Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 12 augustus:
Zowaar, ik heb redelijk geslapen, al ben ik een paar keer wakker geweest. Opgestaan heb ik beneden alle rust en gelegenheid om te ontbijten en krant te lezen. Als ik die krant uit de brievenbus buiten ga halen, valt me op hoe warm of het is. Anderhalf uur later stap ik op de fiets en rijd ik naar de nieuwe werkplek. Het is nu zeer donker en grijs en het motregent heel licht. Op de werkplek ligt weer een mooie verzameling zaken om af te handelen. Dat doe ik. Daarnaast spreek ik opnieuw collega’s die benieuwd zijn naar de achtergrond van mijn keuze om minder te gaan werken. Mooi: iedereen vindt het een goede keuze om mijzelf en mijn gezondheid voorop te stellen en om meer tijd te nemen voor de mensen dicht om mij heen. Eén uur zit de klus erop en fiets ik via twee supermarkten weer naar huis. Daar een snelle lunch (soep van gisteren en een kaas-bladslatosti). Jaap is vanmiddag op bezoek. Vijf uur ga ik avondeten maken: aardappelen koken om later te bakken, een salade van bataviasla, bosui, komkommer en tomaat, plus pepersteaks braden. Ook zet ik de tweede helft watermeloen op tafel, aangevuld met blauwe bessen. De Zoon is er om zeven uur. Het is een aangenaam etensmaal vol prettige gesprekken. Mooi. Zo mag het vaker zijn. Als De Zoon is vertrokken en alles is opgeruimd, ga ik hardlopen. Buiten is het zonnig en nog steeds warm. Het lopen gaat aardig; ik heb geen extra wandelpauze nodig. Thuis heb ik nog anderhalf uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel voordat het half elf is en ik goed moe naar bed ga.
Muziek vandaag: Technicians Of The Sacred (Ozric Tentacles), Clavell Morenet (La Troba Kung-Fú), EP One (Paul Draper), Courting The Widow (Nad Sylvan)

–

Donderdag 11 augustus:
Zal ik nog eens vertellen hoe lastig ik wakker word en opsta? Nee, laat ik vertellen dat me vanmorgen (en eerder al deze week) opvalt hoe donker het om half zes in de ochtend is. Vanmorgen (en eerder al deze week) valt me op hoe donker het om half zes in de ochtend is. Eenmaal beneden heb ik ruim tijd en gelegenheid op gang te komen en dan ga ik naar de oude vertrouwde werkplek. Daar is er nog altijd vakantierust en halverwege de ochtend heb ik weer zeer veel gedaan. Ik spreek mijn naaste collega veel. We hebben het over wat we belangrijk vinden in werk en ontdekken dat we allebei wel iets meer geprikkeld zouden mogen tot werkzaamheden waarbij we onze talenten en kwaliteiten optimaal kunnen inzetten. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en lichte regen. De rest van de middag handel ik allerlei mail en zo meer af. Als ik naar huis ga, ben ik goed moe. Zes uur ben ik bij De Vrouw en zij heeft snel in de gaten dat mijn energie op is. Ik weet dat ze het liefst grote vaart maakt met opruimen van het huis en contact leggen met makelaars om ons huis in de verkoop te zetten, maar ik ben nog niet zo ver. Een uur later is De Zoon er en gaan we aan tafel. De Vrouw heeft een fikse pan aardappelsoep gemaakt en die komt niet leeg. Erbij is er watermeloen. Kwart voor acht vertrekt De Zoon weer. Ik blijf uitgeblust aan de keukentafel zitten lezen en luisteren tot ik om half elf geheel inzak.
Muziek vandaag: The Total Experience Live In Liverpool – Acolyte to Wolflight with Genesis Classics (Steve Hackett)

–

Woensdag 10 augustus:
Half zeven gaat de wekker en ik heb moeite met uit bed komen. Goh. Ik heb een dik uur en in dat uur kom ik mooi op gang. Dan naar de nieuwe werkplek. Daar blijkt de baas uitgevallen met pijnklachten. Dat betekent niet dat ik weinig te doen heb; integendeel. Er liggen allerlei regel- en organiseerzaken en die handel ik af. Daarnaast is bekend gemaakt dat ik minder ben gaan werken bij de Kap en vanzelfsprekend informeren collega’s daarnaar. Al met al een redelijk gevulde ochtend en om een uur vertrek ik dan ook met een vol hoofd. Tussen buien door fiets ik via de supermarkt en Turkse winkel naar huis. Daar even uitblazen en een tostilunch. De Vrouw is voor drie uur thuis en een uur later is onze financiële man er ook om wat uit te leggen over onze mogelijkheden als het gaat om een nieuw huis kopen en een nieuwe hypotheek afsluiten. Het blijkt dat we toch wat ruimer kunnen zoeken dan we hadden verwacht en dat we dan toch nog aangename maandlasten hebben. En dat ook nog eens op basis van twee deeltijdinkomens; van mij telt alleen mijn vaste contract in Arnhem mee. Volgende stap zou kunnen zijn dat we een verkoopmakelaar zoeken en als we die hebben gevonden kon het wel eens snel gaan. Als de financiële man weg is, vragen we ons hardop af of het zo rap moet gaan. We moeten eerst het huis nog op orde krijgen en wat betekent dat? De schuur leeg, de berging leeg, twee rommelkamers leeg. Is dat te overzien? Misschien. De Vrouw is om kwart over vijf weer naar haar werk en in ga avondeten maken. De venkel die in de schuur lag, is toch te slap en aangedaan om te nuttigen, dus verzin ik iets anders. Het wordt een biorisotto met ui, knoflook en wortel, plus daarnaast een salade van komkommer, meloen en blauwe bessen. Ik bak er twee biefstukken bij en serveer die met de test tajinesaus van gisteren. Iets voor half acht is De Vrouw weer terug en zitten we aan tafel. De boel gaat helemaal op! Acht uur ga ik mijn ronde hardlopen. Deze keer gaat het stukken beter. Ik heb nog één extra wandelpauze nodig, maar voor de rest loop ik lekker. Natuurlijk mag ik doodmoe zijn bij thuiskomst. Daar heb ik nog een dik uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel tot het tien uur is geweest en ik ga slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de 3cd-set The Many Faces Of King Crimson (King Crimson), Once More ‘Round The Sun (Mastodon), Valley Of The Windmill (Circa:), Roux-Ga-Roux (DeWolff), I Can See Your House From Here (John Scofield & Pat Metheny)

–

Dinsdag 9 augustus:
Wel goed geslapen, maar ik ben drie kwartier voor de wekker wakker. Dan sta ik goed op en in alle rust kom ik op gang. Lekker op tijd op de werkplek. Daar is het ook nog steeds rustig en ik kan dus uitstekend volgens mijn nieuwe systeem werken. Als ik om negen uur naar een overleg ga, heb ik het meeste voor vandaag al gedaan en dan heb ik nog geen mail gezien. Na het overleg gebruik ik de rest van de ochtend om zaken uit dat overleg uit te werken. Het laatste half uur voor de pauze handel ik alle mail af. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en heel lichte regen, hoe dreigend het er ook uitziet. In de middag heb ik alle tijd voor een grote klus, die ik grotendeels af krijg. En dan komt er ook nog iets ‘spoeds’ tussendoor. Het werkt lekker zo. Zes uur ben ik thuis. Toch ben ik weer zeer vermoeid. De Vrouw heeft mijn pruttelpot nog wat verder laten pruttelen, bakt bionaan af en zet er een salade naast van bataviasla, komkommer, bosui en tomaat. Als het opgeruimd is en De Zoon weer is vertrokken, kan ik een moment tot rust komen door wat te lezen aan de keukentafel. Even na achten zijn Heidi en Auke er; we kletsen wat na van de vakanties en vertellen over actuele zaken. Best leuke avond. Het wordt wel laat voor mij: half twaalf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Maandag 8 augustus:
En weer gaat wakker worden niet gemakkelijk. Ik heb dan ook opnieuw wat onrustig geslapen en aan het eind van de nacht ben ik in diepe slaap. Nou ja, ik merk nog steeds dat ik eenmaal opgestaan toch ook weer opgeruimd en opgewekt ben. Er is wel wat ‘ruis’ in de vorm van de hevig aanwezige genadeloze pieptoon. Op naar de werkplek. Daar ben ik mooi op tijd. Ik heb er zowaar ook nog van alles te doen. Ik gebruik het nieuwe principe dat ik eerst het werk doe dat ik belangrijk vind en dat ik echt gedaan wil hebben. Pas eind van de ochtend kijk ik mail en handel ik slechts de noodzakelijke dingen af; de rest laat ik ongelezen of onafgehandeld. Zo veel is het ook niet. Het is vakantietijd en dus redelijk rustig. Tussen de middag wandel ik door het bos en door de zon. Ik observeer dat ik wat onvast loop en af en toe pijnsteekjes in mijn hoofd voel. Even ben ik bang, maar verder lopen gaat goed. In de middag doe ik nog een grote klus die al een paar dagen ligt en eind van de middag maak ik voor de tweede keer een mailronde. Dat was het dan. Om half zeven ben ik weer thuis. Doodmoe, dat wel. Ik begin met het avondeten: een chili met rundergehakt, uien, peper, puntpaprika’s, courgette, tomaten en bruine bonen. Ook maak ik salade van komkommer, bosui en avocado. Terwijl het gerecht doorwarmt, maak ik vast de pruttelpot voor morgen in de tajine: lamsbout, knoflook, uien, paprika, peper, courgette en tomaten. De Vrouw is er om kwart over zeven en De Zoon drie kwartier later. We eten alles zo’n beetje op. Half negen is de rust wat teruggekeerd en kan ik een uurtje uitblazen en ontspannen door wat te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Tien uur.
Muziek vandaag: het tweede plaatje (Giles Giles & Fripp) uit de 3cd-set The Many Faces Of (King Crimson), Valley Of The Windmill (Circa:)

–

Zondag 7 augustus:
Half negen uit bed. Koffie, klussen, webstek. Nog meer koffie met De Vrouw, was ophangen, gegevens uitzoeken. Eind van de ochtend wandel ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Dan prepareer ik een lunch die we met z’n tweetjes nuttigen. Aansluitend nemen we de tijd om wat te klussen en op te ruimen. De Vrouw poetst de garagedeur en de carport; ik schoon een grote lading papier, knipsels en schrijfwerk op. Echt heel veel verdwijnt in de blauwe container, maar ik kom ook wat ouder schrijfwerk tegen en dat moet ik toch archiveren. Eind van de middag houd ik kort pauze en dan ga ik avondeten maken. Het wordt een variatie op de kalfsvleespruttelpot van vorige week: deze keer met courgette erin en ik kook er pasta naast, plus maak het af met een salade van meloen en blauwe bessen. Om een of andere reden ben ik wel gespannen; De Vrouw is op haar telefoon bezig en ik merk dat het geluid van filmpjes zeer nadrukkelijk bij mij binnenkomen. De Zoon is er iets voor half zeven en hij helpt mee alles op te maken. Een nagerecht is er ook nog: het watermeloenijs van vorige week, aangevuld met vruchtenroomyoghurt. Het is te veel en te zwaar. Als ik erna ga hardlopen, kom ik niet heel ver. Op éénderde moet ik al een extra wandelpauze houden en daarna om de vierhonderd meter weer eentje. Toch kom ik echt doodmoe terug. Ik douche en heb nog anderhalf uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel voordat ik echt naar bed moet.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), The Deform Variations (Adam Holzman), Portraits (Vangelis), Platform One (The Wrong Object), Circa: 2007 (Circa:), Pretending 2 Run (Tiles), Let’s Drink Some Tea (The Muffin Men), Teide 2390 (Nosound)

–

Zaterdag 6 augustus: een dagje naar Gouda
Ik ben om half zeven wakker. Een kwartier later ga ik uit bed. Koffie, krant, klussen. De Vrouw is ook op tijd beneden. Om een uur of negen fietsen we naar het station en daar nemen we een bus naar Voorthuizen. We moeten daar even wachten voordat schoonzus en man thuis zijn en we wachten in de plensregen onder hun afdakje in de achtertuin. Als ze er zijn, hebben we anderhalf uur om bij te praten. Het gaat mooi met de schoonzus; ze is alert, reageert adequaat op verhalen en vragen en grapjes, en vertelt zelf ook het een en ander. Ze heeft nog een lange weg te gaan, maar zoals ze er nu bij zit is zeker hoopvol. Twaalf uur pakken we de bus naar Amersfoort en daar stappen we over in de trein. Even voor twee komen we in Gouda aan. Aar en Jolande pikken ons op bij het station en we wandelen naar het centrum. Op de markt nuttigen we een salade bij een lunchroom en vervolgens snuffelen we wat op de markt en de nabije straatjes. Uiteindelijk belanden wij bij Aar en Jolande in de tuin. We hebben volop gelegenheid om bij te praten en beleven een mooie namiddag en avond. Er is soep en broodjes en vooral veel aandacht en gezelligheid. Als we tegen negen uur naar het station wandelen kan ik terugkijken op een uitstekende dag. In de trein zak ik fiks in. De energie is op. Om half elf zijn we thuis en ik ga zo ongeveer gelijk door naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Le Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem)

Vrijdag 5 augustus:
Ij heb weer onrustig geslapen en ben ook veel wakker geweest. Half zeven sta ik op. In het anderhalf uur daarop kom ik mooi op gang. Dan fiets ik door de ochtendzon naar de nieuwe werkplek. Daar doe ik van alles aan ordenen en plannen. Een uur is dat ook allemaal af en vertrek ik weer. Via Turkse slager, supermarkt en Turkse winkel fiets ik naar huis. Daar nuttigen De Vrouw en ik een lunch. Aansluitend ga ik een uur in de tuin staan beuken. Het laatste beetje grind helemaal achterin hark ik bijeen en schep ik in de groene container, ik sleur meters hedra uit de coniferen en ruk onkruid uit het grote perk. Dan ben ik moe. Even zitten in de zon en avondeten maken. Uien, knoflook, pepers, courgette en aubergine bakken, rode aardappelen koken en tot puree stampen, groenteprut in ovenschaal doen, aardappelpuree eroverheen scheppen, schotel in de oven zetten en een salade monteren van komkommer, bosui, kerstomaatjes en blauwe bessen. De Zoon is er om zeven uur en dan gaan we aan tafel. Alle voedingdmiddelen op die tafel verorberen we en anderhalf uur later zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Uiteindelijk is het elf uur geweest als ik naar bed ga.
Muziek vandaag: The First Twenty Years (Spock’s Beard), Elevenses (Daevid Allen Weird Quartet), Road Tapes #3 (Frank Zappa)

–

Donderdag 4 augustus:
Het opstaan gaat opnieuw lastig, maar daarna ben ik opgeruimd en opgewekt. Ik ga zelfs vrolijk de deur uit en kom op tijd op de werkplek aan. Vandaag ga ik de eerste opdrachten uit het boek van Crabbe in praktijk brengen: doen alsof (één ding anders doen waardoor ik me richt op mijn output in plaats van de input), zelf reactie bepalen (voor welke prikkels ben ik het gevoeligst, welk moment of naar aanleiding van wat? hoe kan ik reageren op een manier die mij het gevoel van beheersing geeft?), gemakzuchtig worden (email ongelezen laten, to-dolijst schrappen), mijn gemoedstoestand omkeren (wat helpt om speelser te worden? muziek, de omgeving?). Als eerste start ik niet met de mailbox openen, alle mail lezen en die als een razende gaan zitten beantwoorden. Ik ga eerst de dingen doen die ik voor vandaag belangrijk vind en pas aan het eind van de ochtend kijk ik wat er aan berichten is. Tussen de middag loop ik door veld en bos. In de middag zelf is er veel (informeel) overleg en uiteindelijk een wat grotere vergadering. Het lukt me wel om zes uur thuis te zijn. Daar heb ik ruim de tijd en gelegenheid om het avondeten te maken. De Vrouw is er om kwart over zeven en een klein half uurtje later De Zoon ook. De pot schaft spaghetti met een saus van rundergehakt, ui, paprika, courgette, sla en tomaten, met daarnaast een fruitsalade van meloen en ananas. Een uur later is alles op en zijn De Zoon en De Vrouw weer vertrokken. Ik ga mijn ronde hardlopen. Ik ga weer te hard, maar gelukkig heb ik geen extra wandelpauzes nodig. Bekaf kom ik thuis. Ik ben sowieso erg moe vanmiddag en vanavond. Een uurtje kan ik nog lezen en luisteren aan de keukentafel. Dan is het half elf geweest. Ik neem een snelle douche en ga dan slapen.
Muziek vandaag: Live in London – Under The Bridge (Lifesigns), Citizen (Billy Sherwood), The Kinks Are The Village Preservation Society (The Kinks)

–

Woensdag 3 augustus:
Wederom slaap ik nog of weer diep als de wekker me wekt. De douche maakt me echt wakker. Vanmorgen heb ik wat tijd om op gang te komen en om half negen ben ik op de nieuwe werkplek. Ik spreek Erna; ook zij is los kunnen komen van alle hectiek en heeft de rust teruggevonden. Ik vertel dat vorige week twee ochtenden werken me goed is bevallen; het geeft me meer rust en ruimte en tijd die ik thuis kan besteden. We spreken af dat ik er voorlopig acht uur (in principe op woensdag- en vrijdagochtend) ben en me bezig houd met zaken die haar veel werk uit handen nemen: mail filteren, plannen, ordenen en schrijven. We kijken dit een tijdje aan. Daarnaast gaat zij verder puzzelen op de ondersteuning die zij verder nodig heeft en hoe deze vorm kan krijgen. Wat volgt is een plezierige ochtend waarop ik veel kan doen. Een uur fiets ik weg. Onderweg pak ik een supermarkt mee en als ik dan naar huis rijd, regent het bijna stevig. Ik kom even op adem en ga dan beginnen aan Het Grote Opruimen. Vanuit onze kleine werkkamer pak ik een grote stapel papier, tijdschriften, knipsels, foto’s en andere memorabel spul en begin die te schiften. Ik kom veel spul tegen dat ik nog door wil kijken/lezen en dat doe ik tussendoor. Eind van de middag is De Vrouw er voor korte tijd; ze is wel verbaasd dat ik ben begonnen met ruimen. Als ze weer naar het werk is vertrokken, maak ik avondeten: een curry van ui, venkel, peper, paprika en snijbonen, met daarnaast een salade van rucola, bosui, komkommer, kerstomaat, druif en ei. De Vrouw is er pas na half acht en dan bak ik er nog twee biohamburgers bij. De Zoon kookt vandaag zelf, samen met de ambulant begeleider. Als ons eten op is, maak ik nog de basis voor het avondeten van morgen: ik kook een grote pan pastasaus. Daarna heb ik nog kort de tijd om het laatste beetje van de grote stapel papier door te nemen. Uiteindelijk blijven er een paar foto’s, knipsels en een enkel tijdschrift over. Een grote krat vol gaat bij het oud papier. Zo. De start is gemaakt. Dat ruimt op. Even na tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag:Darkness To Light (Sweet Smoke), DOT (Karmakanic), Hiraeth (Lion Shepherd), From The Law Offices Of (Levin Minnemann Rudess), Metallic Spheres (The Orb & David Gilmour), Koralreven’s Klagesang (Panzerpappa), Astromalist (Panzerpappa), Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny)

The rubber chicken on vocals #rubberchicken https://t.co/5G3gE6uqt8 pic.twitter.com/jj6kldvuRh

— Steven Wilson (@StevenWilsonHQ) 3 augustus 2016

–

Dinsdag 2 augustus:
Ik slaap nog heel diep als de wekker gaat. Het duurt niet lang voordat ik op gang ben. Opstarten en de reis naar de werkplek verloopt voorspoedig. Op de werkplek zelf is het zeer rustig; er is wel van alles te doen, maar ik kan het in alle kalmte uitvoeren. Lekker, hoor. Tussen de middag loop ik door veld, bos en lichte regen. In de middag is er tijd voor overleg met de intervisiegroep. Om zes uur ben ik weer thuis. Niet veel later is De Zoon daar ook. De Vrouw serveert een schotel van spek, peulen en venkel in roomkaassaus met daarnaast een salade van kikkererwten, avocado, bosui en rucola. Goede kost. De Zoon vertrekt weer en ik ga in de miezerregen hardlopen. Het is gelukkig niet koud, integendeel. Eigenlijk is het zelfs aangenaam. Lopen zelf gaat lekker; ik heb het idee dat ik hard ga. Het kost me wel wat; na afloop ben ik echt bekaf, maar ook dat voelt goed. Snelle douche en daarna lees en luister ik aan de keukentafel. Zo begin ik in Engelen vallen langzaam (Karl Ove Knausgård). Half elf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Pretending 2 Run (Tiles), Just A Poke (Sweet Smoke)

–

Maandag 1 augustus:
Zo. Ik word echt slecht wakker als de wekker afgaat. Ik heb ook wat onrustig geslapen en ben een paar keer wakker geweest. Eenmaal uit bed kom ik rustig op gang en gaat het prima. Ik ben weer zeer op tijd op de werkplek. Over rust gesproken: ik kan er de geplande werkzaamheden doen en heb ook tijd voor wat extra. Tussen de middag loop ik door bos en een minuut of wat door regen. In de middag is er tijd voor vakantieverhalen van collega’s en verdere klussen. Ik ben om half zeven thuis. Daar maak ik een andijviestoemp en warm ik de lamsvleespruttelpot op die ik gisterenavond heb gemaakt. Acht uur zijn De Vrouw en De Zoon er ook weer en kunnen we aan tafel. De pot smaakt en vult prima, zeker omdat ik er een salade van rode bes,aardbeien en meloen naast heb gezet. De Vrouw presenteert haar ijs van watermeloen en ananas, maar dat is nog zó bevroren, dat er geweld en een scherp mes aan te pas moet komen om het uit de bak te krijgen en fijn te hakken. De smaak is uitstekend, overigens. Negen uur zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. De Vrouw is volop koopappartementen aan het bekijken op internet; volgende week op woensdagmiddag komt de financiële meneer met ons bekijken wat we te besteden en te lenen hebben. Allemensen, het komt toch niet dichtbij, hè? Ik wilde toch eerst rust en ruimte en tijd hebben om te besteden aan Het Gezin, De Vrouw, De Zoon en allerlei andere mensen en zaken die mijn aandacht tekort zijn gekomen? Zo val ik gelijk in de volgende hectiek. Nu ja, we zien wel hoe het loopt en wat het van me vraagt. Vanavond is er geen druk, spanning of angst. Voor vandaag is het genoeg. Kwart over tien lig ik in bed.
Muziek vandaag: DOT (Karmakanic), From The Law Offices Of (Levin Minnemann Rudess)

–

Zondag 31 juli:
Ik ben om acht uur echt te wakker en ga uit bed. Half negen ben ik beneden. Koffie, klussen, webstek. Halverwege de ochtend loop ik met De Vrouw het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Om een uur is De Zoon er voor de zondaglunch. Als die op en weg zijn, wachten we heel even tot het droog is en dan maken we een fietstocht om en door het centrum van Apeldoorn om eens te kijken waar we zouden willen gaan wonen en wat er zoal beschikbaar is. Kwart over vier zijn we thuis. We drinken iets, praten bij en ik maak avondeten: de kip en vis van afgelopen dagen, plus een kipcurry met ui, peper, gele paprika en gele courgette. Ernaast maak ik een salade van eikenbladsla, komkommer, bosui en tomaat. Ook ga ik bezig met het vlees voor morgen: lamsbout in de tajine. De Zoon is er om half zeven en hij eet samen met ons alles op. De Vrouw maakt ijs van verse ananas en watermeloen, maar het lukt de ijsmachine niet om het vaste vorm aan te laten nemen. Het gaat in een bak in de diepvries en we eten bio-ijs met vanille- en bosvruchtensmaak. Ook goed. Kwart voor acht is alles op en opgeruimd en is De Zoon weer naar huis. Ik lees (Lemmy uit en opnieuw beginnen in Nooit meer te druk) en luister aan de keukentafel tot tien uur. Dan is het bedtijd.
Muziek vandaag: de tweede twee plaatjes uit Sir Simon Rattle: Igor Stravinsky (Simon Rattle & orchestra), Garden Of Dreams (Gandalf), Letter From Home (Pat Metheny Group), Frank Zappa For President (Frank Zappa), Do You Like My Tight Sweater? (Moloko), >Go! (Dusminguet), Garden Of Dreams – Live In Concert (Gandalf), Blueprint (Keith Tippett)

–

Zaterdag 30 juli:
Om kwart voor negen ben ik te wakker en ga ik uit bed. Koffie, klussen, krant. Halverwege de ochtend fiets ik een boodschappenronde langs biowinkel, markt en Turkse winkel. Met De Vrouw nog meer koffie en ook De Zoon is er voor een uitgebreide lunch. Erna gaan De Vrouw en De Zoon een auto wassen en ik wandel tussen regenbuien door naar een supermarkt en nogmaals de Turkse winkel. Inmiddels is de middag bijna voorbij en ik ga het avondeten voorbereiden. Tussendoor is De Vrouw enthousiast op internet koopappartementen in en rond het centrum van Apeldoorn aan het bekijken. Haha, wie weet wordt dat snel nog wat ook. Het zou mijzelf niet verbazen. Uiteindelijk serveer ik iets voor half acht een visschotel van victoriabaars in een saus van uien, tomaten, knoflook, courgette, ansjovis en groene asperges. Erbij komt een kleurige fruitsalade van ananas, rode en blauwe bessen. Kwart over acht ren ik een ronde. Gelukkig blijft het droog. Het is niet echt heel warm meer en ondanks dat ik geen extra wandelpauze nodig heb, ben ik aan het einde echt kapot. Korte douche en dan nog wat uitblazen, lezend en luisterend aan de keukentafel. Om elf uur is de zaterdag voorbij.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit Sir Simon Rattle: Igor Stravinsky (Simon Rattle & orchestra), Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Olias Of Sunhillow (Jon Anderson), Magnolia (The Pineapple Thief), Live Blood (Peter Gabriel), The Crux Of The Biscuit (Frank Zappa), Monagon Infinity (King Gizzard And The Lizard Wizard), Bottled Out Of Eden (Knifeworld)

Vrijdag 29 juli:
De wekker gaat om half zeven en wederom sta ik niet gemakkelijk op. Dat moment duurt gewoontegetrouw maar even. Beneden heb ik ruim de tijd om in alle rust op gang te komen. Half negen ben ik op de werkplek en daar organiseer ik de elektronische post van de baas en werk ik de grotere klus grotendeels af. Het is er vrij kalm en ik voel me er ook niet opgejaagd. Rond een uur of één vind ik het welletjes en vertrek ik naar de nieuwe werkplek. Nog meer mail van de baas filteren en dan verder met de grotere opdracht. Bijna klaar. Ik ben er tot één uur. De Vrouw en ik ontmoeten elkaar op het terras van een lokale gelegenheid. Ter lunch bestellen we koffie, sap en salade en we beleven een genoeglijk uurtje. Erna rijden we langs de grote Turkse supermarkt, een andere supermarkt en de Turkse winkel. Onderweg kijken we of we mogelijk geschikte appartementen zien die we mogelijk zouden willen bewonen. Ha, thuis gaat De Vrouw vrolijk googlen en ze vindt nog wat aardige woningen ook. Eerst maar eens uitzoeken wat er financieel mogelijk is. Ik maak avondeten: een Turkse pruttelpot van kalfsvlees, uien, knoflook, tomaat, rozijnen,saffraan en hazelnoten. Ernaast bak ik aardappelen en zet ik een salade van meloen en blauwe bes. De Zoon is er om half zeven en we genieten een aangenaam etensmaal. Als De Zoon weer naar huis is, neem ik plaats aan de keukentafel. Ik lees de PROG uit en begin in Lemmy (Mick Wall). Tegen elf uur ben ik echt zeer moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Bring On The Night (Sting), Tolerance (Z.E.R.O.), Magic Theatre (Gandalf), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Godspeed (Fish On Friday)

–

Donderdag 28 juli:
Wakker worden is lastig, merk ik vanmorgen. Ik heb een dik uur om op gang te komen en het lukt. Even voor zeven wandel ik naar de carpoolplek en ik ben nog voor acht uur op de werkplek. Al snel heb ik de boel op orde en overzicht over de klussen die er de komende weken te doen staan in verband met de vakantie van Ger, voor wie ik veel werkzaamheden verricht. Mooi. Zo schiet het op en houd ik ruimte in mijn agenda en hoofd. Om tien uur daalt de rust neer. Veel krijg ik afgehandeld. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Aanvankelijk lijst het wat te gaan regenen, maar na vijf minuten is het alweer vrij broeierig. In de middag pak ik weer zaken op en op tijd ga ik ervandoor. Bij de voordeur houdt een collega me staande; ik kan met haar meerijden en dus ben ik al om vijf uur thuis. De Vrouw gaat eten maken en ik trek allerlei onkruid uit de perken in de tuin. Zes uur is De Zoon er en gaan we aan tafel. De pot schaft kipkluiven met een groenteschotel van ui, paprika, peultjes, doperwten en aardappel, met daarnaast een salade van meloen en blauwe bes. Zeven uur ga ik hardlopen. Aanvankelijk lijkt het koel, maar halverwege is het opnieuw erg warm. Toch houd ik het vol zonder extra wandelpauze. Korte douche en dan heb ik nog twee uren om aan de keukentafel te luisteren en te lezen. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Road Tapes Venue #3 (Frank Zappa), To Another Horizon (Gandalf)

–

Woensdag 27 juli:
De wekker gaat om half zeven. Ik heb een dik uur uur om kalm op gang te komen en dat lukt. Dan fiets ik naar de nieuwe werkplek. Daar deel ik vakantieverhalen en ga vervolgens aan de slag. Mijn eigen maildoos is zo leeg, maar die van de baas (die nog op vakantie is) kost iets meer tijd. Dan ga ik verder met een grote klus die er nog lag en iets voor half twee pak ik mijn spullen op en houd ik het gezien voor vandaag. Ik rijd terug via supermarkt en Turkse winkel en ben om half drie thuis. Daar rust ik een moment uit en dan zet ik alle resterende foto’s op de webstek. De klus is geklaard. De Vrouw is heel even thuis, maar gaat snel door naar verder werk. Ik maak avondeten: een groenteschotel van ui, knoflook, peper, spitskool en aubergine, op smaak gebracht met kerrie. Ook maak ik een salade van komkommer, ananas en blauwe bes, plus ik braad pepersteaks. De Vrouw is er om kwart over zeven en De Zoon twintig minuten later. We eten alles op en het valt allemaal fijn in de smaak. Half negen zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Magnolia (The Pineapple Thief), The Total Experience Live In Liverpool – Acolyte to Wolflight with Genesis Classics (Steve Hackett), Metallic Spheres (The Orb & David Gilmour), Folklore (Big Big Train), het eerste plaatje van Road Tapes Venue #3 (Frank Zappa)

–

Dinsdag 26 juli:
En we gaan weer. Ik sta goed op, voel me opgeruimd en opgewekt. Weer heel op tijd op de werkplek. Daar is het weer stil. Ik heb snel mijn nodige werk af en kan dan achterstallige zooi doen. Tussen de middag wandel ik in alle rust door zon, bos en veld. Mijn aanvraag voor een serie workshops over werkdruk en gezonde spanning is gehonoreerd en zal ik eind augustus en in september op drie maandagochtenden gaan volgen. Ben benieuwd. Zes uur weer thuis. De Vrouw is vandaag naar de tandarts geweest en heeft een ingrijpende behandeling ondergaan. Haar gebit is weer op orde na de valpartij van twee maanden geleden en het ziet er mooi uit. De Zoon is er iets na zevenen en we eten een kipcurry met aubergine en pompoen, met een salade van spitskool en perzik. Acht uur loop ik mijn ronde hard. Het is warmer dan ik verwachtte en dus loop ik wat te hard; het betekent dat ik een korte extra wandelpauze moet houden, maar het voelt goed als ik weer terugben. Aan de keukentafel luister ik (twee nieuwe Zappa-albums) en lees ik (in de PROG die vandaag binnenkwam) tot half elf. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Crux Of The Biscuit (Frank Zappa), Frank Zappa For President (Frank Zappa)

–

Maandag 25 juli:
De wekker gaat ouderwets voor half zes. Ik heb redelijk geslapen, al ben ik een paar keer wakker geweest. Het kost niet veel moeite op gang te komen. De reis naar de werkplek gaat zeer voorspoedig; ik ben er erg op tijd. Het kost me twee uur voor ik alle achterstallige mail heb gezien; daarna pak ik langzaam van alles op. Het is rustig op de werkplek, dus kan ik mijn klussen in alle kalmte doen. Tussen de middag wandel ik door het bos. Te gapen, dat wel. Eind van de dag ben ik helemaal op orde en ik heb me nog aangemeld voor drie workshops over de balans tussen werk en privé ook! Op de terugweg duik ik even de muziekwinkel in Arnhem binnen. Is Road Tapes 3 (Frank Zappa) binnen? Ja, ze hebben hem! En die andere twee nieuwe, The Crux Of The Biscuit (Frank Zappa) en Frank Zappa For President (Frank Zappa) ook! Half zeven ben ik thuis. Ik maak eenvoudig avondeten voor mij en De Zoon: een groenteschotel van prei, knoflook, paprika, tomatenpaprikapuree, hete argentinakruiden en witte bonen. Erbij braad ik chipolataworsten en serveer ik een salade van komkommer, aardbeien en ananas. De Zoon is er om acht uur en we eten alles zo goed als op. Hij is in een goede bui en het is bijzonder aangenaam. Niet lang nadat hij om negen uur weer naar huis is, komt De Vrouw. Die heeft een lange dag gehad. Ik zit de krant te lezen in de tuin, we kletsen bij en dan is het tien uur en voor mij bedtijd.
Muziek vandaag: To Another Horizon (Gandalf), Magic Theatre (Gandalf), Metallic Spheres (The Orb & David Gilmour)

–

Zondag 24 juli:
Half negen uit bed. Douche. Koffie, klussen, webstek. De foto’s van de eerste drie dagen staan hier op de webstek. Eind van de ochtend loop ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon is om een uur thuis voor een ouderwetse brunch. Vanmiddag ben ik bij hem om wat laatste dingetjes te doen: horlamellen voor de balkondeur hangen, naambordje op de brievenbus en zo nog wat klein los spul. Zelf monteert De Zoon twee deurtjes in zijn boekenkast. Het is echt heel warm, dus we doen het rustig aan. Uiteindelijk proppen we zijn oude matras, dekbed en een stapel verhuisdozen in zijn auto. Ik ben om half vijf weer thuis. Nog heel even iets aan de fotoserie op de webstek prutsen (tot en met maandag naar Bad Doberan staat erop; nog maar een week te gaan) en dan maak ik avondeten. Verhip, de spinazie uit het groentepakket is helemaal geen spinazie maar waterkers. Eens kijken of de Turkse gehaktschotel daar ook mee kan. Erbij maak ik een fruitsalade van aardbeien en meloen. De Zoon is er even na zeven uur om alles op te eten. We pakken zijn auto uit en nemen dan het nagerecht: bioperenwaterijs. Acht uur is De Zoon weer naar huis en ga ik mijn ronde hardlopen. Het is nog steeds erg warm en benauwd, dus doe ik het weer heel rustig aan en neem ik op de helft een korte extra wandelpauze. Toch gaat het goed en lekker. Thuis neem ik een snelle douche en dan heb ik nog een uurtje om buiten in de tuin te lezen. Tien uur is de vakantie voorbij. En wat een schitterende vakantie is het geweest. Oké, de eerste vijf dagen nog veel bezig met klussen rondom de verhuizing van De Zoon, maar ook die hebben we in alle rust kunnen doen. Voor wat betreft de rest: geen druk en vooral kalm aan gedaan en toch heel veel gezien, gedaan en ervaren. Vooral geen gevoelens van spanning, opgejaagdheid, paniek of angst. Ik ben uitgerust en voel me klaar voor de rest van het jaar. Kom maar op!
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Blueprint (Keith Tippett), Warp (Jon Balke), Woyaya (Osibisa), The Lion (Youssou N’Dour), Wakafrika (Manu Dibango), 7 (Zap Mama), Postrof (Dusminguet)

–

Zaterdag 23 juli:
Ik ben om acht uur al goed wakker, dus ga ik uit bed. Koffie, klussen, krant, webstek en foto’s. Halverwege de ochtend fiets ik een boodschappenrondje langs biowinkel, markt, super en Turkse winkel. Rond het middaguur brunchen we met tomatengroentesoep, kazen, rosbief en biobrood. De Vrouw gaat bij De Zoon wat brengen; ik haal alle ‘fouten’ uit de fotoserie en ploeg in de hitte zowaar allerlei onkruid uit de tuin en tussen de tegels vandaan. Tegen half zeven fietsen we naar het centrum. We hebben gereserveerd bij het Indiaas restaurant, dat sinds een dag of twee een nieuwe locatie heeft, en kiezen een tafeltje buiten. Het is even wachten op de bediening, maar het uiteindelijke eten is zeer goed: gefrituurde kaas en scampi, lamscurry met ananas en cashew, lamstandoori en groente- en notennaan. Van andere gasten begrijpen we dat ze niet zo tevreden zijn over de snelheid, maar wij vinden het heerlijk dat het wat langer duurt. We vieren tenslotte nog vakantie. Half elf zijn we weer thuis. Ik lees nog wat in het boek My brother was a mother: take 2 (Candy Zappa) en ga om elf uur naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Siwan (Jon Balke), Does Humor Belong In Classical Music? (Inventionis Mater), Zapping (Inventionis Mater)

#Berlin was #fantastic … pic.twitter.com/990bywHClh

— Bas Langereis (@balangereis) 23 juli 2016

Vrijdag 22 juli:
Ik heb niet zo heel goed geslapen; denk veel aan De Zoon en hoe moeilijk ik het vind om hem los te laten. Half negen uit bed. Douche, koffie, klussen, webstek, foto’s. Begin van de middag wandel ik naar de supermarkt voor wat benodigdheden. Dan lunchen De Vrouw en ik. De Vrouw gaat halverwege de middag met De Zoon naar de bios; ik werk verder aan de vakantiefoto’s en krijg een heel groot gedeelte ervan voorzien van nummer en naam. Tegen zes uur ga ik het avondeten maken. Wat dachten we van een ouderwetse bamisoep? Om zeven uur is Het Gezin weer compleet en twintig minuten later zitten we aan tafel. Er is weer nagerecht in de vorm van verschillende soorten ijs. Half negen is De Zoon weer naar zijn eigen huis en ik ga mijn ronde hardlopen. Het lijkt niet zo heet als eergisteren, maar toch gaat het niet gemakkelijk. Even zo goed loop ik prima en heb ik geen extra wandelpauzes nodig. Na een snelle douche kan ik nog zeker anderhalf uur werken aan de foto’s. Het eind komt in zicht. Kwart over elf ben ik moe en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Warp (Jon Balke), Blueprint (Keith Tippett), YSQ (Yellow String Quartet), Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), I Am Anonymous (Headspace), All That You Fear Is Gone (Headspace), One Live Badger (Badger), The Unreasonable Silence (Cosmograf)

–

Donderdag 21 juli:
Acht uur wakker en uit bed. Koffie, klussen, krant. Ook foto’s. De eerste selectie is gemaakt en nu ga ik alles door het oppoetsprogramma halen. We brunchen rond half twee. De Vrouw gaat dan boodschappen doen; ik ga verder met webstek en foto’s. Half vier stap ook ik op de fiets voor wat benodigdheden uit supermarkt en Turkse winkel. Erna werk ik nog tot een uur of vijf aan foto’s en tevens maak ik mail aan de begeleider van De Zoon en aan de Duitse vakantiehuiseigenaren (dat we volgend jaar graag weer van de Ferienwohnung gebruik maken). Vervolgens maak ik avondeten: een curry van kip, tandoorikruiden, knoflook, uien, peper, paprika, courgette en tomaten. Erbij een salade van komkommer, bosui, aardbeien en peer. De Zoon is er om kwart over zeven en schuift aan. Het is leuk; we hebben het over van alles zonder dat er al te veel druk voor hem op ligt. Een nagerecht is er ook: bio-yoghurtijs in verschillende fruitsmaken. Kwart over acht zijn we weer met z’n tweeën. De Vrouw organiseert treinkaarten in Engeland voor september; ik vouw was en lees wat. De laatste twee uur besteed ik nog aan het bijwerken van de foto’s. Dat is nu klaar; morgen krijgen ze alle 1750 een nummer en naam. Elf uur gaap ik en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Blueprint (Keith Tippett), YSQ (Yellow String Quartet), Arvo Pärt – Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schock & Marcel Worms), Ramshackled (Alan White), The Collection (Geoffrey Downes), Signal To Noise (Andy Jackson), 73 Days At Sea (Andy Jackson), Transcience (Steven Wilson), Pale Communion (Opeth)

–

Woensdag 20 juli:
Negen uur op. Was ophangen en verdere was doen. Hoop koffie. Start maken met de foto’s en bijwerken van de webstek. Begin van de middag fiets ik naar de supermarkt op de hoek voor wat gemakkelijke boodschappen. We lunchen en om half vier staan we bij De Zoon op de stoep. Hij krijgt de wasmachine bezorgd en we testen hem uit met een eerste was. De Zoon voelt zich duidelijk wat ongemakkelijk en opgejaagd; voor ons de taak om hem niet te veel op te dringen. Loslaten, dus. Ik wandel nogmaals naar de super voor wat brood en fruit voor vanavond. In de tuin lees ik alle kranten uit. Het is tweeëndertig graden, heel benauwd en onweer dreigt. Ik ga avondeten voor drie maken: een tomatensoep met salade van komkommer, bosui en aardbeien, plus broodjes met allerlei beleg. De Zoon is er om acht uur en een uur later hebben we het nagerecht (biovanille- en biopistacheijs) op. Ik ga nog even hardlopen. Het is nog steeds verschrikkelijk warm en broeierig, dus ik doe het echt heel rustig aan en neem een extra wandelpauze. Het lukt. Erna een snelle douche en dan ga ik nog een uurtje met de foto’s bezig tot het elf uur is geweest.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Andanto el Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow), YSQ (Yellow String Quartet), Does Humour Belong In Classical Music? (Inventionis Mater), Zapping (Inventionis Mater), Tolerance (ZERO)

–

Dinsdag 19 juli:
De wekker staat op acht uur. Om tien uur zijn we volledig ingepakt. Meneer Zühr brengt ons om kwart voor elf naar het station. De trein vertrekt om half twaalf. In Rostock hebben we ruim overstaptijd. Na Hamburg blijkt er oponthoud aan te komen: er is een ongeluk gebeurd vóór Bremen en het ziet ernaar uit dat we moeten omrijden, hetgeen een vertraging van vijftig minuten gaat opleveren. Dat moet geen probleem zijn, want we hebben in Osnabrück meer dan een uur tijd om over te stappen. Gelukkig blijkt het spoor vrij te zijn, het omrijden niet nodig en zijn we precies volgens schema in Osnabrück. Daar komt een vertraagde trein naar Amsterdam aan. Gaan we die pakken? Dan zijn we een uur eerder in Apeldoorn. We gaan hem pakken. Als we erin zitten, blijkt dat hij niet verder rijdt dan Bad Bentheim. We moeten daar overstappen in bussen naar Hengelo. Barst, haha. Uiteindelijk zijn we wel zeven minuten eerder in Apeldoorn dan gepland. Het is er dertig graden! De Zoon komt ons ophalen, maar niet voordat we bij de stationsgrill uitgebreid hebben gegeten. Even na half tien zijn we thuis. De Zoon gaat naar zijn eigen huis, voor het eerst sinds een week, want gisteren heeft hij hier gewassen en is hij blijven slapen. We pakken uit en ik zet was aan en sproei de tuin nog fiks. Ten slotte lees ik wat kranten van de afgelopen dagen en iets voor twaalf uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Portraits (Vangelis), Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Blueprint (Keith Tippett)

–

Maandag 18 juli:
We zwaaien De Zoon uit om half tien en gaan nog even terug naar bed. Half elf sta ik op en een uurtje later loop ik het rondje hard. Na een douche gaan we brunchen in de Stadtbäckerei. Aansluitend maken we een wandelingetje door de MollistraBe en gaan we via Kamp naar het Kamptheater. We spreken er de Muffinz en later zijn JP en Jessica er. We drinken wat en later gaan we gezamenlijk eten bij de Vietnamees. Goed knullige bediening, maar hun voer smaakt waanzinnig. We nemen nog een afzakker bij CaféZ en dan nemen we afscheid. Om twaalf uur liggen we in bed.
Muziek vandaag: YSQ (Yellow String Quartet)

–

Zondag 17 juli: Zappanale dag 3
Negen uur ben ik op. Ik eet iets en ga dan op tijd naar de Expo voor het akoestische concertje van Inventionis Mater. Prachtig. Prachtig! Wederom ben ik zeer onder de indruk. De twee Italiaanse mannen moeten maar liefst drie keer terugkomen voor een toegift (een keer G-Spot Tornado en dan nóg een keer G-Spot Tornado, maar dan twee keer zo snel!). Kwart over twaalf ben ik weer terug en ik ga met Het Gezin naar de Stadtbäckerei en vervolgens op Molli. De eerste band is The Dorf, een enorme band die een gigantische muur van geluid voortbrengt. Wat een waanzinnig lekkere bak pleurisherrie op de zondagmorgen! Tussendoor drink ik koffie en koop ik Portraits (Vangelis) voor twee pleuro en bij Ulli Blueprint (Keith Tippett). Het regent nogal hard, waardoor we weinig tot niets meekrijgen van het intrigerende werk van HyperCulte. Dat is jammer, want op het eerste gehoor is het heel bijzonder en hypnotiserend. Bij de soundcheck van The Grandmothers regent het stort, maar als ze echt beginnen, is het droog. Mooi! We krijgen een zeer aardig concert, zeker door de aanwezigheid van Yellow String Quartet, die de boel ‘vol’ maakt en opvult. Afwisselende setlijst ook. Vooral Don Preston is leuk bezig. Helaas geen toegift, want we moeten snel naar de finale sessie. Die is best aardig, maar vind ik altijd na een kwartiertje of half uur wat saai worden. Ook in dit geval. Na afloop kijken we nog even bij Jazzprojekt Hundehagen en nemen dan afscheid van iedereen, ook bij de Zappateerstent. Een taxi brengt ons naar CaféZ. Daar gaan we nog wat drinken en langzaam druppelen vele anderen er ook binnen. Ouderwets lekker lullen over muziek met Tim. Na één uur zijn we thuis en gaan we slapen.

–

Zaterdag 16 juli: Zappanale dag 2
Half negen ga ik uit bed en na een ontbijtje ga ik hardlopen, hetzelfde rondje als donderdagmorgen. Als ik terugkom douche ik en ga ik naar de Don en Bunk show bij de Expo. Geen spektakel, maar zeer onderhoudend. Ik tref Het Gezin in de Stadtbäckerei met Steve en Mary-Jane. Ook ik eet nog wat. Dan gaan we met Molli naar ZN. Ik koop eerst maar eens de Lex- en Magic Band-dvd’s van gisterenavond. We zitten in de grote tent en volgen de lezing van Jim Cohen over Freak Out!. Altijd mooi om de man te horen spreken; hij weet toch weer allerlei nieuwe wetenswaardigheden te vermelden. Ik maak het tweede deel echter niet mee, want heb een ontmoeting met Mick en Paul Green en zijn vrouw. Zij willen graag een AA-meeting. We vertellen ieder ons verhaal. Wat me opvalt, is dat Paul een oprechte man is (geworden) die het beste met zichzelf, zijn gezin en zijn muziekschoolkinderen voorheeft. Zijn leven heeft een positieve wending genomen. Ik laat mijn oude oordeel over hem los. Een bijzonder uurtje. Als ik klaar ben, koop ik bij Candy Zappa haar boek My Brother Was A Mother: Take Two en laat het signeren. Hazmat Modine mag de zaterdag openen. Het blijkt niet het vuurwerk dat ik op basis van het programmaboekje verwachtte; toch is het bluesy-jazzy werk zeer goed gespeeld en een mooie band om een festivaldag mee te beginnen. Halverwege gaan De Vrouw en ik naar de Arf-tent. We hebben de beslissing genomen: volgend jaar komen we weer en dus kopen we nu goedkoop onze festivaltickets. Ha! En ik zei nog wel dat dit jaar waarschijnlijk ons laatste jaar is (zoals we ieder jaar zeggen). Dan is Z.E.R.O. aan de beurt. Ik had niet anders verwacht dan dat het goed zou zijn! We krijgen bijna dezelfde set als gisterenochtend, maar nu elektrischer en met Mick op drums. Plus Candy die een nummerke meezingt. Alli Bach vertelt over Glenn Leonard, haar partner en de drummer van Project/Object en haar vorige band Pojama People; hij overleed plotseling, nu drie jaar geleden, en Alli leest een stukje voor van een gedicht dan Glenn’s moeder voor haar en hem heeft geschreven. Een emotioneel moment. Aansluitend tapdancet ze The Black Page. Leuk, mooi, goed concert. Paul Green’s Rock Academy is op het grote podium ook onderhoudend. Veel van de kinderen hebben er plezier in en zij brengen ons een gehele Zappaset. Ik zie en hoor het met andere ogen en oren. BSG9 (Bert Stephan Group) doet zijn best en het is ook redelijk aardig, maar het jazzy getrompet is na tien minuten nogal saai. Dat doen Jon Hassel, Arve Henriksen, Erik Vloeimans, Erik Truffaz en Nils Petter Molvaer toch beter. We gaan dus rondwandelen en iets eten. Bij Ulli vind ik de langgezochte cd Dreams Of Reason Produce Monsters (MIck Karn). En dan de Franse band Zappy Birthday Mister Frank. Geen idee wat ik hiervan moet verwachten. Ik vroeg me af waarom deze op de toptijd van het festival staat geprogrammeerd, maar nu is het me duidelijk: zij spelen het werk van Zappa mooi, strak en goed. Het is zeer energiek en ook al is het niet echt verrassend: het publiek waardeert het als de klapper van het weekend. Ver na twaalven begint op het kleine podium de Oekraïense Shor-band: leuk, zeer opzwepend, maar we hebben het koud en gaan na een kwartiertje naar huis. Het is half twee als we gaan slapen.

Vrijdag 15 juli: Zappanale dag 1
Opnieuw sta ik om negen uur op. Anderhalf uur later sta ik bij de Expositie. De band ZERO gaat hier akoestisch spelen. Als het officiële concert morgenmiddag net zo goed/mooi wordt als het gebodene hier vanmorgen, dan komt het helemaal in orde. Alleraardigste vertolkingen van het Zappamateriaal met een operazangeres, tapdans, verrassende arrangementen en nog veel meer. Ik koop hun cd Tolerance. Kwart over twaalf ben ik in het huis terug. Met z’n drieën gaan we naar de Stadtbäckerei voor brunch en vervolgens met de Molli naar het festivalterrein. We zijn mooi op tijd. Onze festivalarmbandjes hebben we snel, dus we kunnen nog even langs de kampementen van Heidi en Auke, de Zappateers en Berbel. Op het festivalterrein zelf valt me op dat de hoeveelheid kraampjes en eettentjes wat minder is dan andere jaren. Lex Bronkowitz Orchestra mag het festival openen en dat doet hij met een waanzinnig goed en strak optreden. Zangeres Katherina is niet alleen geweldig bij stem, maar ook nog eens hoogzwanger. Goh. Het publiek vindt het ook zeer goed en beloont de band met een enorm applaus aan het eind. Mooi! We gaan bij het kleine podium luisteren naar Cowboys From Hell. Luid, energiek en expressief, dat zijn ze zeker. Na een paar nummers wil ik iets gaan eten bij de pizzatent. Als ik mijn bestelling doe, krijg ik te horen dat ik niet kan bestellen, maar dien af te nemen wat er op dat moment uit de oven komt. Belachelijk. Ik wacht net zo lang tot er een mozarella-tomaat uit de oven kom en deel mede dat ik de rest van dit weekend niet meer bij deze tent kom eten. Boycot! Bij Ulli koop ik 1999 (Robert Fripp) en bij de Arf-tent YSQ (Yellow String Quartet), Does Humour Belong To Classical Music? (Inventionis Mater) en Zapping (Inventionis Mater). En dan begint het optreden van The Muffin Men. Zoals altijd een waar feest. Misschien niet het meest verrassende of hun beste concert, maar ik amuseer me kostelijk. Leuk gastoptreden van Candy Zappa en de bijdrage van Denny Walley vind ik zoals altijd geweldig. De muziek van Stabat Akish is best aardig, maar het begint wat te regenen en het wordt flink koud, dus vluchten we naar de grote tent. Inmiddels is het bijna donker en om tien uur is het op het grote podium de beurt aan The Magic Band. Aan het begin druppelt het nog wat, maar gelukkig is het voor het grootste deel van hun optreden droog. Wat een concert. Voor mij is het een van de hoogtepunten van het weekend. Van het Spaanse October Equus maken we een of twee nummers mee. Dan is het voor ons te koud geworden en gaan we met een taxi naar Bad Doberan terug. Uiteindelijk is het nog na een uur als we in bed liggen.
–

Donderdag 14 juli: Zappanale begint
Ik sta om negen uur op, drink koffie en eet wat. Een uurtje later loop ik een rondje hard. Eerst het bos in, dan rechtsaf een weiland in tot aan de Mollibahn en dan rechtsaf richting het dorp. Het is een rondje dat vijfentwintig minuten duurt en het gaat me lekker af. Onderweg maak ik nog foto’s ook. Weer thuis is De Vrouw ook wakker. We douchen, doen het weer kalm aan en gaan dan brunchen in de Stadtbäckerei. Erna wandelen we door het dorp, iets verder ook langs de begraafplaats. Half vier zijn we Am Kamp. Barst, Giles heeft ons 50e-verjaardagspak aan. Ik heb hem niet eens bij me. We begroeten zeer veel bekenden en vrienden. Dan komt er sms van De Zoon; hij is vandaag met Aad meegereden en nu gearriveerd. Ik loop terug naar het huis en ontvang hem. Hij gooit zijn spullen van zich af en we gaan naar het feestterrein. De eerste band Zappnoise is gewoontegetrouw niet al te best, maar de kinderen van de Paul Green Rock Acadamy mogen er zeker zijn. Ze spelen een mooie mix van allerlei progklassiekers, waaronder King Crimson, Yes, Rush en Jethro Tull. Hoogst vermakelijk en nog goed gespeeld ook. Ik geef een paar meiskes een compliment voor hun spel en zij reageren enthousiast op mijn KC-shirt. De Vrouw gaat met een boel andere vrouwen ergens uit eten en De Zoon en ik wandelen met Auke naar de grilltent op de markt. Daar bestellen we – over gewoontegetrouw gesproken – een Dönerteller mit Pommes und Salat. We zijn net op tijd terug voor het eerste nummer van Guranfoe, de Britse band die tijdens het eerste Mooaah!-festival in Corby nog Little Dots heette. Ik vind hun werk zeer goed en amuseer me te barste. De band Bad Penny houd ik een paar nummers vol en dan gaan De Vrouw en ik naar CaféZ. Daar ontmoeten we weer velen. De Zoon is er later ook. We beleven enkele genoeglijke momenten, maar gaan ook niet al te gek laat terug naar het huis voor de nodige nachtrust.

–

Woensdag 13 juli:
We doen het rustig aan vandaag. Eind van de ochtend gaan we het dorp in en ontbijten we bij de Stadtbäckerei. Aansluitend maken we nog een kort rondje door het dorp en om twee uur zijn we bij de opening van de expositie bij de Arf-Society. Deze keer gaat het over de vijftigjarige verjaardag van het album Freak Out!. We treffen er allerlei bekenden. Eigenlijk begint Zappanale hier al. We gaan weer naar het Kamp-Theater en daar ontmoeten we Zweden, Britten, Nederlanders, Duitsers en Noren. Het feest is begonnen. Ook Tim en Chantal, Len en Sabine, Heidi en Auke zijn er. Het is al negen uur als we met Heidi en Auke iets gaan eten bij de plaatselijke Griek. Het is laat en we worden snel (af)geserveerd. Nou ja, niet erg. Nog even naar CaféZ voor bijpraten met alles en iedereen. Pas om een uur zijn we terug in het huisje.

–

Dinsdag 12 juli: naar Heiligendamm
Ik sta op tijd op. Negen uur is het. Halverwege de ochtend lopen we naar de Stadtbäckerei voor een ontbijt van salade en broodjes. Dan gaan we verder naar het ZOB. Het duurt nog veertig minuten voordat onze bus naar Heiligendamm komt, dus wandelen we kort door de Münstertuin. De busrit is kort. Onderweg is het beginnen te regenen en als we uitstappen is de bui nogal hevig. We schuilen in het bushokje. Lang duurt het niet. We lopen naar de boulevard en traditiegetrouw over de pier. Het waait en af en toe vallen er wat druppels. We eten grote coupes in de ijstent. Vervolgens wandelen we via de Waldkirche weer naar de bushalte. Per ongeluk stappen we – in de veronderstelling dat de bus ook in het centrum van Bad Doberan stopt – een halte te laat uit en dus moeten we een eindje lopen. Niet erg. We kunnen mooi via de Münster en het Kloster terug naar het Kamp-Theater. Daar treffen we Jan uit Noorwegen en even later weer allerlei Duitschers, waaronder Michael. We eten Schindlers Steak. Later op de avond gaan we naar CaféZ en niet al te laat liggen we in bed.

–

Maandag 11 juli: van Berlijn naar Bad Doberan
Kwart voor zes gaat de wekker. We douchen en pakken koffers in. Zeven uur zitten we aan een uitgebreid hotelontbijt van eieren met spek, broodjes, kazen, taart en fruit. Een uur later checken we uit en kan de reis naar Bad Doberan beginnen. We reizen met de U2 naar het Zentral OmniBusstation (ZOB) aan de Kaiserdamm. Het is er een drukte van belang en we hoeven maar kort te zoeken. Een half uurtje wachten en precies volgens schema vertrekt de Flixbus om half tien naar Kühlungsborn. Na twee uur is er halverwege een korte tussenstop. We rijden via Rostock, Warnemünde en Nienhagen en zijn om tien voor half twee op het ZOB Bad Doberan. Meneer Zühr is er ook al snel en brengt ons naar zijn Ferienwohnung. Weerzien met de familie is allerhartelijkst en het huisje is als vanouds prettig. We pakken koffers uit, drinken iets en gaan dan het dorp in voor wat boodschappen. Als we die hebben teruggebracht, wandelen we nog wat verder door het dorp. We eten ijs op de markt en gaan iets drinken bij het Kamp-Theater. Daar ontmoeten we Uli, Nona en Sascha. We kletsen wat, maar wij gaan begin van de avond naar de Vietnamees voor de beruchte geroosterde eend. Geen geld. Tegen half negen zijn we terug in het huisje. Ik ga nog hardlopen. Het is stil in het bos en in het veld; ik zie in de schemering enkele reeën. Na twee keer een kwartier rennen ben ik terug. Nog even iets drinken en douchen en dan gaan we op tijd slapen.

–

Zondag 10 juli:
Even na achten sta ik op. Half elf zitten we aan het ontbijt bij de Backstube iets verderop in de straat. Veel kaas, maar ook sap en koffie. We nemen de U2 naar Alexanderplatz en stappen daar over naar de Jarwowitzbrücke. Gelijk de eerste rederij biedt de boottocht aan die we zoeken. We maken de Brücke-Tour en die duurt van half twaalf tot vier. Inmiddels is het zonnig en zeer warm, zo niet heet. Dertig graden is de verwachting. We varen over de Spree naar het oosten en het zuiden, gaan dan het Landwehrkanal op langs Kreuzberg en de Potzdamer Platz, naar Charlottenburg en dan weer de Spree op naar het oosten en langs Tiergarten, Hauptbahnhof, de Bundestag en Reichstag en uiteindelijk het Museuminseln met de Berliner Dom en Nicolaivirtel. Een lange maar mooie tocht die ons plekken van Berlijn laat zien die we anders zouden hebben gemist. Bovendien is zo’n boottocht ideaal als het warm is: je komt op veel plekken en hoeft zelf niet te sjouwen of te reizen. We drinken iets op het plein bij het Nicolaivirtel, lopen het buurtje rond en zoeken dan het metrostation Klosterstraße. Daar pakken we de U2 weer naar Pretzlauer Berg. Via het Joodse kerkhof lopen we naar het Kollwitzplatz. Daar dineren we bij de Griek met allerlei koude voorgerechten en lamskoteletten. Dan nemen we U2 weer terug naar het hotel. We pakken koffers in en gaan dan bij de hotelbar wat drinken. Eerst buiten, maar na tienen binnen. Elf uur slapen we.

–

Zaterdag 9 juli:
Acht uur ben ik wakker en niet veel later ben ik op. Douche en plannen maken voor vandaag. Eerst een Italiaans ontbijt bij de Backstube op de hoek van de straat: broodjes, vleeswaren, kazen, olijven en fruit. Dan via de apotheek naar de U-Bahn. Kohnstraße eruit bij Check Point Charlie. Vervolgens gaan we naar het Joods museum. Eerst lopen we fout, maar dat ontdekken we op tijd. We drinken koffie bij een biozaak. Tijdens het laatste stuk van de korte wandeling, vlak voor het Joods museum, merk ik dat er iets met mijn schoen is: de zool van mijn sandaal laat grotendeels los. Ik ga bij de buren, een Chinese toko, naar binnen en vind daar een plakbandrolhouder. Het brede tape wikkel ik een paar keer om de sandaalzool heen; voorlopig moet dit even werken. Dan gaan we het Joods museum in. Indrukwekkend. Mooi gebouw; het roept voortdurend een gevoel van verdwaaldheid of verlorenheid op. Inhoudelijk is er veel te zien over de cultuur en de geschiedenis van de Joodse gemeenschap. Aan het einde drinken we water en sap en eten we marsepeingebak. Dan lopen we door, Kreuzberg in. We zien een troosteloze bende en niet de levendige wijk die de gids vermeldt. Bij een winkel kopen we lijm om vanavond mijn zool te plakken. We steken het Landwehrkanal over, lopen langs het Friedhof vor dem Halleschen Tor, het kerkhof waar Mendelssohn-Bartoldy ligt, en komen in een wat aardiger buurt. We bekijken de rustige Riehmers Hofgarten en twee hoeken verder pauzeren we met iets te drinken. We maken plannen voor het avondeten. Deze buurt valt ons wat tegen, dus nemen we de metro naar Potsdamer Platz. Wacht, daar is de enorme Mall of Berlin. Met een paar sportwinkels erin. Bij de eerste hebben ze geen Teva’s, maar ze verwijzen me wel door naar een andere. Daar is het raak. Ik laat mijn oude jongens achter. Ook De Vrouw vindt haar schoenen en nog geen kwartier later verlaten we het pand. Nu gaan we op zoek naar de Bellevuestraße, waar een Beierisch café moet zijn met goede gerechten. Het café blijkt zich midden in het Sony Centre te bevinden. We eten er een grote burger (heel Beierisch). Daarna is het bijna donker en worden we getrakteerd op een mooi lichtschouwspel. IJs is het nagerecht. Het is echt donker als we met de metro weer terug gaan naar hotel. Daar drinken we nog iets in de hotelbar en om elf uur gaan we slapen. Morgen belooft een warme dag te worden.

Vrijdag 8 juli:
Negen uur zijn we wakker en na half elf lopen we naar de U-Bahn. We nemen de U2 en op de Potsdammer Platz stappen we over op een S-Bahn. Een halte verder stappen we uit bij de Brandenburger Tor. Wat krijgen we nu, staat hij in de steigers? Nee, maar we zien hem nauwelijks, omdat er een festival omheen lijkt te gaan gebeuren. We ontbijten met salade, koffie en sap op een terras. Vervolgens wandelen we naar de Reichstag en hebben uitzicht op de Tiergarten met het Bundestaggebouw. Het festival blijkt de locatie te zijn waar Die Mannschaft gehuldigd gaat worden. Jammer dat die Mannschaft gisterenavond de halve finale heeft verloren. We wandelen naar het Holocaust Gedenkmal. Dan terug naar Unter den Linden. De hele noordzijde staat in de steigers. Ook van het Bebelplatz is bijna niets te zien, want het staat grotendeels in de steigers. Wel gaan we de St.-Hedwigs-Kathedrale in en nog geen tweehonderd meter verderop vinden we het Gendarmenplatz. Dit is echt een heel mooi plein. We blijven er wat hangen en drinken iets op een terras. Dan lopen we verder naar het Museuminsel (nóg meer in de steigers). De Berliner Dom is wel goed te zien. We gaan verder langs de Marienkirche, de Neptunbrunnen en de Fernsehturm naar Alexanderplatz. Daar is het vooral beton en druk. Onder de grond naar de U-Bahn is het heel benauwd. We nemen twee haltes en komen in de rust van Pretzlauer Berg. Dit is een mooi buurtje om doorheen te wandelen. We blazen uit op een teras aan Kohlwitplein en maken daar plannen voor het avondeten. We wandelen nog wat verder en weer terug naar het Indiaas restaurant Khushi. We eten verschillende voorgerechten, lamscurry met ananas en kokos en amandelen plus knoflook- en notennaan. Buiten zien we dreigende wolken en het regent en onweert even. Als we na een drankje van het huis weer naar buiten gaan, is het droog. We pakken de U2 en stappen op de Potzdammer Platz uit. Daar zien we het Sony Center bij schemering en eten we ijs. Tegen half tien gaan we weer naar onze hotelbuurt. Er zijn geen terrassen of cafés in de omgeving, dus pakken we een laatste drankje in de hotelbar. Elf uur naar bed.

–

Donderdag 7 juli:
Half zes zijn we op en De Zoon is er om half acht. Dan staan alle koffers klaar. Hij brengt ons naar het station. Drie over acht rijden we Apeldoorn uit. Onderweg ben ik nog altijd snipverkouden en verstopt. Half twee arriveren we op Berlin Hauptbahnhof. Het is nogal zoeken naar info over openbaar transport. We kopen kaarten voor drie dagen en reizen met S- en U-Bahn naar het Wittenbergplatz. Even omlopen en dan staan we in het hotel in de Augsburgerstraße. In onze ruime kamer tanken we even bij. Dan wandelen we over de Tauentienstrasse via de KaDeWe naar de Gedächtniskirche en de Kurfürstendamm. Daar drinken we iets op een terras. Tegen zes uur zitten we in een Turks restaurant, vlak bij ons hotel, en eten we mezze en een lamsspies. Pittig maar zeer goed. In een zijstraat van de Tauentienstraße drinken we wat bij een Duits café, in afwachting van de halve finale EK-voetbal. Duitsland gaat spelen tegen Frankrijk. Het blijkt helemaal geen spektakel zoals we in Nederland zouden verwachten. Wel zien we enorm veel politiebussen naar de Ku’damm rijden. We wandelen een rondje en zijn rond tien uur in hotel. In de hotelbar zien we een groot deel van de wedstrijd. Frankrijk wint, dus hebben we zondag geen finalefeest. Ik ben heel moe, zak flink in. Tegen twaalf uur gaan we slapen.
Muziek vandaag: Sea Airs (Rick Wakeman)

–

Woensdag 6 juli:
Half negen beneden. Koffie, klussen, krant. Webstek. Nog altijd ben ik moe. Slapen ging niet fijn. Ik heb keelpijn, hoest voortdurend en ben snotverkouden. Nou ja, toch maar wat voorbereidingen voor de vakantie treffen. Halverwege de ochtend fiets ik naar het kleine winkelcentrum op de hoek voor wat laatste boodschappen voor onszelf en De Zoon. Thuis koffie en keelpastilles en spullen bijeen zoeken. Dan een lunch van brood, kaas, sla en al dan niet tosti. Voorts fietsen we nog naar een paar buurtwinkels voor echt de laatste dingen. Ik pak de koffers in en ga een tijdje in bed liggen. Zowaar, ik slaap ook nog wat. Tegen vijven weer beneden. Langzaam doe ik enkele voorbereidingen aan het avondeten: een stoemp van aardappel, bataviasla, bosui en paprika. De Vrouw snijdt de andere helft van de watermeloen. De Zoon is er om zeven uur en we eten alles op. We handelen nog wat zakelijke dingen af en dan gaat De Zoon naar huis. (Wat klinkt dat goed.) Ik ga proberen mijn ronde hard te lopen. Gezien de (zeer verkouden) omstandigheden gaat het redelijk. Ik moet een wandelpauze extra inlassen, maar vind het ritme weer terug. De laatste anderhalf uur van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Mijn hoofd zit echt heel vol en verstopt. Kwart voor elf wordt het.
Successen vandaag: alles wat ik heb gepland voor vandaag heb ik ook gedaan, ondanks hevige verkoudheid heb ik innerlijke rust weten te bewaren en ben ik niet opgejaagd en overprikkeld geweest, ik heb weten te ontspannen én heb hardgelopen.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Secret Story (Pat Metheny),Belighted (iamthemorning) Lighthouse (iamthemorning), English Electric Full Power (Big Big Train), Maldito Tango (Melingo), The Sprocket Sessions – An Official Bootleg (Emerson Lake & Powell)

–

Dinsdag 5 juli:
Acht uur op. Mijn keel is schuurpapier. Ik ben lichamelijk niet fit. Maar het gaat. Koffie, klussen, krant. Webstek en mail naar oze Ferienwohnung in Duitsland. Nog meer koffie met De Vrouw. Eind van de morgen gaat Zij op pad om dingen te regelen voor het nieuwe huis van De Zoon; ik ga klussen in ons eigen huis doen. Ook kook ik vast tuinbonen en bloemkool voor vanavond. We lunchen samen en in de middag gaan we naar het nieuwe huis voor wat kleinigheden. Vier uur zijn we weer terug. OmaD is op bezoek. De Vrouw maakt een schotel van chorizo, ui, tuinboon en bloemkool en zet daar watermeloen naast. De Zoon schuift aan voor het avondmaal. Erna gaan we naar zijn nieuwe huis. We maken de boekenkast af en als OmaD en De Vrouw zijn vertrokken, zetten we de kast vast tegen de muur. Daarmee zijn de klussen vóór de vakantiereis afgerond. Acht uur ben ik thuis. Ik onderwerp de nieuwe plaat van Anderson en Stolt aan een nauwe luisterbeurt en moet bekennen dat ik hem nu beter doorgrond. Dat moet ik vaker doen: net zoals vroeger een plaat goed beluisteren zonder andere dingen tegelijkertijd te doen. Gewoon luisteren en verder niets. Het voelt goed. Na de plaat stuur en beantwoord ik wat mail/berichten en vervolgens lees en luister ik verder aan de keukentafel. Het boek van Crabbe komt uit. Als we terug zijn van vakantie lees ik hem nogmaals en ga ik de praktische tips in de praktijk brengen. Wedden? Elf uur ga ik slapen. Verkouden en moe, maar wel met een redelijk tevreden gevoel over vandaag.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Question And Answer (Pat Metheny, Dave Holland & Roy Haynes), The Bootleg Series Vol. 6 – Live 1964 – Concert at Philharmonic Hall (Bob Dylan), Utu (Värttinä), Meu Samba Torto (Clara Morena, Celso Fonseca & Joyce), The Seven Wonders Of The World (Rick Wakeman), Caverna Magica (…Under The Tree – In The Cave…) (Andreas Vollenweider), Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), Andando el Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow)

–

Maandag 4 juli:
Negen uur uit bed. Vakantie. Koffie, krant, webstek, alvast het meeste werk doen voor het avondeten. Halverwege de ochtend fietsen De Vrouw en ik naar het centrum voor allerlei boodschappen in allerlei winkels. Het loopt ietwat uit, waardoor we besluiten ergens te gaan lunchen. Op het Raadhuisplein, wordt het. Pas om half drie zijn we weer terug. Ik maai het gras in de tuin. Vervolgens gaan we naar het nieuwe huis van De Zoon. Daar willen we verschillende klussen doen, maar het vlot niet erg. Vijf uur is De Zoon er. Wij gaan via de bouwmarkt naar huis; hij krijgt de begeleiding nog op bezoek. Thuis even uitblazen in de tuin. De energie is al sinds halverwege de middag op. Ik maak het avondeten af: de superchili hoeft alleen nog maar opgewarmd en voorzien van bonen. De Zoon is er om half acht en schuift gelijk aan. Als nagerecht zijn er kanellböllar uit de Zwödse Mökwinkel. Na het eten gaan De Zoon en ik naar zijn nieuwe huis. Ik monteer twee plafonières; De Zoon begint met de tweede boekenkast. Om half tien ga ik terug. Ik wil nog een ronde hardlopen en dat doe ik ook. Kwart voor elf zit ik aan de keukentafel te lezen en luisteren tot het half twaalf is.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Baby Snakes (Frank Zappa), Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman)

–

Zondag 3 juli:
Beetje onrustig geslapen. Om half acht ben ik echt wakker en moet ik uit bed. Koffie, klussen, webstek. De Vrouw drinkt ook op tijd een kop mee en om half tien al loop ik buiten mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Thuis bereid ik brunch voor en om elf uur is De Zoon er ook. Na die brunch rijden De Zoon en ik naar de Zwödse Mökwinkel bij Amersfoort. Deze keer zijn we er binnen anderhalf uur klaar: nog een kast, afval- en wasmanden, trapje en nog wat andere asseccoires. We krijgen het nog in de auto ook en brengen het naar het nieuwe huis. Daar zetten we het een en ander al in elkaar. Om zes uur zijn we in het ouderlijk huis en we wandelen gedrieën naar de grilltent op de hoek. Vakantie-eten! En het is goed. Na achten weer thuis. Ik lees en luister aan de keukentafel tot het elf uur is.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries), The Seven Steps Of Mercy (Iarla Ó Lionárd), Blue Nights (Bruford Levin Upper Extremities), Perfect Beings II (Perfect Beings)

–

Zaterdag 2 juli:
Half acht ben ik op. Koffie, klussen, krant. Koffie met De Vrouw. Kwart voor tien fiets ik een boodschappenrondje langs de markt, supermarkt en Turkse winkel. Vooral op het laatste stukje regent het even stort. Het is niet erg; het is vakantie. Thuis koffie. De Vrouw is met De Zoon naar de open dag van de Stadsakkers. Ik doe de was en lees. Het boek van Crabbe is niet alleen een ogenopener; het bevestigt me vooral in de keuzes die ik aan het maken ben en nog wil gaan maken. Het Gezin komt terug en we lunchen. Daarna rijdt De Zoon ons allen naar het feest van Daan in de oude politieschool in het Orderbos. Het is er even aangenaam, maar na een uur ervaar ik het als te druk en te benauwd. Ik ga een uurtje buiten wandelen in het bos. Kwart over zeven zijn we thuis. Ik schuif een grote braadslede vol victoriabaars, uien en tomaten in de oven. Daarnaast is er de spitskoolsalade van gisteren en meloen. Na het eten gaat De Zoon weer naar zijn nieuwe huis; we zien hem morgen weer. Ik ga mijn ronde hardlopen. Het gaat me goed af en het doet me vooral goed. Mijn hoofd raakt leeg en ik voel me rustiger. Na de korte douche lees en luister ik nog anderhalf uur tot het elf uur is geweest.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries), Le Voyage De Sahar (Anouar Brahem), Charcoal Gypsies (The Musicians Of The Nile), The Journey (Maryam Mursal), The Source (Afro Celt Sound System), Wrong Way Up (Brian Eno & John Cale), Bruce Soord (Bruce Soord)

Vrijdag 1 juli:
De wekker staat op half zeven. Douche, koffie, krant. Vreemd: De Zoon loopt me beneden niet voor de voeten. Vanmorgen loopt De Vrouw voor mijn voeten. Niet erg. Wel vreemd is de aanblik van de lege slaapkamer van De Zoon. We gaan vanmorgen naar het nieuwe huis. Echt op bezoek zijn we. Ook op bezoek is de ambulant begeleider die met zwangerschapsverlof gaat en de ambulant begeleider die haar gaat vervangen. We bespreken hoe het is gegaan met de overhuizing, wat er nog nodig is en hoe we de komende weken aanpakken. De stap naar een nieuwe baan is voor De Zoon op dit moment niet handig, dus die parkeren we: eerst maar eens lekker gaan wonen en eraan wennen. Ik ben even na tien uur op de nieuwe werkplek. In alle rust kan ik er de laatste klussen doen. En dan: vakantie! Dat het op de terugweg regent, vind ik niet erg. Thuis even uitblazen en dan met De Vrouw naar een elektronicawinkel voor de aanschaf van een wasmachine voor De Zoon. Het ding wordt over tien werkdagen bezorgd en geïnstalleerd. We zijn begin van de avond weer terug. Het wachten is op De Zoon; hij is een dagje uit met collega’s. Half acht zitten we aan tafel. Ik heb varkenshazen gebraden en een salade gemonteerd van spitskool, mandarijn en rozijnen. Na is er roomyoghurt en ijs. We maken plannen voor het weekend. Pas om half tien is De Zoon naar zijn huis; hij is echt op bezoek geweest. Ik neem nog anderhalf uur om te luisteren en te lezen – in Nooit meer te druk (Tony Crabbe) – aan de keukentafel. Dan ga ik slapen en is de vakantie echt begonnen.
Muziek vandaag: Morgenlandfahrt (Dunkelbunt), Folklore (Big Big Train), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

Ik ga een mooie #vakantie in #Berlijn tegemoet. Of kan het nu alleen nog maar tegenvallen? https://t.co/yxGxf0CmCK

— Bas Langereis (@balangereis) 1 juli 2016

–

Donderdag 30 juni:
Half zeven uit bed. Ik ben nog moe, maar in het hoofd is het rustig. Ik fiets door lichte regen naar de nieuwe werkplek. De baas is bezorgd en vraagt of ik het ga redden vandaag. De plek waar ik zit is niet heel rustig, maar ik red het vanmorgen goed. In de middag verhuis ik naar een rustiger stek. Ondertussen doe ik allerlei kleine afgebakende klussen en die gaan me goed af. Begin van de middag heb ik een gesprek met Erna. Ze is blij dat ik openhartig ben, we bespreken de zaak en ik zeg dat ik ervoor kies om bij de Kap te stoppen (twee banen is te veel; bij de andere werkgever heb ik een vast contract, mogelijkheden om me te ontwikkelen en enige zekerheid; bij de Kap is die zekerheid er niet, bovendien twijfel ik of de werkzaamheden aansluiten bij mijn diepe wens). We benoemen dat ik op veel vlakken van toegevoegde waarde ben en dat het een zoektocht is; tijdens die zoektocht ontdekt zij ook dat ze behoefte heeft aan iemand die de front office aanstuurt en die op beleidsniveau inbreng heeft. Ik ben dat niet en kan dat ook niet zijn. We spreken af dat ik ga stoppen en dat we na onze vakantie afspraken ga maken hoe ik een en ander ga afbouwen. Ik wil zorgvuldig achterlaten en de deur zeker niet dichtgooien; mogelijk kan ik in de toekomst iets betekenen op afroep of freelance basis. Ik ben haar zeer erkentelijk voor de kansen die ze me heeft gegeven en stel nadrukkelijk dat het werken bij de Kap me belangrijke levenslessen heeft geleerd. Erna adviseert me dringend om vooral aan mijzelf te denken en hoopt dat terugval me verder bespaard blijft. Om vier uur fiets ik via de supermarkt naar huis. Ik ben echt heel moe en kan nauwelijks rechtop blijven staan. De Vrouw en ik praten bij en daarna ga ik eten maken. Het wordt de Turkse gehaktschotel met snijbiet en ei met daarnaast het laatste beetje mosterdkaassaus en een salade van komkommer, galiameloen en cranberry. Zeven uur is alles opgeruimd en dan vindt een memorabele gebeurtenis plaats: De Zoon gaat slapen in zijn nieuwe huis. We brengen zijn laptops, bureaustoel, kleren en een ‘overleefkrat’ vol etenswaren met de auto. In het nieuwe huis ruimen we het in en dan is het zover. De Vrouw en ik zijn alleen thuis. Morgenochtend bezoeken we hem. Wat ga ik als eerste doen? Mijn hoofd leegmaken en een ronde hardlopen. Ten slotte lees en luister ik nog een klein uur aan de keukentafel en dan is het douche- en bedtijd (half elf).
Muziek vandaag: Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), Andando el Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow)

–

Woensdag 29 juni:
Opnieuw diep geslapen en lastig wakker worden. Maar à la: het gaat. Mooi op tijd op de werkplek. Daar rond ik van alles af: de laatste klusjes, een overdracht, papierzooi opruimen, enzovoorts. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Eind van de middag gaan we naar een andere vergaderlocatie en evalueren we met het team het afgelopen jaar. Ik vertel over mijn beweging in het afgelopen jaar en wat het me uiteindelijk heeft opgeleverd: ik ga voor mijzelf en mijn gezondheid kiezen. Veel complimenten krijg ik en ik ben er blij mee. Maakt me ook trots; trots op mijzelf en op mijn team: een mooi stel mensen dat, hoe verschillend onderling ook, mooi weet samen te werken. Aansluitend gaan we gevieren de stad in en ergens eten en drinken we wat. Het is er vol en rumoerig; ik merk dat ik moe ben en nogal wat van het gesprek niet goed kan volgen. Gelukkig maken we het niet al te laat. Ik rijd mee tot de meubelboulevard in Apeldoorn en vandaar loop ik terug naar huis. Half tien ben ik er. Heel even praten De Vrouw en ik bij. Tien uur ga ik naar bed. De energie is op en ik heb morgen en overmorgen nog een paar voor mij pittige dagen.
Muziek: geen.

–

Dinsdag 28 juni:
Zo. Begin van de nacht slaap ik goed, dan ben ik een uurtje wakker en de laatste twee uur slaap ik weer zeer diep. Daarom gaat wakker worden niet zo soepel. Niet erg, want een kwartier nadat ik op ben, heb ik nergens last meer van. De reis naar de werkplek loopt wat vertraging op; ik mis de aansluiting in Arnhem en ben daarom wat later. Vandaag kan ik heel veel afronden voor de vakantie. Bovendien heb ik in de middag een bijeenkomst in een andere locatie. Ik voel me gerust. En opgelucht. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert bamisoep en De Zoon vertelt over zijn oriëntatiegesprek bij een sociaal groenbedrijf dat hij vanmorgen had. Na het eten brengen we samen nog wat dozen en kratten vol boeken naar het nieuwe huis. Het einde komt nu echt in zicht; overmorgen of vrijdag gaat hij er voor het eerst overnachten. Van het weekend misschien nog wat boodschappen doen (wasmachine, tweede boekenkast) en dan is het wachten op de levering van bed en bank. Kwart over acht loop ik buiten mijn ronde hard. Ik ben er met mijn hoofd niet heel goed bij, maar het lukt me wel. De Vrouw heeft iemand ontdekt die een Facebookpagina heeft aangemaakt onder mijn naam met mijn geboortedatum en als profielfoto een foto van mij uit de krant heeft gebruikt. Ik ben het niet, mensen! Aan de keukentafel lees ik nog een uurtje en dan is het tien uur en bedtijd.
Muziek vandaag: The Unreasonable Silence (Cosmograf)

–

Maandag 27 juni:
Boven verwachting goed geslapen. Toch word ik niet echt gemakkelijk wakker. Eenmaal op is het helemaal oké. Ik ben vroeg op de werkplek. Daar maak ik eerst een mail naar Erna en ik deel wat ik heb besloten: ik ga minder uren werken. Ik vraag of we het er donderdag over kunnen hebben. Vervolgens maak ik mail naar een ondersteuner van de afdeling opleidingen en ik beschrijf mijn leervraag op het gebied van ervaringsdeskundigheid: of ik mijn ervaringskennis over druk kan omzetten in deskundigheid, wat ik daarvoor nodig heb en hoe ik dat kan bereiken. Er is nog wat overleg en allerlei andere klussen. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en aan het eind ook vieze miezerregen. Om half twee spreek ik mijn coach Margo, naar aanleiding van mijn mail met de leervraag en we hebben een mooi gesprek waarin ik goede vragen krijg over wat ik beoog en wat ik wil bereiken. Denkstof, dus. De rest van de middag maak ik mijn geplande werkzaamheden af. Op de terugweg spring ik de platenwinkel in en ik koop het langverwachte album Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt). Zes uur ben ik thuis en daar moet die plaat natuurlijk gelijk de speler in. Zo op het eerste gehoor: heel mooi; een echte Yes-plaat zoals Yes die zelf al in geen jaren meer gemaakt heeft met vooral ook goede inbreng van het typische Stolt-geluid. De Vrouw maakt avondeten: vis uit de oven met een groenteschotel van ui, paprika, knoflook en tuinbonen. Erbij de kaassaus van gisteren en rauwkost. Half acht brengen De Zoon en ik weer wat spullen naar het nieuwe huis: een matras en beddegoed. We leggen de boel klaar, ruimen op en gaan weer terug. Thuis heb ik nog anderhalf uur voordat het tien uur is. Lezen en luisteren aan de keukentafel dus.
Muziek vandaag: Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), Andando el Tiempo, (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow)

–

Zondag 26 juni:
Het duurt even voor ik in slaap val, maar dan slaap ik redelijk. Slechts een paar keer wakker. Om acht uur ga ik uit bed. Koffie, klussen, webstek. Met De Vrouw praat ik uitgebreid over hoe het met me gaat en over de keus die ik maak: ik kies voor mijn gezondheid en die van mijn gezin. Zo kies ik ook dat ik minder ga werken, zodat ik energie en tijd en ruimte heb om te besteden aan ons samen, aan ons gezin en aan onze toekomst. Hoe ik het precies ga uitvoeren en op welke termijn heb ik nog niet scherp. De Vrouw staat achter de keuze, al zou ze willen weten wat er echt mis is met mij en wat ik zou kunnen doen om beter te worden. Volgens mij heb ik te aanvaarden dat ik beperkt ben in energie en ziet het er echt niet naar uit dat het op korte termijn beter wordt. Vandaar mijn keuze ook. Ik ga me bezinnen op de toekomst en wie weet wat er voorbij komt. In de praktijk wil ik minder uren gaan werken; zelf denk ik aan drie dagen, dan heb ik vier dagen om andere dingen te doen. Hoe en wat verder, dat zien we wel. Financieel gaan we het wel redden. Beetje zuinig doen en gerichter gaan kijken naar een kleiner huis. Zoiets. Eind van de ochtend wandel ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Aansluitend is er lunch en dan gaan we gedrieën naar het nieuwe huis. Veel dozen meenemen, nogmaals de boekenwand van de muur, de kabels compleet maken en vervolgens echt goed vastzetten, de kapstok definitief ophangen, ondertussen twee keer naar de bouwmarkt fietsen voor de juiste pluggen en dan is er nog het waterfestijn in de keuken bij het bijvullen van het verwarmingssysteem. Na vijven zijn we weer terug. Even uitblazen in de tuin en dan avondeten maken: een stoemp van aardappel en eikenbladsla met lamsbiefstukken, mosterd-kaassaus en een salade van komkommer, bosui, tomaten en peer. Acht uur is alles klaar voor vandaag en kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), La Cambiada (Di Giusto y Camerata Ambigua), Call Of The Gods (The Ipanemas), Kainuu (Sanna Kurki-Suonio & Riita Huttunen), M.I.S. (Mexican Institute Of Sound), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Blackstar (David Bowie), het plaatje dat met de PROG meekwam, The Big Eyeball In The Sky (Colonel Claypool’s Bucket Of Bernie Brains)

–

Zaterdag 25 juni:
Half acht ben ik beneden. Koffie, klussen, krant. Bernie Worell is overleden. Halverwege de ochtend fietsen De Zoon en ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenboodschappenrondje. De Zoon gaat mee; zo kan hij zien waar ik zijn cranberry’s koop en bovendien neuzen we in het centrum van Apeldoorn naar een paar benodigdheden voor in het nieuwe huis. Eind van de ochtend zijn we terug. Nog meer koffie en dan prepareer ik lunch. Daarna is het ‘wachten’ tot het droog is. Dat wordt het zo snel niet. Ons plan is om langs de kanaaloevers iets mee te maken van het Drakenbootfestival en dan door te rijden naar het ACEC, alwaar Adnan zijn vijfentwintigjarig jubileum als Apeldoorns ondernemer viert. Wij zijn klanten van het eerste uur. Om zes uur regent het nog steeds. Plots krijg ik een hevige paniekbui annex angstaanval. Ik had slechts een paar signalen gehad overdag (vooral dat ik schrik van plots geluid) en verwachtte niet dat het zo ernstig zou worden. Weer fout dus. Resultaat is dat we besluiten om niet weg te gaan. De Vrouw haalt eten voor De Zoon en zichzelf. Ik snijd een meloen en neem een paar happen. Dan ga ik een rondje hardlopen. Inmiddels is het dus wél droog. Tijdens het lopen volop gedachten.Ik had me voorgenomen om de komende vier weken te gebruiken om me te herbezinnen op mijn voornemen om alles dit jaar te laten zoals het is; nu weet ik in ieder geval welke keuze ik maak. Ik kies voor mijzelf en mijn eigen gezondheid. De situatie zoals die nu is (volle werkweek en daarna nauwelijks energie voor andere dingen) is niet gezond voor mijzelf, voor De Vrouw en Het Gezin. Dat moet dus anders. Ik wil minder uren in de week werken, zodat ik ruimte heb voor dingen in en om huis, om zaken op te pakken die ik graag nog wil, om plannen voor de toekomst te ontwikkelen en om rust in mijn hoofd te creëren. Het lopen doet me goed, zoals zo vaak. Thuis kan ik aan de keukentafel de PROG uitlezen en dan is het tien uur en ben ik doodop.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny), Ramshackled (Alan White), The Collection (Geoff Downes), Even In The Quietest Moments … (Supertramp), Famous Last Words (Supertramp), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Letter From Home (Pat Metheny Group)

Vrijdag 24 juni:
Dat ik niet zo goed geslapen heb, is niet verwonderlijk. Ook al staat het raam wagenwijd open; het is vannacht warm, benauwd, broeierig. Ik ben dan ook niet heel goed uitgerust als ik opsta. De fietstocht naar de werkplek doe ik nog met jas aan, maar dat is niet nodig. Op de werkplek zelf is het ook warm. Aanvankelijk lijkt er niet zo veel werk te zijn, maar gedurende de ochtend stapelt het zich op. Ik kan het ordenen en structureren en handel het in alle rust af. Vier uur fiets ik naar huis. Weekend. Eerst maar eens via de supermarkt voor wat weekendboodschappen. Vijf uur thuis. In de tuin ruk ik wat paardenbloemen en eikenbomen uit ons weilandje en vervolgens val ik bijna in slaap van vermoeidheid. Het huidige volle leven met achtendertig werkuren en het weinige extra vraagt veel van me. Moet ik dan toch echt aanvaarden dat het niet meer wordt als vanouds en dat ik mijn leven anders moet indelen en mijn energie anders moet verdelen? Het is mijn opdracht voor de komende weken om hier antwoord op te vinden en te geven. De Vrouw serveert een soep van sla en snijbiet en tuinbonen en spek, met erachteraan kipvleugels. Nog weer heel even zitten in de tuin en dan wederom met De Zoon naar het nieuwe huis. Dit maal om een paar dozen en kratjes vol spullen te brengen en om er wat op te ruimen. Drie kwartier later zijn we weer terug. Ik lees in de tuin in de PROG die gisteren binnen kwam. Negen uur ga ik binnen verder lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf is het mooi geweest.
Muziek vandaag: Bottled Out Of Eden (Knifeworld), EP One (Paul Draper)

Altijd wat te doen in het zo majestueuze #Apeldoorn pic.twitter.com/1N55nRCt5U

— Bas Langereis (@balangereis) 24 juni 2016

–

Donderdag 23 juni:
Zo. slapen gaat netjes. Het belooft een warme en broeierige dag te worden. De wandeling naar de carpoolplek is nog lekker; daarna heb ik mijn jasje niet meer nodig. Op de werkplek heb ik alle tijd en gelegenheid om zaken af te ronden die nog liggen. Ook heb ik overleg met de leidinggevende. Ik had haar via mail al verteld hoe het momenteel met mij gaat en met welke zoektocht ik bezig ben (hoe kan ik mijn ervaring omzetten in ervaringsdeskundigheid). Ik ga mijn vraag neerleggen bij de interne scholingsafdeling; wie weet kan ik een training krijgen tot coach. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag krijg ik nóg meer afgehandeld. Van het beloofde noodweer zie ik (nog) niets. Op het station koop ik voor meerderlei doeleinden het boek Nooit meer te druk (Tony Crabbe). Om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een schotel van tonijn, ui, verschilllende groenten en kaassaus gemaakt met rauwkost ernaast. Niet heel veel later fietsen De Zoon en ik naar het nieuwe huis. Daar leggen we de laatste hand aan de deuren in de boekenkast. Het einde komt in zicht. Negen uur zijn we weer terug. Ga ik nog hardlopen? Ik ga nog hardlopen. Het is nog altijd zeer benauwd en plakkerig en ik doe het zo rustig mogelijk. Halverwege gaat het wat regenen. Onweer en hoosbui dreigt, maar het valt nog mee. Ik houd mijn wandelpauze gewoon op viervijfde en kom even voor tienen terug. Nog een kwartier iets lezen en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: geen.

–

Woensdag 22 juni:
Zowaar, ik ben wat uitgerust als ik opsta. De eerste anderhalf uur zijn rustig. Ik doe de gebruikelijke ochtenddingen, lees de krant en fiets dan door het zonnetje naar de nieuwe werkplek. Eerst maar eens een mooi gesprek met de baas. Ik kan vertellen hoe veel beter het nu met mij gaat, wat het me opgeleverd en geleerd heeft en met welke zaken ik nog puzzel. Het blijft samen zoeken naar hoe we invulling geven aan mijn klus. Deels ben ik zeker van toegevoegde waarde (in ondersteunende, schrijvende en rechterhandzijnde zin); deels heeft ze behoefte aan een beleidsmaker/denker en dat ben ik niet en wil ik ook niet zijn. Ik denk nu en komende tijd na over mijn belastbaarheid en mogelijk zal ik daar toch keuzes in moeten maken. Vandaag zijn er wat schrijfklussen en regelzaken en die handel ik mooi af. Half vijf ben ik thuis. Eerst even in de tuin zitten lezen. Het is heel mooi en warm weer, vandaar. Als De Vrouw thuis is en eten maakt, knip ik de laurierboom in de tuin tot beschaafde proporties terug. Dan eten we kipvleugels, een groenteschotel met peulen, paksoy en de pastasaus van gisteren, plus een salade van eikenbladsla, komkommer, tomaat en bosui. Erna gaan De Zoon en ik naar het nieuwe huis. We nemen weer wat spullen mee. In het huis monteren we kastplanken, zetten we de garderobekast vast tegen de muur, hangen we de kapstok op in de hal en zetten we twee ladenblokken vsdt in de boekenkast. Voorzichtig hebben we het over slapen in het nieuwe huis. Voor De Zoon is dat nog te snel; hij heeft het nodig dat de zaken in zijn eigen tempo gaan. Half negen zijn we weer terug en dan heb ik nog anderhalf uur om te ontspannen en te luisteren en te lezen aan de keukentafel.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van English Electric Full Power (Big Big Train)

–

Dinsdag 21 juni:
Slapen gaat redelijk. Opstaan ook. Het is lekker buiten. Op de werkplek heb ik een paar opdrachten en die kan ik goed afhandelen. Ik werk mooi volgens planning, zo veel mogelijk een ding tegelijk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Later in de middag heb ik echt veel tijd en gelegenheid om achterstallig werk te doen. Om zes uur ben ik thuis. Daar maak ik het avondeten: een ferme spaghetti met stevige saus. De Vrouw is uit huis. Met De Zoon heb ik afgesproken dat we niet al te veel klussen doen in het nieuwe huis. We rijden naar de bouwmarkt, laten daar kastplanken op maat zagen en kopen er schroeven en pluggen. Die brengen we naar het nieuwe huis en dan gaan we weer terug. Het is half negen als ik buiten mijn ronde hardloop. Het gaat heel redelijk, ook al is het nog steeds benauwd. Op drievierde moet ik echt even pauzeren en dan loop ik in een paar korte stukjes verder. Aan het eind is de lichte motregen veranderd in een fikse hoosbui. Daardoor kom ik nogal nat thuis. Het laatste uurtje lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien.
Muziek vandaag: EP One (Paul Draper), Something Else From The Move (2016 remaster) (The Move), het eerste plaatje van English Electric Full Power (Big Big Train)

–

Maandag 20 juni:
Ik heb wat onrustig geslapen en word moeilijk wakker. Eenmaal uit bed gaat het. Het voelt wat rustiger en ontspannen in mijn hoofd, zeker als ik op weg ga naar de nieuwe werkplek. Daar ligt van alles en ik kan het volgens planning uitvoeren. Ik doe daarbij minder dingen door elkaar dan voorheen. Zo kan ik me beter concentreren en blijf ik op mijn taak gericht. Dat werkt. Tussen de middag wandel ik door bos en veld, ook al regent het af en toe licht en heb ik geen paraplu bij me. In de middag werk ik aan een artikel voor een website. Ook heb ik goed contact met naaste collega’s. Bij het voorbereiden van een werkoverleg kom ik weer op allerlei inzichten. (Vorige week was een zware. Mijn lichaam gaf me de signalen en ik heb ze gehoord, maar er niet naar geluisterd. In plaats daarvan stapte ik volop in mijn valkuil: toegeven aan de gevoelens van somberheid en vermoeidheid. En ondertussen gewoon doordenderen, met alle gevolgen van dien. Afgelopen vrijdag viel het kwartje. Vervolgens heb ik de signalen serieus genomen, heb de dingen gedaan die me echt helpen en toen ging het ook beter. Heb in het weekend én mijn zoon kunnen helpen met een paar dingen én gebruikelijke weekendklussen kunnen doen én kunnen ontspannen. Nu heb ik weer ruimte in mijn hoofd én energie. Ik weet dus opnieuw beter hoe ik met mijn eigen spanning/stress/druk moet omgaan. Vraagt mogelijk ook om een heroverweging op mijn situatie: ik werk veel uren per week; dit is te doen zolang er niets onverwachts spannends gebeurt. Nu gebeurt er wél iets onverwachts spannends en zie hoe kwetsbaar de boel was…) Zes uur ben ik thuis. Ik maak het eten: een stevige soep van ui, bosui, peper, bloemkool, sambal, knoflook, gember en biosaucijzen. Met mie en omeletreepjes. Half acht rijden De Zoon en ik naar het nieuwe huis. We brengen enkele meubelstukken, doen wat kleine monteerdingen en zoeken uit wat we nog nodig hebben om alle kasten en de kapstok aan de muren vast te zetten. Tussendoor belt De Vrouw: of we naar Anderson Rabin & Wakeman gaan op dinsdag 28 maart 2017 in Tivoli Vredenburg. Laten we dat maar doen, hè? Op de terugweg brengen we weer veel papier naar de container. Thuis heb ik een uur om te ontspannen door te luisteren en te lezen aan de keukentafel. Tien uur.
Muziek vandaag: Signal To Noise (Andy Jackson), 73 Days At Sea (Andy Jackson), Folklore (Big Big Train)

–

Zondag 19 juni:
Negen uur uit bed. Redelijk geslapen en ik voel me rustig en ontspannen. Koffie, klussen, webstek. Eind van de ochtend lopen De Vrouw en ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Aansluitend nog wat koffie en de brunch. Begin van de middag loop ik een rondje post (van de nieuwe werkplek) in de buurt. De Vrouw en De Zoon zijn naar een verjaardag en ik heb ervoor gekozen om vanmiddag en vanavond te ontspannen; ik ga dus niet mee. Ik lees De Opwindvogelkronieken (Haruki Murakami) uit. Eind van de middag fiets ik nog een rondje post. Ik maak een eenvoudige maaltijd voor mijzelve: het restant van de biobietenshoarmastoemp van vrijdag en een groenteomelet van bio-eieren, biobosknoflook en biotomaat.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de speciale editie van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Açai (Alina de Lima), Inventan El Ser Feliz (Laura López Castro y Don Philippe), Eclipse (Lura), The Clockwork Fable (Gandalf’s Fist)

–

Zaterdag 18 juni:
Half acht uit bed. Ik heb niet goed geslapen, ben veel wakker geweest, onrustig en opgejaagd. De genadeloze pieptoon is er ook weer. Koffie, klussen, krant, webstek. Dan naar buiten. Ik fiets naar de biowinkel, markt, supermarkt en Turkse winkel en doe daar boodschappen. Het is goed om buiten te zijn en ik kom wat tot rust. Half twaalf ben ik weer thuis. Koffie met De Vrouw en aansluitend een lunch gedrieën bestaande uit haring, brood, kazen en zo meer. Begin van de middag fietsen we met z’n allen naar het nieuwe huis. De Vrouw verft de radiator en vensterbank in de woonkamer, De Zoon legt de laatste hand aan de garderobekast en ik monteer kasten aan de wand en zet vier lades in elkaar die straks in de boekenkast komen. Het einde komt in zicht en dat geeft me een gevoel van opluchting, ontspanning en innerlijke rust. Thuis heel even zitten en vervolgens maak ik avondeten: een groenteschotel van bosknoflook, peper, paprika, paksoy en groene asperges, met een salade van bosui, komkommer, tomaat en peer. Bivendien bak ik zalmforelfilets. Alles smaakt opperbest. Toch is er nog een nagerecht in de vorm van ijs. Tussendoor hebben we het natuurlijk over het nieuwe huis, de vorderingen ermee en het moment dat De Zoon er ook daadwerkelijk gaat wonen. Hij zelf heeft er nog geen idee bij. We besluiten in ieder geval dat we morgen een pauze- en rustdag inlassen. Kwart voor acht is het dan eindelijk zover: ik kan gaan hardlopen. Ondanks dat ik meer dan een week niet heb gelopen, gaat het me verrassend gemakkelijk af. Op viervijfde houd ik mijn korte wandelpauze en ik kom moe maar uiterst tevreden terug. Het lijkt wel of er in een half uur tijd enorm veel rust en ruimte in mijn hoofd is gekomen. Aan de keukentafel lees en luister ik tot het kwart voor elf is geweest. Dan ga ik moe maar opgeruimd naar bed.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de speciale editie van Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Geese And The Ghost (Deluxe Edition) (Anthony Phillips), Cover Version (Steven Wilson), The Unreasonable Silence (Cosmograf), Bruford Levin Upper Extremities (Bill Bruford & Tony Levin)

Vrijdag 17 juni:
Slaap gaat redelijk. Toch ben ik nog zeer vermoeid als ik om half zeven opsta. Er is ook nog van alles aan onrustigheid en druk op mijn hoofd. Veel last van geluid, ook. Buiten regent het stort, ook als ik naar de nieuwe werkplek fiets. Daar bespreek ik met de baas hoe het momenteel met mij gaat: niet zo goed en daardoor ben ik minder scherp, alert en aanwezig. Zij heeft het zeker ook gemerkt en we spreken verwachtingen uit. Ik merk dat het ook hier lastig is om meerdere dingen tegelijk te doen, zeker nu er gisteren en vandaag een zekere hectiek in het pand is. Uiteindelijk kom ik de dag redelijk door. Vier uur ben ik klaar; ik fiets via de toko terug naar huis. Daar de tas uitladen en nog een boodschappenronde bij de supermarkt doen. Thuis is De Vrouw bijna klaar met het avondeten: een stoemp van aardappel, ui, shoarmavlees en rode biet. Erbij verse ananas. Snel na het eten rijden De Zoon weer naar het nieuwe huis. Daar beginnen we met het monteren van de garderobekast. Om negen uur is het grote werk gedaan; morgen de deuren en planken erin. Het einde komt in zicht. Het laatste uur van vandaag kan ik wat ontspannen. Ik lees en luister aan de keukentafel tot het half elf is.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van de speciale editie van Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries)

–

Donderdag 16 juni:
Ik slaap diep, maar wat onrustig. Opstaan gaan niet zo goed. Nog altijd voel ik me opgejaagd en leeg. Het fietstochtje naar de nieuwe werkplek is lekker; de zon schijnt volop. Op de nieuwe werkplek ligt er van alles aan klussen en ik weet veel af te handelen. Ook is er overleg. Hoewel ik fijn bezig ben, ben ik ook blij dat het vier uur voorbij is. Als ik thuis ben, fietsen we gedrieën naar een erge winkel hier vlakbij. De Zoon bestelt er een bank (leverdatum 2 september) en we kijken nog wat rond. Thuis maak ik avondeten: ik bak shoarma, doe daar aardappelschijfjes bij, vervolgens, knoflook, peper, paprika, de stelen van een paksoy en uiteindelijk het blad ook. Nog wat op smaak brengen met extra shoarmakruiden en klaar. Na het eten gaan De Zoon en ik naar het nieuwe huis. We monteren de deuren aan de kast in de keuken en dat is het dan voor vandaag. Kwart over acht zijn we weer thuis. Ik lees en luister aan de keukentafel. Tien uur ben ik nog vermoeider, leger en opgejaagder dan ik al was. Nu nog kunnen slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van de speciale editie van Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries)

–

Woensdag 15 juni:
Ik slaap niet goed. Het duurt lang voordat ik in slaap val, terwijl ik doodmoe ben. Gedurende de nacht ben ik een paar keer wakker. Opstaan valt niet mee. Ik ben weer vroeg op de werkplek. Daar doe ik van alles en ik probeer zo min mogelijk werkzaamheden door elkaar te doen, maar juist een voor een taken af te ronden. Met veel klussen lukt het. Verder voel ik me moe, opgejaagd en rusteloos. Tussen de middag loop ik door regen, veld en bos. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft tomatensoep gemaakt en gehaktballen en een salade van bladsla, komkommer, ui en tomaat. Niet heel veel later gaan De Zoon en ik naar het nieuwe huis. Daar zetten we een kast in elkander. Morgen de rest. Vandaag heeft De Zoon zelf de vier eetkamerstoelen gemonteerd en de kapstok. Met de internetaansluiting lukte het nog niet; monteur voor nop geweest, dus die komt binnenkort nog een keer terug. Even voor negenen zijn we weer thuis. Een uur heb ik om aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Dan is het tien uur en val ik zo ongeveer om van vermoeidheid.
Muziek vandaag: The Unreasonable Silence (Cosmograf)

–

Dinsdag 14 juni:
Diepe slaap, waardoor wakker worden en opstaan moeilijk is. Maar het gaat. Vanmorgen voor het werk naar een andere locatie voor een vervolgworkshop over beïnvloeden. Ik kies ervoor om er vanaf de vaste werkplek met de fiets heen te gaan; het dikke kwartier (door de lichte regen) rijden heb ik echt nodig. Ik ben er met mijn hoofd niet goed bij, maar het lukt. Later in de middag fiets ik weer terug naar de vaste plek; nu schijnt de zon volop. Anderhalf uur lang doe ik de gebruikelijke werkzaamheden en om zes uur ben ik thuis. Een half uur later zitten De Zoon en ik in de auto. We brengen een tv-kast naar het nieuwe huis en later rijdt De Zoon nog een keer voor zijn tv. Ondertussen begin ik met het monteren van de eettafel. De Zoon heeft vandaag al de boekenkast in elkaar gezet. Negen uur zijn we klaar. Thuis heb ik nog drie kwartier om aan de eettafel te lezen en te luisteren tot het tien uur is geweest.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke)

–

Maandag 13 juni:
Opstaan is lastig. Ik heb onrustig geslapen; het laatste stuk weer heel diep en dus word ik moeilijk wakker. Wat wel kan, is rustig op gang komen. De reis naar de werkplek verloopt voorspoedig. Op de werkplek veel werk en overleg. Ik probeer me niet gek te laten maken en het lukt. Toch ervaar ik druk op mijn hoofd en schrik ik van plotse geluiden. Ook ben ik moe. Tussen de middag loop ik door veld en bos. In de middag is het wat rustiger, lijkt het. Om zes uur ben ik thuis. Ik schuif de Turkse spinaziegehaktschotel in de oven en warm de kaassaus van gisteren op. De Vrouw maakt een salade van bladsla, komkommer, abrikoos en watermeloen. Half acht is alles ook weer opgeruimd. De Zoon en ik brengen wat spullen voor de komende dagen naar het nieuwe huis, we ruimen er veel op (De Vrouw heeft er vandaag veel schoongemaakt) en vullen het verwarmingssysteem bij met water. Tegen negenen zijn we weer thuis. Ik wil hardlopen, maar het ontbreekt me aan energie. Ik ben echt doodmoe en kan nauwelijks blijven staan. Het mag ook. Ik lees en luister nog een uurtje aan de keukentafel en dan ga ik toch echt slapen.
Muziek vandaag: Perilous (Glass Hammer)

–

Zondag 12 juni:
Acht uur wakker en uit bed. De Vrouw gaat vandaag een dag uit. Klussen, koffie, klussen, webstek, klussen. Eind van de ochtend wandel ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Ik wil ook een beetje aan mijzelf denken en wat ontspannen. Dan nog meer klussen en ik prepareer een lunch voor De Zoon en mijzelf. In de middag gaan De Zoon en ik in het nieuwe huis aan de slag: we hangen lampen en gordijnrails op en maken een begin met schoonmaak van de keuken. Jawel, hoor: ik draai drie schroeven in het plafond en heb de blaren in mijn tedere handen staan. Eind van de middag heb ik nog wat schilderwerk bijgewerkt ook. Half vijf zijn we terug. Even bijkomen en dan ga ik beginnen met het avondeten: asperges met kaassaus, bioworstjes en een fikse salade van tomaten, avocado, bosui en komkommer. Ook watermeloen erbij en rabarberlimonade. De Vrouw is iets voor zeven uur thuis en dan kunnen we aan tafel. Eten is goed gelukt, al zeg ik het zelf. Aansluitend maak ik ook nog het grootste gedeelte van het avondeten van morgen. Dat scheelt dan weer. Ik heb nog vijf kwartier om wat te lezen en luisteren en dan is het tien uur. Het ging me vandaag redelijk: ik heb van alles kunnen doen,maar toch ook tussendoor kunnen ontspannen. Voor het slapen gaan voel ik wel wat druk op mijn hoofd, is de pieptoon genadeloos en ben ik wat onrustig. Ben benieuwd hoe het morgen is en gaat.
Muziek vandaag: Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny), Once More ‘Round The Sun (Mastodon), One Live Badger (Badger), e (Adrian Belew), Exo (Monomyth), Southern Empire (Southern Empire), Volume One: Sound Magic (Afro Celt Sound System), On (Jane Getter Premonition), Shockwave Supernova (Joe Satriani)

–

Zaterdag 11 juni:
Licht en onrustig geslapen. Nog voor half zeven ben ik uit bed. Koffie, klussen, krant. Als ik iets aan de website wil doen, krijg ik een scanrapport van de beveiligingssoftware. Er is een trojan aan boord en of ik die handmatig wil verwijderen. Even zoeken en mail gevonden waarin een lekkere zip zit. Ik verwijder de mail definitief en hoop dat het nu goed is en blijft. Om negen uur staan De Zoon en ik voor een elektronicazaak. De Zoon krijgt woensdag internet en digitale televisie in het nieuwe huis en heeft wat kabel nodig. Een half uur later zitten Het Gezin in de auto voor een dagje boodschappen doen bij een grote Zwödse Mökwinkel bij Amersfoort. Ik ben nog altijd wat prikkelbaar, schrikkerig en moe, maar het lukt me goed. We laten De Zoon in alle rust rondkijken en keuzes maken. Tussen de middag hebben we de eerste ronde gedaan en zetten we tijdens koffie en lunch veel op een rijtje. We moeten nog een tweede ronde maken en knopen doorhakken. Die maken en hakken we. Vervolgens moeten we alles nog uit de rekken rukken. Als we ten slotte hebben afgerekend en de bezorgservice hebben geregeld, blijkt het half acht te zijn. Pardon? We nemen een eenvoudig broodje en drinken vruchtenwater en spoeden op huis aan. Daar prepareren we nog een paar tosti’s met rabarberwater. Ik heb nog een uur om te lezen en luisteren aan de keukentafel en dan is het kwart voor elf.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), The Deform Variations (Adam Holzman), Folklore (Big Big Train)

Vrijdag 10 juni:
Wel ben ik voor zes uur wakker. Goed wakker. Slapen ging niet zo heel goed. Ik ga uit bed, doe de gebruikelijke doordeweekse dingen en bewerk foto’s van gisterenmiddag. Half negen ben ik op de nieuwe werkplek voor nieuwe klussen. Die zijn er. Halverwege de ochtend overvalt me de vermoeidheid plots en even zijn er momenten van beklemming. Ik weet de dag door te komen, maar optimaal gaat het niet. Vier uur fiets ik er weer weg. Ik rijd langs de biowinkel en de Turkse winkel voor weekendboodschappen. Thuis is het gedaan. Ik heb hoofdpijn, voel de druk op mijn hoofd, hoor alles (vooral de genadeloze pieptoon) zeer indringend binnenkomen en heb vlagen van angst. De Vrouw heeft een eenvoudig maal gemaakt: kipkarbonades met een salade. De Zoon eet met collega’s buitenshuis. Tijdens het eten merk ik weer eens dat als ik bezig ben, ik niet zo last heb van alles wat me aangrijpt en kan ik een gesprek voeren. De vermoeidheid blijft. Wel ga ik na het eten mijn ronde hardlopen. Het kost me veel, maar het lukt me goed. Erna wil ik het liefst buiten in de tuin blijven zitten, maar een buurman wil langdurig het starten van zijn motor testen en het lawaai maakt me prikkelbaar. Dan maar naar binnen, de stilte in. Hoewel: daar is tv en een telefoonspelletje van De Vrouw. Ik kan nog een uurtje lezen aan de keukentafel en dan moet ik om half tien naar bed.
Muziek vandaag: geen

–

Donderdag 9 juni:
Vroeg op. Wekker vergeten een uur later te zetten. O. Niet erg. Veel tijd om de webstek bij te werken. Dan naar de nieuwe werkplek. Daar heeft de baas een hectische dag; ik kan in alle rust de werkzaamheden doen die er liggen en meer. In de namiddag gaan we met het hele team van medewerkers op stap. We wandelen een ‘kunstroute’ langs de parken en door het centrum van het zo majestueuze Apeldoorn en belanden op het terras van een eet- en drinkgelegenheid waar we worden voorzien van eten en drinken. Veel zon, leuke mensen en aardige gesprekken. Rond acht uur merk ik dat alle energie op is en ik volledig inzak. Kwart voor negen ben ik thuis. Eerst een moment bijpraten: het saus- en schilderwerk in het nieuwe huis van De Zoon is bijna klaar; De Vrouw is naar de tandarts geweest voor een grote verbouwing na haar valpartij van enige weken geleden. Ik kan nog een uurtje aan de keukentafel lezen en luisteren, maar dan is de koek voor vandaag toch echt op. Even na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke)

–

Woensdag 8 juni:
Het is koel vanmorgen. Alle ramen en deuren staan open en ik wacht met kleren aantrekken. In alle vroegte kan ik rustig op gang komen. Op tijd ben ik ook weer op de werkplek, vandaag in Arnhem. Daar doe ik veel. Tussen de middag wandel ik door zon en bos. De Vrouw belt halverwege de middag. Ze is bij de bedrijfsarts geweest; die heeft haar geadviseerd om nog drie weken rust te nemen om duurzaam te herstellen van de wondroos. Nu nog even haar leidinggevende ervan overtuigd zien. Ikzelf zie ook graag dat ze zorgvuldig herstelt, zodat ze energie heeft om het leven volledig te herpakken, zich beter in haar lijf voelt en optimaal levenslustig wordt. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft het avondeten klaar: een schotel van kip, paprika, courgette, wortel en roomkaassaus, plus een salade van tomaat, komkommer, ui en wortel. Een half uur later zitten De Zoon en ik op de fiets. In het nieuwe huis is het sausen bijna klaar; morgen houtwerk schilderen en wie weet kunnen we dan schoonmaken en spullen gaan overhuizen. Het schiet op! Thuis ga ik mijn ronde hardlopen. Het is er geweldig weer voor: niet te warm. Ik loop rustig en het gaat lekker. Op viervijfde houd ik mijn wandelpauze en de rest loop ik ontspannen uit. En dat terwijl ik van de week een keer heb overgeslagen. Mooi. Het is net te fris voor in de tuin, dus lees en luister ik aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: Looking On (2016 remastered 2cd) (The Move)

–

Dinsdag 7 juni:
We hebben geslapen met het raam wagenwijd open. Ik word wakker met een fris windje langs mijn lijf. Het is nog geen half zes en ik sta op. In alle rust kom ik op gang. Als ik naar de bushalte loop, is het buiten heerlijk. Ik ben weer zeer op tijd op de werkplek. Daar is het ook niet echt heel druk en ik kan allerlei werkzaamheden doen en achterstallig spul afhandelen. Tussen de middag wandel ik langs bos en door veld en zon en warmte. In de middag werk ik in alle kalmte verder. Om zes uur ben ik thuis. Daar maak ik avondeten: een stoemp van bio- en zoete aardappel met spekjes en andijvie, plus biosaucijzen en een salade van bleekselderij, komkommer, bladsla, tomaat en walnoten. Het smaakt goed. Zo rond half acht fietsen De Zoon en ik nog een keer naar de bouwmarkt voor een emmer saus. Die brengen we naar het nieuwe huis. De schilder schiet goed op; nog slechts de badkamer, de hal en een stukje plafond in de woonkamer gesausd en dan het houtwerk geschilderd. We maken nogmaals een rondje om te zien wat er echt nog aan boodschappen op de lijst voor zaterdag moet en dan weer terug naar huis. Daar een half uurtje in de tuin; vervolgens het laatste uur van vandaag lezen en luisteren aan de keukentafel. Dan is het tien uur.
Muziek vandaag: Folklore (Big Big Train), Warp (Jon Balke)

–

Maandag 6 juni:
Lukt het met slapen? Een beetje. Ik ben weer vroeg op. Beneden gooi ik de deur naar de tuin open en een vlaag van koude komt het huis binnen. Dat is voor het huis wel lekker, want het is de afgelopen paar dagen goed warm geworden binnen. Heel op tijd weer op de werkplek. Er ligt een leuke stapel zaken die ik wil afhandelen en dat lukt me ook nog. Tussen de middag wandel ik door zon, veld en bos. In de middag ga ik met Ger (voor wie ik allerlei werkzaamheden verricht) mee naar een overleg met afdeling P&O over de inzet van ervaringsdeskundigheid. Ha, hij heeft me gevraagd aan te schuiven; lepe zet, want ik zit er vooral vanuit eigenbelang. Ik kan in ieder geval vertellen dat ik ook ervaringsdeskundige ben en doende om te onderzoeken hoe ik mijn ervaringskennis kan omzetten in ervaringsdeskundigheid. Veel levert het (nog) niet op. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft veel snijdwerk al gedaan; ik vul pakketjes met poonfilets, wortel, ui, paprika, ingelegde citroen en kruiden, zet die in de oven, bak aardappelschijfjes en maak een fikse salade van komkommer, bosui, bleekselderij en tomaten. Mooi eten en het is op voor we het weten. Dan gaan De Zoon en ik op de fiets naar de bouwmarkt. Daar kopen we voorstrijkmiddel voor de plafonds (die nog altijd vol vochtrestplekken zitten; de woningcorporatie lijkt er toch niets aan te gaan doen). In het nieuwe huis monteren we een lamp in de badkamer en zoeken we in de meterkast uit welke groep waar zit. De schilder is vandaag mooi opgeschoten. Nog maar een enkele wand, de plafonds en de kozijnen. Half negen zijn we weer terug en zak ik in. Alle energie is op. Ik kan nog iets lezen in de tuin en later wat luisteren aan de keukentafel. Tien uur haal ik net.
Muziek vandaag: One Live Badger (Badger)

–

Zondag 5 juni:
Half negen uit bed. Koffie, klussen, webstek. Eind van de ochtend als De Vrouw ook beneden is, wandelen we ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zeer zonnig en al aardig warm. Thuis nog een kop koffie en vervolgens maak ik lunch. In de middag zit ik een moment in de tuin te lezen. Even na drieën fiets ik naar het centrum. In en bij een café presenteert een plaatselijk collectief haar boekje vol soap. Reinier is een van de vijf auteurs en Willem doet het inleidende woord. Hoop bekenden verder. Het is heel aardig, maar na anderhalf uur heb ik het gezien. Thuis nog een kwartier in de tuin en dan prepareer ik avondeten. Vanavond wél de varkenshazen, met daarbij een groentecurry van ui, peper, knoflook en zoete aardappel, plus een salade van bosui, bleekselderij, komkommer en tomaten. Extra is het restje pastasaus van afgelopen week. De boel gaat er goed in en al alles is opgeruimd, lees ik langdurig in de tuin. Verhip, ik merk dat ik heel moe en snotterig word. Negen uur ga ik naar binnen en aan de keukentafel lees en luister ik nog een klein uur.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Ma Ya (Habib Koité & Bamada), Mraya (Abdel Ali Slimani), Narcotango 2 (Carlos Libedinsky), The Unquiet Sky (Arena)

–

Zaterdag 4 juni: ‘Bas, Willem en ik’ lezen voor tijdens het Schrijverscafé in het Cafeetje van Marja
Acht uur ben ik beneden. Koffie, klussen en krant. Die krant lees ik in de tuin. Verwachting was dat het wat regenachtig zou zijn, maar vooralsnog is het zonnig en warm. Halverwege de morgen fiets ik een boodschappenronde langs de biowinkel, markt en Turkse winkel. Aansluitend lunchen we en dan fietsen De Zoon en ik nog eens naar het nieuwe huis. We nemen een trap mee daar wat maten op. Halverwege de middag rijd ik naar het centrum. Op het buitenterras van een kroeg vindt een Schrijverscafé plaats. Bas, Willem en ik doen ook mee, zij het verdeeld tussen andere dichters, vertellers en voorlezers. Ik vind het niveau wel zeer verschillend, maar doordat ieder tien minuten heeft is de middag afwisselend. Volgens mij maak ik met mijn bijdrage Het grote geheim van meneer Van Veen een zeer goede indruk op het veertigkoppige publiek. Dat is altijd mooi. Leuke bijeenkomst en wie weet komt er een herhaling. Pas tegen half acht ben ik thuis en we vinden het te laat om nog varkenshazen te braden, dus wandelen we gedrieën naar de grillzaak op de hoek. Daar hebben ze geen varkenshazen op de kaart; desondanks eten we er onze buiken vol. Even na half negen loop ik mijn ronde hard. Het is nog steeds warm en benauwd en ik heb enkele korte pauzes nodig. Toch is het lekker om te lopen. Ik koel wat af in de tuin. De laatste drie kwartier lees en luister ik aan de keukentafel en om kwart voor elf ga ik proberen te slapen.
Muziek vandaag: Souvenance (Anouar Brahem), The Guide (Wommat) (Youssou N’Dour), Nu-Med (Balkan Beat Box), Night Song (Nusrat Fateh Ali Khan & Michael Brook)