletjes te zijn. Ik had telefonisch contact met de zusters en schoonzus van moeder en toen eind van de ochtend mijn eigen Zus en De Vrouw even naar huis waren, had ik een goed moment met mijn vader samen. We spraken over wat er zou gaan gebeuren en over wat hij graag zou willen. Even over twaalven gebeurde het. Moeder overleed. Ik dacht: Kerst zal nooit meer hetzelfde zijn. Vreemd, maar ik bleek het mis te hebben met die gedachte. Ik ben vroeg op de werkplek. Daar doe ik van alles. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Ik vertrek iets eerder en onderweg koop ik Frank Zappa: 200 Motels – The Suites (Esa-Pekka Salonen & Los Angeles Philharmonic Orchestra). Half zes ben ik thuis. De Vrouw is bezig met ons kerstdiner: ze heeft de salade al klaar en schuift pastinaak, wortel en rode aardappel de oven in. Uiteindelijk bak ik de hertenbiefstukken en kunnen we aan tafel. Er zijn cadeaus: films en games voor De Vrouw en De Zoon, ik ontvang de boeken Onderweg (Oliver Sacks) en Avenue van de mysteriën (John Irving). Nog een nagerecht ook. Dan lees en luister ik aan de keukentafel en het is elf uur als ik ga slapen.
Muziek vandaag: Frank Zappa: 200 Motels – The Suites (Esa-Pekka Salonen & Los Angeles Philharmonic Orchestra), Citizen (Billy Sherwood), Mantelpiece (Ossicles)

–

Woensdag 23 december:
Half zeven op. Rustig aan. Het kan en het mag. Acht uur stap ik op de fiets en rijd ik naar de nieuwe werkplek. Daar is het redelijk rustig, maar ik heb er veel te doen. Veel externe contacten, zaken ordenen, stukken, brieven en mails in concept opstellen en vooral de cultuur van de kleine organisatie leren kennen. Volgens mij is de baas (weer) tevreden met mij. Nu even twee weekjes daar niets en dan weer vrolijk verder. Op de terugweg rijd ik langs de Turkse winkel voor yoghurt, kaki’s, fruit en paprika’s. Thuis ligt een briefje van De Vrouw: ‘Ben naar de oogarts’. Afgelopen twee dagen had ze het idee dat er iets in haar oog zat, maar we zagen niets. Toch even naar de huisarts en die verwees door, vandaar. De Zoon bracht haar op en neer met de auto. Ik heb het eten bijna klaar als ze terugkomen: gelukkig is er niets ernstigs en moet het vanzelf helen. Als dat niet gebeurt weer contact en anders over drie weken controle. Ik heb inmiddels de chili met postelein klaar. Aan tafel. Half zeven wandel ik naar de supermarkt op de hoek voor de allerlaatste dingen, al is het nog geeneens weekend. Als ik terugkom, gaat De Vrouw nog werken. Ik doe iets aan de webstek en vervolgens lees en luister ik aan de keukentafel tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: The Fall (Se Delan), Tap – John Zorn’s Book Of Angels volume 20 (Pat Metheny), Down And Out In Paris And London (The Tangent), Music For Wastelands (Ossicles)

–

Dinsdag 22 december:
Al beter geslapen, ook al ben ik af en toe wakker. Opstaan prima en verder geen malle fratsen. Op de werkplek is het stil en dat is bijzonder voor een dinsdag. Ik kan veel achterstallig werk inhalen. Tussen de middag loop ik door veld en bos. In de middag ga ik vrolijk verder. Half vijf stopt er een rode auto voor de deur en ik stap in. Ha, wat een luxe: De Zoon haalt me op. Vijf uur zijn we thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar: een schotel van kip, ui, paprika en boerenkool. Prima. De Zoon en ik lopen vroeg buiten voor onze ronde. De wind hebben we eerst fors tegen, maar als we achter de volkstuintjes in het donker lopen, hebben we hem enorm mee en dan gaat het hard. Ik loop de hele ronde zonder onderbrekingen uit. Als ik terug ben, is De Vrouw net uit werken. Ik ga iets doen aan de webstek, ontdek dat mijn Jongste Broer een zwik geweldig nostalgische foto’s naar aanleiding van tante Gerda’s tachtigste verjaardag vorig weekend heeft gestuurd en lees in de PROG die vandaag binnenkwam. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Music For Wastelands (Ossicles), Bruce Soord (Bruce Soord), Molok (Gazpacho)

–

Maandag 21 december:
Met slapen lukt het niet zo vannacht. Ik ben veel wakker. Als de wekker gaat, sta ik wel goed op. Ik voel me opgewekt en opgeruimd. Ik ben zeer vroeg op de werkplek, met dank aan een snelle aansluiting. Op de werkplek zelf is het bijna stil: veel collega’s en medewerkers zijn afwezig. Van onze pool ben ik de enige en ik doe naast mijn geplande werkzaamheden ook allerlei ad hocklussen. Ook val ik in bij een overleg. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Ook in de middag weer van alles en nog wat. Half zeven ben ik thuis. Ik maak avondeten: aardappeltjes schillen, koken en bakken, lamskoteletten braden en een salade monteren van rode kool, komkommer, bosui, tomaat en walnoten. De Vrouw is om half acht thuis en een half uur later zitten we aan tafel. Het is te laat en buiten te nat voor een ronde hardlopen, dus het laatste uur lees en luister ik aan de keukentafel. De PROG is uit. Tien uur ben ik echt heel moe.
Muziek vandaag: Bruce Soord (Bruce Soord), Music For Wastelands (Ossicles)

–

Zondag 20 december:
Pas om kwart voor tien uit bed. Douchen, koffie, webstek, klussen. Eind van de ochtend ga ik naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is nog altijd zacht buiten en ik kan weer veel foto’s maken van bomen. Vreemd, de laatste tijd krijg ik steeds meer de aandrang om me ook meer visueel te gaan uiten: collages maken, een combinatie van fotografie, voorwerpen, verf; geen idee nog waar het heen zal gaan of waartoe het zal leiden. In ieder geval zullen elementen als geschiedenis, nostalgie, verleden en herinnering er belangrijke onderdelen van uitmaken. (Vraag me niet waarom.) Na een uurtje ben ik weer terug. Ik maak verse koffie. De Vrouw fietst naar een winkel en ondertussen bereid ik de brunch voor. Die nuttigen we als het half drie is. Erna kan ik dan eindelijk mijn huiswerk maken. Eind van de middag doe ik dan ook nog het werk voor het avondeten tussendoor: ik snijd lamsbout in blokjes, braad ze aan in de tajine, voeg sjalotten, paprika, peper en knoflook toe, overgiet het met bouillon, roer er wat tomatenpuree en kerstomaatjes doorheen, bestrooi het met tijm en laat het zeker anderhalf uur pruttelen. Maar verhip, ik schiet goed op met die opdrachten en analyses en plannen. Pas om half acht zitten we aan tafel; de stoofpot met couscous gaat helemaal op. Krijg nou wat. De Vrouw zet een nagerecht op tafel: sorbetijs. Ook goed. Het laatste anderhalf uur van vandaag zit ik aan de keukentafel: ik stuur mijn documenten naar coach Henk en lees en luister nog iets. Kwart voor tien – ik ben dan net twaalf uur wakker – ben ik toch vermoeid; de energie is weer verbruikt. Niet erg. Het mag.
Muziek vandaag: Bright Size Life (Pat Metheny), Watercolours (Pat Metheny), Gallery Of Dreams (Gandalf), Pulling Strings (Steve Howe), Bad As Me (Tom Waits), Gallery Of Dreams – Live in Concert (Gandalf), Live in Rome (Steve Rothery Band), Damage (David Sylvian & Robert Fripp)

–

Zaterdag 19 december:
Ik ben pas om kwart voor negen uit bed. De Vrouw en De Zoon gaan vanmorgen vroeg naar de bioscoop, dus ik ben even alleen. Klussen, krant, koffie. Halverwege de ochtend begin ik met een eerste ronde boodschappen langs twee supermarkten en de Turkse winkel. Terug heb ik heel even om een kop koffie te drinken en de was op te hangen; daarna ga ik wederom op de fiets. In het centrum tref ik De Vrouw en De Zoon. We lunchen bij een Ierse pub. De Vrouw gaat nog even mee de markt over en fietst dan naar de andere kant van de stad. Ik bezoek de biowinkel en de grote Turkse supermarkt. Drie uur ben ik thuis. Daar is nog meer was en ook de krant. Later komt De Vrouw weer thuis. We schrijven wat kerstkaarten en ik ga avondeten maken. Ik bak lamsshoarma en monteer een salade van komkommer, bosui, tomaat en avocado. Brood, sauzen en kaas erbij en klaar. Om zeven uur zijn we klaar en gaan De Zoon en ik hardlopen. Het rondje achter de volkstuintjes gaat redelijk, maar op tweederde valt het me toch tegen en neem ik een wandelpauze. De rest van de avond schrijven we nog wat kerstkaarten en lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart voor elf wordt het vandaag. Zowaar. Vandaag voel ik me opgejaagd. Ik heb steeds weer het idee dat ik van alles moet, terwijl ik weet dat ik het mijzelf daarmee zo moeilijk maak. De Vrouw ziet het en maakt zich zichtbaar zorgen. Dat helpt ook niet. Slapen wel.
Muziek vandaag: Tap – John Zorn’s Book Of Angels volume 20 (Pat Metheny), Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard and the Lizard Wizard), Technicians Of The Sacred (Ozric Tentacles), Us (Peter Gabriel), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Pat Metheny Group (Pat Metheny Group)

Vrijdag 18 december:
Half zeven op en alles is oké. Buiten op de fiets is het heerlijk. Ik ben precies op tijd aanwezig op de nieuwe werkplek. Vandaag heb ik al een aantal concrete klussen te doen en ik weet de tijd goed te benutten. Aan het eind van de dag komt er bericht van de gemeente: de subsidieaanvraag voor 2016 is zo goed als volledig gehonoreerd, dus de stemming is eventjes euforisch. En volgens mij waardeert de baas mijn werkzaamheden, dus wie weet. Iets na half vijf ben ik thuis. De Vrouw en De Zoon zijn al even weekend aan het vieren. Ik rust wat uit en bereid dan avondeten voor. We maken de soep op, op de tafelgrill mikken we kiphazen, ik heb kruidenboter gemaakt en er is brood en kaas. Acht uur is alles ook weer opgeruimd. Ik lees in de PROG en luister tot even na half elf.
Muziek vandaag: Darshan (David Sylvian & Robert Fripp), het tweede plaatje van Glitter And Doom Live (Tom Waits), Transgression (Theo Travis’ Double Talk)

–

Donderdag 17 december:
Ik sta goed op vanmorgen en ben lekker opgewekt. Buiten is het heel zacht en de reis naar de oude werkplek verloopt snel; ik ben echt vroeg. Op die werkplek ben ik lekker bezig. Tussen de middag wandel ik door zon, bos en veld. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft avondeten klaar: Witlof met spek en kaas uit de oven, hamburgers en een salade. Nog voor zevenen lopen De Zoon en ik ons rondje. Het is nog steeds aangenaam buiten, maar het waait flink en het lukt me niet een half uur onafgebroken te rennen. De Vrouw is vanavond uit en ik lees aan de keukentafel in de PROG die ik in de winkel vond (het novembernummer van abonnement is nog altijd niet binnen en dat is veemd). Tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Night Of The Demon (Gazpacho), The First Day (David Sylvian & Robert Fripp)

–

Woensdag 16 december:
De wekker staat een uur later dan gewoonlijk. Ik heb redelijk goed geslapen en sta fit op. Acht uur ga ik de deur uit. Op naar de nieuwe werkplek. Het is er rustig als ik binnenkom. Ik kan gelijk meedoen met wat praktische klussen en even later is mijn baas Erna er ook. We drinken koffie met het aanwezige team en dan gaan we aan de slag. Ik krijg een boel informatie en absorbeer als een gek. Eind van de ochtend krijg ik wat opdrachten en leeswerk en daar kan ik zeker tot vier uur mee uit de voeten. Als ik vertrek, lijkt het of het nooit anders is geweest. Vreemd en toch zo vertrouwd. Ik fiets via een supermarkt terug en ben nog op tijd thuis om De Vrouw even te spreken. Die gaat de rest van de dag aan het werk. Ik doe iets aan de webstek, ontspan iets en ga dan eten (warm) maken: de linzenpompoensoep van gisteren met wat brood erbij. Prima. Na het eten wil ik wat hardlopen, maar De Zoon en ik besluiten dat het te nat is. Dan maar lezen en luisteren aan de keukentafel. De Vrouw is er eind van de avond en we praten nog wat bij. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Led Zeppelin III (Led Zeppelin), Molok (Gazpacho), The 1999 Party (Hawkwind), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

–

Dinsdag 15 december:
Slapen gaat wisselend vannacht. Ik ben veel wakker, maar aan het begin en eind van de nacht slaap ik diep. Nou ja. Vanmorgen verloopt voorspoedig; zelfs de busrit gaat lekker en ik ben mooi op tijd op de werkplek. Er ligt een hoop werk. Ook mooi. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Zes uur ben ik weer thuis. Doodmoe, dat wel. De Vrouw heeft het avondeten klaar: een soep van linzen en pompoen, met daarnaast gegrilde kip. Prima. Ze moet nog de deur uit om te werken. Ik maak met De Zoon een mail naar de Wmo-consulente van de gemeente om nog maar eens duidelijk te maken dat we graag met een bepaalde organisatie in zee willen. Daarna kan ik aan de keukentafel de krant lezen en luisteren. Tot half elf. Dan moet ik echt naar bed. Vanaf morgen heb ik een nieuwe werkplek.
Muziek vandaag: About Face (David Gilmour), Night Of The Demon (Gazpacho)

–

Maandag 14 december:
Ik slaap met horten en stoten. Opstaan verloopt voorspoedig. De busrit niet zo; er is oponthoud op de snelweg en ik ben wat later op de werkplek. Veel overleg vanmorgen. Tussen de middag loop ik een ronde door zon en bos. In de middag doe ik van alles aan verslaglegging van die overleggen. En dan is het tijd om naar huis te gaan. Daar ben ik om half zeven. De Vrouw is afwezig, dus maak ik eten voor mijzelf en De Zoon. Het wordt boerenkool op speciale wijze: rode ui, spekjes, gehakt, pepertje, knolselderij en boerenkool in bouillon pruttelen tot het gaar is. Dan een salade van bladsla, komkommer, tomaat en ei erbij. Er blijft nogal wat over; dat is voor De Vrouw van de week. Ik ga hardlopen. Deze keer slaat De Zoon over. Ik maak eens een ander rondje en loop door het donker achter de volkstuinen om. En het gaat me goed af! Ik heb wel last van PHPD (pijntje hier pijntje daar), maar het lukt me om een half uur onafgebroken gewoon door te lopen. Thuis lees ik de krant en luister ik nog wat aan de keukentafel tot het kwart voor tien is.
Muziek vandaag: Led Zeppelin III (Led Zeppelin), About Face (David Gilmour), Night Of The Demon (Gazpacho)

–

Zondag 13 december:

Half negen uit bed. Beneden koffie en allerlei huishoudelijks. Ook maak ik een salade voor De Vrouw voor morgen. Elf uur ga ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is mooi zonnig en de wereld ziet er schitterend uit. Terug drinken De Vrouw en ik nog meer koffie en ik maak de brunch. Twee uur staat De Zus voor de deur. We rijden naar Ede. Mijn tante Gerda viert haar tachtigste verjaardag en doet dat met veel familie. Het is mooi om iedereen weer te zien; sommigen zijn ruim vijfentwintig jaar uit beeld geweest. Mijn vader, broers en zus, tantes Gerda en Lia en oom Charles, neven en nichten Robert, Caroline, Edwin, Stefan, Manon, Maura en Eva, en hun partners, kinderen en kleinkinderen: ik spreek ze lang niet allemaal, maar het voelt goed dat we allen bijeen zijn. Leuk! Dank! Na vijven vertrekken we weer. Met Maarten, Marieke, Geert en Kitty bezoeken we een pannenkoekenrestaurant voor een redelijk snel diner. We praten wat bij. Acht uur zijn we weer thuis. Deze middag in volle en drukke ruimtes met lawaai en veel stemmen door elkaar kost wel iets: ik zak enigszins in en kom niet veel verder dan nog even te lezen en luisteren aan de keukentafel tot kwart voor tien.

Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), The Private Collection (Rick Wakeman), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Time (Steve Howe), Glitter And Doom Live (Tom Waits)

–

Zaterdag 12 december:

Acht uur ben ik wakker en ga ik uit bed. De Vrouw is zelfs al de deur uit. Ik neem koffie, lees de krant, ruim van alles op. Halverwege de ochtend stap ik op de fiets voor een rondje biowinkel, markt, supermarkt en daarna nogmaals naar een supermarkt en Turkse winkel. Terug neem ik nog wat koffie en lees ik. De Zoon en ik lunchen samen. Daarna is het buiten nog droog genoeg om een rondje te gaan hardlopen. Dat doen we. Halverwege gaat het toch echt regenen, dus besluit ik voortijdig naar binnen te gaan. Niet erg, want ik merk dat ik moeite heb met lopen. Het is alsof alle energie me ontbreekt. Thuis even douchen en nog wat verder lezen. Eigenlijk zou ik iets moeten en willen doen aan mijn toekomstplan, maar ik heb vandaag de puf niet. Hoe ik het dan wel af krijg in de komende dagen, weet ik nog niet, maar het komt wel. Dan maar wat ontspannen en lezen, dus. Begin van de avond maak ik eten voor mijzelf. De Vrouw is nog altijd weg en De Zoon gaat vanavond uit eten, vandaar. Ik bak spekjes, doe daar een ui en paprika bij in, roerbak er veldsla doorheen en vervolgens drie geklutste eieren. Als dat geen goed vullende omelet is, weet ik het ook niet meer. Het vult goed. Nogal na acht uur fiets ik door de regen (het lijkt dan even droog te zijn, maar na een paar honderd meter blijkt dat anders) naar het huis van Auke. Daar is De Vrouw ook. Auke is vandaag jarig en vindt dat hij dat moet vieren. Ik vind dat ook. Meerderen met ons, overigens. Het is er prima vertoeven, maar ik ben ook snel moe. Even na elven fietsen we naar huis en ik ga gelijk door naar bed.

Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Transgression (Theo Travis’ Double Talk), Deliverance (Opeth), Damnation (Opeth), The Never Ending Way Of ORwarriOR (Orphaned Land), On Lonely Towers (Barren Earth), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard and the Lizard Wizard), Hall Of The Mountain Grill (Hawkwind), The Amsterdam EP (Simple Minds)

Vrijdag 11 december:
Kwart over acht ga ik uit bed. Ik heb lang, diep en goed geslapen. De Zoon is nog even beneden, maar die gaat al snel naar het werk. Ik neem koffie, doe iets aan de webstek, lees de krant. De Vrouw komt ook beneden en we drinken nog wat meer koffie. Ik haal de kerstboom naar binnen en zet de lampjes erin, zodat De Vrouw de rest van de decoratie kan doen. Ik wandel door wat miezerregen naar de supermarkt op de hoek voor een paar kleine boodschapjes. We lunchen met balkenbrij, biobrood, vleeswaren en sap. Dan lees ik nog het een en ander in de reisgids over Berlijn en ik krijg zowaar wat zicht op de stad (ik denk zelfs dat ik me zou kunnen oriënteren). Ook kook ik avondeten: het wordt een tajinecurry van ui, knoflook, peper, groene kool, zoete aardappel en kokos, met daarnaast gebraden varkenshazen en een salade van bladsla, komkommer, bosui en tomaat. Alles gaat op! Helaas is het buiten te nat om te gaan hardlopen. De Vrouw moet wel even weg; morgen is ze vrijwilliger bij de Help-portretdag en vanavond is er uitleg. Ik lees en luister. De Vrouw is ook vroeg weer terug. Ik ben net begonnen in Wild Tales – A Rock & Roll Life (Graham Nash). Lezen doe ik tot even na half elf en dan ben ik wel weer ingezakt voor vandaag.
Muziek vandaag: Mussorgsky: Pictures At An Exhibition (orkest- én pianoversie) (Leipzig Gewandhaus Orchestra, Alexander Warenberg), Tap – John Zorn’s Book Of Angels volume 20 (Pat Metheny), Fragile (2015 remix) (Yes), Alone In The Universe (Jeff Lynne’s ELO), Macrocosm Microcosm (Pauw), The Grand Experiment Of Life (The Neal Morse Band), Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Sleep Dirt (Frank Zappa), Orchestral Favorites (Frank Zappa), Molok (Gazpacho), David Gilmour (David Gilmour), The Drop (Brian Eno)

–

Donderdag 10 december:
Slapen gaat redelijk, al ben ik ook een paar keer wakker vannacht. Het ochtendritueel verloopt soepel, evenals de reis naar de werkplek. Daar ligt er van alles: wat achterstallig werk, maar ook enkele overleggen en verslagen ter uitwerking. Ik blijf er lekker bezig. Tussen de middag loop ik een ronde door het bos. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar: een groenteschotel van broccoli en wortel met spek en kruidenkaassaus. Daarnaast salade en gebakken worstjes. Half acht zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Ik ben ondertussen volledig uitgeblust en moe. Heel lang houd ik het dan ook niet vol en om tien uur ga ik echt naar bed.
Muziek vandaag: Molok (Gazpacho), David Gilmour (David Gilmour)

–

Woensdag 9 december:
Pas na half negen ben ik redelijk wakker en ga ik uit bed. Koffie en de krant. De Vrouw is even thuis, maar vertrekt om elf uur. Ik doe wat aan de webstek en een verslag en een plan. Eind van de ochtend fiets ik naar een bouwmarkt en koop daar een kerstboom. Welja. Thuis lunch ik en maak ik alvast het avondeten: gehaktballetjes in een tomatensaus, zodat De Vrouw, die tussen drie en vijf thuis is, alvast kan eten. Zelf ga ik om vier uur op de fiets en rijd ik naar mijn nieuwe werkplek! Erna heeft het contract klaar en ik teken het. We gaan vandaag over een week beginnen en dit jaar werk ik er dan drie dagen. Het contract is voor vier maanden; na twee maanden evalueren we en kijken we of we verder gaan. Ik heb echt een luxe positie: een baan van vierentwintig en een baan van veertien uur. Daarnaast een mooi iets achter de hand: mijn schrijfbedrijf. Als er in de komende vier maanden niets verandert, dan blijft dat zo en ga ik in mijn eigen tijd heel kalm verder bouwen aan mijn schrijfbedrijf. Komen de uren bij Erna te vervallen, dan kan ik die uren gaan besteden aan mijn schrijfbedrijf; breiden de uren bij Erna uit tot achtentwintig of tweeëndertig uur, dan zeg ik mijn andere contract op en ga ik naast Erna bezig met mijn schrijfbedrijf. Ik heb echt niets te verliezen. Na een uur wensen we elkaar het allerbeste en tot over een week. Ik ben benieuwd! Thuis maak ik het eten warm en kook ik er pasta bij; De Zoon eet zo’n beetje de hele pan leeg. Aansluitend gaan we hardlopen. Er staat weer veel wind en ik moet op tweederde echt weer een pauze inlassen. Nou ja. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Wachten tot De Vrouw thuis komt van werk, lukt me niet: kwart voor tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: de laatste twee plaatjes van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccouni), Kurt Weill: Die Dreigroschenoper (René Kollo, Ute Lemper, RIAS Berlin Sinfonietta, John Mauceri), Coma Ecliptic (Between The Buried And Me), Rattle That Lock (David Gilmour), The Endless River (Pink Floyd), Words Are All We Have (Fjieri), Fourth World vol. 1: Possible Musics (John Hassell & Brian Eno), Paper Mâché Dream Balloon (King Gizzard and the Lizard Wizard)

–

Dinsdag 8 december:
Nou, slapen lukte vannacht niet zo. Veel en vaak wakker. Maar opstaan gaat goed en ik ben ook weer opgewekt. Fijn. Ook de reis naar de werkplek gaat lekker: ik ben er heel vroeg. Qua werkzaamheden schiet ik echt heel erg op; de stapel elektronische post en klussen slinkt! Tussen de middag loop ik een rondje door zon, bos en veld. Daarna ga ik weer verder met veel. Eind van de middag rijd ik met een paar collega’s mee naar Nijmegen. In een restaurant vieren we dat Ger twaalfenhalf jaar in dienst is. Het eten is goed en het gezelschap is prima. Als we weer in de auto zitten, merk ik dat de energie op is en ik doodmoe ben. Half elf sta ik in Arnhem bij een bushalte en iets meer dan een uur later ben ik thuis. De Vrouw heeft de woonkamer al grotendeels in kerststemming gebracht. Nog heel even napraten en dan naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Maandag 7 december:
Goed opstaan is lastig, omdat ik vannacht een paar keer goed wakker ben geweest en nu een tijd diep slaap. Maar voor de rest gaat alles voorspoedig. Wat niet zo voorspoedig gaat, is de busrit naar Arnhem: er is een ongeluk op de snelweg gebeurd, waardoor het verkeer echt stilstaat. Uiteindelijk ben ik pas na half negen op de werkplek. Pech gehad. Veel verschillende dingen te doen; ik merk dat, doordat ik vorige week een dag afwezig was, er veel werk zich heeft opgestapeld. Het kost me ruim tijd om alles weg te werken. Tussen de middag loop ik door veld en bos. In de middag zelf is er een teamoverleg, waarin ik iets vertel over mijn loopbaantraject en over dat ik voor mijn ‘ontslagen’ uren al een invulling heb per half december. Men is verrast en blij voor mij; anderen noemen het ‘welverdiend’. Half zeven ben ik thuis. Ik ga gelijk aan het werk met het avondeten. (Ik ben aan het eind van mijn Latijn en bang dat ik finaal instort, vandaar.) Eerst monteer ik een salade van komkommer, veldsla, rode ui, blauwe kaas, walnoten en peer. Dan bak ik aardappelen en als De Vrouw thuis is gaan de lamskoteletten in de pan. Het valt allemaal zeer goed uit. Gelijk na het eten gaan De Zoon en ik hardlopen. Vanavond is er geen wind en het lukt me uitstekend om onafgebroken door te rennen. Het voelt goed en ik krijg er zowaar weer wat zelfvertrouwen door. Het moet toch niet gekker worden. De laatste drie kwartier van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart voor tien ga ik naar boven.
Muziek vandaag: Alexandrine (Grice), Flux + Mutability (David Sylvian & Holger Czukay)

–

Zondag 6 december:
Half tien uit bed. De was, koffie, plee boenen, enzovoorts. Dan met De Vrouw het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Aansluitend nog wat meer koffie en dan een brunch. Rond half vier stappen we op de fiets en rijden we naar het centrum. Bij Gigant kopen we kaarten voor het concert van The Steel Breeze op 5 februari. In Sam Sam hangt mooi werk van fotografen Ron en Cees; het vreet mijn aandacht en prikkelt me vragen te stellen. Mooi werk dus. Verder zijn er prima mensen om me heen en ik vind het fijn om zo veel mensen even te zien. Er is ook veel lawaai en na een uur hoor ik weinig meer en is mijn energie grotendeels op. Toch blijven we tot zes uur. Dan ben ik echt doodop. Thuis maak ik het laatste van de erwten-pompoensoep warm en bak ik biologische hamburgers met uien. Om de hele boel dicht te slibben zet ik er minstens tien flessen, flacons en potten saus naast. Eet smakelijk. De laatste anderhalf uur van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Nog voor kwart voor tien stort ik in en is dit weekeinde voorbij.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), I Robot (Alan Parsons Project), Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards (Tom Waits)

–

Zaterdag 5 december:
Als ik rond acht uur wakker ben, is er wederom druk op mijn hoofd. Ik heb het idee dat ik heel veel moet. Dat moet ik niet. De wetenschap dat het even niet goed mág gaan, helpt voor dit moment. De druk op het hoofd, de genadeloze pieptoon en de angst blijven. Beneden regel ik de was, neem ik koffie en lees ik de krant. De Vrouw is even later ook beneden. Ik begin om elf uur mijn fietsrondje langs de Turkse supermarkt, de biowinkel, een wandelrondje door het centrum, de markt, de supermarkt, nog een supermarkt en de Turkse winkel. Half twee ben ik thuis. Was ophangen, boodschappen opruimen en nog meer koffie. De Vrouw is uit. De Zoon en ik lunchen. Dan is het alweer drie uur. Ik zet de laptop aan en buig me eens over een online cursus SEO die ik had aangevraagd. De middag glijdt voorbij. Kwart voor vijf is De Vrouw weer terug. Er zijn nieuwe pannen en er zijn hapjes (die we bewaren voor later) en met mij gaat het beter omdat het vandaag minder goed mag zijn. De Vrouw gaat achter de pc zitten en een half uur later weten we dat we begin september 2016 naar Aylesbury (Engeland) gaan om twee concerten van King Crimson bij te wonen. Wat een Vrouw heb ik. Ik maak avondeten: een schotel van kip met ui, knoflook, courgette en peper, met daarnaast de koolcurry en bulgur van eergisteren en de chili van de dag daarvoor. Als het op is, blijkt de Sint langs geweest: er is snoepgoed voor ieder en een deel ervan gebruiken we als nagerecht. Ik blijf aan de keukentafel zitten lezen (Het hout is uit) en luisteren tot kwart voor elf. Dan is de hoofdpijn, de druk en de angst weer stijgende.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), het tweede plaatje uit de doos Too Old To Rock ‘n’ Roll: Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull), Space Ritual (Hawkwind), I See You (Gong), In The Eye Of The Storm (Roger Hodgson), de Storm-cd van The Diary (The Gentle Storm), The Elements – Tourbox 2015 (King Crimson)

Vrijdag 4 december:
Pas om half negen wakker. Dat geeft te denken. Of nee, toch maar niet. Beneden koffie en de krant. En nog meer koffie. Dan de laptop open en werken aan de verslagen van gisteren. Moet ook gebeuren. Ik heb veel dingen die ik de komende tijd wil doen en uitzoeken, dus laat ik mijn tijd goed gebruiken. (Aan de andere kant bedenk ik me ook vaak: Waar begin ik aan?, maar daar wil ik me niet al te veel door mee laten slepen. (Ik heb het al moeilijk zat, zeg.)) Natuurlijk is er ook veel tijd voor bijkletsen met De Vrouw. Uiteindelijk doe ik nog niet de helft van wat ik wil doen, maar wat maakt het allemaal uit. De Zoon komt ook thuis en we nuttigenen een gezamenlijke lunch van tosti’s. Daarna wil ik even naar buiten. Het is tenslotte stralend zonnig weer. De Vrouw wandelt mee met een rondje door het Kanaalpark. Aansluitend bevestigen we een lap gaas achter de grote fotolijst die we hebben gebruikt tijdens ons trouwfeestje en daarna snijd ik een pompoen. Ook drie kleine uien moeten eraan geloven. Ik doe anderhalve liter water in een pan met de uien en zo’n vierhonderd gram spliterwten. Dat breng ik aan de kook. Als het drie kwartier heeft staan pruttelen roer ik er een eetlepel gember, een eetlepel kaneel en een eetlepel olijfolie doorheen. Dan voeg ik de pompoenblokjes toe en dit mag dan nog een half uur koken. De laatste tien minuten gaan er twee in plakjes gesneden rookworsten en een wagonlading gebakken spekjes bij in. Ter garnering deponeer ik er een fikse hoeveelheid peterselie bij op. Dat is het teken dat we aan tafel kunnen en dat doen we dan ook. In de tussentijd heb ik nog van alles ingetikt in verschillende documenten ten behoeve van mijn toekomst. Ahum. De soep smaakt ook nog. Na het eten gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. Het is helder en niet echt heel koud, maar er staat een stevige wind zodanig dat ik halverwege weer doodmoe ben en een korte wandelpauze moet inlassen. Thuis heb ik een dip: er is druk op mijn hoofd, ik heb hoofdpijn en nergens zin in. Om te ontspannen lees en luister ik aan de keukentafel; dat helpt. Om half elf is het welletjes voor vandaag.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Not Necessarily Acoustic (Steve Howe), The Fall (Se Delan), Belighted (Iamthemorning), Cheating The Polygraph (Gavin Harrison), het concert dat meekwam als twee bonusplaatjes bij de Deluxe Edition van So (Peter Gabriel), John Wetton/Geoffrey Downes (John Wetton & Geoffrey Downes), Merlin Atmos (Van Der Graaf Generator)

–

Donderdag 3 december:
Half zes op. Ik heb diep geslapen. Mooi. Minder mooi is dat het even duurt voor ik goed wakker ben. Maar dan ben ik ook wakker. (Ik moet niet zeuren.) De eerste twee uur ben ik alleen beneden. Ik drink koffie, ontbijt licht, lees de krant, doe oefeningen, enzovoorts. Dan pak ik de bus naar Velp. Er is veel verkeer op de weg en ik mis de aansluiting; net iets na half tien ben ik bij Henk. Ik vertel over mijn ervaringen met de netwerkgesprekken van de afgelopen weken en wat het me oplevert: vooral zelfvertrouwen op meerdere niveaus, maar ook enthousiasme om – ondanks dat ik al een nieuwe baan heb – een stappenplan te maken om voor mijzelf te beginnen. Mijn allergrootste valkuil is dat ik terugschiet in de veiligheid en daardoor acties niet onderneem of uitstel. Ik moet iets vinden om mijn mooie stappen vooruit ook te borgen. De komende tijd ga ik een sterkte-zwakteanalyse maken waarin dat allemaal aan de orde komt. Zowaar, ik verkeer in een heuse luxepositie: ik heb twee banen en kan van daaruit in alle kalmte mijn eigen zaak opbouwen. Nu doorzetten, dus? Eén uur ben ik weer thuis. Nog een keer koffie, een lunch. Kwart voor drie stap ik op de fiets en rijd ik naar de andere kant van Apeldoorn. Vlakbij wat voorheen de Victorkerk is (u weet wel, waar ik werd gedoopt en zo) woont Paul. Hij is freelance tekstschrijver en ik mag hem dik drie kwartier bevragen over zijn arbeidsverleden, heden en andere relevante ervaringen. Hij bevestigt twee zaken: het vak van freelance tekstschrijver is onzeker en dus (in mijn optiek) doodeng, maar als ik me als specialistisch (voor de zorg) profileer is er een grote kans dat ik interessant ben op de markt. Ik dank Paul voor zijn openhartigheid, advies en hulp. Mijn terugtocht gaat via een supermarkt voor de laatste boodschapjes, want als ik om kwart over vijf thuis ben, ligt er voor mij de taak van het avondeten. Geen ramp. Ik maak een groentecurry van ui en rode ui, spitskool, kokosmelk en blauwe kaas, met daarnaast bulgur, gebraden varkenshaas en een salade van veldsla, komkommer, bosui, tomaat en avocado. De Vrouw is om kwart over zes thuis en drie kwartier later zitten we aan tafel. Het eten smaakt. Kwart voor acht is alles op en opgeruimd. Ik zou nog veel aan verslaglegging van de gesprekken van vandaag willen en kunnen gaan doen, maar ik kies ervoor om te ontspannen: lezen en luisteren aan de keukentafel tot het half elf is en ik naar bed ga.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Wassail (Big Big Train), A Trick Of The Tail (Genesis), Wind And Wuthering (Genesis), Fourth World vol. 1: Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno), Love Fear And The Time Machine (Riverside)

–

Woensdag 2 december:
Zowaar, ik slaap zelfs goed. De wekker van De Vrouw maakt me wakker om zeven uur. Ik stap uit bed. Vanmorgen komt een Wmo-consulente van de gemeente met De Zoon het keukentafelgesprek voeren. Negen uur is ze er en uiteindelijk is ze anderhalf uur in huis. De Zoon heeft een zorgvraag rondom zelfstandig (gaan) wonen, zoeken naar ontwikkelen in werk en het opbouwen en onderhouden van sociale contacten. Hij kan zijn vragen en problematiek redelijk verwoorden en daar waar nodig springen we bij. Wat ons voor ogen staat is een ambulant begeleider die met hem aan de slag gaat; als wij het zelf oppakken levert dat veel strijd en conflicten en dat komt de relatie die we met De Zoon hebben niet ten goede. We willen naast hem staan, niet tegenover hem. Verwachting is dat we over een week het verslag en een mogelijke indicatie voor zorg binnen hebben. Om elf uur fiets ik naar de biowinkel, een supermarkt en de Turkse winkel voor wat nodige boodschappen. Thuis maak ik een lunch voor De Vrouw en mijzelf, waaronder eieren met spek. In de middag klap ik mijn laptop open en bereid ik mij voor op het traject- en netwerkgesprek van morgen. Ook maak ik een eerste aanzet tot stappenplan hoe ik mijn eigen bedrijf (jaja) kan gaan opzetten. De Vrouw gaat rond vijf uur nog naar haar werk; ik ga avondeten maken. Het wordt een chili van rundergehakt, ui, peper, knoflook, postelein, tomatenpuree, bonen en ananas, met daarnaast een salade van veldsla, komkommer, bosui en kaki. Goed spul. De Vrouw is om half acht weer terug en dan eten we dat goede spul op. Vervolgens gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. De buitentemperatuur is uitstekend (11 graden), maar het waait stevig en de tegenwind halverwege maakt dat ik een korte pauze moet inlassen. Niet erg. Het laatste uur lees en luister ik aan dezelfde keukentafel als waar we de dag begonnen. Kwart voor tien ga ik naar boven voor een korte douche en hopelijk een lange nacht.
Muziek vandaag: het tweede en derde plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), No Expense Spared (Rick Wakeman & Adam Wakeman(, Sheik Yerbouti (Frank Zappa), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Paper Mâché Dream Balloon (King Gizzard And The Lizard Wizard), de eerste cd van de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull), Culture Of Ascent (Glass Hammer), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 1 december:
Beter geslapen. Toch kost het me moeite om goed wakker te worden. Buiten is het rustiger weer. Op de werkplek ben ik ook weer op tijd en er ligt een mooi stapeltje werkzaamheden te wachten. Het is de laatste werkdag van de week (jaja), dus handel ik alles af wat ik voor deze week af kan en moet handelen. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Ook stuur ik alle opdrachten en verslagen rondom mijn traject naar Henk. Hectieke werkdag, veel aan mijn hoofd, maar alles klaar of overgedragen voor zover nodig. Om zes uur ben ik thuis, maar ook goed moe. De Vrouw heeft het eten zo goed als klaar: een groenteschotel van ui en Chinese kool en tonijn, met een salade van komkommer, bosui en tomaat. Onder de maaltijd proberen we ons voor te bereiden op het keukentafelgesprek met de gemeente morgenochtend. Het lukt maar half; De Zoon is kortaf, De Vrouw kribbig en ik zonder energie. Ik haal diep adem en vestig mijn aandacht op hier en nu; het mag er zijn, maar ongemakkelijk blijft het. Aan de keukentafel lees ik de krant. Later begin ik in Het hout (Jeroen Brouwers) Waar blijft de PROG? Tien uur vind ik de dag wel voorbij.
Muziek vandaag: A Night In Europe (Unitopia), Plight & Premonition (David Sylvian & Holger Czukay)

–

Maandag 30 november:
Slapen ging wisselend vannacht. Het duurde lang voordat ik inderdaad sliep en gedurende de nacht ben ik een paar keer wakker. Opstaan is geen probleem; ik ben ook opgewekt. De busreis gaat voorspoedig en ik ben op tijd op de werkplek. Daar ligt een portie werk. Goh. Tussen de middag loop ik door regen, veld en bos. Half zeven weer thuis. Ik maak bamisoep en als De Vrouw om half acht thuis is, kunnen we aan tafel. Een gezinsmoment. Regen stort de hele dag al over de aarde, dus stellen De Zoon en ik onze ronde hardlopen uit tot morgen (of overmorgen). Het laatste uur van vandaag lees ik (de krant) en luister ik. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny), de twee cd’s uit de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull)

–

Zondag 29 november:
We staan vandaag op tijd op. Ik ben om kwart voor negen wakker. Beneden drinken we koffie en om half elf zitten we in de auto. De Zoon rijdt ons naar Terschuur. In een etablissement viert oma haar verjaardag. Er is koffie, een brunchbuffet, Sinterklaas komt langs, het is er koud, er is veel geluid en lawaai om me heen, het is niet heel erg, er zijn ook aangename gesprekken, maar het vraagt veel energie en als we om kwart voor vier weer thuis zijn, ben ik bekaf. Niet erg; ik kan ontspannen door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Tegen half zeven maak ik een eenvoudige hap: ik bak een grote omelet, warm als vulling daarvoor de groentecurry van gisterenavond op en serveer het restje salade van gisteren, toasts, tonijn- en vegapaté erbij. We tafelen na en zien vervolgens het journaal. Ik bekijk de rest van de muziekdvd en lees het boek over Tom Waits uit. Kwart over tien is de energie voor vandaag echt op.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), The Fall (Se Delan), Real Gone (Tom Waits), Phantom Power (Rick Wakeman), de tweede helft van de dvd die mee kwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Words Are All We Have (Fjieri)

–

Zaterdag 28 november:
Acht uur ben ik uit bed. Ik heb ruim de tijd beneden. Koffie, krant, klussen, maar ook webstek en dergelijke. In de krant een opmerkelijk interview met professor Jan Swinkels over de collectieve angst in Nederland, met een zeer treffende uitspraak van hem over angst in het algemeen: ‘De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest.’ Half elf fiets ik een boodschappenronde: de markt, supermarkt en Turkse winkel. Thuis is De Vrouw ook beneden en we drinken koffie. Aansluitend een brunch. In de middag zet ik de laptop aan en werk ik aan het gespreksverslag van gisteren en de huiswerkopdrachten van het traject. Tussendoor ga ik een ronde hardlopen. Het is koud, maar best lekker. Er zit een boel vermoeidheid in mijn lijf, merk ik. Ik moet halverwege dan ook een pauze inlassen. Terug neem ik een korte douche en werk ik nog wat verder. Eind van de middag maak ik avondeten: een beenham met honingsaus, een groentecurry van ui, paprika, knoflook en courgette, een salade van komkommer, bosui, tomaat, kaki en avocado, plus ernaast allerlei restanten van de afgelopen dagen: de bietenstamppot en wat karbonade. De beenham gaat in z’n geheel vijf kwartier in de oven en komt er echt super uit. Half acht hebben we alles zo goed als opgegeten en opgeruimd. Ik ga nog even zitten werken en als het klaar is, bekijk ik een muziekdvd op de computer. Erna lees en luister ik nog wat aan de keukentafel en dan is het half elf geweest en wil ik echt slapen.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), The Fall (Se Delan), Tapestries (Rick Wakeman & Adam Wakeman), The Lionheart (Chris Opperman), Fragile (2015 remix by Steven Wilson) (Yes), Raise The Dead – Live at Wacken 2013 (Alice Cooper), XXX Live (Asia), de eerste helft van de dvd die meekwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny)

Vrijdag 27 november:
De wekker gaat ook vandaag op de gewone tijd. Ik heb tijd nodig om goed wakker te worden, want ik sliep op dat moment diep. Beneden maak ik mijn lunch, drink ik koffie, doe ik wat aan de webstek, lees ik de krant, voer ik klusjes uit. Zo half acht stap ik op de fiets naar het station en daar neem ik de trein naar Utrecht. Het is maar goed dat ik een uur langer heb uitgetrokken voor de reis: ik heb ruim een half uur oponthoud (twintig minuten vertraging en vervolgens achter een stoptrein aan moeten blijven). In Utrecht wandel ik langs de Oudegracht en de Weerdsingel naar Hooghiemstra en even voor tien uur schud ik de hand van Donald Suidman. Ik vraag hem naar zijn zoektocht in zijn werk en we concluderen dat de wereld niet meer van zekerheden in elkaar steekt, maar dat het er steeds meer om gaat dat je jouw toegevoegde waarde helder hebt, vervolgens in gesprek gaat met mensen die je daarmee van dienst zou kunnen zijn en pas later bekijkt hoe je het organiseert: een contract, een project of iets anders. Donald geeft boeken uit en ik krijg een exemplaar. Hij vertelt ook over zijn grootste hobbel: zijn eigen onzekerheid en wat hij heeft gedaan om die te overwinnen (gewoon doen, in gesprek gaan met mensen voor wie je mogelijk iets zou kunnen betekenen, soms mislukt het ook, fouten maken en toch een netwerk opbouwen. Mooi gesprek. Het levert me nieuwe inzichten op, maar bevestigt me ook in wat ik al aan het ontdekken ben in mijn zoektocht. (Doen waar je hart ligt en waar je al veel van weet. In gesprek gaan met medewerkers van communicatieafdelingen en vertellen wat ik voorur ze zou kunnen doen, enzovoorts.) Ik dank Donald heel hartelijk voor het uur van zijn tijd en zijn enthousiasme en aandacht en neem afscheid. Aansluitend wandel ik door het centrum van Utrecht. Natuurlijk doe ik boodschappen bij Plato: The Fall (Se Delan), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny) en Fragile (cd/bluray – 2015 remix door Steven Wilson) (Yes). Nog weer een uurtje later ben ik in een grote boekhandel. Oogst: de grote gids voor Berlijn en Wild Tales – A Rock And Roll Life (Graham Nash). Kwart voor vier ben ik weer thuis. Even bijpraten. Vijf uur stappen De Vrouw en ik op de fiets en samen rijden we naar het centrum. Om de toekomst te vieren eten we bij een restaurant in de Van Kinsbergenstraat: gegratineerde champignons met chorizo en tomaat, plus hertenbiefstukken in port- en sjalottensaus. Goed. Voor mij is er koffie na. Als afzakker nemen we nog een drankje in het oude stamcafé. Het is er niet heel druk, maar toch erg lawaaierig. Heel lang zijn we er niet, zodat we om negen uur thuis zijn. Ik lees en luister aan de keukentafel tot kwart voor elf. Dan ben ik echt heel moe.
Muziek vandaag: The Fall (Se Delan), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny)

–

Donderdag 26 november:
Ik ben op de gewone tijd op. Vroeg, dus. Vannacht ben ik een paar keer wakker geweest, maar ik heb ook diep geslapen. De eerste twee uur kan ik beneden koffie leuten, de krant lezen, wat klusjes doen. Half acht wandel ik de deur uit naar de carpoolplek en een uur later ben ik op de werkplek. Daar is veel te doen. (Hoop mail wegwerken, overzichten maken, interview afnemen dat ik maandag mag uitwerken tot een informatiefolder voor gemeenten.) Tussen de middag loop ik door zon, bos en veld. Daarna weer volop werk. (Een groot uitwissel- en kennosdeeloverleg leiden en vastleggen.) Allemaal intensief en tamelijk vermoeiend, ook al is het naar tevredenheid en levert het me nogal een boel vervolgwerk op. Half zeven ben ik thuis. Daar heeft De Vrouw bijna het eten klaar: stamppot van aardappelen, gebakken uien en rode bieten, met haaskarbonade ernaast. Als om kwart voor acht alles ook weer opgeruimd is, kan ik ontspannen. Er is leuke post: de nieuwe bundel Plaatsbepaling op Vlieland (Willem Bierman). Prachtig vormgegeven en het staat ook nog eens vol met schitterende teksten, briljante regels en mooie woorden in de goede volgorde. De rest van de avond luister en lees ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik toch echt naar bed.
Muziek vandaag: The Orchestrion Project (Pat Metheny), A Secret Life (D’Agostino/Foxx/Jansen)

–

Woensdag 25 november:
Het lukt al veel beter met slapen. Zal wel komen doordat ik vandaag een hele dag heb om allerlei dingen te doen en te regelen. Kwart voor acht sta ik op. De Zoon is nog even beneden, maar die gaat ook op tijd naar zijn werk. Ik doe allerlei huishoudelijks, lees de krant, drink koffie en knal dan om een uur of negen de laptop open voor verschillende klussen aan mijn traject en netwerkgesprekken. De Vrouw is ook beneden en zit tegenover mij aan de keukentafel te werken. Tussendeur leuten we koffie, eten we chocolade, is er tijd voor geklets en rond het middaguur lunchen we met soep, brood, kaas en sap. In de middag ga ik verder met mijn opdrachten, maar ook fiets ik een rondje langs twee supermarkten en de Turkse winkel. De Zoon is thuis. We eten perpernoten en amandelspeculaascake. Ik maak het laatste werk voor vandaag af en dan begin ik met het avondeten. De Vrouw gaat nog even werken en verlaat het pand. Ik maak een curry van chorizo, ui, paprika, prei en broccoli, met daarnaast couscous en een salade van komkommer, kaki, tomaat, bosui en rode kool. Half acht is De Vrouw weer terug en kunnen we aan tafel. Er is een nagerecht in de vorm vsn vruchtenyoghurts. Kwart over acht lopen De Zoon en ik buiten onze ronde (s) hard. Even lijkt het te gaan regenen, maar dat valt heel erg mee. Het voelt niet eens koud aan, ook al is het slechts vier graden. Halverwege vind ik het zwaar worden en al ben ik uiteindelijk doodmoe, ik heb het maar wel mooi weer gered. Het laatste uur lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar boven, onder de douche en in bed.
Muziek vandaag: Alina (Arvo Pärt), Arvo Pärt: Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Raising Sand (Robert Plant & Alison Krauss), Wakeman with Wakeman (Rick Wakeman & Adam Wakeman), het eerste plaatje van The First Twenty Years (Spock’s Beard), The Diary (Gentle) (The Gentle Storm), Progeny: Highlights From Seveny-Two (Yes), Counting The Widow (Nad Sylvan), We Live Here (Pat Metheny Group)

–

Dinsdag 24 november:
Slapen gaat vannacht niet zo goed. Ik ben nogal ’s wakker, maar als de wekker gaat, heb ik het idee dat ik net lekker diep slaap. Nou ja. Ik ben opgewekt, dat wel. Ik ben weer vroeg in Schaarsbergen. Daar valt veel natte sneeuw. Ik mag er een kwartiertje doorheen lopen en ben dan heel op tijd op de werkplek. Daar doe ik van allerlei. Waarom ook niet. Tussen de middag loop ik door veld en bos en natte sneeuw. Eind van de middag wil ik weggaan en ik kom een collega tegen die ook in Apeldoorn woont; ik mag met haar meerijden en zo kan ik om vijf uur thuis zijn. Dat geeft me mooi de gelegenheid even naar de supermarkt op de hoek te lopen voor wat boodschapjes. Ik maak avondeten: shoarma met gebakken aardappels en een joekel van een sla van blad- en veldsla, komkommer, bosui en tomaat. De Vrouw is er om half zeven en niet veel later kunnen we aan tafel. Alles is oké; we praten bij en er is veel te delen. Het laatste deel van de avond kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf ga ik proberen te slapen.
Muziek vandaag: Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness), Weather System (Anathema), Words Are All We Have (Fjieri), Quartet (Pat Metheny Group)

–

Maandag 23 november:
Allemensen, het is koud vanmorgen. Er ligt zelfs ijs op de weg. Niet erg, wel opletten. Vanmorgen verloopt alles voorspoedig; ik ben vroeg op de werkplek. Daar doe ik veel. Er zijn allerlei overleggen en ik regel van alles en nog wat. Tussen de middag wandel ik door de zon en het bos. In de middag heb ik telefonisch contact met Erna. Ik leg wat vragen voor over pensioen (geen probleem), ziektekostenverzekering (ook geen probleem) en salarisschaal en doorgroeimogelijkheden (wat denkt gij zelf?). Vrijdag aan het eind van de middag ga ik nogmaals naar haar toe om de laatste details (aanvangsdatum, werktijden, precieze aantal uren) te bespreken en vast te leggen. Half zeven ben ik thuis. Daar heeft De Vrouw het meeste voorwerk aan de bamisoep al gedaan. Zelf is ze werken. Ik snijd een peper, kook mie en warm de bouillon op. De Zoon en ik kunnen aan tafel. Na de maaltijd gaan we hardlopen in de kou. Niet erg. Al snel vind ik het lekker om buiten te bewegen. En het gaat ook nog eens naar volle tevredenheid. Ik zal niet zeggen dat het volle halfuur me gemakkelijk af gaat, maar ik red het prima en het voelt goed. Thuis kan ik nog een dik uur lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur ga ik naar boven. Eerst een korte douche, dan slapen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van The First Twenty Years (Spock’s Beard), Words Are All We Have (Fjieri)

–

Zondag 22 november:
Even na negen uur ben ik uit bed. Klusjes, koffie, webstek. Even later is De Vrouw ook beneden. We drinken (bio)koffie uit de cafétière (of hoe spel je dat ding) en fan maken we mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Onderweg blijkt mijn huidige fascinatie voor bomen en dan in het bijzonder de boombast. Zie foto’s. Kwart over twaalf zijn we weer binnen en nemen we nogmaals koffie. Even later zit het hele gezin aan de zondagbrunch: broodjes, kazen, eieren, notenbrood, sap, enzovoorts. Na afloop ga ik met de bezem door de benedenverdieping en vervolgens monteer ik in een wip een film (voor het werk). Het is nog prachtig stralend weer, dus wil ik nog naar buiten. Gelukkig zijn de eieren op en hebben we die morgen nodig, dus wandel ik langs het kanaal naar een supermarkt die open is. Erna is het tijd om aan het avondeten te beginnen, want dat is enigszins bewerkelijk. Het wordt een mooie moussaka met een salade van veldsla, komkommer, bosui, cactusvijg en avocado. Het nagerecht is het laatste restje taart van gisteren. De rest van de avond kan ik ontspannen door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Op tijd, en dat is om tien uur, ga ik slapen.
Muziek vandaag: het derde (extra) plaatje van Live in Paris 28.05.1975 (Fripp & Eno), (Beyond The) Missouri Sky (Pat Metheny & Charlie Haden), The Seven Wonders Of The World (Rick Wakeman), Alice (Tom Waits), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Jabberwocky (Clive Nolan & Oliver Wakeman), Storytone (Neil Young), de cd’s uit de box A Passion Play (Jethro Tull), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp)

–

Zaterdag 21 november:
Acht uur sta ik op. Uitgebreid douchen en dergelijke, beneden eerst wat klusjes, dan koffie en de krant. Ik ben alleen en ervaar dat iedere keer weer als zeer prettig, zo in het weekend ’s morgens. Buiten regent het, maar tien uur stap ik wel op de fiets en rijd ik naar het centrum. Het valt erg mee met de regen. Op de markt koop ik mandarijnen en op de terugweg bezoek ik een supermarkt en de Turkse winkel. Thuis is er nog wat koffie en we lunchen met saucijzenbroodjes, notenbrood en kazen. De Vrouw gaat vanmiddag uit, dus ben ik alleen. Ik knal de werklaptop op de keukentafel en buig me over trajectopdrachten, het verslag van het netwerkgesprek van gisterenmorgen en bijwerken van mijn LinkedIn-profiel. Halverwege de middag loop ik nog even naar buiten om wat kaarten te kopen als bedankje voor mijn netwerkgesprekken. Als ik thuiskom, is De Vrouw er ook weer. Ik begin met het avondeten. Lamsbout snijden en aanbraden, dan ui, knoflook, peper en gember erbij, overgieten met bouillon tot het onderstaat en dan pruttelen maar. De laatste twintig minuten gaat er een halve in stukjes gesneden pompoen bij. Kaneel, piment en koriander maken het af. Salade erbij van komkommer, tomaat, kaki en bosui, plus mooie stukken Turks brood en: klaar! Half zeven zitten we aan tafel en alles is zo op. Gelukkig heb ik nog iets achter de hand: een halve vlaai met vers fruit en slagroom, om te vieren dat ik weer eens een nieuwe werkplek heb. Zeven uur is alles op en opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel. Ook zie ik een muziekdvd op de computer. (Tijdens het kijken denk ik plots: Wat heb ik mijn gezin aangedaan? Sta ik ze in de weg? Even is het spannend, maar ik haal adem en weet: Een gedachte is geen feit.) Elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Quantum Guitar (Steve Howe), Supertramp (Supertramp), Deliverance (Opeth), The Oblivian Particle (Spock’s Beard), Peter Gabriel Plays Live (Peter Gabriel), Benja (Amsterdam Klezmer Band), The Aristocrats (The Aristocrats), de dvd die mee kwam met Second Flight: Live at the Z7 (Flying Colors)

Vrijdag 20 november:
Het is bijna half acht en ik ga uit bed. Beneden ben ik even alleen. Ik neem koffie, handel mail af, ontbijt lichtjes, lees de krant en bereid me verder voor op het gesprek van straks. Half tien ga ik de deur uit. Vanmorgen ben ik bij Jan. Hij is tekstschrijver, trainer, coach, fotograaf, vormgever en in het kader van mijn netwerkcampagne ben ik benieuwd welke adviezen hij mij kan en wil geven. Hij kan en wil veel. Uiteindelijk ben ik ruim anderhalf uur met hem in gesprek. Hij is gedreven en gepassioneerd, behulpzaam en meedenkend, toegankelijk en vriendelijk. Zijn belangrijkste advies bevestigt me weer: ga je bezighouden met teksten over zaken waarvan je al veel weet, blijf bij jezelf. En als ik nog eens wat wil weten, dan kan ik altijd bij hem terecht. Ik ben hem zeer erkentelijk voor zijn tijd, aandacht en tips. Op de terugweg rijd ik langs de biowinkel (brood, kaas, koffie), toko (kokosmelk, sambal brandal), technozaak (telefoonkabel). Pas om half een ben ik thuis. Ik neem nog een keer koffie en ontspan. Vervolgens lunch ik en bereid ik me voor op vanmiddag. Om drie uur ben ik bij de laatste bijeenkomst van de gerichte aandachttraining. Het gaat vandaag veelal over wat ik eraan heb gehad en hoe ik verder ga. Aan de ene kant vind ik het jammer dat de cursus klaar is, want het gaf me een stok achter de deur om er echt mee bezig te zijn; anderzijds ben ik niet zo van het delen in een groep en zou ik liever een individueel traject hebben om er het optimale uit te halen. Maar goed, ik ga kijken hoe ik het geleerde en bewuste nu in mijn dagelijks leven kan vasthouden. In ieder geval blijf ik de bewegings- en ademhalingsoefeningen doen en bewust en intens dagelijkse handelingen verrichten. Half zes ben ik thuis. Even ademhalen en dan ga ik eten maken. De hutspot van gisteren gaat, bedekt met kaas, in de oven. Ik maak een rookworst heet en prepareer een salade van diverse bladsla, komkommer, bosui en rode paprika. Als De Zoon en ik aan tafel gaan, komt De Vrouw thuis van een bezoek aan een wintermarkt. Zij heeft allerlei lekkers en moois meegenomen. We eten en kletsen gezamenlijk bij. Aansluitend gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is koud maar droog. Niet voor lang. Halverwege begint het te regenen en al snel is het een beste bui. Ik snijd een stuk af en maak er een kortere ronde van. Thuis is er gedoe met de tv en na een blik online blijkt het een landelijk probleem. Er is mail van Erna. Ik stuur om half negen nog een whatsappje en vijf minuten later heb ik haar aan de lijn. We gaan met elkaar in zee! De medewerker en het bestuurslid hebben het vorige week een prettig gesprek gevonden en verwachten dat het me goed gaat lukken. Maandagmiddag maken Erna en ik telefonisch verdere afspraken. En ja: het is en blijft bijzonder! De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Tot half elf red ik het.
Muziek vandaag: Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra), Bright Size Life (Pat Metheny), Macrocosm Microcosm (Pauw), Sattyg (Kaipa), Wassail (Big Big Train), A Sense Of Loss (Nosound)

–

Donderdag 19 november:
Ik slaap diep en heb moeite met wakker worden. Het lukt. Het eerst anderhalf uur van de dag ben ik alleen beneden. Ik kan wat mail afhandelen, rustig ontbijten en koffie drinken, de krant lezen en wat oefeningen doen. Iets voor half acht ga ik dan ook ontspannen de deur uit naar de carpoolplek. Op de werkplek is het redelijk rustig. Er is van alles, maar geen spoed- of stresszaken. Mooi. Tussen de middag loop ik een rondje door wind, bos en veld. Hoe vertrouwd de omgeving ook, ik blijf nieuwe dingen zien. Ik heb donderdag 3 december vrij kunnen regelen, zodat ik ’s morgens naar Velp voor een coach- en ’s middags naar een netwerkgesprek kan. Vandaag ben ik om half zeven weer thuis. Alle energie is voor een tijdje op. De Vrouw heeft hutspot met worst gemaakt en er is stoofperenijs met slagroom toe. Zeer smakelijk allemaal. Het lukt me weer om actief te zijn. Kwart voor acht is de vaat zo goed als gedaan en dan kan en mag ik ontspannen. Ik lees en luister aan de keukentafel. Halverwege gebeurt er iets. De Vrouw wil de muziek in de keuken graag iets zachter. ‘Het snijdt,’ zegt ze van de gitaartonen. Ik begrijp dat. Niet iedereen kan overweg met Fripp. Ik wel. Toch is er plots een gevoel van overbodigheid en ik word somber. Als dan ook nog eens een ouderwetse gedachte boven komt (Wat is er toch met me gebeurd?), krijg ik zowaar ook weer tranen in mijn ogen. Ik laat het toe dat het even zo is. Het mag. Alles mag. Dan kan ik verder. Ik lees en luister nog tot kwart over tien. Verder kom ik niet. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Live in Paris 28.05.1975 (Fripp & Eno)

–

Woensdag 18 november:
Op de gewoonlijke tijd gaat de wekker en ik word nog wakker ook, hoe diep ik ook slaap. Nou ja. Ik heb ruim de tijd, voordat ik om iets voor acht uur de deur uitga naar Velp voor mijn tweewekelijkse coachgesprek. Ik ben er vlot en vroeg; het is stil op de straat en op de snelweg. Het gesprek gaat over hoe ik de veranderingen in mijn werkende leven ervaar en hoe ik in het proces kan vertrouwen op mijzelf, over LinkedIn en hoe ik mij daar beter en efficiënter kan profileren, over het netwerkgesprek bij De Kap van vorige week en hoe ik regie kan nemen en houden in het (sollicitatie-)gesprek. Ik krijg weer een paar flinke opdrachten mee. Het is veel en het is vol, maar het is ook goed. In het centrum van Arnhem koop ik Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra). Jeugdsentiment, maar dit is de nieuwe, jaja! Als ik bij het centraal station aankom, kan ik daar niet in. Het hele pand is ontruimd, overal lopen knalgele hesjes en waarom is me niet duidelijk. Ik wandel naar het Willemsplein; mijn bus is daar op de geplande tijd. Een uur ben ik thuis. De nieuwe ELO klinkt ouderwets en toch modern. Vreemd. Mooie melodieën, goede songs, met zevenendertig minuten veel te kort. En dan heb ik nog de luxe editie met de twee bonusliedjes ook. Ik ga lunchen. De Vrouw komt thuis. We kletsen wat en ik wandel dan langs het kanaal naar een supermarkt voor sla, komkommer en bananen en naar een andere supermarkt voor de laatste dingetjes. Thuis lees ik wat. De Vrouw gaat nog werken en De Zoon komt thuis. Ik bereid het avondeten voor: de prut van gisteren, de pompoen-boerenkooltaart van zondag en een salade van komkommer, tomaat, bosui en drakenfruit. Kwart voor zeven zitten we aan tafel. Een uur later lijkt het droog en wagen De Zoon en ik ons aan hardlopen. De eerste vijfhonderd meter gaat uitstekend en is het droog; dan begint het. Eerst wat druppelen, maar al snel een fikse bui. Ik houd het bij één rondje van een kwartier en vlucht dan naar binnen. Daar heb ik nog anderhalf uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel tot het tien uur is en tijd om te douchen en te slapen. Het was aan de ene kant een mooie dag vol leren en ontspannen: anderzijds merk ik dat mijn energie al halverwege de middag zo goed als op is. Het mag zo zijn, al heb ik ook nog wel mijn gedachten het idee dat ik nog van alles moet. (Zeker als er vanavond opnieuw problemen zijn met de internetverbinding.) En levert dat idee niet juist veel druk en spanning? Ik laat er een oefening op los.
Muziek vandaag: Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra), Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Power Play (Stick Men), Endless (Fjieri), Offramp (Pat Metheny Group)

–

Dinsdag 17 november:
Als ik naar de bushalte loop, begint het wat te druppen. Ik doe mijn capuchon omhoog en kom in een andere wereld. Het getik van de druppels op mijn capuchon, het geluid van auto’s die voorbijrazen, de wind door de bomen: alles komt heel anders mijn hoofd binnen en ik beleef een ongekend avontuur. Het is een mooi begin van de dag. Ik ben dan al meer dan een uur op. De rest van de ochtend verloopt voorspoedig. Ik doe weer veel werkzaamheden en tussen de middag loop ik een rondje door veld en bos. Die middag verstrijkt en ik ben om zes uur thuis. De Vrouw heeft het eten op tafel: een curry van kip, pastinaak en spruiten. Ernaast staat salade, stoofperen, rijst en de pastasaus van gisteren. Toe maar. Vroeg is het opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel. Tien uur zak ik gewoontegetrouw in en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Second Flight: Live at the Z7 (Flying Colors), Imaginary Day (Pat Metheny Group)

–

Maandag 16 november:
De eerste anderhalf uur heb ik vannacht heel goed geslapen. Daarna heb ik een tijdje wakker gelegen en ben uiteindelijk toch weer in slaap gevallen. Als de wekker gaat, is wakker worden nogal lastig. Eenmaal op, is er geen probleem. De ochtend loopt – met uitzondering van de busaansluiting op het Willemsplein – voorspoedig. Op de werkplek veel en van alles te doen en te regelen. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Vandaag is het twee jaar geleden dat ik opstond en een wereld in stapte die de mijne niet was. De afgelopen twee jaren zijn belangrijk geweest. Ik zal niet zeggen dat het altijd leuk is geweest, maar ze hebben me wel veel opgeleverd. In de middag ben ik nog bezig met klussen; om half zeven ben ik thuis. De Vrouw is tot laat aan het werk. Ik maak een saus van ui, knoflook, postelein, veldsla en tomaten, kook pasta en bak tartaartjes. Die eten De Zoon en ik op en aansluitend gaan we hardlopen. Het is rustig en zacht op straat; ik geniet van de stilte en de beweging. Erna heb ik nog kort om iets te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Helemaal aan het eind van de avond komt De Vrouw terug. We kletsen kort bij en ik ga even na tien uur naar boven en bed.
Muziek vandaag: Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Doremi Fasol Latido (Hawkwind), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zondag 15 november:
Half tien pas op. Eerst even alleen beneden. Koffie, webstek, was. Het regent fiks, maar als De Vrouw ook een tijdje beneden is, is het droger en gaan we samen naar buiten, door wind en later ook een beetje regen, voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Als we weer binnen zijn, barst een volgende stortbui in allerlei hevigheid los. We lunchen met broodjes, vis, kazen en eieren. Dan rest ons een druilerige zondagmiddag. Ik lees en luister aan de keukentafel. Het mooie Volk is uit en ik begin in Lowside Of The Road – A Life Of Tom Waits (Barney Hoskyns). De Vrouw begint met het avondeten en ik assisteer bij enkele zaken. Uiteindelijk komt op tafel: een boerenkool-pompoentaart, kaassaus en een kleine salade van komkommer, tomaat en bosui. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Ik voel me de hele dag al ietwat leeg; bij vlagen heb ik hoofdpijn en niet alle geluid is even fijn. Vanmorgen vroeg De Vrouw al of ik een stille dag heb en misschien is dat ook wel zo. Om tien uur word ik nog stiller. Ik ga naar boven en naar bed.
Muziek vandaag: de laatste twee plaatjes uit de Bass Communion doos (Bass Communion), King John And The Magna Charter (Rick Wakeman), Blood Money (Tom Waits), So (Peter Gabriel), The Deep End (Volume 2) en het bijbehorende bonusplaatje Hidden Treasures (Gov’t Mule), Studio Tan (Frank Zappa), het tweede plaatje van After The Flood – At the BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator), Secrets Of The Beehive (David Sylvian)

–

Zaterdag 14 november:
Acht uur sta ik op. Was, koffie, krant (er zijn grote aanslagen in Parijs geweest, gisterenavond en vannacht!). Ik fiets naar de biowinkel, de markt en de supermarkt voor allerlei vers spul. Gelijk erna nog een keer naar een plein in Apeldoorn-Zuid voor de Turkse winkel en een supermarkt. Dan is alles in huis. Als ik thuis kom, vertrekt De Vrouw; die wil naar een beurs. O, dat was ik even vergeten. Nou ja. De Zoon en ik lunchen. Gelijk erachteraan gaan we hardlopen. De Zoon heeft last van spieren in zijn benen en maakt het kort: een half rondje. Ook voor mij een ietwat korte ronde. De rest van de middag, na een douche, ben ik afwisselend bezig met lezen aan de keukentafel en het voorbereiden van het avondeten. Het worden gebakken kabeljauwfilets en daarnaast bloemkool in kaassaus met een salade van komkommer, tomaten, bosui, avocado en drakenfruit. Alles is goed gelukt en smaakt mooi. Het is op voor we er erg in hebben. Als alles ook weer opgeruimd is, zien we het Vlaamse en Nederlandse journaal, dat natuurlijk grotendeels is gewijd aan de aanslaggebeurtenissen in Parijs van gisterenavond en vannacht. Ik had via een webstek en de krant van vanmorgen al veel meegekregen, maar nu dringt het pas door: dit is dichtbij en beangstigend. Ik begrijp de algehele verslagenheid. Wat ik nog verontrustender vind, is de hevige reacties die het teweeg brengt op de webstek FOK!. Ik kies er al een tijdje voor om reacties onder berichten over vluchtelingen niet meer te lezen; wat velen roepen naar aanleiding van de gebeurtenissen van gisterenavond maakt me ronduit bang: het is extremisme dat niet onder doet voor dat van de daders en de partij die aanslagen opeist. Ik zou er graag niet aan willen denken, maar merk dat ik dat nauwelijks kan. Een oefening brengt me wel tot enige rust. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Elf uur ben ik moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), Greasy Truckers Party (Hawkwind), The Deep End (volume 1) (Gov’t Mule), de cd’s uit de War Child doos (Jethro Tull), het eerste plaatje van After The Flood – At the BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

Vrijdag 13 november:
Acht uur wakker. De Vrouw is al op. Zij gaat vanmorgen op bezoek bij haar Zus. Negen uur ben ik alleen in huis. Muziekje aan, de krant, wat schrijfwerk voor mijn traject, een LinkedIn-handleiding doornemen en gelijk mijn eigen profiel bijwerken. Kost tijd, maar is ook geinig om te doen. Tussendoor is er nog meer koffie en lunch ik. Half drie stap ik op de fiets en ga ik naar de voorlaatste bijeenkomst van de cursus gerichte aandachttraining. Vanmiddag is het thema: wat is nu het beste voor mij? Er komen weer oefeningen en tips. Volgende week is de laatste bijeenkomst en ik wil vooral bekijken hoe ik het geleerde in praktijk kan blijven brengen, dat het niet in de vergetelheid wegzakt. Mooie opdracht. Op de terugweg is het niet alleen heel donker, maar ook nog eens nat. Gelukkig heb ik de forse wind mee, dus is het allemaal helemaal zo erg niet. De Vrouw is ook thuis. We praten wat bij; dan ga ik avondeten maken. De Zoon heeft aardappelen van het werk meegenomen en die bak ik. Daarnaast maak ik een salade van de sla die De Zoon ook al had meegenomen, komkommer, bosui en tomaatjes, plus ik braad pepersteaks. De hele boel smaakt uiteindelijk naar tevredenheid. In de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Het boek van Pratchett vind ik mooi. Elf uur is het ook mooi geweest.
Muziek vandaag: het bonusplaatje van Lightdark (Nosound), Watercolors (Pat Metheny), Magma 2 – 1.001 Centigrades (Magma), Mëkanïk Dëstruktïw Kômmandôh (M.D.K.) (Magma), Köhntarkösz (Magma), Hawkwind (Hawkwind), Xin Search Of Space (Hawkwind), Armchair Theatre (Jeff Lynne), Crisis? What Crisis? (Supertramp), New World (Dave Kerzner), I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield)

–

Donderdag 12 november:
De wekker staat vanmorgen pas om half zeven. Ik douche, prepareer lunch, neem koffie en ontbijt, lees de krant. Half negen stap ik op de fiets en rijd ik naar het centrum. Ik heb een ‘kennismakingsgesprek’ met een medewerker en een bestuurslid van De Kap over de klus die ik mogelijk ga doen voor die organisatie vanaf 1 december. Ik word wel mooi ontvangen: gelijk aan de koffietafel met het hele of halve team. Dan in gesprek. Op zich kan ik wel goed helder maken waar mijn ervaring, talenten en kwaliteiten liggen. Dat ik de directeur al (goed) ken en vier jaar met haar heb gewerkt, is zeker een pré. Wel merk ik dat ik me het gesprek af en toe laat ontwrichten, doordat ik onderbroken word in mijn verhaal door een nieuwe vraag; in plaats van dat ik even mijn verhaal afmaak, ga ik toch in op de nieuwe vraag, zonder dat ik terugkom op de oorspronkelijke vraag. Ook is me niet helemaal duidelijk hoe ik binnenkom; kennelijk is het team nog niet (goed) op de hoogte wat ik precies ga doen; ik krijg de tip om me goed te profileren en werkzaamheden te coördineren met de anderen en dit vooral te doen in overleg met de directeur. Na drie kwartier sta ik buiten. Niet ontevreden, maar achteraf nog wel met vragen. Thuis neem ik nog een kop koffie en om half elf wandel ik naar de bushalte. Het is zacht weer. Nog voor twaalf uur ben ik op de werkplek. Daar verzet ik veel werk en rond ik mijn werkweek af. Maandag ligt er vast weer wat. Wedden? Om vijf uur sta ik weer bij de bushalte en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw gaat vanavond uit, dus De Zoon en ik zijn alleen. We eten de schotels van gisterenavond. De stoemp komt nu uit de oven, overdekt met kaas, en de de pruttelpot staat nog wat langer te pruttelen. Maar smaken doen ze. Erna gaan we hardlopen. Het is nog steeds zacht buiten en het lopen gaat lekker. Aan de keukentafel lees en luister ik tot het half elf is. De Vrouw is nog niet terug, maar ik ben erg moe, dus ga ik naar boven, neem een korte douche en leg ik mijzelve in bed.
Muziek vandaag: Solid Ether (Nils Petter Molvaer), Rattle That Lock (David Gilmour), Lightdark (Nosound)

–

Woensdag 11 november:
En of het lukt. Enkele keer wakker, maar toch vooral ook veel en diep geslapen. Kwart over acht ga ik uit bed. De Vrouw is beneden, maar gaat na een uurtje naar het werk. Ik heb de werklaptop al aan, doe iets aan trajectopdrachten, wat schrijfwerk, lees de krant, enzovoorts. De Vrouw is terug rond een uur of elf en even later fiets ik naar de supermarkt voor wat boodschappen. We lunchen samen en even na een uur gaat De Vrouw weer werken. Ik heb klussen gedaan, begin aan het avondeten (pruttelpot, vandaar), werk en schrijf nog wat verder. Het is grijs, maar eigenlijk heel lekker buiten. Ondertussen staat de pruttelpot (rundvlees, uien, prei, knoflook, pepertje, restje pizzasaus, restje bouillon) te wachtevenwatwashetjuistewoordookweer? te pruttelen, oké. Ik maak verder een stoemp van aardappelen, gebakken spekjes en andijvie, plus een salade van Batavia, rode ui, bosui, komkommer en drakenfruit. Half zes zijn De Vrouw en De Zoon thuis en kunnen we aan tafel. De boel blijkt zeer goed en om zes uur is bijna alles op. De overblijfselen zijn voor morgen. De Vrouw gaat werken, er komt wel één setje kleuters leuren om snoep op deze fijne Sint Maarten, ik begin te lezen in Volk (Terry Pratchett) en bereid mijn gesprek van morgenochtend voor. De Vrouw is om kwart voor negen weer terug, ik lees en luister aan de keukentafel tot half elf. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), Wassail (Big Big Train), Clearlight Symphony (Cyrille Verdeaux), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Deliverance (Opeth), Live at Hull 1970 (The Who), The Inconsolable Secret (Glass Hammer), Courting The Widow (Nad Sylvan), Alexandrine (Grice), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 10 november:
Veel wakker vannacht, maar ook veel en diep geslapen. Opstaan is dus even een klus, maar eenmaal onder de douche geen enkel probleem. De bus heeft vertraging, dus ben ik ook iets later op de werkplek. En voort gaan we met de werkzaamheden. Gedurende de ochtend heb ik contact met Jan, met wie ik via Reinier had afgesproken dat we elkaar gaan treffen. Een afspraak is nu gemaakt voor vrijdagmorgen 20 november. Kijk, het netwerken vordert gestaag. Tussen de middag wandel ik buiten door bos en veld en na nog een middag vol dingen doen en overleggen en een slome busrit met fikse file ben ik iets over zes uur thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar: de boerenkoolschotel met gehakt en spek. De overgebleven pizza’s van zondagavond komen erbij en als nagerecht zet ik roomyoghurt met perzik en met pistache op tafel.De Zoon en ik willen hardlopen, maar het regent nogal. We wachten tot het om kwart voor acht droog is en dan gaan we echt. Welnu, helemaal droog is het niet en wordt het ook niet. Sterker nog: het is af en toe flink nat. Maar het maakt me niet uit; de temperatuur is gewoon hoog en ik vond het heerlijk om te lopen. En weet je wat helemaal mooi is? Ik loop vrij gemakkelijk mijn twee rondjes langs het kanaal en het half uur zonder onderbrekingen. Half negen ben ik weer binnen. Ik lees (The Light Fantastic uit) en luister aan de keukentafel. Iets voor half elf ga ik naar boven en neem een snelle douche. En dan? Dan ga ik slapen. Als het lukt. Vast wel.
Muziek vandaag: A Sort Of Homecoming (Anathema)

–

Maandag 9 november:
Opstaan is niet makkelijk, maar als ik er uit ben, is het prima. Ik kom lekker op gang en voel me opgewekt. Buiten is het zacht en aangenaam; het is fijn wandelen naar de bushalte en in Schaarsbergen van de bushalte naar de werkplek. Ik ben op tijd. In de ochtend heb ik veel gelegenheid om van alles te doen en af te handelen; in de middag heb ik van allerlei overleggen. Tussen de middag wandel ik ook nog een rondje buiten, Een collega belt plots: waarom ik toch niet voor mijzelf begin om die puike persberichten en folderteksten voor de organisatie te schrijven; de afdeling Communicatie vertikt het en in het kader van ‘ondernemerschap’ zou zoiets een mooie stimulans voor mij zijn. Ik leg een en ander maar even uit, dat ik al bezig ben. Op zich wel een goede tip en zeker iets om eens te overwegen of ik niet als een soort freelancer af en toe in eigen tijd dit soort opdrachten zou kunnen aannemen (moet ik nog wel uitzoeken hoe dat belastingtechnisch zit en wat redelijke tarieven zijn). Aan het eind van de dag – om half zeven om precies te zijn – ben ik weer thuis. Daar komt net De Zoon ook binnen en heeft De Vrouw het avondeten klaar. We hoeven alleen maar aan te schuiven voor de bamisoep. Die eten we. Aansluitend gaat De Vrouw nog werken en ben ik alleen beneden. Het regent stort, dus moeten De Zoon en ik onze ronde hardlopen wederom uitstellen. Ik werk de webstek bij. Ondertussen hoor ik een plaat van Kenny Wheeler en John Taylor en als ik het hoesje kijk en de bijkomende notities lees, merk ik op dat koperblazer Wheeler wel eens overleden zou kunnen zijn. Even wikipedia erbij en jawel: vorig jaar. Ach zo. Jammer. Ik blader nog wat door zijn discografie en kom bij pianist John Taylor en krijg nou wat, die os afgelopen juli overleden. Dubbele schok. Vreemde gewaarwording. Ik lees en luister nog tot het tien uur is en dan ga ik naar bed.
Muziek van vandaag: Deliverance (Opeth), Damnation (Opeth), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zondag 8 november:
Half tien sta ik op. Beneden de vaatwasser uitruimen, de was vouwen en koffie drinken. Staartje krant. Koffie en bijpraten met De Vrouw. Dan lopen we samen naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zonnig, mooi, aangenaam. Mag het zo blijven? Terug nemen we nog meer koffie en ik bereid de brunch voor: tosti’s van het overgebleven Turkse brood van gisteren met eieren en sla. De Zoon en ik brengen lege flessen en bierkratten naar een supermarkt wat verderop. De rest van de middag zien De Vrouw en ik de film De 100-jarige die uit het raam klom en verdween. Ik las het e-boek anderhalf jaar geleden en deze rolprent is een aardige weergave ervan, goed voor negentig minuten uitstekend vermaak. Dan ga ik naar de keuken en tref voorbereidingen voor het eenvoudige avondeten. Ik maak een salade van komkommer, bosui, drakenfruit en pitahaya. Voorts warm ik wat resten van afgelopen donderdag en vrijdag op, zet ik een rosbief in de oven en maak ik pizza’s van het laatste Turkse brood, tomatensaus, rode ui, allerlei vleeswaren, bosui, paprika en kazen. De smaak van alles is prima en van de afdeling pizza blijft minder dan de helft over. Als alles opgeruimd is, ga ik aan keukentafel zitten lezen en luisteren. Om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Mule Variations (Tom Waits), Transcience (Steven Wilson), Peter Gabriel (Melt) (Peter Gabriel), Peter Gabriel (Security) (Peter Gabriel), Offramp (Pat Metheny Group), Gone To Earth (David Sylvian)

–

Zaterdag 7 november: Verjaardag van De Zoon
Het is kwart over acht en ik ga uit bed. De Vrouw begint een fikse verkoudheid te ontwikkelen, waardoor zowel zij als ik niet goed kan (uit)slapen. Vervelend voor haar; ik vind het niet erg dat ik op tijd op ben. Douche, koffie, klussen, krant en een boodschappenronde langs de bio- en de Turkse winkel. Thuis meer koffie. Ik ga – op verzoek van De Zoon – tomatensoep maken. De Vrouw gaat met De Zoon en de auto de laatste boodschappen halen even verderop. De soep pruttelt en de houmous komt op smaak. Ook maak ik een Zoon-foto-feestmap op de computer. We lunchen. Drie uur komt het eerste bezoek voor De Zoon binnen. Oma is er, opa, Zus met Zwager en Neef, Mike, Patrick, Heidi, Daan, Freek, Marja, Robert, Richard en Auke; het wordt een mooie boel. Fijn gezelschap, ik ben wel bezig met dingen doen en regelen, maar het voelt allemaal goed. Het eten gaat ook zo goed als op en nog voor elf uur is iedereen vertrokken. Ik ruim nog wat op en dan is het tijd om toe te geven aan mijn vermoeidheid.
Muziek: Watercolors (Pat Metheny), het bonusplaatje bij Love Fear And The Time Machine (Riverside), The Endless River (Pink Floyd), Relayer (Yes), Live (Electric Light Orchestra), Live in Amsterdam (Candy Dulfer), Roxy – The Movie (soundtrack) (Frank Zappa), Wing Beat Fantastic (Mile Keneally), Bright Size Life (Pat Metheny)

Vrijdag 6 november:
Geloof het of niet, maar slapen gaat bij vlagen zeer goed. Iets met verwachtingen en druk en dat die er niet of nauwelijks zijn of dat ik die los kan laten? Half negen ga ik uit bed. Beneden blijkt dat De Vrouw ook al weg is. Ik ben een dag alleen. Nou, tot half drie dan. Eerst maar eens koffie, muziek aan en de krant lezen. Dan wat aandacht voor mijn aandachttraining en vervolgens op zoek naar de (wachtwoord)gegevens om mijn modem te resetten. Niet te vinden. O. Er zit niets anders op dan het modem naar de fabrieksinstellingen terug te brengen, met al de risico’s van dien. Dus als er vanaf heden geen aantekeningen in deze blog staan, dan weet u waardoor het komt. […] Inmiddels is het 30 juni 2029 en is het probleem opgelost. Of wacht. Het gaat goed. Resetten is een peulenschil; alleen het opnieuw instellen van telefonie is minder gemakkelijk. Ik ga eerst een boodschappenronde doen. Kost me een uurtje. Aansluitend bel ik de helpdesk van de internetleverancier en een half uur later is alles voor elkaar. Er is nog wel wat ruis op de bekabeling, dus vervanging is de volgende stap mocht internet nog steeds verbindingsproblemen kennen. Ondertussen heb ik nog maar drie kwartier om te lunchen en dan stap ik op de fiets naar de aandachttraining. Een bijeenkomst met als thema: toelaten. Kijk. Laat het er maar zijn. Hier en nu. Daarnaast aandacht voor bewegen. Zwik oefeningen mee en tot volgende week. Als ik om half zes thuis kom, is De Vrouw ook net binnen. Ik kook een stevige chili met een salade van krulsla, komkommer, bosui, peer en avocado. Zo op. In de avond is een set van twee collega’s van De Zoon op bezoek om zijn verjaardag (alsnog) te vieren. Leuk. We zien mooie kanten van De Zoon die we doorgaans niet zo vaak zien. Nog leuker. Half twaalf zijn zij weer vertrokken, vind ik het welletjes en zeg ik goedenacht en tot morgen. Tot morgen.
Muziek vandaag: Offramp (Pat Metheny Group), Macrocosm Microcosm (Pauw), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays), Love Fear And The Time Machine (Riverside), Grace For Drowning (Steven Wilson), Wolflight (Steve Hackett), The More You Know (Jon Anderson)

–

Donderdag 5 november:
Tussen drie en vijf ben ik wakker, maar dan slaap ik nog een half uurtje diep. Opstaan is lastig, maar daarna gaat het wel. Half acht loop ik de deur uit naar de carpoolplek en een dik uur later kom ik aan op de werkplek. Geslaagd volle dag weer. Ik kan heel veel doen en alles wat ik moet doen, heb ik aan het eind van de dag gedaan. Daar hoef ik dan niet meer van wakker te liggen vannacht en de komende nachten. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en veld. Op de terugweg staat de bus stil op de snelweg. Ver na half zeven ben ik weer thuis. De Vrouw serveert een groenteschotel van ui, groenlof, zoete aardappel, courgette en pruimen, met gebakken schnitzels (De Zoon mocht kiezen) en een salade van veldsla, rode kool, tomaat en komkommer. Goed. Even gaat het over de pc: al een tijdje kampen we met verbindingsproblemen (en dus ook geen telefoon en tv) en ik moet het modem resetten en daarvoor heb ik een wachtwoord nodig en waar had ik het mapje met informatie daaromtrent ook weer gelaten? Kortom: het gesprek gaat er nogal eens over en dan heb ik steeds het idee dat ik van alles moet. Dat levert dan weer druk op en die wil ik graag loslaten. Niet dat het altijd lukt, maar ik doe mijn best. Na het eten ga ik aan de keukentafel zitten, open The Light Fantastic (Terry Pratchett) en lees en luister tot een uur of half elf.
Muziek vandaag: Wassail (Big Big Train), Bright Size Life (Pat Metheny), Watercolors (Pat Metheny), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery)

–

Woensdag 4 november:
Veel beter geslapen, vannacht. Mooi. Vanmorgen verloopt alles soepel en voorspoedig. Op de werkplek vindt de tussenevaluatie van mijn oriëntatietraject plaats. Henk heeft rapportage geschreven, ik ook. Leidinggevende, coach en ikzelf zijn tevreden over de voortgang en de ontwikkelingen. Ik krijg ook veel complimenten. Aansluitend een trajectgesprek. Deze keer valt het ietwat filosofisch uit. We hebben het over compassie, met vriendelijkheid naar jezelf kijken, over de kernkwadranten en over LinkedIn. Kortere, maar prettige bijeenkomst. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw serveert eten: een curry van spek, paprika, knolselderij en Chinese kool, met ernaast hamburgers en een salade van tonijn, bosui, komkommer en rode kool. Om half acht lopen De Zoon en ik ons rondje hard. Het begint (flink) te regenen, dus halverwege vlucht ik naar binnen. Nu merk ik al wel dat het me niet lukt om een half uur aaneengesloten te lopen en ik moet al een korte wandelpauze inlassen. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Wassail (Big Big Train), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

–

Dinsdag 3 november:
Slapen is niet zo goed gelukt. Veel wakker, onrustig. Toch sta ik goed op en ga ik goed de deur uit. Er is weer ruimte in mijn hoofd; zondag en gisteren hebben me goed gedaan. Ik ben mooi op tijd op de werkplek en doe daar wat ik moet doen. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en zon. In de middag is er een overleg en rondleiding in een andere locatie ergens in andere bossen. Het maakt dat ik pas om zeven uur thuis ben. Niet erg, maar ik ben ook zeer vermoeid. De Vrouw heeft een schotel van rode en groene kool gemaakt en varkenshazen gebraden. Ook is er een nagerecht: taart van De Zoon die overgebleven is. Eveneens niet erg. De rest van de avond lees en luister ik tot kwart voor tien. De cirkel is uit. Dan ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Macrocosm Microcosm (Pauw), Jim Hall & Pat Metheny (Jim Hall & Pat Metheny)

–

Maandag 2 november:
Negen uur uit bed. Koffie, krant. Dan wandel ik langs het kanaal naar het huis van Auke om de fiets van De Vrouw op te halen. Het is mistig en mooi, maar wel koud. Op de markt koop ik kaas en fruit; aansluitend rijd ik langs de supermarkt voor wat boodschappen. Thuis nog meer koffie. De Vrouw is aan het opruimen en komt nogal wat nostalgia tegen. Leuk. We lunchen met veel kaas en een biobrood van de markt. Ik wandel nog een keer langs het kanaal naar de Turkse winkel voor pepers, paprika’s en bananen. Dan ga ik aan de keukentafel zitten voor wat huiswerkopdrachten. Echt veel komt er niet uit mijn vingers, maar ik had het meeste al gedaan. Uiteindelijk stuur ik alles naar Henk, met de opmerking dat ik sinds twee weken geleden niet heel veel ben opgeschoten. Eind van de middag maak ik de bamisoep (iemand moet het toch doen) en als De Zoon terug is van werken eten we die grotendeels op. Kwart over zeven lopen De Zoon en ik ons rondje hard door duisternis en opkomende mist. Het lukt me weer om onafgebroken mijn half uur te rennen en nog in niet onaardig tempo ook. Weer terug lees en luister ik aan de keukentafel tot het (vroeg) tijd is om naar boven te gaan voor wat oefeningen en om te gaan slapen.
Muziek vandaag: The Heritage Suite (Rick Wakeman), Beat The Border (Geoffrey Oryama), Way Down Below Buffalo Hell (Jam Nation), The Drummers Of Burundi (The Drummers Of Burundi), Peter Gabriel (Car) (Peter Gabriel), Peter Gabriel (Scratch) (Peter Gabriel), Brilliant Trees (David Sylvian), Alchemy – An Index Of Possibilities (David Sylvian), The Road To You (Pat Metheny Group)

–

Zondag 1 november:
Half tien ben ik wakker. Ik heb niet zo goed geslapen. Er is veel druk in mijn hoofd. Volte, bestaat dat woord? Of alles vol zit. Beneden is Luc al bijna klaar met ontbijt. We drinken koffie en hij vertrekt. Dan ruimen De Vrouw en ik wat op. Nog meer koffie. Ik maak brunch. Erna wandel ik naar het centrum. De Vrouw zal straks met mijn fiets volgen. Het is zonnig en schitterend herfstweer. Vanmorgen heb ik niet mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal kunnen lopen, maar nu kan ik langs het kanaal wel de gebruikelijke zondagmorgenfoto’s maken, ook al is het zondagmiddag. In het café ruimen we de Zappaloweenspullen op en drinken we nog iets. Dan wandelen we naar het huis van Auke om de fiets van De Vrouw op te halen. Helaas heeft ze de fietssleutel thuis laten liggen. Ik fiets op mijn eigen fiets naar huis; De Vrouw komt met Auke en Sven mee. We zien de Roxy Movie en Drive Home (Steven Wilson) en nog wat stukjes van wat dvd’s. Ook eten we iets en na tienen zijn we weer alleen. Even uitblazen van een mooi weekend. Ik lees en luister nog iets aan de keukentafel en ga om elf uur slapen.
Muziek vandaag: Macrocosm Microcosm (Pauw), Strictly Gravy (Lex Bronkowitz Orchestra), The Early Years (Tom Waits), The Early Years vol 2 (Tom Waits), Roxy – The Movie (dvd) (Frank Zappa), Drive Home (blueray) (Steven Wilson), Macrocosm Microcosm (Pauw)

–

Zaterdag 31 oktober: Zappaloween
Ik ben om tien uur echt wakker en ga uit bed. Koffie, krant. Dan wandel ik langs het kanaal naar de Turkse winkel. Het is zonnig en schitterend buiten. We lunchen. Ik zet de foto’s van gisterenavond op de webstek. Half vier fietsen we naar het centrum. We zetten de rijwielen bij het huis van Auke neer en lopen naar Art café Sam Sam. Daar zitten onze Zweedse, Duitse, Haarlemse en Apeldoornse vrienden al. Lex en Bruno fiedelen wat weg op gitaar en accordeon. Het is vier uur en nu blijkt dat de rest van het programma pas om negen uur start. Heeft het te maken dat Billy niet komt meezingen, wegens ziekte van zijn mama? Ik weet het niet. Het betekent in ieder geval dat we om vijf uur bij de nieuwe Plato een kort optreden van Pauw kunnen zien. En wat is dat mooi. Het geluid in de kelder is hard en schel, maar ik hoor er veel prachtigs doorheen. Jaren zestig psychedelica, bijvoorbeeld. Ik koop dan ook de nieuwe plaat Macrocosm Microcosm. Na een half uur is het alweer afgelopen. We eten iets bij de grill naast het café en dan gaan we het café zelf binnen. Er komt langzamerhand redelijk wat volk kijken, maar echt veel wordt het niet. Zappa Talks is een project van Wan en Marco en wat voor eentje: interviewfragmenten van Zappa begeleid door weirde muziek vol bekende loopjes en melodieën. Een half uur is veel te kort! Dan volgt een vet uur FoolZ: gedegen en ronduit goed. In deze set komt nieuw bandlid percussioniste Linda goed uit de verf. Pas om elf uur betreedt Lex Bronkowitz Orchestra het podium en geeft een show weg die z’n wiedewederga niet kent. Allemensen. Het is complex, retestrak, virtuoos, geweldig. Alexander speelt waanzinnige solo’s, de pianist is debiel, de drummer heeft zo z’n Brufordkantjes, de bassist is strak als wat en zangeres Katharina heeft een dijk van een stem. Na vijf kwartier is de koek op, maar wil het weinige volk dat dit wél heeft getrokken nog meer. We krijgen twee stukken voor de tweede keer en dat is helemaal niet erg. Echt niet. Uiteindelijk is het een uur geweest en ben ik doodmoe en wil ik slapen en ik kan gaan. De Vrouw komt later met Luc met een taxi; haar fiets halen we morgen weer op. En dus ben ik na kwart voor twee thuis en kan ik bewusteloos vallen. Niet dat het lukt, overigens.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Country Airs (1996 rerecorded version) (Rick Wakeman), Roxy – The Movie (Frank Zappa), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), Live At The Orpheum (King Crimson)

Vrijdag 30 oktober: De Zoon is jarig + Zappaloween
Om half acht zijn we even beneden om De Zoon te feliciteren met zijn drieëntwintigste verjaardag. Gefeliciteerd, De Zoon! Een half uur later liggen we weer in bed en nog weer een uur later ga ik eruit. Koffie, krant. Ik fiets naar de bouwmarkt voor rode verf en twee supermarkten voor de laatste boodschapjes. Thuis maak ik een mooi wit overhemd goed bebloed (het is Halloween, nietwaar), we drinken nog koffie en terwijl De Vrouw een rondje fietst, lees ik mijn huiswerk voor vanmiddag en ruim ik allerlei boel op. We lunchen en half drie rijd ik naar mijn bijeenkomst Gerichte Aandachttraining. Het gaat over spanning en onprettige momenten. Niet vergroten of verkleinen, maar beleven in het hier en nu, zodat ik erna kan bekijken wat of ik ermee kan en wil doen. Kijk. Half zes ben ik weer thuis. Barst, mijn mooie overhemd is nog nat. Morgen, dus. Dan nu gewoon weg, samen met De Zoon. De Vrouw is vanmiddag al naar het café om de boel te decoreren. Onderweg fietsen we langs Plato en jawel, hij is er: Roxie The Movie (Frank Zappa), na tweeënveertig jaar! In een Italiaans restaurant in het centrum van de stad vindt een leuke ontmoeting plaats: Heidi, Auke, Sven, Danny en Martin zijn er en even later Emile en Cynthia ook. We eten pizza en daarna is het een klein stukje wandelen naar Art café Sam Sam. Daar gaat het gebeuren. Zowaar, er is redelijk wat volk en het gebodene is aangenaam, zo niet sterk. Eerst een setje van Zappa Experience, waarbij enkele FoolZ aansluiten: het klinkt echt geweldig wat die jonge gasten doen. En daarna onze eigen FoolZ met een lange en een korte set. Mooi! Er zijn wat oude bekenden in het publiek, ook leuk. Ik merk wel dat ik me slechts op muziek kan en wil concentreren en krijg van veel andere dingen niet al te veel mee. Maakt niet uit. Een uur is de hele boel afgelopen en fietsen De Vrouw en ik naar huis. Daar gaan we gelijk slapen.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Classical Connection volume 2 (Rick Wakeman), Turbulence (Steve Howe), The Endless River (Pink Floyd), One Size Fits All (Frank Zappa)

–

Donderdag 29 oktober:
Ik word wakker met hoofdpijn, een beklemmende angst en kloppende au in mijn nek. Niet fijn. Dat het even niet goed gaat, mag er zijn, maar ik wil er niet in blijven hangen en vraag me wel af wat ik kan doen dat het maar zo snel mogelijk voorbij is. Het maakt dat ik even geen zin heb in de dag, in de dagen die komen en in het algemeen. Ik doe de dingen die moeten maar even in rustig tempo. Half acht wandel ik de deur uit naar de carpoolplaats en even na half negen ben ik op de werkplek. Gelukkig ligt er een boel te doen; het leidt me af van de druk op mijn hoofd. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Half zeven ben ik thuis. Een lang weekend is aangebroken. De Vrouw heeft een schotel gemaakt van chorizo, kip, wortel, pompoen en Chinese kool. Best goed. Vanaf half acht zit ik aan de keukentafel en kan ik lezen en luisteren. Half elf is het bedtijd.
Muziek vandaag: Solid Ether (Nils Petter Molvaer), Gallery Of Dreams – Live (Gandalf)

–

Woensdag 28 oktober:
Half negen ben ik wakker. Niet alleen om half negen. Ik ben vannacht vaker wakker geweest, maar sliep bij rukken en beetjes verder. Ik sta op en beneden bewerk ik de paar foto’s van gisterenavond en lees ik de krant. De Vrouw is ook beneden en we drinken koffie. Daarna maak ik een boodschappenronde langs supermarkt en Turkse winkel. Ik lunch en aan het begin van de middag rijd ik naar het centrum. Bij een herenmodezaak koop ik een nieuw vest en een festivalbroek en in de nieuwe Plato bestel ik Roxy – The Movie en men verzekert mij dat ik hem vrijdagmorgen op kan halen. Dat zou mooi zijn. Verder bezoek ik nog de biowinkel. De Vrouw moet eind van de middag werken, dus zorg ik ervoor dat het eten voor haar klaar is: een stoemp van aardappel, zoete aardappel, spekjes en andijvie, met gebraden biologische runderchipolata’s en een salade van komkommer, bosui, bleekselderij, tomaat en kaki. De Zoon is er als De Vrouw de deur uit is om half zes. Ik warm de prut en we eten het op. Aansluitend gaan we hardlopen. Verhip, ik moet halverwege weer een pauze inlassen. Niet erg, het mag, maar het is al zo vaak de laatste tijd. Nu ben ik de afgelopen dagen wel veel en erg vermoeid en voel ik me gespannen, onrustig, opgejaagd en bij vlagen angstig. Met wat oefeningen kan ik het dagelijks leven wel weer aan, maar het geeft te denken. Half acht ben ik weer binnen. Ik lees en luister aan de keukentafel tot half tien. Dan ga ik naar boven voor een korte douche, wat oefeningen en een poging om te slapen.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Classical Connection volume 1 (Rick Wakeman), Kytecrash (Kytecrash), Camembert Electrique (Gong), The Breaking Of The World (Glass Hammer), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Dinsdag 27 oktober: Banned from Utopia in Arnhem
Ik ben een paar keer wakker vannacht, maar slaap ook, zij het met korte rukken. Toch sta ik goed op. Het is flink koud op straat. Wederom mis ik net de busaansluiting in Arnhem en deze keer besluit ik om naar de werkplek te lopen. Het kost me veertig minuten. Ondertussen is het mooi zonnig en het belooft een prima buitendag te worden. Op de werkplek doe ik van alles wat ik moet doen. Tussendoor loop ik door veld, bos en zon. Ik tref De Vrouw op het Willemsplein om iets voor vijf uur. We lopen door de Rijnstraat en eten gegrild lamsvlees bij een Turks restaurant. Dan wandelen we langs de Rijnkade en komen uiteindelijk op de Korenmarkt. Daar treffen we Pedro op een terras en even later komen Emile en Cynthia ook toevallig langs. Acht uur kunnen we Luxor in. Leuke zaal; ik was er nog nooit geweest. Dat verandert nu. Banned From Utopia is echt goed op elkaar ingespeeld, merk ik. Ze touren al anderhalf jaar met dezelfde setlijst en kennen het materiaal nu van binnen en van buiten. Toch zie ik ook nog veel plezier op het podium. Er is niet veel volk, dus staan we mooi vooraan en maken we alles van dichtbij mee. Hoogtepunt vind ik Marqueson’s Chicken en The Illinois Enema Bandit. Ray White is mooi bij stem en Robbie Mangano giert alle bochten uit. Na afloop even iets drinken en om elf uur pakken we de bus naar Apeldoorn terug. De Vrouw stapt uit waar ze haar fiets heeft geparkeerd; ik een stukje verderop, want ik loop het laatste half uurtje. Als ik thuis ben, ben ik ook gelijk aan het einde. Kwart over twaalf lig ik doodvermoeid in bed.

–

Maandag 26 oktober:
Dus. Vroeg op, weer. Het lukt. Ik ben ook op tijd in Arnhem, maar door een vakantiedienstregeling mis ik de aansluiting, waardoor ik pas na achten op de werkplek ben. Daar is het ’s morgens redelijk rustig. Niet met werkzaamheden, want die zijn er zat, maar met aantallen collega’s. Hierdoor verloopt de ochtend tamelijk ontspannen. Tussen de middag loop ik door het bos. Uiteindelijk kan ik de bus van vijf uur hebben, waardoor ik om half zeven thuis ben. Gelijk maar eten maken voor De Zoon en mijzelf. Het wordt een gruwelijke pasta. Die os uiteindelijk zo op. ’s Avonds lees en luister ik wat tot het kwart voor tien is en ik echt inzak van vermoeidheid. Het lukt me niet om te wachten tot De Vrouw thuis komt, dus ga ik naar bed. Net boven krijg ik een korte maar hevige angstaanval. Ik doe een oefening, concentreer me op mijn ademhaling en het gaat. Het gaat.
Muziek vandaag: Courting The Widow (Nad Sylvan), Gallery Of Dreams (Gandalf), The Kinks Are The Village Green Preservation Society (The Kinks)

–

Zondag 25 oktober:
Half negen ga ik uit bed. Wat of ik in dat extra uur heb gedaan, ga ik hier niet vertellen. Er gaan geruchten dat alles wat je ooit eens op het internet hebt gezet, er nooit meer af gaat. Als een soort onuitwisbare inkt blijft het in de ether hangen. Niet fijn. Alles is wel fijn als ik opsta en wat zondagmorgenklussen doe. Halverwege de ochtend is De Vrouw ook beneden. We drinken koffie en lopen samen mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De zon schijnt. Het is een prachtige herfstdag. Thuis zijn er wat klusjes, is er nog meer koffie en chocolade. Ik maak een brunch. Die nuttigen we. Gelijk erna ga ik hardlopen. De Zoon slaat een keer over. Ik loop langs het kanaal en achter de volkstuinen langs. Halverwege moet ik een korte pauze inlassen en niet veel later nog een paar. Als ik weer thuis ben, douche ik kort en ga ik het avondeten voorbereiden. Ik braad lamsbout in de tajine, rode ui, knoflook, gember, kaneel en koriander erbij, onder water zetten en pruttelen maar. Ondertussen snijd ik een halve pompoen in stukjes. Na een uur gaan die erbij en een kwartier later de gedroogde pruimen en abrikozen met de honing. Nog twintig minuten koken en aan tafel maar! Deze zoete tajine is een groot succes. Het is de bedoeling dat er voldoende overblijft voor De Vrouw voor morgen, maar dat lukt niet. Het is helemaal op. Ik heb er nog een salade naast gezet van wortel, bleekselderij, bosui en kaki; het mag niet baten. Vroeg is alles weer opgeruimd (net als dat het vroeg donker is – goh) en de avond besteed ik door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. The Colour Of Magic is uit en als een tussendoortje begin ik in De Cirkel (Dave Eggers). Schijnt leuk en eng te zijn, hoorde ik ergens. Zo doof ben ik dus ook weer niet, zo blijkt. Tien uur ga ik naar boven voor een oefening en daarna ga ik slapen.
Muziek vandaag: Sol29 (Nosound), Koralrevens Klagesang (Panzerpappa), Astromalist (Panzerpappa), The Black Rider (Tom Waits), Grace For Drowning (Steven Wilson), Genesis Revisited II (Steve Hackett), Speaking Of Now (Pat Metheny Group), Lord Of The Rings (Bo Hansen)

–

Zaterdag 24 oktober:
Om een of andere reden ben ik pas om half tien beneden. Koffie, klussen, krant. Dan fiets ik naar de Turkse winkel en een supermarkt voor wat laatste dingetjes. Bij thuiskomst vertrekt De Zoon naar een vriend. De Vrouw en ik lunchen. Zo rond drie uur is Marja er; zij neemt ons mee naar Radio Kootwijk en daar vieren we de verjaardag van Robert. De Zoon is er eind van de middag ook. Het is aangenaam, mooi voedsel en aardige gesprekken. Men vindt dat het goed met mij gaat; ze zien het aan me. Mooi. Soms zijn er momenten dat er te veel geluid door elkaar is en ik het allemaal niet best kan volgen. Het laatste anderhalf uur zak ik ook in van vermoeidheid. Even na negenen heeft De Zoon ons thuis gebracht. Ik lees en luister aan de keukentafel en om kwart over elf vind ik het weer mooi geweest voor vandaag. Een ding dat ik nog doe: ik zet de wekker alvast een uur terug. Wat ga ik vroeg slapen, zeg.
Muziek vandaag: Discretion (Theo Travis & Robert Fripp), Soil Festivities (Vangelis), Earthmotherearth (Jon Anderson), We’re Here Because We’re Here (Anathema), Transcience (Steven Wilson), One Quiet Night (Pat Metheny), Warm Winter (Memories Of Machines)